జ్ఞాపకాల పందిరి-17 Gnapakala Pandiri 17 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-17

“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!”అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.

వేడి.. వేడి.. సమోసాలొయ్!!

ప్రయాణాల మీద పెద్ద అభిరుచి వుండదు నాకు. తప్పని పరిస్థితి అయితే తప్ప ప్రయాణాల గురించి ఆలోచించను. ప్రయాణాలు మళ్ళీ ఒక రైలు ప్రయాణానికి మాత్రమే ఎక్కువ మక్కువ చూపిస్తాను. రైలు మార్గాలు అనుకూలంగా లేనప్పుడు బస్సు ప్రయాణం తప్పదు మరి! ఇప్పుడు వయసు మళ్లడం వల్ల కారు ప్రయాణాలు చేయాల్సి వస్తుంది. మనకి కారు వున్నా, లేకున్నా (నాకు వుంది లెండి) కారు ప్రయాణాలు చేయడానికి చక్కని అనుకూల పరిసితులు ఇప్పుడు మనకి అందుబాటులోనికి వచ్చాయి. కారువుంటే డ్రైవర్‌ను ఆ రోజుకు మాట్లాడుకునే అవకాశాలు వచ్చేసాయి. నా శ్రీమతి బ్యాంకు ఉద్యోగిని కనుక అప్పుడప్పుడు ఇతర ప్రాంతాలకు కుటుంబ సమేతంగా విహార యాత్రలు చేసే వెసులుబాటు ఉండేది. అయినా, కేవలం కుటుంబం కోసం వాళ్ళతో కలసి ప్రయాణం చేసేవాడిని. మొదటి విమాన ప్రయాణం పిల్లలతో ఇలానే సాధ్యమయింది.

అయితే ప్రతి రోజూ సంవత్సరాలపాటు ప్రయాణం చేయవలసిన పరిస్థితులు వస్తే ఏమి చేయగలం? ప్రయాణించక తప్పదు! ఉద్యోగ రీత్యా ఈ పరిస్థితి నాకు ఎదురయ్యింది.

పన్నెండు సంవత్సరాలు (1982-1994) మహబూబాబాద్ ప్రభుత్వ ఆసుపత్రిలో పని చేసాను. అప్పుడు అక్కడే ఇల్లు అద్దెకు తీసుకుని ఉండేవాడిని. అక్కడి నుండి హైదరాబాద్‌కు వెళ్లాలన్నా, విజయవాడకు వెళ్లాలన్నా మంచి రైలు ప్రయాణ సౌకర్యం ఉండేది. సహృదయులైన వైద్యులను, ప్రజలను నేను అక్కడ చూచాను. మంచి బియ్యం, కాయగూరలు, రకరకాల పండ్లు అక్కడ దొరికేవి.

1994లో అక్కడి నుండి జనగాంకు బదిలీ అయింది. నిజానికి సుదూరమైన చీరాలకు బదిలీ అయింది నాకు. ఆయుర్వేద వైద్య మిత్రుడు డా. జి. ఎస్. రెడ్డి గారి ద్వారా నాటి పేదల శాసన సభ్యుడు మద్దికాయల ఓంకార్ (నర్సంపేట) గారు పరిచయమై, నా బదిలీ జనగాంకు మళ్లింది. బ్రతికున్నంత కాలం ఆయనని, ఆయన సహకారాన్నీ నేను మరచిపోలేను. అప్పటికి నా శ్రీమతి కూడా అక్కడే ఉద్యోగం (స్టేట్ బ్యాంకు ఆఫ్ హైదరాబాద్) చేస్తున్నది. ఆమెకు అంత త్వరగా జనగాంకు బదిలీ అయ్యే పరిస్థితి లేదు, పైగా అవకాశాలు తక్కువ అని కూడా చెప్పారు. ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నానంటే, ఇక్కడి నుండి నా ప్రయాణాల పర్వం మొదలైంది. పైగా చాలా క్లిష్టమైన ప్రయాణాలు. ఊహించడానికే భయంకరమైన ప్రయాణాలు. కొంతకాలం పాటు మహబూబాబాద్ నుండి జనగాం డ్యూటీకి వెళ్లాలని అనుకున్నాను. కష్టమని తెలుసు, అయినా తప్పని సరి!

కాకినాడనుండి వచ్చే ‘గౌతమి’ ఎక్స్‌ప్రెస్ రైలు మహబూబాబాద్‌కు ఉదయం 2.30 ప్రాంతంలో వచ్చేది. జనరల్ బోగీ ఆదివారం సంతలా ఉండేది జనంతో క్రిక్కిరిసి. ప్రయాణం తప్పదు కనుక అతి కష్టం మీద కంపార్ట్మెంట్ లోనికి చోరబడేవాడిని. 5 గంటల ప్రాంతానికి జనగాం చేరుకునేవాడిని. అంత ప్రొద్దున్న ఏమి చేయాలి? ఎక్కడికి వెళ్ళాలి?

ఆ రైలు తప్ప మరో మార్గం లేదాయె! నా బాధ అర్థం చేసుకుని డ్యూటీ స్టేషన్ మాష్టర్, వాళ్ళ విశ్రాంతి గదిలో కాసేపు పడుకునే అవకాశం కల్పించారు. అలా.. గౌతమికి వెళ్లి గోల్కొండకు తిరిగి వచ్చేవాడిని. అయితే బాగా అలసట ఏర్పడేది. ఇదంతా పరిశీలించిన ఒక సీనియర్ డాక్టర్, నా కథంతా విని, ఆశ్చర్య పోయారు. ఆయన ఇల్లు ఆసుపత్రికి ఎదురుగా నాలుగడుగుల దూరంలో ఉండేది. ఆయన ఇంట్లో ఒక ఖాళీ గది ఉంటే, అందులో ఉచితంగా ఉండేటట్లు, భోజనంతో సహా ఏర్పాటు చేశారు. కొద్దీ నెలలు స్వేచ్ఛగా, ఆనందంగా ఆ ఇంట్లో గడిపాను. ఆ ఇంట్లో ఉండగానే ‘దంతాలు -ఆరోగ్యం’ అనే పుస్తకం రాసాను. ఆ సహృదయ మిత్రుడిని ఎన్నటికీ మరచి పోలేను. ఆయన ఎవరో కాదు, డా. ఎస్. రామనర్సయ్య గారు. పూర్వ తెలుగు విశ్వవిద్యాలయం, ఉప కులపతి పేర్వారం జగన్నాధం గారి అల్లుడు. తర్వాత నా శ్రీమతికి హనంకొండకు బదిలీ చేయడంతో, మకాం హనంకొండకు మార్చాము. దీనివల్ల నాకు ప్రయాణ సమయం తగ్గింది. ప్రతి రోజు ఖాజీపేటలో రైలు ఎక్కి జనగాంలో దిగేవాడిని.

పైన శీర్షిక సమోసాలు గురించి రాసి ఇదంతా ఏమిటీ? అని పాఠకులు అనుకోవచ్చు. దాని కథ ఇప్పుడు ప్రవేశిస్తుంది. కథ చిన్ని సన్నివేశం అయినా దాని గురించి ఈ నేపథ్యం అంతా చెప్పక తప్పింది కాదు!

డా. కె. రాజ్‍కుమార్

ప్రతి రోజూ స్కూటర్ మీద కాజీపేట స్టేషన్‌కు వచ్చేవాడిని. బండి స్టేషన్ స్టాండులో పెట్టి, ఫ్లాట్‌ఫామ్-2 కి చేరుకునేవాడిని, మిగతా మిత్ర బృందం అంతా అక్కడికి చేరుకునేవారు. భాగ్యనగర్ ఎక్స్‌ప్రెస్ సుమారు 7.30కి వచ్చేది. అదే రైలు మూడు గంటలికి గోల్కొండ ఎక్స్‌ప్రెస్‌గా వచ్చేది. బండి రాగానే, చేతిరుమాళ్ళు ఖాళీ సీట్ల పైకి విసిరేవాళ్ళం. సీటు దొరకకుంటే నిలబడి కబుర్లు చెప్పుకునేవాళ్ళం. అసలు జనగాం ప్రయాణించినట్టే ఉండేది కాదు.

ఈ బృందంలో రాష్ట్ర ఉద్యోగులు, కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగులు, బ్యాంకు, ఎల్.ఐ.సి.కి చెందిన సిబ్బంది, కోర్టు ఉద్యోగులు, ప్రైవేట్ ఉద్యోగులు ఇలా చాలామంది ఉండేవారు. ఎక్కడైనా స్వార్థం మనల్ని విడిచిపెట్టదు కదా!

అందుకే, సాధ్యమయినంత వరకూ మెడికల్ సిబ్బంది అంతా ఒకేచోట కూర్చునేవాళ్ళం. ఉదయం హాయిగా బ్రేక్‌ఫాస్ట్ తిని వస్తాం కనుక, ప్రయాణం మొత్తం కబుర్లతో నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ ప్రయాణం చేసేవాళ్ళం.

డా. గిరిధర్ రెడ్డి బెల్లంకొండ

ఇక తిరుగు ప్రయాణం గోల్కొండలో. పనివేళలు బట్టి అందరూ ఆ బండికి వచ్చేవారు కాదు. తిరుగు ప్రయాణం అంతా కొంచెం వేరుగా ఉండేది. చల్లని మజ్జిగ అంటూ ఒక అబ్బాయి మజ్జిగ సాచెట్లు నింపిన బకెట్‍తో చెమటలు కక్కుతూ వచ్చేవాడు. కొంతమంది అవి కొనుక్కుని తాగేవారు.

ఇంతలో పల్లీలు అమ్మే అమ్మాయి వచ్చేది, ఆమె దగ్గర పల్లీలు కొనుక్కుని కొందరు తినేవారు. సీజన్‌తో పనిలేకుండా ఘనాపూర్ స్టేషన్‌లో మంచి జామకాయలు వచ్చేవి, వాటి రుచి ఎప్పటికీ మరచిపోలేను. మేము కొంతమందిమి జామకాయలు కొనుక్కునే వాళ్ళం. తినడమే కాదు, పిల్లల కోసం ఇంటికి కొన్ని తెచ్చేవాడిని.

చెప్పులు పాలీష్ చేసేవాళ్ళు వచ్చేవాళ్లు. ఒక పరిచయం ఉన్న అబ్బాయి వచ్చి తప్పనిసరిగా నా దగ్గర నిలబడేవాడు. నాకు అప్పుడు అతని అవసరం లేకపోయినా, ఆ అబ్బాయి కోసం చెప్పులకు/షూకు తప్పక పాలిష్ చేయించుకునేవాడిని.

ఇక తినుబండారాలు అమ్ముకునేవాళ్లలో ఎక్కువమంది సమోసాలు అమ్ముకునేవాళ్ళు వుండేవాళ్ళు. కొంతమంది జనగాంలో, కొంతమంది ఘనపూర్‌లో ఎక్కేవాళ్ళు. సమోసాలు మంచి వాసన కొడుతుండేవి. చాలామంది ఆ సమోసాలు కొనుక్కు తినేవాళ్లు. ఒక రోజున ఏమైంది అంటే, ఇద్దరు సమోసా అమ్ముకునే కుర్రాళ్ళు టాయిలెట్స్ దగ్గర ఎదురు బదురై అక్కడ ఆగిపోయారు. ఏవేవో మాట్లాడుకున్నారు, మాకు అర్థం కాలేదు. ఆ మాటలు మెల్లగా శబ్దం పెంచుకుని తారాస్థాయికి చేరుకున్నాయి. మాటలు సరిపోక ఒకరి నొకరు నెట్టుకునే వరకూ వచ్చింది పరిస్థితి. అదీ స్థాయి పెరిగి ఇద్దరి బేసిన్ల లోని సమోసాలు క్రిందపడిపోయాయి. ఎవరో ఇద్దరికీ సయోధ్య కుదిర్చారు. అంతే మరు క్షణం ఎవరి సమోసాలు వాళ్ళు తమ బేసిన్లలో ఎత్తుకుని, రైల్లో ఒకరు ముందుకి, మరొకరు వెనకవైపు, ‘… సమోసా.. వేడి.. వేడి సమోసా’ అనుకుంటూ వెళ్లిపోయారు. మేమంతా ప్రేక్షకుల్లా అలా చూస్తూ ఉండిపోయాము. ఆ సమోసాలను ఎంతమంది కొనుక్కుని తిని వుంటారో! తలచుకుంటేనే, కడుపులో తిప్పినట్టు అవుతుంది. మళ్ళీ రైల్లో ఎప్పుడూ ఆ సమోసా వాళ్ళ వంక చూడలేదు. అలా జనగాంలో ఉద్యోగం చేయడానికి పది సంవత్సరాలు పాటు రైలు ప్రయాణాలు రోజూ (ఆదివారాలు -సెలవు రోజులూ తప్ప) చేయవలసి వచ్చింది. ఈ కాలం మంచి, మంచి జ్ఞాపకాలను మిగిల్చింది.

Art by Mr. Raju Epuri

నాతో కలసి ప్రయాణం చేసిన కొంతమంది పేర్లు అయినా ఇక్కడ ప్రస్తావించకపోతే, ఈ వ్యాసం అసంపూర్తిగా మిగిలిపోతుందని నా నమ్మకం. అలాంటి వారిలో కొందరు – డా. రాజకుమార్ (కంటి వైద్య నిపుణులు), డా. తుకారాం బాబాయ్ (కం. వై. ని), డా. బెల్లంకొండ గిరిధర్ రెడ్డి (కం. వై. ని), డా. సత్యన్నారాయణ (కం. వై. ని), డా. సారంగం (ఈ.ఎన్.టి), డా. రాజు (చర్మవ్యాధుల నిపుణులు), డా. సుబ్బలక్ష్మి (ఇప్పుడు విశాఖపట్నం, కింగ్ జార్జ్ ఆసుపత్రిలో ఎనస్థటిస్ట్), డా. రాజేశ్వరరావు (పిల్లల వైద్య నిపుణులు – ఇప్పుడు లేరు), డా. భోజ (పిల్లల వైద్య నిపుణులు), డా. నాగేందర్ రావు (గైనకాలజిస్ట్), సాంబయ్య (రేడియోగ్రాఫర్), రవీందర్ రెడ్డి (ఆప్తాలమిక్ అసిస్టెంట్), ప్రసాద రావు (ఆప్తాలమిక్ అసిస్టెంట్), రమేష్. కె (కౌన్సిలర్ -ఎయిడ్స్), డా.లక్ష్మీ నారాయణ (ఎనస్థటిస్ట్), సప్త ఋషి (లెప్రసీ), శ్రీనివాస రెడ్డి (ట్రెసరీస్), జనార్దన్ (ఫామ్లీ ప్లానింగ్), ఇంకా ఎందరో. కొందరు ఇప్పటికీ టచ్‌లో వున్నారు. మిగతా వారంతా ఎక్కడ వున్నారో? వీరందరికి నా హృదయ పూర్వక ధన్యవాదాలు.

డా. డి. నాగేందర్ రావుతో

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

Tags: Column Dr. K. L. V. Prasad Feature Gnapakala Pandiri Sanchika telugu magazine telugu online magazine telugu online magazines telugu sahityam telugu web magazine telugu-online-magazine telugu-webs-magazine కాలమ్జ్ఞాపకాల పందిరి డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ఫీచర్సంచిక

1

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 7:15 am
సంచిక
సంపాదకులకు
ఇతర సాంకేతిక సిబ్బందికి
హృదయపూర్వక
ధన్యవాదాలు.

Log in to Reply
2

Sagar
August 2, 2020 at 7:43 am
ప్రయాణాలలో తినుబండారాలు అప్పటికీ, ఇప్పటికీ ఏమీ తేడాలేవు సర్ . కాకపోతే అప్పుడు విడిగా ఉండేవి. ఇప్పుడు ప్యాకెట్లలో ఉంటున్నాయి. అంతే. ఇక మీ సుదీర్ఘ జీవనయానంలో ఈ రైలు ప్రయాణ అనుభూతులు ఎన్నో విషయాలు తెలుపుతున్నాయి సర్ . మీకు హృదయపూర్వక ధన్యవాదములు.

Log in to Reply
1. 2.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:35 am
  సాగర్
  మీ స్పందన కు
  కృతజ్నతలు.
  
  Log in to Reply
3

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 7:46 am
బాగుంది….రైలు ప్రయాణంలో అనుభవాలు విచిత్రం గా వుంటాయి….వింత వింత వ్యక్తులతో కొత్త కొత్త అనుభవాలు నిత్యం దొర్లుతూ వుంటాయి….మీ చిత్రణ చక్కగా ఉంది…..

___ఎస్.వి.ఎల్.ఎన్.శర్మ
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 3.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 7:47 am
  శర్మ గారూ
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
4

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 7:50 am
👌👌ఎయిర్ ఫోర్స్ లో ఉన్నప్పుడు.
మిలిటరీ భోగీ ప్రయీణం.. ఇలాంటి అనుభవాలు జ్ఞాపకాలు నాకూ చాలా..😊😊😊ఏన్నిరోజుల సమొసాలో తెలియదు కానీ.. వేడి వేడిగా సర్వ్ చేస్తే.. అమృతం లా తిన్న రోజులు..🌈🌈🌈

___నరసింగ రావు.కె
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 4.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 7:51 am
  నర్సింగ్
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
2. 4.2
  
  చిట్టె మాధవి
  August 5, 2020 at 12:33 pm
  మీ ప్రయాణాల గురించి చదువుతుంటే కళ్ళకు కట్టినట్లు వ్రాశారు సర్.రోజూ ప్రయాణాల్లో చోటుచేసుకున్న విషయాలను బాగా వివరించడమే కాదు..దానిలోని సృగ్గల్స్ బాగా చెప్పారు.నేనూ ఉద్యోగరీత్యా ప్రతిరోజూ 5 గంటలు ప్రయాణం చేస్తుంటాను..దీనిలోని సాధక బాధలకు నేను కూడా ఓ ఉదాహరణగా తీసుకోవచ్చు.మీ భావాలు చాలా చక్కగా మాతో పంచుకుంటూ…మా జ్ఞాపకాలను గుర్తుకు తెప్పిస్తున్నారు…మీ రచనలతో అభినందనలు సర్🙏💐
  
  Log in to Reply
  1. 4.2.1
    
    డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
    August 6, 2020 at 12:15 pm
    అమ్మా
    మీ స్పందన కు
    ధన్యవాదాలు
    
    Log in to Reply
5

G.Girijamanoharababu
August 2, 2020 at 7:53 am
చిన్న కథనమే … మరచిపోలేని జ్ఞాపకాలు .. కేవలం ఉట్టి జ్ఞాపకాలు మాత్రమే కాదు , కొన్ని నిజాలు , అవీ నిత్యప్రయాణాలు చేసే మిత్రులకు చేసే సూచనలు కూడా.. పైగా అవి ఆరోగ్యవిషయం లో జాగ్రత్త పడాల్సిన అంశాలు కదా !! డాక్టర్ గారు చెప్పే మాటలు కనుక మరింత శ్రద్ధగా వినాలి .. తగిన జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ..
మీరు చెప్పదలచిన విషయం చిన్నదీ , పూర్తిగా మీ వ్యక్తిగతమే అయినా చాలామంది ఉద్యోగుల అనుభవాలతో కూడా ముడిపడి ఉన్న విషయాలు … చెప్పిన ఉపోద్ఘాతం సంచారజాతి ఉద్యోగుల
అవసరాలూ , బాధలూ అన్నీ పరిగణన లోకి తీసుకుని బాగా చెప్పారు .. నాకూ ఈ అనుభవాలున్నాయి ..
రైలు జీవితాల్లో నిత్యం ఎదురయ్యే సంఘటనల్లో చిరువ్యాపారుల కష్టాలు .. ఒకరకంగా రైలు నడిచే ఒక కర్మశాల .. దానివల్లే పొట్టనింపుకునే వారికి అదే కల్పవృక్షం .. మనల్ని ఏ విధంగానైతే గమ్యం చేరుస్తుందో వాళ్ళకీ అది ఇల్లుగడిచే మార్గం చూపిస్తుంది .. ఇక్కడే ఆ రైలు వ్యాపారుల మధ్య పోట్లాటలవంటి తప్పని పాట్లు .. వాటికి మనమే కదా ప్రత్యక్ష సాక్షులం .. కిందపడ్డ సమోసాలు ఏ మాత్రం సంకోచించింప కుండా తీసుకుని అమ్మకోటానికి తీసుకువెళ్ళటం గమనిస్తే రైలుప్రయాణికుల పైన ఎంత నమ్మకమో !! సంఘటన చూచిన వాళ్ళు ఆ పెట్టెలో ఉన్న పిడికెడుమందే కదా !! ఇదీ ఆ కుర్రవాళ్ళ ధైర్యం … అవసరం కొనిపించి తీరుతుందన్న విశ్వాసం , తమ వ్యాపారం మీద గట్నటి నమ్మకం ..
హెచ్చరిక వంటి కథనం .. యాత్రాజీవులకు మంచి సూచన …
అభినందనలు డాక్టర్ గారూ !!

Log in to Reply
1. 5.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:33 am
  గురువు గారూ
  మీ విశ్లేషణ
  సూపర్ సర్
  మీకు ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
6

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 8:16 am
ఇవాన్నిఎక్కడగుర్తుపెట్టుకున్నావన్నా…చాలాబాగుంది. సమోసాలు తినాలంటేనే అసహ్యంగా ఉంది.👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻

___కానేటి కృష్ణ మూర్తి
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 6.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:17 am
  తమ్ముడూ
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
7

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 8:30 am
నీ జ్ఞాపకాల పందిరి తో మేం కూడా రైల్లో ప్రయాణించిన టే ఉంది. సమోసాలు అనుభవం అందరికీ ఒక గుణపాఠం

___డా.బి.ఎం.ఎస్.శంకర్ లాల్
చందానగర్
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 7.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:31 am
  సొదరా
  నీ..స్పందనకు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
8

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 8:38 am
V.good.congratulations

___Ravula patient sitarama rao,IPS
HYDERABAD

Log in to Reply
1. 8.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:39 am
  Thank you sir
  
  Log in to Reply
9

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 9:52 am
మా వేడి వేడి సమోసాలు బాగున్నాయి సార్ మీ ప్రయాణాలన్నీ బాగున్నాయి,
ఏదైనా రాయగల సత్తా మీకు ఉందని మరోసారి నిరూపించుకున్నారు అభినందనలు సార్🌹

___రాయవ రపు సరస్వతి
విశాఖ పట్నం

Log in to Reply
1. 9.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 9:52 am
  మేడం
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
10

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 9:57 am
మీ రెలు ప్రయాణాల ఘట్టం బాగుంది. మీతో చెప్పాలంటే నాకు రైలు ప్రయాణం చాలా మక్కువ. నేను ఢిల్లీ లో expodent కి ఎక్కువ గా వెళ్ళే వాడిని. వెళ్ళినప్పుడల్లా రైలు ప్రయాణమే.
నాతోటి ఉన్నవాళ్ళు ఎమీ డబ్బులు మిగిలిస్తున్నావా అంటే , లేదూ నా సరదా కోసం రాజధాని ఎక్సప్రేస్ ఎసి ఫస్ట్ క్లాస్ లో వచ్చాను అని చెప్పాను. నాకు రైలు అంటే అంత మక్కువ సర్.

___డా.డి.సత్యనారాయణ
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 10.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 9:58 am
  డాక్టర్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
11

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 10:02 am
Krishna to krishna. Ani chinna స్కిట్ వేశారు ఆరోజుల్లో dr Muralidhar garu (neuro surgeon mgm). Chaala hit ayindi) maa varu ckm lo job. Nenu M’bad. పాపం. మీరు అన్నట్లు. Wgl to. m’bad తిరిగేవారు. Naakuwgl ట్రాన్స్ఫర్ అయినతరువాత. Every Sunday nenu krishna tokrishna tirigedanni. Abhiprayamraayamante. అనుభవం రాస్తున్నాను. అలా తిరిగేటప్పుడు ట్రైన్లో డెలివరీ చేసా. ఆ ప్రయాణాలు prayasaga అనిపించక పోయేవి. Aarojulu. “”గుర్తు తెచ్చుకున్న

_____డా.అంజనీ దేవి
హనంకొండ.

Log in to Reply
1. 11.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 10:04 am
  మేడం
  మీ స్పందనకు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
12

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 11:12 am
రైలు ప్రయాణం ఒక మినీ ప్రపంచం.. నిత్యం షటిల్ సర్వీస్ చేసేవారికి ఎన్నో జీవన సత్యాలతో

కూడిన అనుభవాలు .. ఏదైనా ప్రత్యక్షంగా చూస్తేనే నిజం తెలుస్తుంది.. పాంట్రీ కార్ వుండే రైళ్లలో తప్ప మిగతా రైళ్లలో హాకర్లు అమ్మే సమోసాలాంటి తినుబండారాల శుభ్రత..వాటిల్లోవాడే ఆయిల్స్ నాణ్యత అనుమానమే.. మీ అనుభవంలో నిజం ఉంది..ఐతే ఈ విషయంలో ప్రయాణికుల్లో అవేర్నెస్ అవసరం..

___వెంకట్రామ నర్సయ్య
మహబూబాబాద్.

Log in to Reply
1. 12.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 11:12 am
  మిత్రమా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
13

గుండెబోయిన శ్రీనివాస్
August 2, 2020 at 11:42 am
స్టేషన్ ఘన్ పూర్ జామకాయల లాగా జ్ఞాపకాలు ఎప్పుడూ మధురంగా వుంటాయి సార్.

Log in to Reply
1. 13.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:18 pm
  శ్రీనివాస్
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
14

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 11:47 am
అబ్బో ఎంత వోపిక..సర్
పదేళ్ళ కాలం…సమొసా…

____కుమార స్వామి.కె
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 14.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 11:48 am
  కుమారస్వామి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
15

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 11:59 am
Gd Mng doctor garu.
Commutatation between home and work place although painful, circumstances force us to do so. But, those journeys also leave us some sweet memories, which we will be reminiscing for life.
Hereafter, no Samosas in the train journey.

___surya narayana rao
Hyderabad

Log in to Reply
1. 15.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:00 pm
  Thank you rao garu
  For your good words.
  
  Log in to Reply
16

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 12:05 pm
[02/08, 12:01] Mohan Rao. ex. ckm Principal: Hello sir
Good morning.
[02/08, 12:02] Mohan Rao. ex. ckm Principal: Just finished reading your experiences. I have no words to express my joy in the narrative.

___Mohan Rao.
HANAMKONDA.

Log in to Reply
1. 16.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:06 pm
  Mohan rao garu
  Thank you sir
  
  Log in to Reply
17

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 12:09 pm
మీ అనుభవాలు చాల బాగున్నాయి train లో అమ్మె సమోసాల గురించి తెలిసిన వారు తినే సాహసం చెయ్యరు తెలియనివారు పాపం….ధన్యవాదాలు సార్

___ కొ ణ తం.శ్రీహరి.
హనంకొండ.

Log in to Reply
1. 17.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:10 pm
  శ్రీహరి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Log in to Reply
18

శ్యామ్
August 2, 2020 at 12:13 pm
అంతె మరి. కాని ట్రైన్ ప్రయాణం లో వుండే మజా వేరు. అందులో కిటికీ సీట్ ముఖ్యంగా. వేలం పాట కూడా వుండేది. ఫక్తు మోసం. ఈ మధ్య shoe పోలీష్ చేసేవారు ఫ్రీ గా న్యూస్ పేపర్ ఇస్తాడు. Polish అయ్ పోయాక తిరిగి ఇచెయ్యలి. స్నేహం ట్రైన్ దిగే వరకు. చిరు తిండ్లు పంచుకోవటం. ఇప్పుడు అధి భయం అనుకో ,మత్తు మందులు కలపటం లాంటివి మొదలయ్యకా.అన్ని గురుథుకొచాయి

Log in to Reply
1. 18.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 1:46 pm
  శ్యామ్
  నీ.. స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
19

ఈత కోట సుబ్బారావు నెల్లూరు
August 2, 2020 at 12:16 pm
మీ ప్రయాణ అనుభవాలు బావున్నాయి.
ప్రయాణాలలో అంతకన్నా మంచి తినుబండారాలు పానీయాలు ఆశించలేం సార్.

Log in to Reply
1. 19.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 1:44 pm
  మీరు చెప్పింది కూడా
  నిజమే సర్.
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
20

Sambasiva Rao Thota
August 2, 2020 at 12:21 pm
రైలు ప్రయాణ అనుభవాలను కళ్ళకు కట్టినట్లు చూపించారు !
అదో మంచి అనుభవం !!
పైగా ఫ్రండ్స్ తో అయితే ఆ సరదాయే వేరు..👌👌👌
చాలా బాగున్నాయ్ మీ జ్ఞాపకాలు !!
అభినందనలు !!!
🙏🙏🙏

Log in to Reply
1. 20.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 1:43 pm
  సాంబశివ రావు గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
21

Rajendra Prasad
August 2, 2020 at 12:42 pm
అయ్యా! ఉద్యోగుల రోజూ వారి ప్రయాణ మధుర స్మృతుల సంగతి సరే, ( స ) మోసాలు గురించి చెప్పి మీ స్మృతికి మంచి ట్విస్ట్ ముగింపు ఇచ్చారు. ఎవరైతే అలాంటి మోసాలు తిని తట్టుకున్నారో, వారు తిరుగులేని ఇమ్మ్యూనిటి తో, ఈ కరోనా ను లెక్క చేయాల్సిన అవసరం లేదనుకుంటాను🤔🤭😨😨

రాజేంద్ర ప్రసాద్ శ్రేయోభిలాషి

Log in to Reply
1. 21.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:58 pm
  ప్రసాద్ గారూ
  మీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
22

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 12:51 pm
జ్ఞాపకాల పందిరి-17 http://100.26.73.229/gnapakala-pandiri-17/ Meeru unna chote job ayithe meeku entha mandi tho friendship kudiredi kaadu. Different back grounds, different personalities, meeloni writer ki help ayyayi. Ee roju marchipolene manchi, chedu jnapakaalu ayyayi. Blessing in disguise.

___పద్మ పొన్నాడ.
నరసాపురం.

Log in to Reply
1. 22.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:52 pm
  మేడం గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
23

D. V. Seshacharya
August 2, 2020 at 12:52 pm
ఎన్నో ఏళ్ళ క్రితం మీరు చేసిన అప్ అండ్ డౌన్ జ్ఞాపకాలు ఎంతో ఫ్రెష్ గా అందించారు. రైలు అంటే ఓ చిన్నపాటి ప్రపంచం. ఆ సంగతి మీ రచనలో ప్రతిబింబిస్తూనే ఉంది. సమోసాల ఎపిసోడ్ లో వారిరువురి గొడవ కన్నా కింద పడిపోయిన సమోసాలను ఎత్తుకుని తిరిగి అమ్ముకుంటూ వెల్లడాన్ని చెప్పడం వెనుక మీకున్న
సామాజిక బాధ్యత కనిపిస్తోంది.

Log in to Reply
1. 23.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 6:04 pm
  మిత్రమా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
24

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 12:56 pm
[02/08, 12:17] Rao ;Eetha/M: నమస్తే సార్
[02/08, 12:18] Rao ;Eetha/M: ప్రయాణాల అనుభవాలు చూసాను సార్

____ఈతకోట సుబ్బా రావు
నెల్లూరు

Log in to Reply
1. 24.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 12:57 pm
  సుబ్బారావు గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
25

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 2:25 pm
మీ ప్రయాణంలో పదనిసలు బాగున్నా
యి. జీవితమే ప్రయాణం.అవసరాలకు ఆదుకొని
మిత్రులై ,అభిమానించి ,సాయంచేసిన
వారిని ఎన్నడూ మరువలేము.అదే
కృతజ్ఞత. మీడాక్టరుమిత్రులలో
కంటిడాక్టరు రాజకుమార్ గారుమా
ఇంటి ప్రక్కనె ఉంటారు.మంచిమిత్రులు ,చిత్రమైన
అనుభవాలతో గడచిన జీవితం
విశ్రాంతి దినాలలో ఆవులు నెమరు
వేసినట్టుగా మనకు జ్ఞాపకాల స్పందనలను కల్గిస్తుంది.బాగుంది

____వజ్జల రంగా చార్య
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 25.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 2:26 pm
  రంగా చార్య గారు
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
26

Dr. O. Nageswara Rao
August 2, 2020 at 2:44 pm
Very nice hot hot samosas
Thintaniki etla unna vinataniki Chaala Bagunnai
Dr. Saab mee Gnapakala tho norurinchi chivariki thinakunda chesaru.
Prasthutha paristhi lo Hygiene is more important so your Gnapakam will help to the public or readers. One way it is a awereness Progrm on corona time.
Very sorry for your entire service was on trains and buses.
Any how settled happily in Hanumakonda with lovely family.
Hearty congratulations KLV.

Log in to Reply
1. 26.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 6:07 pm
  Thank you
  Brother
  For your good
  Words
  
  Log in to Reply
27

Sarasi
August 2, 2020 at 5:54 pm
నాకు రైలు ప్రయాణాలు చిన్నప్పుటి నుంచి అలవాటు, ఇష్టం కూడా. ప్రయాణించిన ప్రతిసారీ కనీసం ఓ కార్టూన్ ఐడియా తెచ్చుకుంటా. మీ అనుభవం నన్ను కూడా రైలెక్కించింది ఈ కరోనా టైములో కూడా. ధన్యవాదాలు

Log in to Reply
1. 27.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 6:58 pm
  సరసి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
28

బి.జానిభాష
August 2, 2020 at 6:48 pm
సుదూర ప్రయాణాలకు రైలు ప్రయాణం సౌకర్యం గా ఉంటుంది సర్. ఎంత సౌకర్యంగా ఉన్నప్పటికీ మనకు అనుకూలమైన సమయంలో రైలు బండి లేకపోవడం ఓ లోటు సర్. వృత్తి పరంగా-కుటుంబం కోసం మీరు పది సంవత్సరాలపాటు (కొన్ని రోజులు ఉదయం 2.30సమయంలో కూడా ) రైలు ప్రయాణం చేయడం నిజంగా గొప్పవిషయం సర్.
రైలు ప్రయాణాల్లో సమోసాలు రుచి చూడని వాళ్ళు బహుశా ఉండరేమో సర్…కానీ అమ్మే వాళ్ళు శుభ్రత పాటించడం అంతంతమాత్రంగానే ఉంటుంది సర్.
మీకు సహాయపడిన వారిని ఇప్పటి గుర్తుపెట్టుకోవడం మీ గొప్ప తనాన్ని తెలియజేస్తుంది సర్.

Log in to Reply
1. 28.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 7:29 pm
  జానీ భాషా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
29

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 6:49 pm
సమోసా..సరైన మోసం కూడా.వాసన మాట దేవుడెరుగు,తయారీ విధానం చూడలేం..అమ్మేవిధానం మరీ దారుణం.

____డా.మల్లికార్జున్
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 29.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 6:50 pm
  మల్లికార్జున్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
30

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 6:57 pm
చాలా బాగుంది సార్ మీ జ్ఞాపకం

____భాస్కర్ రెడ్డి
మహబూబ్ నగర్

Log in to Reply
31

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 9:16 pm
Nitya jeevitham lo sadharanga gadachipoye sanghatanalu ila chakkaga kadhaluga rayadam o manchi art .Entho pedda journey intha simple ga chepparu nice . Jeevitha anubhuthi prasputaga chuparu meeku abhinandanalu💐💐

..____డా.వి.సుజాత
విజయవాడ.

Log in to Reply
1. 31.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 9:17 pm
  డాక్టర్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
32

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 9:19 pm
గొప్ప జ్ఞాపకాలు🙏

____మడిశెట్టి గోపాల్
కరీంనగర్

Log in to Reply
1. 32.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 9:20 pm
  గోపాల్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
33

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2020 at 11:04 pm
Jama kayalu..vedi samosalu very interesting..rail prayana anubhavalu andamga cheppadam chala bavundi .cherigiponi manchi gnakalu.nice asusual.💐💐👌

__Dr.jhansi Nirmala
Hyderabad

Log in to Reply
1. 33.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 11:05 pm
  Dr.garu
  Thank you for your
  Good words
  
  Log in to Reply
34

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 5:35 am
[03/08, 05:30] Ravi kumar-PD nit-warangal: జ్ఞాపకాల పందిరి లో ‘సమోసా వేడి వేడి సమోసా’ గూర్చి వ్రాస్తూ 10 సంవస్తరాల మీ రైలు ప్రయాణం, మీరు పడిన కష్టం, ఆ కష్ట కాలంలో, మీతో ప్రయానించిన సహ మిత్రులు, వారిని ఒకసారి గుర్తు చేసుకున్నారు. సమోసాలు ఎక్కడ పడితే అక్కడ అని జరిగిన సంఘటన చక్కగా వివరించారు. మీకు ధన్యవాదాలు. 🙏
[03/08, 05:31] Ravi kumar-PD nit-warangal: సమోసా ఎక్కడ పడితే అక్కడ తినకండి *

____ప్రొ.రవికుమార్
హనంకొండ.

Log in to Reply
1. 34.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 5:36 am
  బాబూ..
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
35

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 6:48 am
మీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో ఉద్యోగరీత్యా రోజూ ప్రయాణం చేసే వాళ్ళ బాధలను చక్కగా వర్ణించారు. కొసమెరుపుగా సమోసాల గురించి రాశారు. ఔను..సమోసాలు తయారీ చేసే విధానంలో కానీ, వాటిని రైల్వే స్టేషన్లకు తరలించే పద్ధతిలో కానీ అసలు పరిశుభ్రత పాటించరు.

_____శ్రీనివాసా చారి.జి
ఖాజీపేట

Log in to Reply
1. 35.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 6:49 am
  చారి గారూ
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
36

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 7:00 am
జ్ఞాపకాల పందిరి లోని నీ అనుభవాలు బాగున్నాయి. నేను కూడా 2006-2009 మధ్యలో అనంతపురం లో పనిచేశాను. కుటుంబం బెంగళూర్ లో ఉండేది పిల్లల చదువుల కోసం. నేను ప్రతి శనివారం 2.30 కు బయలుదేరి రాత్రి 9.30 – 10.00 మధ్య ఇల్లు చేరేవాడిని. మళ్లీ సోమవారం తెల్లవారు ఝాము 3.00 కు బయలుదేరి 9.30 ప్రాంతంలో అనంతపురం చేరేవాడిని. నాతో పాటు మరో 5 మంది మా స్టాఫ్ వచ్చేవారు. హిందూపూర్ లో కాఫీ, టిఫిన్లు చేసేవాళ్ళం. ఇవన్నీ నీ అనుభవాలు చదివాక నాకు గుర్తుకు వచ్చాయి.

__కృష్ణ మోహన్.
ఆస్ట్రేలియా/బెంగుళూరు.

Log in to Reply
1. 36.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 7:01 am
  మోహాన్,
  నీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
37

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 10:49 am
Majority of the employees couple face the same problem but because you are affectionate and friendly with everyone you have enjoyed your daily trip and because you are sincere in work you used to go to hospital every day. I know many doctors who attended once or twice in a month to sign in the register and get the salary. Government used to break it’s head how to improve doctors attendance but could not succeed. Because you are very friendly you are still continuing your friendship.

____Dr.M.Manjula
Hyderabad

Log in to Reply
38

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 11:19 am
During journeys ,particularly in train journey, we should not purchase any food items. It was posted in what’s apps long back how water bottles are filled with tap water from toilets. Prepared food unhygienic procedure in all stages. Now public are avoiding taking out side food due to corona.

___CH.SN Murthy
Hyderabad.

Log in to Reply
1. 38.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 11:20 am
  Thank you
  Murthy garu.
  
  Log in to Reply
39

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 12:02 pm
Yentavaraku journey
Bagane jarugutundi
mari, mundu mundu
journey yela untidy
ani chana uthaham
ga undi. yee railu prayanam yennini
gnapakala gurthuku
vastayo.

____డి.చంద్రశేఖర్
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 39.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 12:02 pm
  శేఖర్
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
40

Jhansi koppisetty
August 3, 2020 at 12:25 pm
బావుంది మీ జ్ఞాపకాల పందిరి👌👌…
మీ పందిట్లో నన్నూ ఓ సమోసా జ్ఞాపకం తడిమింది😊😊…
నాకైతే ఇళ్ళమ్మటా సైకిళ్ళ పైన తిరుగుతూ అమ్మే తినుబండారాలు కొని తినే అలవాటు లేదు. మా ఇంట్లో అద్దెకు వుండే విజయ అనే స్నేహితురాలు రెగ్యులర్ గా ఒక సైకిలువాడిదగ్గగర వేడివేడిగా సమోసాలు తీసుకునేది. నాకెన్ని సార్లు ఆఫర్ చేసినా మృదువుగా తిరస్కరించేదానిని. ఒక రోజున నా కారు మా సందు మలుపు దగ్గర ట్రాఫిక్కులో ఆగి వుండగా యధాలాపంగా పక్కకు తిరిగి చూస్తే ఆ సమోసాలమ్మే అతను సైకిల్ స్టాండు వేసి ‘ఇచ్చట మూత్రము పోయరాదు’ అని గోడ మీద రాసి వున్న పార్కు పక్కగా నిలబడి మూత్రం పోస్తూ కనిపించాడు. అలా చేతులతో పట్టుకుని మూత్ర విసర్జన అయ్యాక కనీసం చేతులు కడుగుకోకుండా సైకిల్ స్టార్ట్ చేసి నా కన్నా ముందు మా ఇంటి గేటు ముందుకి చేరాడు. నేను వెళ్ళేసరికి అవే చేతులతో కాగితం పొట్లంలో సమోసాలు పెట్టి విజయకు ఇస్తున్నాడు…
నా వల్ల కాలేదు చూస్తూ ఊరుకోవటం. ఆమెకు విషయం చెప్పి కొనుగోలు ఆపించాను. ఆ తరువాత ఆమె మళ్ళీ ఎప్పుడూ రోడ్డు మీద తినుబండారాలు కొనలేదు…

Log in to Reply
1. 40.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 2:56 pm
  భలే అనుభవం
  ఝాన్సీ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
41

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 2:52 pm
Namaste if wife n husband govt employees it was must to travel in rail. Klvgaru u saw only clash in between 2vendors if u see the samosa preparing kar khana never eat samosa as labour officer I experienced.

____నాగ లక్ష్మీ కామేశ్వరి.
విజయవాడ

Log in to Reply
1. 41.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 2:53 pm
  కామేశ్వరి గారూ
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
42

nallanvnc9@gmail.com
August 3, 2020 at 4:45 pm
ప్రసాద్ గారి జ్ఞాపకాలపందిరి ఎంతి మందిని స్వీయ అనభూతుల్లోకి నెట్టుతున్నాయ్
ప్రయాణంలో పదనిసలు ఉద్యోగ బాధ్యత
అప్ అండ్ డౌన్లు నాములుగు యానాన్ని గుర్తుచేసాయి. అమ్మకానికివచ్చిన వన్నీ తినాలనిపిస్తుంది కానీ పొట్టు ఉన్నవి కొనుక్కోవడం సేఫ్ అని భావించేవాళ్ళం
హైజెనిటీ లేని పదార్థాలు అమ్మేవారి అపరిశుభ్రత ఈ ఋరోనా సమయంలో తలచుకుంటే గగుర్పాటే
ఉద్యోగ ప్రస్థానంలో ప్రయాణాలు ఆటంకాలు
సీటు కోసం ఫీట్లు ఎన్నో ఎన్నెన్నో
బాగుంది ప్రసాద్ గారు

Log in to Reply
1. 42.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 7:33 pm
  చారి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
43

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 7:09 pm
Thank you somuch for remembered me .. in.. JP.. 🙏

Dr.D.Nagender Rao
Hyderabad

Log in to Reply
1. 43.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 7:10 pm
  Thank you
  Dr.garu.
  
  Log in to Reply
44

Eluzai
August 3, 2020 at 9:07 pm
రైలు ప్రయాణాలు అందునా పగటి పూట ప్రయాణాలంటే కోలాహలమే. ఆ సందడితో ప్రయాణ బడలికే తెలిసేది కాదు. సమోసాలు, మరమరాల మిక్చర్లు, పండ్లు, పేపర్లు, సాటి ప్రయాణీకులతో
ఇంటరాక్షన్స్ అబ్బో అవన్నీ సమాజాన్ని
అర్థంచేసుకోడానికి ఉపయోగపడిన మూలకాలు. రైళ్లు రెగ్యులరుగా తిరగని రోజుల్లో కూడా పాఠకులను పందిరిలోనుంచే ప్రయాణం చేయించిన మీ రచనా చతురత నన్ను
ఆశ్చర్యపరుస్తూ ఆనందింపజేసింది.

వందనాభినందనలతో

ఎలూజయ్

Log in to Reply
1. 44.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 4, 2020 at 2:43 pm
  Sodara
  నీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
45

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 10:44 pm
మీ జ్ఞాపకాల ప్రయాణం మన ఉద్యోగస్థుల్లో ఎవరో ఒకరికి ఏదో సందర్భంగా తటస్థించకపొదు. ఆ మాట కొస్తే నేనూ 2006 లో పెళ్లైనప్పటి నుండి 2009 వరకూ కొన్ని వందల మైళ్ళు ప్రయాణం లోనే గడిపాను.ఆ కష్టాలు చెప్పనలవి కాదు.ఈ రోజు మీ జ్ఞాపకంతో ఆనాటి నా రోజులన్నీ కళ్ళ ముందుకు వచ్చాయి.ఇప్పుడూ సుమారు రోజుకి 25 కిలోమీటర్స్ బైక్ డ్రైవ్ చేస్తూ రోడ్ల పైనై సగం జీవనం గడిపేస్తున్నా😀అయితే మీరు రాసిన దాంట్లో ప్రత్యేకత ఏమిటంటే….అందరూ ఇలాంటి అనుభవాల్ని భారంగా భరిస్తూ …రోజుల్ని మోస్తూ గడిపేస్తారు.మీలోని కథకుడు మాత్రం పరిసరాలను గమనిస్తూ…అంతటి క్లిష్టసమయాన్ని కూడా ఇష్టంగా మార్చుకోవడం ఖచ్చితంగా ప్రత్యేకమే. మంచి స్నేహితులని జ్ఞాపకం చేసుకోవడం మరో మంచి అంశం ఇందులో.ఇంక కొసమెరుపు జంక్ ఫుడ్ జోలికి వెళ్ళేవాళ్లకు కనువిప్పులా ఉంది.మొత్తానికి మంచి ప్రయాణం చేయించారు ఈ వారం మాతో.బావుంది సర్🙏💐💐💐💐💐💐

___డి.నాగ జ్యొతీ శేఖర్.
కాకినాడ.

Log in to Reply
1. 45.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 10:45 pm
  జ్యొతీ
  నీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
46

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 4, 2020 at 9:48 am
🙏🙏🙏నమస్తే సార్ !మీ రు రాసిన 17 వ.జ్ఞాపకాల పందిరి చదివాను.భార్య భర్తలిద్దరూ ప్రభుత్వ వుద్యోగులైతే …పాపం మీ అనుభవాలే చెపుతున్నాయి.ఇక మీకు వారి ఇంట్లో బస,భోజనం కల్పించిన డాక్టరుగారు చాలా గొప్పవారు.సమోసాలు మాత్రమే కాదు రైల్లో ఎలాంటి తినుబండారాలను కొనుక్కొని తినగూడదు అన్నందుకు మీకులా నాకూ అనుభవాలు వున్నాయి.అవి మనకు ఆరోగ్య పరంగా జాగ్రత్తలేనని సున్నితంగా చెప్పారు.ధన్యవాదాలు.

___బొందల నాగేశ్వర రావు
చెన్నై

Log in to Reply
1. 46.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 4, 2020 at 9:58 am
  నాగేశ్వర రావు గారు
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
47

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 4, 2020 at 5:22 pm
మీ రైలు ప్రయాణాల ఙాపకాలపందిరి చాలా బాగుంది సార్. నన్ను గతంలోకి లాక్కెళ్ళింది.నావి బస్సు ప్రయాణంలో పదనిసలు.ఎన్నో సంతోషకరమైన అనుభవాలు గుర్తు చేసారు. డ్రైవర్స్ కూడా మాతోపాటు ఎంజాయ్ చేసేవారు. ఎవరో ఒకరం తినే ఐటం తెస్తే అందరం పంచుకుని ఆనందంగా తినేవారం.బస్సు ఎక్కినప్పటి నుండి దిగేదాక మా ప్రపంచమే వేరుగా ఉండేది. దాదాపు పాతికేళ్ల బస్సు ప్రయాణాలు ఎందరో మంచి మిత్రులను సంపాదించిపెట్టింది, మధురఙాపకాలను జీవితకాలానికి మిగిల్చింది. నా ఈ పదవీవిరమణ కాలంలో వాటిని కూడా నెమరువేసుకుంటూ గడపాలి. ఈ సందర్భంగా మీకు చాలా ధన్యవాదాలు సార్. 🙏👌

___విద్యా దేవి.ఆకునూరు
హనంకొండ.

Log in to Reply
1. 47.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 4, 2020 at 5:23 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
48

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 5, 2020 at 10:05 am
మీ ఉద్యోగపర్వంలోని ..రైలు ప్రయాణం అనుభవాల్ని ..సహచరవైద్య మిత్రుల్ని ..అందంగా అక్షరీక రిo చారు ..మీకు అభినందనలు ! 👌👏

____శ్రీకన్ట స్పూర్థి
కాకినాడ

Log in to Reply
1. 48.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 5, 2020 at 10:06 am
  సర్,
  మీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
49

Padmaja
August 5, 2020 at 10:27 am
V.nice.. Sir

Log in to Reply
1. 49.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 5, 2020 at 4:50 pm
  Thank you
  Padmaja
  
  Log in to Reply
50

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 5, 2020 at 12:03 pm
పిల్లలొకచొట ఉద్యొగమొక చొట కష్టమే. నేనూ కొన్నాెళ్ళు జనగామ తిరిగిన .1966 నుంచి 1971 వరకు గుంటూరు వరంగల్ హైదరాబాద్ ఖమ్మం హైదరాబాద్ కరీంనగర్ వరంగల్ జనగామ. తిరిగిన. సహొద్యొగులతొ ముచ్చట్లు చెప్పుకుంటూ ప్రయాణించటం ఒక అనుెభవం.ెఒక్క జనగామకే అప్ అండ్ డౌన్ మిగిలిన చొట్ల అక్కడే ఉన్న. హసన్ పర్తి లొ ఉన్న మూడునాలుగేండ్ల లొ పెట్రొల్ పంపుదగ్గర దిగి మళ్ళూీ వరంగల్ బస్ పట్టుకొని లక్ష్మీ టాకీస్ దగ్గర దిగడం.
ప్రయాణంలొ కలిగే స్నేహాలుకొన్నివచిరకాలం గుర్తుంటవి.
ఏమైనా మీవజ్ఞాపకాలపందిరి బాగా సాగుతున్నది
–రామశాస్త్రి

Log in to Reply
1. 50.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 5, 2020 at 12:05 pm
  శాస్త్రి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply