జ్ఞాపకాల పందిరి-16 Gnapakala Pandiri 16 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-16

“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!”అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.

అది అమ్ముకోవద్దు!!

తల్లిదండ్రులు తాతయ్య, వెంకమ్మలు

పుట్టిన ఊరంటే ఎవరికైనా మక్కువ ఎక్కువే! ఏ సందర్భం వచ్చినా జన్మభూమిని ఉదహరించకుండా ఉండలేరు. పుట్టిన ఊరంటే కన్నతల్లితో సమానం. అందుకనే ఏ వూరు వెళ్లినా, ఏ విదేశం వెళ్లినా పుట్టిన ఊరిని మరచిపోవడం చాలా కష్టం. అలా అని అందరూ అలా ఉంటారని కూడా అనలేము! విదేశాలకు పోయి అక్కడ బాగా డబ్బు సంపాదించుకుని హాయిగా స్థిరపడిపోయి, కనీ పెంచిన తల్లిదండ్రుల్ని, జన్మభూమిని శాశ్వతంగా మరచిపోయిన వారూ వున్నారు. అలాంటి వాళ్ళను గురించి విస్తృతంగా ఇక్కడ చర్చించలేము. చర్చించాల్సిన సందర్భం కూడా కాదు!

విదేశాలకు వెళ్ళకున్నా, రాష్ట్రంలో – దేశంలో వుండి కూడా జన్మభూమిని తలుచుకోని వాళ్ళూ వున్నారు. స్వదేశంలో, స్వరాష్టంలో వుండి, అప్పుడప్పుడూ పుట్టి పెరిగిన ఊరిని దర్శించి (ముఖ్యంగా కలిసొస్తే వేసవికాలం సెలవులకు) తృప్తిగా, మానసికంగా ఆనందాన్ని పొందేవారూ వున్నారు. పుట్టిన వూరిలోనే (స్వగ్రామం) వుండి, ఉద్యోగం చేసుకుంటూనో, వ్యవసాయం చేసుకుంటూనో, వ్యవసాయ కూలీలుగా పని చేసుకుంటూనో, కుటుంబం అంతా ఒకే చోట వుండి ఆనందమయ జీవితాన్ని గడుపుతారు.

తల్లిదండ్రులు కష్టపడి వూరిలో సంపాదించిన కొద్దిపాటి ఆస్తినైనా, తమ పిల్లలు అమ్ముకోకుండా, దానికి తోడు మరికొంత సంపాదించుకుని బాగు పడాలని ఎలాంటి తల్లిదండ్రులైనా కోరుకుంటారు, ఆశిస్తారు. వూర్లో తమ అస్తిత్వం కొనసాగాలని కోరుకుంటారు. అతి తక్కువ మంది ఈ ఫార్ములాను సద్వినియోగం చేసుకుంటారు. చాలామంది పంపకాల దగ్గర సయోధ్య కుదరక, అనవసర పేచీలు తెచ్చుకుని, ఘర్షణలకు లోనై, కోర్టుల చుట్టూ తిరుగుతూ, ఉన్న కొద్దీ ఆస్తిని దానికోసం కరిగించేస్తారు. ముఖ్యంగా బాగా చదువుకున్న కుటుంబాలలో, పిల్లలు ఉన్నత విద్యల్లో పట్టాలు పొంది, ఉద్యోగాల దృష్ట్యా వివిధ ప్రాంతాలకు (దేశ -విదేశ) వలస వెళ్లిన పిల్లలతోనే ఎక్కువగా సమస్యలు ఉత్పన్నమవుతుంటాయి.

స్వగ్రామంలో వుండే తల్లిదండ్రులను పట్టించుకొనక పోగా, వారి బాగోగులు చూడకపోగా, ఉన్న కొద్దీ ఆస్తి గురించి కుమ్ములాడుకుని, ఆస్తి పంపకాల గురించి కొట్లాడుకుని, స్వప్రయోజనాలకు ఆస్తిని అమ్ముకుని, వూళ్ళో క్రమంగా తమ అస్తిత్వాన్ని కోల్పోవడమే కాకుండా, అంతులేని మనఃస్పర్ధలతో రక్త సంబంధాలను సైతం దూరం చేసుకుంటున్న దౌర్భాగ్యపు పరిస్థితులు ఏర్పడుతున్నాయి. ఇది చాలా దురదృష్టకరమైన విషయం. ఈ నేపథ్యంలో పెద్దవాళ్ళ చికాకు పనులకు పిల్లలు ఘోరంగా బలైపోతున్నారు. క్రమంగా బంధుత్వాలకు దూరం అవుతున్నారు. ఇలాంటి ఉదంతాల కోసం ఎక్కడో వెతుక్కోవలసిన పని లేదు. నా అనుభవాన్ని మీ ముందు వుంచుతాను, ఒకసారి పరిశీలించండి.

మాది తూర్పుగోదావరి జిల్లా, పూర్వపు రాజోలు తాలూకా ,ప్రస్తుత మల్కీపురం మండలంలోని, ‘దిండి’ అనే గ్రామము. ఒకప్పుడు కమ్యునిష్టులకు, కమ్యూనిష్టు ఉద్యమాలకు కంచుకోట అది. మన దేశ మొదటి పార్లమెంటు ఎన్నికలప్పుడు, మా గ్రామం రాజమండ్రి పార్లమెంటరీ నియోజక వర్గంలో వుంది. ఆ నియోజకవర్గం నుండి ఎన్నికైన మొదటి కమ్యూనిస్ట్ పార్లమెంట్ సభ్యుడు (ఎం.పి) స్వర్గీయ కానేటి మోహన రావు గారు మా అన్నయ్య (కజిన్) కావడం మాకు గర్వకారణం. ఆయన దిండి గ్రామవాసి. మా నాయన ఆయనకే చిన్నాన్న అవుతారు. అక్కడ జరిగిన అనేక రకాల ఉద్యమాలలో మా నాయన స్వర్గీయ కానేటి తాతయ్య మంచి మార్గదర్శి గాను, ముందువరుస కార్యకర్తగాను ఉండేవారట! మా అమ్మ స్వర్గీయ కానేటి వెంకమ్మ, చొప్పల వారి ఆడపడుచు (రామ రాజు లంక).

అమ్మ క్రైస్తవ జీవన నేపథ్యం నుండి వచ్చింది. నాయనలో మార్క్సిస్టు భావజాలం ఉండడం వల్ల నాస్తికత్వం మా ఇంట్లో రాజ్యమేలుతుండేది. అందుకే మా చిన్నతనంలో ఇంట్లో ఎప్పుడూ ‘దేవుడు’ అనే పదం విన పడేది కాదు. ఆ.. నేపథ్యంలో మా అమ్మ మా అందరిని పెంచి పెద్ద చేసి ఉన్నత చదువులవైపు మళ్లించడం, నిరక్షరాస్యులైనప్పటికీ, ఆవిడ సాధించిన ఘన విజయం.

మా అమ్మ నాన్నలకు మేము మొత్తం అయిదు మంది సంతానం. అందులో ఇద్దరు ఆడపిల్లలు (నాకు అక్కలు) – స్వర్గీయ కుమారి కానేటి మహానీయమ్మ (నాగార్జున సాగర్ ), స్వర్గీయ మట్టా భారతీ దేవి (భర్త స్వామీ రావు) ముగ్గురం మగపిల్లలం. పెద్దన్నయ్య స్వర్గీయ కె.కె.మీనన్ (రచయిత,నవలా కారుడు,హైదరాబాద్; భార్య శిరోరత్నమ్మ); రెండవ అన్నయ్య బ్రహ్మచారి – డా. మధుసూదన్ కానేటి (ఆకాశవాణి -విశాఖపట్నం); నేను కనిష్ఠుడిని. ఉద్యోగ రీత్యా హనుమకొండలో స్థిరపడిపోయాను. నా శ్రీమతి అరుణ కానేటి (విజయవాడ). ఇక్కడ ఒక వింత లేదా ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే, మా పెద్దన్నయ్య మీనన్ (బులి కృష్ణ మూర్తి) మా తల్లిదండ్రులకు ప్రథమ సంతానం అయినప్పటికీ, కారణం తెలీదు కానీ మా పెద్దమ్మ – పెదనాన్న దంపతులకు (గొనమండ జేమ్స్, గోనమండ సత్తెమ్మ – రామరాజులంక) దత్తత ఇచ్చారు. అయితే అధికారికంగా ఇంటి మార్పిడి వగైరా తంతులు జరిగినట్టు లేదు. అలాగే మా మధ్య ఎలాంటి భేదమూ ఉండేది కాదు. పెద్దన్నయ్య మీనన్ మా అందరినీ ఎంతో ప్రేమగా చూసుకునేవాడు. మేము పెద్దవాళ్ళం అయ్యేవరకూ ఆయన పెద్దమ్మ వాళ్ళ ఇంట్లో ఎందుకు ఉంటున్నాడో అర్థం అయ్యేది కాదు. నిజానికి నాకు పునర్జన్మ నిచ్చి నాకు ఈ జీవితాన్ని అందించినవాడు మా పెద్దన్నయ్య మీనన్.

చదువు సంధ్యలు పూర్తి చేసుకుని, ఉద్యోగ రీత్యా అప్పటి ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రంలో తలో చోట స్థిరపడిపోయాం. తల్లిదండ్రులు మాత్రం వంటరిగా ఇంటివద్ద మిగిలిపోయారు. అన్నయ్య మీనన్ ఏ.జి. ఆఫీసులో ఉద్యోగం తెచ్చుకుని హైదరాబాద్ (కాకతీయ నగర్)లో స్థిరపడ్డాడు. పెద్దక్క నాగార్జున సాగర్‌‍లో విద్యాశాఖలో వివిధ హోదాల్లో పని చేస్తూ నాగార్జున సాగర్ (దక్షిణ విజయపురి) లో స్థిరపడింది. చిన్నన్నయ్య డా. మధుసూదన్ కానేటి (పి. హెచ్.డి) ఆకాశవాణిలో, అనౌన్సర్ ఉద్యోగం సంపాదించుకుని, విశాఖపట్నంలో స్థిరపడ్డాడు. చిన్నక్క భారతీ దేవి, రైల్వే శాఖలో ఉద్యోగం సంపాదించుకుని సికింద్రాబాద్ (సఫిల్ గూడ)లో స్థిరపడింది. నేను దంత వైద్యుడిగా మహబూబాబాద్ (ఇప్పుడు జిల్లా, అప్పుడు తాలూకా), జనగాం (అప్పుడు తాలూకా, ఇప్పుడు జిల్లా) కరీంనగర్ జిల్లా ప్రధాన ఆసుపత్రిలో పనిచేసి, హనుమకొండ (రామకృష్ణా కాలనీ)లో స్థిరపడ్డాను.

దిండి గ్రామంలో, స్వగృహంతో పాటు కొద్దీ సెంట్లు భూమి, తాతలనాటి భూమి కొద్దిగా ఉండేది. మా అమ్మ నాయన, ప్రభుత్వ బంజరు భూమి కొంత సంపాదించి, సాగు చేసి అవసరాలకు సరిపడ వరి ధాన్యం పండించేవారు. ఆ బంజరు భూమికి ప్రభుత్వ పట్టా వచ్చేసరికి మా నాయన, అమ్మ కూడా లేరు. అప్పుడు తెలివిగా కొందరు పెద్దలు బ్రతికి వున్న మా పెద్దమ్మ పేరు మీద ఆ పట్టా రాయించారు.

మా అమ్మ ఎప్పుడూ ‘వున్న భూమి అమ్ముకోకూడదు.. ఓపిక ఉంటే ఇంకా స్వస్థలంలోనే భూమి కొనుక్కోవాల’ని చెబుతుండేది. నేను మహబూబాబాద్‌లో పని చేస్తున్న సమయంలోనే మా అమ్మ వెంకమ్మ చనిపోయింది. నాయన ఎక్కడ ఉండాలన్నది ప్రశ్నార్థకమైంది. ఈ ఆధునిక సమాజంలో వృద్ధాప్యం వచ్చిన వారిని ఎవరు చూడగలరు? పైగా అందరూ వివిధ ప్రాంతాల్లో ఉద్యోగస్తులు మరి!

మా అమ్మ ఆఖరి లాంఛనాలు అన్నీ పూర్తి అయ్యాక పెద్దలందరూ కూర్చుని, నాయన గురించిన భవిష్యత్ కార్యక్రమం గురించి చర్చించడం మొదలుపెట్టారు. అందులో కుటుంబ సభ్యులతో పాటు, అన్నయ్యలు అక్కయ్యలు, వారితో పాటు మా పెద్దన్నయ్య (మా పెదనాయన సత్తెయ్య గారి కుమారుడు, కానేటి కృష్ణమూర్తి -రాజమండ్రి ); చిన్నన్నయ్య (మా చిన్నాన్న కొడుకు అప్పారావు -దిండి); భగవాన్ దాస్ అన్న (మరో చిన్నాన్న కొడుకు -దిండి) తదితరులు వున్నారు. విషయం తేలడం లేదు.

మా నాయనను ఎవరు తీసుకెళ్లాలన్న విషయం ఓ పట్టాన ముగింపుకు రావడం లేదు. అందరూ ఆలోచనలో పడ్డారు, అంటే.. నా అన్నలు,అక్కలూనూ! ఎవరూ ఆయనను తీసుకువెళ్లి ఎక్కువ రోజులు ఉంచుకునే ఆలోచనలో లేరు. అప్పుడు ఇక నేను నోరు విప్పక తప్పలేదు.

“నాయనను నేను తీసుకు వెళతాను, నేను చూసుకుంటాను” అని చెప్పాను. నేను ఆ నిర్ణయం తీసుకుంటానని, నాకంటే పెద్దవాళ్ళు ఊహించలేదు. దానికి ప్రత్యేక కారణం ఏమిటంటే, అప్పుడు నా శ్రీమతి 8 నెలల గర్భవతి. నా నిర్ణయానికి అందరూ చప్పట్లు కొట్టారు. అప్పుడు అక్కడవున్న పెద్దలందరూ తీసుకున్న నిర్ణయం ఏమిటంటే, ఇంటికి ఆనుకుని వున్న స్థలంలో వున్న కొబ్బరి చెట్ల ద్వారా నెల నెలా వచ్చే ఆదాయం నాకే చెందాలని. దానికి ఎవరూ అడ్డు చెప్పలేదు. అలా అక్కడ వున్న కొద్దిపాటి ఆస్తి నా చేతుల్లోకి వచ్చింది. అంటే ఆ భూమి బాధ్యతలు కూడా నాకే అప్పగించారు. అక్కడ సాంబయ్య అనే వ్యక్తికి కౌలుకి ఇవ్వడం జరిగింది.

పెద్దన్నయ్య కె.కె.మీనన్ కుటుంబం

ఇక అక్కడి నుండి సమస్యలు ప్రారంభమైనాయి. అమ్మ, నాయన చనిపోయాక, పెద్దక్క, పెద్దన్న, చిన్నక్క వివిధ సమస్యలతో చనిపోవడం జరిగింది. ఇక చిన్నన్నయ్య మధు, నేను మిగిలాము. మా వదినగారు ఆస్తి పంపకం గురించి వివిధ మార్గాల్లో అల్లరి చేయడం, ఒత్తిడి తేవడం మొదలు పెట్టింది. నిజానికి అన్నయ్యకు ఆస్తిలో భాగం రాదు, కానీ మేము అసలు ఆ ఆలోచనే చేయలేదు. మేము ముగ్గురము అది అనుభవించాలనే అనుకున్నాము. మాలో లేని ఆలోచనకు ఆవిడ శ్రీకారం చుట్టింది. ఈ విషయం అవగాహన లేని పిల్లలకు అసలు విషయాలు చెప్పకుండా, మా పై చిలవలు పలవలు అల్లి, అప్పటివరకు వున్న వాళ్ళ మంచి మనసును కలుషితం చేసింది. తనకు రావలసిన భూమి తీసుకుని దానిని సొమ్ము చేసుకోవాలని ఆమె ఆలోచన. రకరకాల మార్గాలతో నన్ను మానసికంగా హింసించేసింది. నాకు, బి.పి, డయాబెటిస్ మొదలయ్యాయి, మానసికంగా క్రుంగిపోయాను. మా అన్నయ్యను దృష్టిలో ఉంచుకుని అన్నీ అనుభవించాను. తల్లిదండ్రులు కష్టపడి సంపాదించిన ఆ కొద్దీ భూమీ అమ్మడం నాకు ఇష్టం లేదు. అమ్మ మాటలు ప్రతి క్షణం చెవుల్లో ప్రతిధ్వనిస్తున్నాయి. అందుచేత, వాళ్ళు చెప్పిన ఎక్కువ ధర తోనే, వాళ్ళ భూమిని నేను కష్టపడి కొనుక్కోవలసి వచ్చింది. నేను పుట్టి పెరిగిన చోట నా కుటుంభం ఉనికి లేకుండా పోవడం నేను అసలు తట్టుకోలేను. చిన్నన్న సహకారంతో అనుకున్నది సాధించగలిగాను.

చిన్నన్నయ్య డా. కానేటి మధుసూదన్, విశాఖపట్నం

ఇదంతా ఎందుకంటే, మనం పుట్టి పెరిగి బ్రతికిన చోట మన ఉనికిని కోల్పోయే పరిస్థితిని మనమే కొని తెచ్చుకుంటున్నాం. మన జన్మ భూమిని మనం మరిచిపోతున్నాం. పల్లెలకు దూరమై పోతున్నాం.

ఇంతవరకూ ఇది నా ఆలోచన. నా తర్వాత నా పిల్లలు ఏమి చేస్తారనేది నేను రూఢిగా చెప్పలేను. కానీ నా పిల్లల పైన వాళ్ళ ఆలోచనలపైనా నాకు అపారమైన నమ్మకమూ – గౌరవమును.

ఇక్కడ కొసమెరుపు ఏమిటంటే, ఎప్పుడో బ్రిటిష్ కాలం నాటి, కోటిపల్లి రైల్వే లైన్ పునద్ధరణలో భాగంగా, నా భూమిలో నుండి రైల్వే బ్రిడ్జి పోతున్నది. ఆ కొద్దిపాటి భూమిలో సగం పోయినట్టే! ఏమి చేస్తాం, మిగిలిందే మనది అనుకోవాలి మరి!

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

Tags: Column Dr. K. L. V. Prasad Feature Gnapakala Pandiri Sanchika telugu magazine telugu online magazine telugu online magazines telugu sahityam telugu web magazine telugu-online-magazine telugu-webs-magazine కాలమ్జ్ఞాపకాల పందిరి డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ఫీచర్సంచిక

1

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 6:59 am
సంచిక..సంపాదకులకు
ఇతర సాంకేతిక సిబ్బందికి
హృ దయ పూర్వక
ధన్యవాదాలు.

Log in to Reply
2

Sagar
July 26, 2020 at 7:25 am
కుటుంభ ఆస్ధి కాపాడుకోవాలనే మీ తపన అభినందనీయం సర్ . మీ పిల్లలుకూడ మీ వారసత్వం కొనసాగిస్తారని ఆశిద్దాం. ఇక మీ వదిన గారి విషయం ప్రతికుటుంబంలో ఉన్నదే. కుటుంబ సంబంధాలకు దర్పణం పడుతున్న మీ ఙ్ఞాపకాలకు ధన్యవాదములు సర్ .

Log in to Reply
1. 2.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:08 am
  సాగర్
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
  1. 2.1.1
    
    Padmaja
    July 26, 2020 at 10:49 am
    మంచి ఆలోచన..జన్మభూమి ని వదులుకోలేము..మా వారి అలోచన కూడా అదే..
    
    Log in to Reply
    1. 2.1.1.1
      
      డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
      July 26, 2020 at 1:15 pm
      పద్మజా
      నీ స్పందన కు
      ధన్యవాదాలు
      
      Log in to Reply
3

నీలిమ
July 26, 2020 at 7:44 am
డాక్టర్ గారు..
అందరికి వుండే సమస్యలే ఇవి..
చిన్నప్పుడు పిల్లలందరూ కల్మషం లేకుండా కలిసిమెలిసి, పెరిగి పెద్ద అయి పెళ్లిళ్లు అయ్యాక, ఆస్తుల పంపకాలలో గొడవలు తప్పడం లేదు..
కానీ మీరు ఇక్కడ వివరించిన విధానం చాలా సునిశితంగా గా ఉంది.
ధన్యవాదాలు..

Log in to Reply
1. 3.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:07 am
  నీలిమ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
4

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 7:57 am
జ్ఞాపకాల పందిరిలో మీరు వాస్తవాలను చెప్పే విధానం బాగుంది. ఉన్నవూరి మమకారమే కాజీపేటలో నేను సెటిల్ అయ్యేలా చేసింది.. మా ఊరు శివనగర్ వరంగల్ స్టేషన్ దగ్గర ఉంది.

____జి.శ్రీనివాసా చారి
కాజీపేట.

Log in to Reply
1. 4.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 7:58 am
  చారి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
5

Anwar
July 26, 2020 at 8:02 am
డబ్బు పెద్ద జబ్బు.
తలితండ్రుల ఆస్తి మీ చేతుల్లోకి ఎలా వచ్చిందో మీతో మీ పెద్దలందరికి తెలుసు. ఇప్పుడు అనుభవాలు రాయడం వల్ల మీ పిల్లలకు కూడా తెలిసిపోయింది.
నాయన గారు పోయాక పోకుండా మిగిలిపోయింది ఉన్న ఆ ఆస్తి. ‘పంచుకుంటే పైసలు వస్తాయి కదా ‘
అన్న ఆలోచన ఆమె గారికి ఎప్పుడైతే వచ్చిందో ఆమెకు కూడా అప్పటినుండి బి.పి, షుగర్ పెరిగి వుంటాయనుకుంటా. ఎందుకంటే నాయన గారి ఆ ఆస్థని మీరొక్కరే అనుభవిస్తున్నారని ఆమె ఆలోచన. అందుకే అవి అమ్మి తమ వాటా డబ్బులు చేతికొస్తే కానీ మనశ్శాంతుండదు.
. ఆతర్వాత పకాలయ్యేవరకు అదంతా ఓ పెద్ద తతంగం. మనవాళ్ల సంగతి డబ్బు దగ్గర తెలుస్తది అంటారు. కానీ అన్న దమ్ముల అనుబంధాలు పంపకాల దగ్గరే తెలుస్తాయి.సంతోషం ఈ విషయంలో మీకు .ఈ చిన్నన్నయ్య సహకరించారు. కానీ చాలా మందికి ఒకటే యావ ఉంటది. మనమా ఆ ఊర్లో వుంటలేము. ఆ వూరికి అప్పుడప్పుడు కూడా పోలేము. కాబట్టి ఉన్న భూమిని అమ్మేస్తే పొలా … అనుకుంటారు. అక్కడే పుట్టాము. అక్కడే పెరిగాము. అమ్మానాన్నల పాదముద్రలు, బతుకు పరిమళాలు, ఆలోచనల భావజాలాలు అన్నీ ఆ నేలలోనే ఉన్నాయన్న ఇంగితం ఉండదు. చదువు, జ్ఞానం, శాస్త్రీయత, భావజాలం ఎంతో ఉందని మురిసిపోవడం తప్ప తలితండ్రుల ఆస్తిని కాపాడి ( ఎన్ని కష్టాలొచ్చినా, ఎక్కడైనా కూలీకి ఉన్నా కూడా ) నిలబెట్టాలనుకునే వాళ్లే నిజమైన కన్న బిడ్డలు.
. ఆస్తి పంపకాల తర్వాత కనీస సంబంధాలైన కొనసాగుతున్నాయా లేదా …?
. వాళ్లు అన్ని బంధాలు మరిచిపోయినా మీరు కొనసాగించండి.
.అన్నీ భరించవచ్చు కానీ సొంతవాళ్ల కుట్రల్ని అర్ధం చేసుకోవడం, భరించడం రెండూ కష్టమే. మీ అనుభవాల వెంట దుక్ఖాలు తరలొస్తున్నాయి.

Log in to Reply
1. 5.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:28 am
  అన్వర్
  గొప్ప విశ్లేషణ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
6

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 8:06 am
పుట్టిన ఊరు పట్ల మీ తండ్లాట..వెలకట్టలేనిది..

___కుమార స్వామి.కె
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 6.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:06 am
  స్వామి గారూ
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
7

Challa jayapal Reddy
July 26, 2020 at 8:08 am
Puttina oorulo bhoomi undaalani anukovatam andukosam kashtapadatam….mee alochanalu chaalaa mandini aalochimpa chesthai…..

Log in to Reply
1. 7.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:25 am
  జయపాల్ రెడ్డి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
  1. 7.1.1
    
    Rajendra Prasad
    July 27, 2020 at 5:45 pm
    చాలా కుటుంబాలలో ఆస్తి కోసం వచ్చే వివాదాలే మీకు వచ్చాయి. కానీ రెండు విషయాల్లో మీరు ఆదర్శంగా నిలిచారు.
    
    1. మీరు కనిష్ఠ కుమారుడైన కూడా, మీ నాన్న గారి భాద్యతలు తీసుకోవటం
    
    2. సొంత వూరి పైన మమకారంతో , మీ భూమిని మీరే ఎక్కువ ధర చెల్లించి కొనుక్కొని, మీ ఉనికిని పోగొట్టు కోలేదు. మంచి పని చేశారు, ఆర్థికంగా గాయం అయినా కూడా.
    మీకు అభినందనలు. నేను కూడా ఇంతే చేసి ఉండే వాడిని.
    
    రాజేంద్ర ప్రసాద్ శ్రేయోభలాషి
    
    Log in to Reply
    1. 7.1.1.1
      
      డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
      July 27, 2020 at 7:13 pm
      ప్రసాద్ గారూ
      బాగా విశ్లేషించారు.
      మీ స్పందన కు
      కృతజ్నతలు
      
      Log in to Reply
8

G.Girijamanoharababu
July 26, 2020 at 8:18 am
సాధారణంగా కుటుంబ కలహాలనేవి అన్ని కుటుంబాల్లో కనిపిస్తూనే ఉంటాయి .. వాటినుండి దూరంగా ఉండటం అంత సులువైన విషయం కాదు ..
అది మీకూ అనుభవం లోకిరావడం ఈ నాటి మీకథనానికి భూమిక …
మనిషి లో సెంటిమెంట్ ఎంత బలంగా ఉంటుందో తనకు అనే స్వార్థమూ అంతేబలంగా ఉంటుంది .. నిస్వార్థంగా పుట్టిన ఊరుమీదా , కన్నవాళ్ళమీదా మీకున్న మమకారం వ్యక్తిగతంగా మీకున్న ఇబ్బందుల్ని అధిగమించి నిర్ణయం తీసుకునేట్టు చేసింది .. పైగా అప్పుడప్పుడే జీవితంలో స్థిరపడుతూ , కన్నవాళ్ళ విషయంలో బాధ్యత మనదేనన్న భావన కారణంగా మీరు తీసుకున్న నిర్ణయం ప్రశంసనీయమైంది ..
మీ పెద్దన్నయ్య గారి సౌజన్యం , బాధ్యతల నిర్వహణ లో భాగస్వామ్యం తీసుకోవటం వంటివీ మీ నిర్ణయం వెనక మీకు తెలియకుండానే పనిచేసిన కొన్ని కారణాలు …
తరువాతి పరిణామాల్లో చోటుచేసుకున్న స్వార్థం కారణంగా కొన్ని సంఘటనలు జరిగాయి … స్వార్థం అనేది కుటుంబ సంబంధాలను విచ్ఛిన్నం చేయడంలో ఎక్కువగా పనిచేస్తుందనడానికి మీరు పేర్కొన్న విషయాలే ప్రమాణాలు …. తరువాతి తరాలవారికి ప్రస్తుత విషయాలపై తప్పుడు అవగాహన కలిగించినా మీ జ్ఞాపకాల పందిరికి పూచిన అక్షరసుమాలు కాలాంతరం లో అయినా నిజాలు చెప్పగలవేమో !! ఆశావాదులం కదా !! ఎదురుచూద్దాం !! … ఇందులో సందేహం లేదు ..కుటుంబాల భద్రమైన భవిష్యత్తు కు ఇదొక సూచిక అవుతుందని ఆశించవచ్చు …

Log in to Reply
1. 8.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:33 am
  గురువు గారూ
  అద్భుతమైన
  విశ్లేషణ
  మీ స్పందన కు
  హృ దయ పూర్వక ధన్యవాదములు
  
  Log in to Reply
9

గుండెబోయిన శ్రీనివాస్
July 26, 2020 at 8:18 am
‘ఇంటింటికి మంటి పొయ్యే’ అన్నది మన సామెత. ఇది చాలా ఇళ్లల్లో ఉన్నదే. మీ అనుభవం ఇతరులకు తప్పకుండా అక్కరకు వస్తుంది.ఊరితో మమకారాన్ని పెంచుకోవాలా? లేక ఉన్న సంబంధాన్ని తెంచుకోవాలా అన్నది ఆయా వ్యక్తులు తేల్చుకుంటారు సార్.

Log in to Reply
1. 9.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:30 am
  శ్రీనివాస్
  బాగా రాసారు.
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
10

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 8:23 am
Adhbhuthamaina aalochana !

___శ్రీధర్.కె.వి
శ్రీకాకుళం

Log in to Reply
11

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 8:37 am
Bagundi.

___రావులపాటి సీతా రామారావు
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 11.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:38 am
  మీ
  స్పందనకు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
12

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 9:01 am
Very sweet and grate
Idea. You are leading your life here Eventhough your love and effection is grate. Sir you respected your mother’s words. I think your children will follow your foot straps.
With regards

___ప్రొ.రామేశ్వరం
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 12.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 9:02 am
  మీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు సర్
  
  Log in to Reply
13

శ్యామ్
July 26, 2020 at 10:29 am
మొదటి ఎంపి మీ అన్నయ్య గారు communist party. మీకు కూడా communism భావ జాలము మీ రచనలల్లో వుంది. అదన్న మాట అసలు విషయం. ఇక జన్మ స్థలం విషయానికి వస్తే, అక్కడ కాలు పెట్టి వూర్లోని గాలి పీలిస్థె వుండే ఆనందం ఎవరూ వివరించలెరు. ఆ వాసనలె వేరు..సువాసనలు. ఇక మన వూరు ముందు ఏ కాశ్మీర్ కూడా పనికి రాదు

Log in to Reply
1. 13.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:13 pm
  మిత్రమా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
14

ఈత కోట సుబ్బారావు నెల్లూరు
July 26, 2020 at 11:33 am
నమస్కారం . జీవిత ప్రయాణం లో వాస్తవాలు నేటి తరానికి విలువలు నేర్పిన పాఠాలు అవుతాయి సార్. నాన్నను నేను తీసుకు వెళతాను. స్వంత ఊరులో ఉనికి కోల్పోకూడదు. ఈ రెండు అంశాలు చాలా గోప్పాయి. మీరు చెప్పటం కాదు. అమలు చేశారు. నాకూ చాలా అనందం వేసింది సార్

Log in to Reply
1. 14.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:11 pm
  సుబ్బారావు గారూ
  మీ స్పందన గొప్పది.
  మీకు ధన్య వాదాలూ.
  
  Log in to Reply
15

Sarasi
July 26, 2020 at 12:19 pm
తల్లి దండ్రులు అప్పగించిన ఆస్తిని పెంచగలిగితే సరే, లేకపోతే కనీసం అమ్ముకోకుండా వుండాలన్నది మంచి సంప్రదాయం. మా స్వస్థలంలో మాకు అప్పగించిన పొలం, ఇల్లు మాకు సంతోషాన్నివ్వడమే కాదు మనశ్శాంతిని కూడా లేకుండా చేస్తోంది. ఉన్న ఆస్తుల్ని కాపాడుకోవడం కూడా సమస్య గావుంది. మా తదనంతరం అవి ఏమవుతాయో అనేది ఆలోచిస్తే నిద్ర పట్టదు. ఏదయితే అది అవుతుంది మహా మహా రాజ్యాలే పోయాయి అనుకుని మనసును రాయి చేసుకుంటేనే బతగ్గలం. మీ అనుభవం ఎందరి జీవితాలలోనో ప్రతిఫలిస్తుంది.

Log in to Reply
1. 15.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:10 pm
  సరసి గారూ
  మీ స్పందన కు
  హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు.
  
  Log in to Reply
16

Sambasiva Rao Thota
July 26, 2020 at 12:26 pm
జన్మభూమి కన్నతల్లి తో సమానం !
ఎక్కడున్నా ఏంచేస్తున్నా జన్మభూమిని మరువకూడదు !!
🙏🙏🙏

Log in to Reply
1. 16.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:08 pm
  మీ స్పందనకు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
17

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 1:05 pm
What we have thought of joint family or having an immovable property the present generation are not worried/interested.
Most of USA settled kids are not worried even the urban property.
In most of our SBH colonies in Hyderabad (where I am also having a house ) most of the parents are alone and all their kids even three members are in USA .
In one of our colony met last his spouse and he is alone at home and all his three sons are at USA .No body turned when he lost his wife .After one year last son came and spend hardly few hours with him and remaining period with his in laws .We can’t blame anybody.Because it is their life .
In another instance again in our colony a senior official got hospitalised and his wife alone attended him with support of colony mets .His kids told our colony secretary to admit his dad in a good Hospital and no problem for money and he will send whatever it requires.
This is present situation of aged parents.
We have to get on with this

____జి.వి.ప్రసాద రావు
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 17.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:06 pm
  Thank you
  For your
  Analysis sir.
  
  Log in to Reply
18

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 1:18 pm
Sahajanga property politics nu akhateekarincharu .💐

___డా.డి.సుజాత
విజయవాడ.

Log in to Reply
1. 18.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:19 pm
  Thank you
  Doctor
  
  Log in to Reply
19

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 1:22 pm
Good morning doctorgaru.
That’s called determination, to retain the property acquired by our parents is a great satisfaction. What do the later generations do is no matter, at least till our last breath we should retain.🙏

____surya narayana rao
Hyderabad

Log in to Reply
1. 19.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:23 pm
  Rao garu,
  Thank you for your
  Response
  
  Log in to Reply
20

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 1:27 pm
సార్ మీ రచన చాలా బాగుంది, మాతృ భూమి మీద, మాతృమూర్తి మీద మీకున్న అభిమానాన్ని చాటి చెప్పారు, ఉమ్మడి కుటుంబాలు మీద మీకున్న ప్రేమాభిమానాలు బాగున్నాయి, తల్లిదండ్రులు తాలూకా బాధ్యతను కూడా మీరు అందిపుచ్చుకోవడం బాగుంది, పిల్లల్ని కానీ పెంచి పెద్దచేసి, విద్యాబుద్ధులు చెప్పించి, మనల్ని అభివృద్ధిబాటలో నడిపించిన తల్లిదండ్రులను వారి వృద్ధాప్యంలో ఆదరించటం పిల్లల కనీస బాధ్యతగా భావించక ఎవరు తీసుకెళ్లాలని తెల్లముఖాలేసుకొని చూడటం సమాజంలో ప్రతీ చోటా జరుగుతున్న జాడ్యం, దీనిని మీరు ఛేదించి మీ తండ్రిని మీరు తీసుకెళ్తా
ననటం ఎంతో బాగుంది, ఈ రోజు ఈ పరిస్థితి మన తల్లిదండ్రులదైతే రేపు మనదవుతుంది, ఇది తర తరాలుగా వస్తున్న సమస్యే, దీనిలో మార్పు రావాలి, పిల్లలు ఆలోచనా విధానం మారాలి,మీ నుంచే ఆ మార్పు మొదలవడం బాగుంది మీలాంటి వారే నవతరానికి ఆదర్శం కావాలి, అభినందనలు సార్🌹🌹🌹🌹🌹🌹🙏

___రాయవరపు సరస్వతి
విశాఖ పట్నం.

Log in to Reply
1. 20.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 1:29 pm
  సరస్వతి గారూ
  మీ స్పందన కు
  కృతజ్నతలు.
  
  Log in to Reply
21

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 2:01 pm
జననీ జన్మ భూమిశ్చ….స్వర్గాదపి గరీయసి….ఉన్న స్థలంలో మంచి ఇల్లు కట్టండి…. అప్పు డప్పుడు అక్కడ వుండండి…..ఆ ఆనందం వేరుగా వుంటుంది….!

____SVLN SARMA Hyderabad

Log in to Reply
1. 21.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 2:02 pm
  Sarma garu
  Thank you
  For your response.
  
  Log in to Reply
22

వాసిలి
July 26, 2020 at 2:17 pm
బాగుంది … కనువిప్పు కలిగించే రచన … తరువాతి తరాల ఆచరణే తరువాయి.
– వాసిలి

Log in to Reply
1. 22.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 3:50 pm
  మీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు సర్.
  
  Log in to Reply
23

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 2:33 pm
Great to hear that sir.
My father always samething every time sir. Even I insist my father that we must have something there to have relation with our own village.
Once again thank you sir that your experiences and stories make us to rethink about many situations.

____Dr.Harika
Karimnagar

Log in to Reply
1. 23.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 2:34 pm
  Thank you Dr.Harika
  For your
  Response
  
  Log in to Reply
24

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 4:55 pm
Good evening sir, ఈ కధ లో మీ నాన్న గారిని మీరు తీసుకొని వెల్లుతాను. అని నిర్ణయం తీసుకోవడం, మీ స్వస్థలం లోని place ని , మీరే తీసుకోటం, మీకు కన్నవారి, పుట్టిన ఊరి పై ఉన్న మమ కారాని చూపిస్తుంది………….కుసుమ రమేశ్

Log in to Reply
1. 24.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 4:56 pm
  రమేశ్
  నీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
25

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 5:23 pm
Sir, your presentation is be nice. 👏👏🙏🙏🙏💐💐

____కొంపెల్ల కామేశ్వర రావు
.హైదరాబాద్

Log in to Reply
1. 25.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 5:24 pm
  Thank you sir.
  
  Log in to Reply
26

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 5:46 pm
నిజమే సార్…మనం పుట్టి పెరిగి బ్రతికిన చోట మన అస్తిత్వాన్ని మనమే పోగొట్టుకుంటున్నాం…👏👏👏

____తి ప్పన హరి రెడ్డి
విజయవాడ.

Log in to Reply
27

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 5:49 pm
Bagundi,konni anubhavalu tiyyaga
undakapoyena,palithhalu, maduram ga untai. Anduke,vatini
Madhura mainavi.

.____డి.చంద్ర శేఖర్
హైదారాబాద్

Log in to Reply
1. 27.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 6:04 pm
  శేఖర్
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
28

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 6:39 pm
కన్నవారినీ.. పుట్టిన వూరిని.. వదిలించుకోవాలనే వారికి కనువిప్పుగా ఉంది మీ అనుభవం.. మీరు మా ముందు నిలబడి చక్కగా చెప్పినట్లు ఉంటుంది మీ కథనం

____వేంకట నరసయ్య
మహబూబాబాద్

Log in to Reply
1. 28.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 6:40 pm
  మిత్రమా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
29

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 7:42 pm
జ్ఞాపకాల పందిరి-16 http://100.26.73.229/gnapakala-pandiri-16/ Chinnapudu antha oka talli, tandri daggara perigina, pedda ayyaka bhadyathla daggara ku vachhesaariki vintha ga prvarthistaaru, enka aasti unte hakkulu matladataaru. Edi 99 percent ellallo chustunnanu. Mee entlo kooda ade jarigindi. Service chesina vari paristiti Thank less job ayipotondi.

___పద్మ.పొన్నాడ
నరసాపురం

Log in to Reply
1. 29.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 7:43 pm
  మేడం గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
30

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 7:49 pm
మీ జ్ఞాపకాల పందిరి కింద సేదదీరాను సర్…ఉన్నదే మనది అనుకోవాలి.

___అల్లాడి శ్రీనివాస్
మంచిరియాల

Log in to Reply
1. 30.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 7:51 pm
  శ్రీనివాస్
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
31

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 7:54 pm
డా.మల్లికార్జున్
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 31.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 7:55 pm
  మల్లి కార్జున్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
32

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 8:02 pm
ఈసారి మీ ఙాపకాలపందిరి బాగుంది సార్. గతం కొన్ని గాయాలను, మధురఙాపకాలను మిగులుస్తుంది కదా! నాకు రాయాలన్పించేంతగా. మాది నల్లగొండ జిల్లాలో మారుమూల గ్రామం వెంపటి. నేను పుట్టకముందే చదవులకోసం హన్మకొండ వచ్చినారు అమ్మబాపు. వారు చదువుకోకున్నా మమ్మల్ని మంచి స్ధాయిలో స్ధిరపడేట్టు చేసారు. మా ఇంటికి రజాకార్లు వచ్చి ఇల్లు కొంత కూలగొట్టినారట. మేము నవగ్రహాల్లా తొమ్మిది మంది సంతానం. (4 మగ,5ఆడ)నేను చివరిదాన్ని. అందరి చదువులు,పెళ్ళిళ్ల కోసం అన్నీ అమ్మేసి పస్తులుండే రోజుల్లో కూడా ఆత్మవిశ్వాసం కోల్పోకుండా ధైర్యంగా, తృప్తిగా జీవించారు. మాలోనూ ఆ భావాలకు జీవం పోసారు.వారి ఙాపకాల నీడల్లో బతుకుతున్నాం. ఇప్పుడు ఇద్దరూ లేరు.మేమందరం కలిసి ఉండటమే వారికి మేమందించే నివాళి. ప్రతీవారం మీ ఙాపకాలపందిరితో నేనూ అల్లుకునే అవకాశం కల్పిస్తున్న మీకు సదా కృతజ్ఞతలు. 🙏🙏

___విద్యాదేవి
ఆకునూరు
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 32.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 8:03 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందనకు
  కృతజ్నతలు
  
  Log in to Reply
33

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 11:21 pm
chakkani relations manavi.. raaga dweshalu lekunda relationship vundadu ..amma nannalu lekapoyinaa mana vooru parisaralu vaalla jnakalu..ade samthrupthi..vadina lanti vallu anni ellalo vuntaru..children should understand it.take care of your health. You are an asset to the family. Keep going. Good narration as usual.

____Dr.Jhansi Nirmala
Hyderabad

Log in to Reply
1. 33.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 11:22 pm
  Thank you
  Dr.Nirmala
  For your good words
  
  Log in to Reply
34

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 11:26 pm
పుట్టిన ఊరు తో ఉండే అనుబంధం అమ్మతో ఉన్న అనుబంధం లాంటిది.అది మీరు ఈ జ్ఞాపకం ద్వారా ఎన్ని అడ్డంకులు వచ్చినా ఎలా కాపాడుకున్న విధం బట్టి అక్షరాలా నిజమని నిరూపితం అయ్యింది.ఈ సంఘటన వివరించే క్రమంలో నన్ను అత్యంత ఆకర్షించిన విషయం నిరక్షరాసురాలైన మీ అమ్మ గారు తన ఐదుగురి బిడ్డల్నీ నిలిపిన ,స్థిరపరిచిన ఉన్నత స్థానాలు.ఆనాడే అందరూ బిడ్డలూ పెద్ద పెద్ద చదువులు, ఉన్నతోద్యోగాలూ సంపాదించడం అనేది యాదృచ్చికంగా జరిగింది అస్సలు కానే కాడే.దానివెనుక మీ అందరి ప్రతిభతో పాటు మీ తల్లిదండ్రుల శ్రమ,కృషి కూడా కారణం.ఇక మీ అన్నదమ్ముల ప్రేమను కూడా దృశ్యీకరించింది ఈ జ్ఞాపకం.తండ్రి పట్ల మీ బాధ్యతను ఎంతో గౌరవించాలి.ఆనాటి మీ ఈ జ్ఞాపకం చదివాక కొసమెరుపేమిటి అంటే….ఇప్పుడు నాకూ కూడా నేను పుట్టిన ఊరిలో నాకంటూ కొంత జ్ఞాపకాన్ని కొనుగోలు చేయాలని బలంగా అనిపించడం.త్వరలోనే చేస్తాను.మీ అమూల్యమైన జ్ఞాపకానికి ధన్యవాదాలు సర్🙏💐💐💐💐💐💐

____నాగ జ్యొతి శేఖర్
కాకినాడ

Log in to Reply
1. 34.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 11:27 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
35

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 26, 2020 at 11:32 pm
చదివాను ప్రసాద్ గారూ. మానవ సంబంధాలలో ఆర్థిక ప్రమేయం ఏ స్థాయిలో ఉంటుందో మీ జీవితానుభవం చెబుతున్నది. భూమితో సంబంధాన్ని కోల్పోవద్దు అని కోరుకుని నిర్ణయాలు తీసుకునే వాళ్లు ఎట్లాంటి ఇబ్బందులు ఎదుర్కొంటారో కూడా చెబుతున్న దది. అయితే మీ నిర్ణయం గొప్ప విలువతో కూడిందని చెప్పగలను.

___ద ర్భ శయనం
హైదారాబాద్

Log in to Reply
1. 35.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 26, 2020 at 11:33 pm
  మీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు సర్
  
  Log in to Reply
36

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 9:23 am
తాతల నాటి ఆస్తులను కాపాడుకోవడంలో ఉన్న ఆనందం సహృదయులు కే ఉంటుంది

____డా.బి.ఎం.ఎస్.శంకర్ లాల్
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 36.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 9:24 am
  బ్రదర్
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
37

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 9:31 am
[27/07, 09:20] Dr. Satyanaraayana D, Perio.: ఒక్క రోజు ఆలస్యంగా మీకు comments రాసినందుకు క్షమించాలి.
మీ కధ చదువుతుంటే , మా కుటుంబంలో జరిగిన కొన్ని సంఘటనలు గుర్తుకు వచ్చాయి.
వాటి గురించి మీతో ప్రస్థావన చేయాలని అనిపించింది. ఆ సంఘటన ల సారాంశం అంతం మి కధకి దగ్గరగా ఉంటుంది. ఈ కథలో నీతి ఏమిటి అని నిన్నటి నుంచి ఆలోచన చేయగా . ఈ లాంటి సమస్యలు బాగా చదువుకున్న వారి కుటుంబాల్లో ఎక్కువగా ఉంటాయి.
[27/07, 09:27] Dr. Satyanaraayana D, Perio.: ఒక్క కుటుంబ సభ్యుడు కుంచితమైన ఆలోచనలు వల్ల మైతం కుటుంబం మరియు ఒక తరం దుర్భాగ్యం అనుభవించాలి. అదే కొందరు త్యాగం చేస్తే వారి
తరువాత తరం మహ భాగ్యం చూసి కొన్ని కుటుంబాలు నాకు తెలుసు సర్.

____డా.డి.సత్యనారాయణ
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 37.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 9:32 am
  డాక్టర్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
38

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 9:38 am
శుభోదయం సార్ మనలో చాలామంది పల్లెటూరు లను మరచిపోతన్న ఈరోజుల్లో మీఆలోచన చాలఅభినందనీయం మీ కథల అన్ని introduction part మాత్రం అద్‍భుతః ఎదో కష్టపడి తెలుగులో వ్రాయగలిగాను thank you sir

____శ్రీ హరి.కొణత మ్

Log in to Reply
1. 38.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 9:39 am
  శ్రీ హరి గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు.
  
  Log in to Reply
39

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 10:42 am
సర్ నమస్తే 🙏
అసలు మీకన్నీ ఎలా గుర్తుంటాయి
సర్.. మీ జ్ఞాపకశక్తి అమోఘం
సొంత ఊరు లో ఇల్లు ఉంటే కన్నతల్లి ఉన్నట్టే… అది మీరు సాధించారు మీరు చాలా గ్రేట్
సమాజంలో ఆస్తి పంపకాల కోసం అన్నదమ్ముల కుమ్ములాటలను చాలా వాస్తవాలను వివరించారు

____కె.కళావతి
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 39.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 10:50 am
  అమ్మా
  మీ స్పందనకు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
40

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 12:44 pm
జ్నాపకాలపందిరి అందంగా ..మీ కుటుంబ నేపధ్యం చరిత్ర అవగాహన కలిగేలా రాశారు ..kk మీనన్ గారు మీ పెద్దన్నయ్య అని ..మధుసూదన్ గారు బ్రహ్మచారి అని నాకు తెలియదు ..వలస వెళ్ళిపోతున్న పిల్లల గురించి విశ్లేషణ ..బావుంది ..అభినందనలు ! Dr గారూ ! 👌👏

_____శ్రీ కంట స్పూర్థి
కాకినాడ.

Log in to Reply
1. 40.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 12:44 pm
  సర్
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
41

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 27, 2020 at 1:09 pm
Nowadays the property disputes between bothers and cousins are quite common. For the sake of property they are taking extreme steps like murders. It is a very difficult task to safeguard our property, staying elsewhere. Unauthorised occupations and illegal documentation are quite common. When we don’t have any links with native place and no one there to recognise and talk with us affectionately, normally,the interest to vist that place will not be there.

____CHSN Murthy
Hyderabad

Log in to Reply
1. 41.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 1:09 pm
  Murthy garu
  Thank you
  
  Log in to Reply
42

Jhansi koppisetty
July 27, 2020 at 6:38 pm
మానవ సంబంధాల విలువలు తెలిసినవారికి తరతరాలుగా వచ్చే ఆస్తిలో వారి పూర్వీకుల స్మృతులు స్ఫురిస్తాయి.. ఆ ప్రాపర్టీతో వారికున్న అనుబంధం అర్ధమౌతుంది. వాటిని కాపాడుకోవటమంటే మన పెద్దలను ప్రేమించి గౌరవించటమే.. ఈ విషయంలో మీరు ఎంతైనా అభినందనీయులు.

నేను ఈ మధ్య మా తమ్ముడి పిల్లలు అమ్ముతున్న మా అమ్మగారి స్వార్జిత ఆస్తిని కొనటం జరిగింది. అమ్మ స్వేదం చిందించి కూడబెట్టిన ఆస్తి బయటకు వెళ్ళకూడదనే తపనతో అమ్మ ఆస్తి అమ్మటం అమ్మను అమ్ముకోవటమే అన్నంతగా ఎమోషనల్ గా ఫీల్ అయి కష్టనష్టాలకోర్చి కోటి రూపాయలకు కొనుగోలు చేసాను. ఆర్ధికంగా కొంత సర్దుకున్నాక రెనొవేట్ చేయిద్దామనే ఉద్దేశ్యంతో వున్న నాకు మా అమ్మాయి మాట నా గుండెను పిండినట్టయింది.

అమ్మాయి మంచి ఖరీదు వచ్చేట్టుగా ఇంటిని తీర్చిదిద్దమనేసరికి అమ్ముకోవటానికా నేను ఇంత శ్రమ పడి కొన్నది అని ఆశ్చర్యపోయాను. ఆ మాటే అంటే ఇండియాలో ఇల్లేం చేసుకుంటాం….మనం ఇక్కడి పౌరులమయ్యాక అంది.

అమ్మ కోసం నేను ఆలోచించినట్టు నా కోసం పిల్లలు ఆలోచిస్తారనుకోవటం పిచ్చి భ్రమేననిపించింది. తరం మారే కొద్దీ అనుబంధాలు పలుచబడతాయేమో…నా పిల్లలు నన్ను మన్నించినా రేపు వాళ్ళ పిల్లలైనా అమ్మాల్సిందేనేమో😢😢😢…

మీ ఈ ఎపిసోడ్ నాలో పరిపరివిధాల ఆలోచనలను తెలియని ఆవేదనను లేవనెత్తాయి…

Log in to Reply
1. 42.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 27, 2020 at 7:09 pm
  ఝాన్సీ గారూ
  తరాల అంతరాలు
  ఇలానే వుంటాయి..
  తప్పదు .మిమ్మల్ని బాద పెట్టిందంటె
  నాకు బాధ కలిగింది.
  మీ స్పందన అద్భుతం.
  
  Log in to Reply
43

రమాదేవి బాలబోయిన..మృదువిరి
July 27, 2020 at 7:44 pm
పుట్టిన ఊరు …దానితో అనుబంధం మామూలుది కాదు అది కాపాడుకోవడం అవసరం అనే విషయాన్ని …చక్కని ఉదాహరణలతో చెప్పారు…ఇది భావితరాలకు మంచి సూచనే సర్ …కన్నతల్లి ఒడి లాంటి జన్మభూమిపై మీ మమకారం అభినందనీయం

Log in to Reply
1. 43.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 28, 2020 at 9:38 am
  అమ్మా
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
44

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 28, 2020 at 11:07 am
కన్నవాళ్ళ కోరికల గురించి
పుట్టిన ప్రదేశం ప్రాధాన్యత గురించి మీ అభిప్రాయాలు
చాలా బాగున్నాయి.
ఆస్తి కోసం బంధుత్వాలతో వచ్చే చిన్న చిన్న తేడాల గురించి మీరు కొంచెం ముక్కుసూటిగా రాసారేమో. నిజంగా మీ స్త్రైట్ ఫార్వర్డ్ నెస్ మెచ్చుకోవాలి. కానీ ఇంకా కొంచెం సున్నితంగా … ఎవరినీ పదిమందిలో నొప్పించకుండా ..
రాసి ఉంటే చాలా బాగుండేది ఏమో!

____అనీల్ ప్రసాద్
ఆకాశవాణి
వరంగల్

Log in to Reply
1. 44.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 28, 2020 at 11:08 am
  అనీల్ గారూ
  మీ స్పందన కు
  కృతజ్నతలు
  
  Log in to Reply
45

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 28, 2020 at 11:45 am
సార్ నమస్తే!మీ జ్ఞాపకాల పందిరి-16.చదివాను.మీరు రాసిన, ప్రతి ఇంట జరిగే ఆస్తిపంకాలు వాటివల్ల అన్నదమ్ములు,అక్కచెల్లెల్ల మధ్య కలిగే మనస్పర్థలు,ఇక పుట్టిన ఊరిమీద,అక్కడ మీకున్న కాస్తభూమిమీద మమకారాన్ని అతి సహజంగా కళ్ళకు కట్టినట్టు రాశారు.ఇది సహజమే!బాగుంది .💐💐💐

____బొందల నాగేశ్వర రావు
చెన్నై

Log in to Reply
1. 45.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 28, 2020 at 11:46 am
  నాగేశ్వర రావు గారూ
  మీ స్పందన కు
  ధన్య వాదాలు
  
  Log in to Reply
46

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 28, 2020 at 5:02 pm
కుటుంబం లొ అందరి మనస్తత్వాలొక్కరీతిగా వుండవనేది నిజం.ఐతే చాలా మంది తలిదండ్రుల సంగతి వచ్చే వరకు తమకువారి సంపాదన మీద హక్కులేదా అనినవాదిస్తరునకానినవారిని సంరక్షించే బాధ్యతఉన్నదని మరిచిపొతరు.ఈవిషయంలొ “ఇంటింటికీ మంటిపొయ్యే” అనే సామెత నిజం ఔతుంది ..ఏకగర్భజనితులు సాధారణంగా సప్దుకు పొతరు కాని పెళ్ళిళ్ళై భార్యలు వచ్చాక వాతావరణం మారిపొతుంది.నేను నాది మేము మాది అనేది మొదలౌతుంది మన అనేది మరుగున పడుతుంది. సంస్యలు పరాయింటినిమచి వచ్చిన వారితొటే మొదలైతాయని చెప్పవచ్చు ( ఎక్కువ కేసుల లొఅంతే)
ఎంతచెప్పుకున్నా దీనికి ఎగ్జెంప్షన్ తక్కువ మందే.విషయాలు చాలా సిన్సియర్గా రాస్తున్నారుడాక్టర్ గారూ అభినందనలు.25 ఏండ్లు మానాన్న గారు మమ్మల్నందరినీమా అమ్మ గారుచనిపొయినాక సాదితే అందరు విడి పొయి నా. మానాన్న తనచివరి 19 ఏండ్లు నాదగ్గరే ఉండి నా ఎదుగుదలకు ప్రేరణ అయ్యి నన్ను ఆశీర్వదించినాడు .మీ జ్ఞాపకాల పందిరి చాలా ఆసక్తికరంగా సాగుతున్నది. హాట్స్ ఆఫ్ సర్

____నాగిళ్ళ రామ శాస్త్రి
హనంకొండ

Log in to Reply
1. 46.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 28, 2020 at 5:03 pm
  శాస్త్రి గారూ
  మీ ఆత్మీయ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
47

nallanvnc9@gmail.com
July 31, 2020 at 6:40 am
జననీ జన్మభూమిశ్చ స్వర్గాదపి గరీయసీ అంటాడు రాముడు ఎన్నిసంపాదించిన కన్నతల్లి జన్మభూమికి సాటిరావు ఊరిలో పిత్రార్జితం ఉండడం ఒక స్టేటస్ సింబల్.కానీ పూర్వీకులలో ఉండే ఆ భావన నవతరంలో లేదు మీరు ఈ విషయంలో సరియైన మార్గం ఎన్నుకున్నారు.చూపారు

Log in to Reply
1. 47.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2020 at 6:16 pm
  చారి గారూ
  మీ స్పందన బాగుంది.
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
48

R V Ashokkumar
July 31, 2020 at 8:32 am
మామయ్య, ఇంత చరిత్ర వుందా, చాలా వివరంగా చెప్పారు. జరిగిన ఇన్ని గొడవలు నాకు తెలియదు. అయిన మీరు బాగానే ఎదుర్కొనారు. చాలా సంతోషం మామయ్య.

Log in to Reply
1. 48.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2020 at 6:14 pm
  అశోక్
  నీ స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
49

dr.v.veerachary
August 1, 2020 at 10:34 pm
డాక్టర్ గారు మీరు రాసిన 16 వజ్ఞాపకాల పందిరి నన్ను బాగ కదలించింది.మీలాగే నాకు కూడపుట్టిన ఊరిపట్ల అమితమైన మమకారంవుంది.వారసత్వంగా నాకు వచ్చిన ఐదెకరాల పొలాన్ని మిత్రులు శ్రేయోభి లాషులు కుటుబ సభ్యులు ఎందరు చెప్పినా అమ్మలేదు.మానాన్నకుకూడ భూమి అంటే ప్రాణం.మాదిపూర్వ మహబూబ్ నగర్ జిల్లా అలంపూర్ మండలం కాశీ పురంగ్రామం. ఇప్పుడుజోగులాంబ గద్వాల జిల్లా.నావానప్రస్థ జీవితాన్ని మాఊల్లోనేగడిపి పుట్టిన ఊరికి ఏమైనా చేయాలన్న సంకల్పంతో ఇక్కడ ఇల్లుకూడ కట్టలేదు.మనవాళ్లు చాలమంది చనువుతో పిచ్చివాడన్నారు…అయానా నాసంకల్పాన్ని వదలుకోలేదు.బంధువులు..రక్తసంబంధికులుకూడ…..కరోన వల్ల ఇప్పుడు చాలామందికి పుట్టినఊరు పొలంవిలువ తెలుస్తుంది.మీజ్ఞాపకాలు రాసి నా జ్ఞాపకాలనునెమరువేసుకునే భాగ్యాన్ని కలిగించిన మీకు ధన్యవాదాలు…..అభినందనలు

Log in to Reply
1. 49.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 2, 2020 at 8:21 am
  వీరాచారి గారు
  మీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
50

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 3, 2020 at 10:43 am
Regarding the property many have become so selfish about property and money because it is not hard earned and doesn’t require any hard work only shouting is sufficient to get easy money. Majority of misunderstandings in the families are due to the same reason. Because you have attachment to your home and family relationships you have paid the money and continuing with relations with aff

ection otherwise cut off from them.

____డా.ఎం.మంజుల
హైదారాబాద్.

Log in to Reply
1. 50.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 3, 2020 at 10:44 am
  మంజుల గారూ
  మీ..స్పందనకు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply