జ్ఞాపకాల పందిరి-1

జ్ఞాపకాల పందిరి-1

“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.

నా జ్ఞాపకాలు ఎందుకు?:

జీవితం, నడుస్తున్న చరిత్ర. ఎన్నో అనుభవాలు మూటగట్టుకుని ముందుకి సాగిపోతుంటాం. అందులో గుర్తుంచుకోదగ్గవి, మరచిపోదగ్గవి, ఆనందాన్నీ దుఃఖాన్ని సింహావలోకనం చేసుకోదగ్గవి కూడా ఉంటాయి. కొందరికి అవి మరుగున పడ్డ సన్నివేశాలైపోతాయి. కొందరు వీటిని ఎప్పటికి మననం చేసుకుంటూనే ఉంటారు.

మరి ఇక్కడ నా జ్ఞాపకాలు ఎందుకు? వందల, వేల సంఖ్యల్లో పాఠకులు ఉన్న ఈ మన ‘సంచిక’లో నా జ్ఞాపకాల అవసరం ఏముంది? అవసరం వుంది. అందరి జ్ఞాపకాలు, ఈ మన సమాజానికి అవసరమే!

కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!

అవునో కాదో మీకే తెలుస్తుంది, మరి… పదండి ముందుకి.

***

జీవితం అనేక దశలను కలిగి ఉంటుంది. ఒక్కో దశలోనూ ఎన్నో సంఘటనలు చోటు చేసుకుంటాయి. వాటిలో కొన్ని మరచిపోలేని జ్ఞాపకాలుగా గుర్తుండి పోతాయ్. వాటిని పదే పదే జ్ఞాపకం చేసుకుని మానసిక తృప్తిని పొందుతాం. కొన్ని జ్ఞాపకాలు నిరాశనూ, నిస్పృహనూ, తిరిగి గుర్తు చేస్తుంటాయి. గతాన్ని తవ్వుకోవడం – అది మంచైనా, చెడ్డైనా కొందరికి అసలు ఇష్టం ఉండదు. కొందరికి ఆ జ్ఞాపకాలు జీవితాంతము తమతోనే పయనిస్తూ, సింహావలోకనం చేసుకోమంటుంటాయ్. నేను ఈ కోవకు చెందినవాడినే.

ముఖ్యంగా, నా విద్యార్థి దశ, ఇతరులతో పోలిస్తే, చాలా క్లిష్టమైనది, వ్యథలతో నిండినది. ఐతే.. దంత వైద్య విద్యార్థిగా, నేను చాలా ఆనందంగా, గౌరవప్రదంగా పూర్తి చేశానని చెప్పడానికి ఏమాత్రం సందేహించను. అందుకే, ఆ దశ మర్చిపోలేనిది. జ్ఞాపకాల దొంతరలు నిత్యం గుర్తు చేస్తూ, కితకితలు పెడుతూనే ఉంటాయి. అందుకే, నా పూర్వ విద్యార్థి మిత్రులతో, నా దంత వైద్య కళాశాల జ్ఞాపకాలు కలిసి పంచుకోవడానికి ఆశపడుతున్నాను.

నేను దంత వైద్య రంగాన్ని నా కెరీర్‌గా ఎందుకు ఎంచుకున్నాను?:

నేను నాగార్జున సాగర్‌లో (హిల్ కాలనీ) ఇంటర్మీడియేట్ పూర్తి చేసిన తరువాత, హైదరాబాద్‌లోని చింతల్‌బస్తీలో, అప్పుడే ఏర్పాటైన కొత్త ప్రభుత్వ డిగ్రీ కళాశాలలో, బి.ఎస్సి డిగ్రీలో చేరాను. అది 1974వ సంవత్సరం. పెద్దన్నయ్య కె.కె.మీనన్, నన్ను రష్యాలో మెడిసిన్ చేయించడానికి విశ్వప్రయత్నాలు చేసి విఫలుడై, చాలా నిరుత్సాహపడ్డాడు. అప్పుడు నా చేత మెడిసిన్ కోసం, అప్పటి ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రంలో ప్రవేశ పరీక్ష రాయించాడు. అప్పటికి ఎం.సెట్.. ఇంకా రంగప్రవేశం చేయలేదు. ఈలోగా మా చిన్నన్నయ్య డా. కె. మధుసూదన్, ఒక అప్లికేషన్ తెచ్చి పూర్తి చెయ్యమన్నాడు. అది బి.డి.ఎస్. అడ్మిషన్ ఫామ్. ఆ కాలంలో కేవలం ఇంటర్మీడియేట్ మార్కుల మెరిట్‌ను బట్టి, ప్రాంతాలవారీగా, రిజర్వేషన్లను పాటిస్తూ… అభ్యర్థులను ఎంపిక చేసేవారు.

ఆశ్చర్యం ఏమిటంటే, అప్పటివరకూ దంత వైద్యం అనే వృత్తి విద్యా కోర్సు ఒకటి ఉందని నాకు తెలీదు. మా చిన్నన్నయ్య ద్వారానే ఈ విషయం నాకు తెలిసింది! ఫలితాల కోసం, ఉస్మానియా వైద్య కళాశాల ఆఫీసుకు వెళ్ళినప్పుడు, సంబంధిత క్లార్క్ “నీకు మెడిసిన్‌లో సీటు రాలేదు కానీ, డెంటల్ లిస్ట్‌లో నీ పేరు వుంది చూడు” అన్నాడు. అతను చెప్పినట్టుగానే నా పేరు లిస్టులో(1975) వుంది. నేను పెద్దగా బాధపడలేదు, సంతోషమూ పడలేదు గాని, మామూలుగా ఆఫీసునుండి బయటకు వచ్చాను. అప్పుడు, వరండాలో ఒక అమ్మాయి, ఒక అబ్బాయి మాట్లాడుకుంటూ వున్నారు.

నన్ను చూసి ‘మీకు బి.డి.ఎస్‌లో సీటు వచ్చిందా ?’ అని అడిగింది, ఆ.. తెల్లటి అమ్మాయి నవ్వుతూ.

‘అవునండీ ‘అన్నాను నేను మామూలుగా. ఆమె ఎవరో కాదు ‘పెరియోడాన్షియా’ లో పి.జి. చేసిన నా క్లాస్‌మేట్, డా. జె. క్రాంతి. అప్పటివరకూ ఆవిడతో మాట్లాడుతున్నది, మరెవరో కాదు, నాకు అత్యంత ప్రియమిత్రుడు, నన్ను అతిగా ప్రేమించిన నా శ్రేయోభిలాషి, స్వర్గీయ డా. జి. డేవిడ్ రాజు. అలా వాళ్లిద్దరూ ప్రారంభంలోనే, మంచి స్నేహితులు అయిపోయారు.

నా సీటు విషయం మా అన్నయ్య దృష్టికి తీసుకు వెళ్ళినప్పుడు, ఆయన ప్రొఫెసర్ కృష్ణ కుమార్ (ఫిజీషియన్ ) గారిని సంప్రదించి, ఆయన సలహా మేరకు పచ్చజండా ఊపడం జరిగింది. తక్షణం నేను అడ్మిట్ కావడం జరిగింది. అప్పుడు దంత వైద్య కళాశాల పరిపూర్ణంగా ఏర్పాటు కానందున, పరిపాలన అంతా, ఉస్మానియా వైద్య కళాశాల ఆధీనంలో ఉండేది. అందుచేత ‘డెంటల్ వింగ్ ‘అనేవారు.

అదండీ — కావాలని నేను ఎంచుకున్న ప్రొఫెషన్ కాదిది. అలా అని, బాధపడింది లేదు. ఈ కోర్సు చదివినందుకు నేను గర్వపడుతున్నా. పైగా సమాజంలో దీని ద్వారా ఎంతో గొప్ప పేరు సంపాదించుకోగలిగాను. రచయితను కాగలిగాను, ఆకాశవాణి -దూరదర్శన్‌లలో మంచి బ్రాడ్ కాస్టర్ కాగలిగాను, ఉపన్యాసకుడిని కాగలిగాను.

కోఠి నుండి అఫ్జల్‌గంజ్:

ఉస్మానియా మెడికల్ కళాశాల కోటీలో ఉన్నందున, మొదటి ఆరునెలలు పి.పి.సి (ప్రీ ప్రొఫెషనల్ కోర్సు) అధ్యయనం అక్కడే ఉండేది. మళ్ళీ ఇంటర్ చదూతున్న భావన కలిగేది. ఇక్కడ నాకు నచ్చిన ఫిజిక్స్ లెక్చరర్ శ్రీ జార్జి పాచ్ కో. ఆయన బోధనా విధానం అతి సరళం, మహా గొప్పది. చాలా సునాయాసంగా బోధించేవారు. అలాంటి లెక్చరర్స్ బహు అరుదుగా వుంటారనడంలో సందేహం లేదు. సాయంత్రం పూట ఉస్మానియా మెడికల్ కళాశాలలోనే ప్రాక్టికల్ క్లాసులు ఉండేవి. ఆ ఆరు నెలల కోర్సు చాలా ఆనందంగా, హాయిగా గడిచిపోయింది.

పి.పి.సి. పాస్ అయిన తరువాత, బి.డి.ఎస్. మొదటి సంవత్సరం క్లాసులు మొదలయ్యాయి. అఫ్జల్‌గంజ్ పోలీస్ స్టేషన్ పక్క గల్లీ ఆనుకుని ఉన్న కొన్ని పురాతన కట్టడాల్లో బి.డి.ఎస్. తరగతులు, ప్రాక్టికల్స్ జరుగుతుండేవి. మా బ్యాచ్ చేరిన మొదటి సంవత్సరం, డెంటల్ వింగ్ చీఫ్‌గా ప్రొఫెసర్ తజమ్మల్ హుస్సేన్ గారు ఉండేవారు. ఆయన ప్రత్యేక అంశం ‘ఓరల్ – సర్జరీ’. ఇప్పుడు దానినే ‘మాక్సీలో ఫిషియల్ సర్జరీ’ అంటున్నారు. దేశ వ్యాప్తంగా, మంచి టీచర్‌గా ఆయనకు పేరు ప్రతిష్ఠలున్నట్టు చెప్పుకునేవారు. ఆయనను చూస్తే భయం వేసేది. విద్యార్థుల డ్రెస్ కోడ్ విషయంలో ఆయన చాలా స్ట్రిక్ట్‌గా ఉండేవారు. హాస్యంలో అందెవేసిన చెయ్యి. ఉర్దూలో మంచి జోక్స్ వేసేవారు. దురదృష్టవశాత్తు ఆయన పాఠాలు వినే అవకాశం మాకు లేకుండా పోయింది. ఆయన హయాంలో, అంటే 1978 వరకూ డెంటల్ వింగ్, డెంటల్ కళాశాలగా, రూపాంతరం చెందలేదు. ఆయన తర్వాత ప్రొఫెసర్ శేషాద్రి గారు, డెంటల్ వింగ్ చీఫ్ కావడం, తదుపరి, అది ప్రభుత్వ దంత వైద్య కళాశాలగా రూపాంతరం చెంది స్వీయ పాలనలోనికి రావడం జరిగింది. ఆ విధంగా ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రభుత్వ దంత వైద్య కళాశాల మొదటి ప్రిన్సిపాల్‌గా చరిత్రకెక్కారు. మేము బి.డి.ఎస్. మొదటి సంవత్సరం నుండి ఫైనల్ ఇయర్ వరకు ఆ భవన సముదాయములోనే గడిపాము. తరువాత కళాశాల రెండు చోట్లకు స్థానభ్రంశము చెంది ప్రస్తుతం వున్నచోట (ఉస్మానియా ఆసుపత్రి పక్కన) స్థిరపడింది.

ప్రోస్థటిక్ ల్యాబ్ – ఒక ప్రత్యేకత:

ప్రొస్థెటిక్ ల్యాబ్ ఒక కర్మాగారంలా ఉండేది. పరికరాలు, చిన్న చిన్న యంత్రాలు, ప్లాస్టర్ బస్తాలు కలిగిన పొడవైన హాలు, పొడవైన బల్ల, దానికి ఒక్కొక్కరికి ఉపయోగపడే లాకర్లు ఉండేవి. ప్రొఫెసర్ గారి చాంబర్ హాలు ముఖద్వారానికి ఆనుకుని ఉండేది. అప్పుడు ప్రోస్తోడెంటిక్ ప్రొఫెసర్‌గా ప్రొ. శ్రీరామమూర్తి గారు ఉండేవారు. ఆయనకు అసిస్టెంట్లుగా స్వర్గీయ డా. ప్రేమానందం గారు, డా. ఎం.ఎస్. గౌడ్ గారు ఉండేవారు. ముగ్గురూ… మూడు రకాల వ్యక్తిత్వాలను కలిగి ఉండేవారు. డా. ప్రేమానందం గారు, డెంటల్ మెటీరియల్స్ సబ్జక్ట్ చాలా బాగా బోధించేవారు. ల్యాబ్‌కు ఆయువుపట్టు అన్నట్టుగా ఒక వ్యక్తి ఉండేవారు. డెంటల్ టెక్నీషియన్ అన్నమాట. ఆయనే, శ్రీ ఎడ్వర్డ్. ఎల్. బాబు. నన్ను చాలా ఆత్మీయంగా చూసుకునేవారు. గొప్పగా అభిమానించేవారు. ఆ కాలంలో ఎడ్వర్డ్ బాబును గుర్తు పెట్టుకోని విద్యార్థి ఎవరూ వుండరు. దానికి కారణం ఆయన పనితనం. మిలటరీలో పనిచేసి వచ్చిన బాబు, ప్రోస్థటిక్ పనిలో సిద్ధహస్తుడు. మంచి సలహాలు ఇచ్చేవారు. డెంచర్స్ చేయడంలో, వాటికి తగినంత పాలిష్ పెట్టి సహజత్వం కల్పించడంలో ఆయనకు ఆయనే సాటి. మాతృభాష తెలుగుతో పాటు -ఆంగ్లం, తమిళం, మలయాళం వంటి భాషలను అనర్గళంగా మాట్లాడగల దిట్ట. సహృదయత, స్నేహశీలత, మెండుగా వున్నఅలాంటి వ్యక్తులను మరచిపోవడం కష్టం.

ల్యాబ్‌లో డెంటల్ మెటీరియల్స్ విచ్చలవిడిగా వుపయోగించి పాడుచేసేవాళ్ళం. అది ఇప్పుడు తలుచుకుంటే, వళ్లు గగుర్పొడుస్తుంటుంది.

ఇది నువ్వు రాసిందేనా…!?:

నాకు ఇంటర్మీడియట్‌లో ఉండగానే, రచనా వ్యాసంగం మీద, అది కూడా మాతృభాష తెలుగులో మక్కువ ఎక్కువ ఏర్పడింది. అది ఇప్పటి వరకూ నన్ను అంటి పెట్టుకుని నాతో పాటే పయనిస్తున్నది. అయితే, నేను బి.డి.ఎస్-రెండవ సంవత్సరంలో ఉండగా అనుకుంటాను, దంత వైద్యం గురించి తెలుగులో ఒక వ్యాసం రాసాను. అది ఒక ప్రముఖ పత్రిక (ఈనాడు/ఆంద్ర పత్రిక – గుర్తు లేదు) లో అచ్చయింది. కానీ,నా వ్యాసం పత్రికలో వచ్చిన విషయం ఎవరికీ చెప్పలేదు. ఆ వ్యాసం పేరు, ‘కట్టుడు పళ్ళు అవసరమా?’. అయితే, నా పుస్తకంలో వున్నఆ పేపర్ కటింగ్ ఎవరో చూచి, దానికి విస్తృత ప్రచారం తెచ్చారు. నాకు ఇష్టం లేకపోయినా, బలవంతంగా, ప్రోస్థటిక్ ల్యాబ్‌లో వున్న డా. ప్రేమానందం గారికి చూపించారు. ఆయన వ్యాసం సాంతం చదివి, నన్ను పై నుంచి క్రిందికి రెండుమూడు సార్లు చూచి, ముఖం అదోలా పెట్టి – “ఇది నువ్వే రాశావా?’’ అని పేపర్ కటింగ్ నా చేతిలో పెట్టారు. ఆయన మాటకు నా ప్రాణం చివుక్కు మంది. మానసికంగా చాలా కృంగిపోయాను. లోలోపల దుఃఖం పెల్లుబికింది. నిశ్శబ్దంగా బయటికి వచ్చేసాను. ఆయన దగ్గర నన్ను నేను నిరూపించుకోవాలనుకున్నాను.

అప్పట్లో, ఆంద్ర పత్రిక (సంపాదకులు శ్రీ వీరాజీ) విజయవాడ నుండి వెలువడేది. ఆదివారం ప్రత్యేక అనుబంధంతో కూడిన పత్రిక, హైదరాబాద్‌కు శనివారం సాయంత్రం వచ్చేసేది. అందులో ఒక వ్యాసం రాసాను. దానిని నేనే స్వయంగా తీసుకెళ్లి గురువుగారు డా. ప్రేమానందం గారికి చూపించాను. ఆయన వ్యాసం సాంతం చదివి, నా భుజం తట్టి, అభినందిస్తూ, “నువ్వు భవిష్యత్తులో మంచి రచయిత అయ్యేలా కనిపిస్తున్నావు” అని ఆశీర్వదించారు.

అలా.. ఆయన రెండు రకాల మాటలు నన్ను ప్రేరేపించి, ఉత్తేజితుడిని చేసి, నన్ను ఒక కవిగా, రచయితగా, వ్యాసకర్తగా, రేడియో బ్రాడ్‌కాస్టర్‌గా మలిచాయని చెప్పక తప్పదు. అందుకే డా. ప్రేమానందం గారిని ఎప్పటికీ మరచిపోలేను.

ఆ.. ప్రోత్సాహం ఈ నాటికి నా చేత, దంత వైద్య విజ్ఞానానికి సంబంధించి తెలుగులో సాధారణ పాఠకుల కోసం నాలుగు పుస్తకాలు రాయించింది. మూడు కథాసంపుటాలు, ఒక కవితా సంపుటి, ఒక స్మృతి గాథ వ్రాసే అవకాశాన్ని కలిగించింది. దంత వైద్యం చదువుకుని ఉండకపోతే.. ఈ రచనా వ్యాసంగం అనే ప్రవృత్తి నాకు సాధ్యమయ్యేది కాదని అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తుంది.

ఇతను ప్రొఫెషనల్ విన్నర్…!!:

బి.డి.ఎస్.లో చేరిన రెండో సంవత్సరం అనుకుంటాను, డెంటల్ వింగ్ నోటీసు బోర్డులో, ఒక ప్రకటన నన్ను ఆకర్షించింది. అది ఏమిటంటే ప్రతి సంవత్సరం, జాతీయ స్థాయిలో ఐ.డి.ఏ పక్షాన కాన్ఫరెన్స్ జరిగే ముందు ‘కౌన్సిల్ ఆన్ డెంటల్ హెల్త్’ వారు, టీచింగ్ స్టాఫ్‍కు, విద్యార్థులకు కొన్ని అంశాలలో పోటీలు పెట్టి, గెలుపొందిన వారికి కాన్ఫరెన్స్‌లో బహుమతులు అందజేసేవారు. దానికి సంబంధించిన ప్రకటన అది.

అంశాలలో – వ్యాసం, నాటిక, కథ, మోడల్ తయారీ, చమత్కార సంభాషణ మొదలైనవి వుండి, దంత సంరక్షణ ఆధారంగా ఉండాలన్నది సారాంశం.

గ్రామీణ నేపథ్యంతో వచ్చిన వాడిని కనుక ఆంగ్లంలో రాయడం, మాట్లాడడంలో నాకు అంతగా ప్రావీణ్యం లేదు. కానీ, ఎలాగైనా రాయాలని పట్టుదల పెరిగింది. కానీ, ఈ విషయం ఎవరితోనూ చర్చించలేదు. దంత సంరక్షణ, నేపథ్యంగా తెలుగులో వ్యాసం రాసేసాను. మరి దానిని ఆంగ్లంలోకి తీసుకురావడం ఎలా? నా ఆలోచనలకు బుర్ర వేడెక్కిపోతున్న తరుణంలో, నాకు ఒక సహృదయిని మనస్సులో మెదిలింది. అంతే – ‘సాహసం సేయరా.. డింభకా.. !’ అని మనస్సులోనే అనుకున్నా.

మరునాడు డెంటల్ వింగ్‌లో.. ప్రోస్థటిక్స్ ప్రాక్టికల్స్ క్లాసు అనుకుంటాను. నేను బయటికి వచ్చి ఆ అమ్మాయిని బయటకు రమ్మని సైగ చేసాను. మేమిద్దరం అప్పటివరకూ.. మామూలుగా పలకరించుకోవడం తప్ప — పట్టుమని పది నిముషాలు ఆత్మీయంగా మాట్లాడుకున్న సందర్భాలు లేవు. ఆవిడ నా నిశ్శబ్ద పిలుపును గ్రహించి, బెదురు.. బెదురుగా.. బయటికి వచ్చి ఏమి అడుగుతానో/ఏమి చెబుతానో అన్న ఆత్రుతతో నా ముఖం లోనికి చూసింది. కూల్‌గా విషయం చెప్పాను – నా తెలుగు వ్యాసము అనువాదం చేసిపెట్టమని. దానికి ఆవిడ చాలా సంతోషంగా అంగీకరించారు. తర్వాత రోజు నా తెలుగు వ్యాసం ఆవిడకు ఇచ్చాను.

రెండు రోజుల్లో అది ఆంగ్ల వ్యాసంగా తయారై నా చేతిలోకి వచ్చింది. వెంటనే అది సంబంధిత చిరునామాకు పంపించేసాను. కౌన్సిల్ ఆన్ డెంటల్ హెల్త్ ఆఫీసు అప్పట్లో ఇండోర్‌లో ఉండేది. చైర్మన్‌గా ప్రొఫెసర్ వేద్. పి. జలీలి ఉండేవారు. ఇంతకీ నా వ్యాసాన్ని ఆంగ్లీకరించిన మహానుభావురాలి పేరు చెప్పనే లేదు కదా! ఆవిడ ఎవరో కాదు నా సహాధ్యాయిని, డా. జయంతి గారు. ఇప్పటికీ నా రచనలు చదివి ప్రోత్సాహాన్ని అందిస్తుంటారు.

ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నానంటే… నాకు తెలిసి అప్పటి వరకూ డెంటల్ వింగ్ నుండి ఇలాంటి పోటీలలో పాల్గొన్న దాఖలాలు లేవు… అంటే, నేనే ఆరంగేట్రం చేసినట్టు లెక్క! అదృష్టవశాత్తు, ఆ సంవత్సరం నాకు ప్రథమ బహుమతి లభించింది – విద్యార్థుల విభాగంలో. నా సంతోశానికి అవధులు లేకుండా పోయాయి. ఆ సంవత్సరం కాన్ఫరెన్స్ పూనాలో జరిగింది. నన్ను కాన్ఫరెన్సుకు రమ్మని ప్రొఫెసర్ శ్రీరామమూర్తి గారు చెప్పారు, కానీ.. అప్పటి నా ఆర్ధిక పరిస్థితి వల్లనైతేనేమి, కొంత భయం వల్లనైతేనేమి నేను కాన్ఫరెన్సుకు హాజరు కాలేకపోయాను.

అయితేనేమి నా పక్షాన డా. శ్రీరామమూర్తి గారు అప్పటి కేంద్రమంత్రి గోఖలే గారి చేతులు మీదుగా అందుకుని, తర్వాత, ప్రొస్థెటిక్ క్లాసులో ప్రత్యేకంగా దాని గురించి వివరించి, నాకు అభినందనలు తెలిపి బహుమతి కప్పు నాకు నా సహాధ్యాయుల కరతాళ ధ్వనుల మధ్య చేతిలో పెట్టారు. అది నాకు ఎంతో ఆనందాన్ని, ఉత్సాహాన్ని కలిగించింది.

తర్వాత వరుసగా రెండు సంవత్సరాలు, వివిధ విభాగాలలో బహుమతుల పర్వం కొనసాగింది. నాతో పాటు, డా. శంకర్ లాల్ (మోడల్), డా. క్రాంతి, డా. ప్రణబ్, డా. రత్న సింగం వంటి వారు కూడా పోటీలలో పాల్గొని బహుమతులు గెలుచుకున్నారు. సంవత్సరం గుర్తు లేదు గానీ,గుంటూరులో, డా. కృష్ణార్జున రావు గారి సారధ్యంలో జాతీయ కాన్ఫెరెన్స్ జరిగింది.

అక్కడ బహుమతి ప్రధాన కార్యక్రమంలో వి.పి. జలీలి గారు – “హీ ఈస్ ఏ ప్రొఫెషనల్ విన్నర్” అని ప్రశంసించడం నా జీవితంలో మరచిపోలేని మధుర ఘట్టమే మరి!

ప్రిన్సిపాల్ శేషాద్రి గారు నాకు అప్పగించిన గొప్ప పని:

ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రంలో, దంత వైద్య ప్రాముఖ్యత కోసం, వైద్య విస్తరణ కోసం అహర్నిశలు శ్రమించి, శ్రమకు తగ్గ ఫలితాన్ని సాధించిన మహానుభావుడు కీ. శే. ప్రొఫెసర్ శేషాద్రి గారు. ఆయన కల ఫలించి ప్రభుత్వ దంత వైద్య కళాశాలకు మొదటి ప్రిన్సిపాల్‌గా చరిత్రలో నమోదు అయ్యారు. అప్పటికి ఉమ్మడి ఆంద్ర ప్రదేశ్‌లో ఏకైక దంత వైద్య కళాశాల, మన ప్రభుత్వ దంత వైద్య కళాశాల.

ఎందుకో, సర్ నన్ను బాగా ఇష్టపడేవారు (జూనియర్ డాక్టర్స్ అసోసియేషన్ కార్యదర్శిగా నేను వున్నప్పుడు, చిన్న మాటల యుద్ధం మా మధ్య జరగడం, ఇక్కడ అప్రస్తుతం అనుకుంటాను). నా పేరు కూడా చిరస్థాయిగా మన దంత వైద్య కళాశాలతో ముడిపడి వుండే పని ఒకటి ఆయన నా చేత చేయించారు. అది ఇప్పటి తరానికి తెలియదనే ఉద్దేశంతో ఇక్కడ ప్రస్తావించవలసి వచ్చింది. కళాశాలలో అంతమంది ఉండగా ఆ బృహత్ కార్యక్రమాన్ని నాకే అప్పగించడం నాకు ఆనందంగానూ, గర్వంగానూ ఉంటుంది.

ఒక రోజు నన్ను ఆయన ఛాంబర్‌కు పిలిపించుకుని, ఇతర రాష్ట్రాలకు సంబందించిన అనేక దంతవైద్య కళాశాలలకు సంబంధించిన అనేక సావెనీర్‌లు నా ముందుంచి – “ప్రసాద్, ఈ కళాశాలల ‘ఎంబ్లెమ్’లు, అన్నీ పరిశీలించి, మన దంత వైద్య కళాశాల కోసం ఒక మంచి ‘ఎంబ్లెమ్’ చేయించు” అన్నారు. ఆయన మాట కాదనలేక, ఆ పనిని ఒక ఛాలెంజ్‌గా తీసుకుని ఒప్పుకున్నాను. మా కుటుంభానికి అత్యంత దగ్గర మిత్రులు, ప్రముఖ చిత్రకారులు, నవల, కథా రచయిత, కవి అయిన పెద్దలు శ్రీ శీలా వీర్రాజు గారికి విషయం చెప్పి ఇతర కళాశాలల సావెనీర్‌లు ఆయన ముందు పెట్టాను. ఒక్క రోజులోనే ఆయన మన కోసం చక్కని ఎంబ్లెమ్ గీసి ఇచ్చారు. ప్రొ. శేషాద్రి గారికి అది బాగా నచ్చింది. ప్రస్తుతం మన కళాశాలకు ఎంబ్లెమ్‌గా కొనసాగుతున్నది అదే! ఇది నాకు ఎంతో తృప్తి నిచ్చిన పని. సహృదయులు శ్రీ శీలా వీర్రాజు గారు అప్పుడు ఒక పైసా కూడా తీసుకోకుండా ఆ పని చేసిపెట్టారు, ఆయనను మన అల్యుమినీ సన్మానించుకోవలసిన అవసరం ఎంతైనా వుంది.

మహానుభావుడి మంచి మనస్సు:

ఆయన విగ్రహం అందమైనది, మనస్సు వెన్నలాంటిది. చూడగానే నమస్కరించాలనిపించే గొప్ప వ్యక్తిత్వం, సహృదయత ఆయన చిరునామా. వెరసి ప్రొఫెసర్ పి. రామచంద్రా రెడ్డి గారు. అందరూ ఆయన దగ్గర శిష్యరికం చేయడానికి, ఆయన ఆశీస్సులు పొందడానికి, రకరకాల మార్గాలు అన్వేషిస్తుంటారు. కానీ, నా అదృష్టం ఏమో గానీ, ఆయనే నన్ను పిలిచి, ఆయన స్వంత క్లినిక్‌లో నాకు చోటు కల్పించారు. తగిన పారితోషికం ఇచ్చేవారు. అలా ఆయన దగ్గర ప్రాక్టీస్‌కు సంభందించిన ఎన్నో మెళుకువలు నేర్చుకున్నాను. రకరకాల మనస్తత్వం గల పేషేంట్లతో ఎలా వ్యవహరించాలన్నది ఆయన దగ్గరే అర్థమైంది. ఆయన స్వంత క్లినిక్‌లో పూర్తి స్వేచ్ఛను ఇచ్చి చికిత్సలకు మార్గదర్శనం చేసిన మహానుభావుడు ఆయన.

అంతమాత్రమే కాదు, సింగరేణి కాలరీస్ ఆసుపత్రులకు డా. రామచంద్రారెడ్డిగారు ప్యానల్ డెంటల్ ఎక్సపర్ట్ గా ఉండడం వల్ల నన్ను ఆ ఆసుపాత్రుల కోసం సెలెక్ట్ చేయడం జరిగింది. ఆ రకంగా బెల్లంపల్లి ఏరియా ఆసుపత్రిలో ఆరు నెలలు దంత వైద్య నిపుణుడిగా పనిచేసే అవకాశం ఆయన వల్లే ప్రాప్తించింది. ఆయన పెద్దవారు అయిపోయినప్పటికీ, ఇప్పటికీ, అప్పుడప్పుడు కాల్ చేసి నా యోగక్షేమాలు తెలుసుకోవడం ఆయన సహృదయతకు, వాత్సల్యానికి తార్కాణాలు.

ఇలా ప్రభుత్వ దంత వైద్య కళాశాలతో, ఇంకా ఎన్నెన్నో అనుభవాలు ఉన్నప్పటికీ, వాటన్నింటినీ ఇక్కడ వ్యక్తేకరించడం సబబు కాదేమో! నా సహాధ్యాయులు, మంచి క్రీడాకారులుగా రాణించిన వారున్నారు. పి.జి.లు చేసి ప్రొఫెసర్లు అయినవాళ్లు, ప్రిన్సిపాల్స్ అయినవాళ్లు వున్నారు. స్వచ్ఛందసేవలో రాణిస్తున్నవారూ వున్నారు. వారందరి గురించి విన్నప్పుడు చాలా గర్వంగా ఫీల్ అవుతుంటాను. దంత వైద్య రంగంలో అనేక కోణాలలో సేవలు అందించిన డా. నిరంజన్ సింగ్ యాదవ్ గారి లాంటి పెద్దల స్ఫూర్తి, జీవితాంతం, చుక్కానిగా మార్గదర్శనం చేస్తూనే ఉంటుంది.

దంతవైద్య రంగం లోనికి నేను రాకుండా ఉంటే, సమాజంలో ఇంత గౌరవం నాకు లభించి ఉండేది కాదేమో! అందుకే నా వృత్తిమీద నాకు అమితమైన గౌరవం. దంతవైద్యుడిని అయినందుకు గర్వపడుతుంటాను. ఈ రంగం లోనికి దారి చూపించిన మా చిన్నన్నయ్య డా. మధుసూదన్ కానేటికి ఎంతగానో రుణపడి వుంటాను.

(ఇంకా ఉంది)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

Tags: Column Dr. K. L. V. Prasad Feature Gnapakala Pandiri Sanchika telugu magazine telugu online magazine telugu online magazines telugu sahityam telugu web magazine telugu-online-magazine telugu-webs-magazine కాలమ్జ్ఞాపకాల పందిరి డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ఫీచర్సంచిక

1

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 7:23 am
సంచిక కు
సంచిక పత్రిక నిర్వాహకులకు
హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు.

Log in to Reply
1. 1.1
  
  Rajendra Prasad
  April 13, 2020 at 7:08 am
  డా. ప్రసాద్ గారూ!
  మొదట్లో మీరన్నట్లు, ఒకరి జ్ఞాపకాల అనుభవాలు , కొందరికి జ్ఞాన మార్గాలు. నిజంగా, మమ్మల్ని కూడా మీ జ్ఞాపకాల పందిరి కింద విహరింపచేసాయి , మీ జ్ఞాపకాలు. ఓ ప్రక్క మీ వృత్తిని ఆస్వాదిస్తూ, న్యాయం చేకుర్చుతోనే, రచనా సాహిత్యంలో మీ జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకున్నారు. అభినందనీయం, స్ఫూర్తిదాయకం. కళాశాలలో మీరు సాధించిన విజయాలు అభినందనీయం. మనస్పూర్తిగా సంతోష పడుతూ, గర్విస్తున్నాను.
  
  రాజేంద్ర ప్రసాద్, మిత్రుడు, శ్రేయోభిలాషి
  హైదరాబాదు
  
  Log in to Reply
  1. 1.1.1
    
    డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
    April 13, 2020 at 8:19 am
    ధన్యవాదాలు మీకు
    ప్రసాద్ గారు.
    
    Log in to Reply
  2. 1.1.2
    
    Dr.G.N.Rao
    April 19, 2020 at 6:33 pm
    మిత్రమా! కొందరి వ్యక్తుల జీవితాలు మరికొందరి కి
    ప్రోత్సాహం ఇస్తుంది… బహుశా నీకు గుర్తుండక పోవచ్చు…. నీవు prefinal లో ఉన్నప్పుడు ఒక
    Unprinted మాగజైన్ (dental)‌‌‌‌ తీసుకొచ్చావు.
    ఆ inspiration తోనే నేను “Megadont”
    First printed dental college magazine
    తీసుకురావడం జరిగింది.
    ఇలా ఎందరికో నీవు inspiration ఇచ్చి ఉంటావు.
    దంతకళాశాల లో మీ బ్యాచ్ ని చూసి (నిన్ను, క్రాంతి ని, శంకర్ ని) చాలా సంతోషించే వాడిని.
    నీవు రచయిత గా ,కవి గా,వక్త గా ,ఎంతో ఉన్నతంగా ఎదగావు సమాజం లో … స్వయంకృషి తో…
    మాకు చాలా ఈర్ష్య గా ఉంది…మన దంతకళాశాలకు ఆణిముత్యం అయినందుకు.
    నీ పందిరి లో నన్ను కూడా ఇమిడ్చి నందుకు
    ధన్యవాదాలు.
    నీయీ పందిరి చిరంజీవై ఉండాలని కోరుకుంటూ
    మరిన్ని జ్ఞాపకాల ను పంచాలని ఆశిస్తూ….
    మీ మిత్ర కామ్రేడ్…జి.యన్.రావు
    
    Log in to Reply
    1. 1.1.2.1
      
      డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
      April 19, 2020 at 8:00 pm
      మిత్ర మా
      నీ స్పందన నన్ను మరింత ఉత్తేజ పరుస్తోంది.
      నా జ్నాపకాల్లో గొప్ప జ్ఞాపకం నువ్వు. అందు చేతనే మన మైత్రి ఇప్పటికీ కొనసాగుతోంది.
      స్నేహానికి నువ్వు ఇచ్చే విలువ అపారమైనది,ఆత్మీయ మైనదీను.ధన్యవాదాలు నీకు…….కె.ఎల్వీ.*
      
      Log in to Reply
2

Sambasiva Rao Thota
April 12, 2020 at 9:41 am
డాక్టర్ ప్రసాద్ గారు !
మీ జ్ఞాపకాలు ఎందరికో స్పూర్తి దాయకం కా వాలని మనసారా కోరుకుంటున్నాను..
ముఖ్యంగా నాకు….
ముందుముందు ఇంకెన్ని చెప్తారో అని వేచి చూస్తూ …
ఎదురు చూస్తూ ….
మీ
అభిమాని,
తోట సాంబశివరావు

Log in to Reply
1. 2.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:05 am
  రావుగారు
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Log in to Reply
3

Jayapal Reddy Challa
April 12, 2020 at 10:15 am
Sir mee gnaapakaala pandiri chaala baagundi….anni vishayalaanu baaga vivarinchaaru…bhasha….shaili chaala baagundi…

Jayapalreddy challa

Log in to Reply
4

JayapalReddyChalla
April 12, 2020 at 10:24 am
Gnapakaala pandiri chaala baagundi ….idi chadivina paatakulu kooda thama gnaapakaala loki velli pothaaru….

Log in to Reply
1. 4.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:04 am
  జయపాల్ రెడ్డి గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
5

Sarasi
April 12, 2020 at 11:02 am
ముందు నడిచిన వాళ్ళు దారి వొంపు సొంపులూ, గొయ్యి గొప్పుల గురించి చెప్పి వెనుక వస్తున్నవారికి మార్గదర్శకులు కావాలి. అవే అనుభవాలు, జ్నాపకాలు. వ్రృద్ధిలోకి రావాలనుకునేవారు వాటిని అనుసరిస్తారు. వైద్యవిధానం అప్పుడెలా వుండేదో, అన్న గారి ఆశలు ఎలా అడియాసలయ్యాయో, సాహిత్యాభిమానం ఎలా గుర్తింపు తెచ్చిందో, మిత్రుల ప్రోత్సాహం, అధ్యాపకులు ఆదరణ అన్నీ చక్కని శైలిలో తెలియజెప్పారు డా. ప్రసాద్. అధ్యయనం చేస్తే ప్రతి జీవితం ఒక చరిత్ర. అన్నీ అక్షరబద్ధం చేయలేరు. చేసినవారికి చేతులెత్తి నమస్కరించాలి. మిత్రులు ప్రసాద్ గారికి నమస్కరిస్తున్నాను.

Log in to Reply
1. 5.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:28 am
  సరసి గారూ,
  మీ ప్రేమ వాక్కులు
  ఆనంద పరిచాయి.
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
6

Alur Jayanthy
April 12, 2020 at 11:07 am
Nostalgia.Travelled back to those times.All of us took the course with very low expectations.I am sure.But we are blessed.We had stalwarts to guide us and take us to great heights.And friendships that last for a lifetime.We can share our ups and downs without any reservations in our group.We learnt a lot about life from those days..Proud to be a Dental Surgeon from that institution and with THAT BATCH!Thank you KLV for reminding us of those woderful days.Excuse me if I have taken too much time and space

Log in to Reply
1. 6.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:26 am
  Dr.Jayanthi Gary,
  Thank you somuch.
  
  Log in to Reply
7

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:12 am
[12/04, 10:41] Dr.V.Laxman/Pysician Karimnagar: Your life journey is quite inspiring🙏🙏
[12/04, 11:09] Dr.KLV PRASAD.: డా. వి.లక్ష్మణ్, ఎమ్. డి
కరీంనగర్.

Log in to Reply
1. 7.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:23 am
  సర్
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
8

Kamesh Peri
April 12, 2020 at 11:15 am
డాక్టర్ గారూ
మీ జ్ఞాపకాల దొంతర బహు పసందుగా ఉంది. మీరన్నట్టు కొంత మంది వారి వారి జ్ఞాపకాలను బహిర్గత పరచరు.
కానీ ఓ యాభై సంవత్సరాల వెనక్కి వెళ్లి తిరిగి చూస్తున్నట్టుగా మీ జ్ఞాపకాలని మా ముందు పెట్టారు చూడండి దానికి మిమ్మల్ని అభినందిస్తున్నాను. ఆద్యంతం మీ జ్ఞాపకాలు మమ్మల్ని చదివించాయి ఆహ్లాద పరిచాయి.
ధన్యవాదాలు.

Log in to Reply
1. 8.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:22 am
  సర్,
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
9

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:19 am
Very happy to read your nostalgia (jnapakala pandiri).interesting.pl.continue.congrats.

__ రావులపాటి సీతారామ రావు .ఐ .పి .ఎస్
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
1. 9.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:24 am
  సర్
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
10

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:24 am
సర్
ధన్యవాదాలు మీకు

Log in to Reply
11

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:42 am
Sweet memories wonderful doctor 🌹

శ్రీ బాపూజి
చిత్ర కారులు
మణికొన్డ
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
1. 11.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:42 am
  Thank you so much sir.
  
  Log in to Reply
12

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:48 am
నమస్తే ప్రసాద్ సార్ గారికి సుధీర్ఘ మైన మీ వ్యాసం గుక్క తిప్పుకోకుండా చదివించింది మీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో మీతోపాటు మమ్మల్ని విహరింప చేసి ఆసక్తి కరంగా చదివించింది ప్రముఖుల మధ్య ఎదిగిన మీరు ఎంత ఎదిగినా ఒదిగి ఉండే మనస్తత్వం మీది మీలాంటి వ్యక్తి తో నా పరిచయం మహాద్భాగ్యంగా భావిస్తున్నాను సమాజానికి మీ వృత్తి ద్వారా ప్రవృత్తి సాహితీ రచనల ద్వారా సేవ చేస్తున్న మీకు నా హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు సార్ 🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏

___శ్రీమతి అఫ్సర్ వలీషా
ద్వారపూడి
తూర్పు గోదావరి జిల్లా .
ఆన్ధ్రప్రదేశ్.

Log in to Reply
1. 12.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 9:23 pm
  అమ్మా..
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
13

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 11:58 am
ఙ్ఞాపకాలను పంచుకొనే విదంగా ఉండడంలోనే మీ జీవనశైలి ఉట్టిపడుతుంది. అభినందనలు సర్

___శ్రీ సాగర్ రెడ్డి
చెన్నయ్

Log in to Reply
1. 13.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 11:59 am
  సాగర్,
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
14

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 12:27 pm
KLV garu,

What a sweet memories. If you remember, I was in that first souvenir committee along with Dr Anand.

__డా.మహేష్.ఘంటసాల
ఆష్ట్రేలియా.

Log in to Reply
1. 14.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 12:28 pm
  డా. మహేష్
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
15

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 12:38 pm
Excellent సర్

______శ్రీ .ఆర్ .వెంకటేశ్వర్లు గారు
పూర్వ డైరెక్టర్ జనరల్
ప్రసార భారతి,న్యు ఢిల్లీ/బెంగుళూరు.

Log in to Reply
1. 15.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 28, 2020 at 11:46 am
  మీ అమూల్యమైన
  స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు సర్
  
  Log in to Reply
16

గొట్టిపర్తి యాదగిరిరావు
April 12, 2020 at 1:01 pm
మీ జ్ఞాపకాలను చక్కగా అక్షరీకరిస్తున్నారు. Very nice.

Log in to Reply
1. 16.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 1:11 pm
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
17

Lakshmi Padmaja
April 12, 2020 at 1:37 pm
డాక్టర్ గారూ మీ జీవనయానం చాలా చాలా బాగుంది,, ప్రతీ చిన్న అంశాన్ని గుర్తు పెట్టుకుని బహు చక్కగా పొందుపరిచారు,, బహుముఖ ప్రజ్ఞా శాలి sir మీరు,, మీ జ్ఞాపకాలు స్ఫూరిమంటాంగా వున్నాయి sir,, శుభాభినందనలు sir,,,

Log in to Reply
1. 17.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 2:38 pm
  లక్ష్మి గారూ…
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Log in to Reply
18

Lakshmi Padmaja
April 12, 2020 at 1:39 pm
మన్నించండి డాక్టర్ గారూ స్ఫూర్తిమంతంగా వున్నాయి ( టైపింగ్ లో స్ఫూర్తిమం టాంగా అని పడింది

Log in to Reply
19

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 1:47 pm
జ్ఞాపకాలు మనవే అయినా ఎన్నో సందర్భాల్లో మనం ఎదుర్కొన్న మంచి చెడులూ , , మన దృక్కోణాలూ , మన ఆలోచనా రీతులూ , ఇలాటివన్నీ ముందుతరాలవారికి ( అందుకనేవారికి ) ఉపయుక్తం అవుతాయి .. కాలసపృహతో , అవసరాలకు అనుగుణంగా ఆయా సందర్భాల్లో మనం నిర్ణయాలు తీసుకుని ఉండొచ్చు , అలాంటివి ఇప్పుడు అవుట్ డేటెడ్ కావచ్చు కాని అవసరానికి ఎలా స్పందించాలో , ఎలా నిర్ణయాలు తీసుకోవాలో తెలిసే అవకాశం ఎక్కువుంటుంది ..
మనిషి మనస్తత్వం దాదాపు అన్ని కాలాల్లో ఒకతీరుగానే ఉంటుంది గాని సాంద్రత లో తేడా ఉండొచ్చు… మనషుల మధ్య మసలుకునే విషయాలను గురించి తెలుసుకోడానికి ఇలాంటి జ్ఞాపకాల తవ్వకాలు బాగా ఉపయోగపడతాయి ..
పలు ప్రాంతాల్లోని వ్యక్తుల తో మీకు సాన్నిహిత్యం ఉండటం , భిన్న జీవన రంగాల వ్యక్తుల పరిచయం , సమాజనిష్ఠ ఉన్న సాహిత్యరంగం లో మమేకమై ఉండటం ఇలా ఎన్నో పార్శ్వాల లో మీవ్యాసంగం సజీవంగా ఉంది కనుక మీ జ్ఞాపకాల్లో సమకాలీన సమాజాన్ని , లోకంపోకడను దర్శించొచ్చు … శైలి సరళంగానూ , రీడబుల్ గానీ ఉండటం అదనపుసౌకర్యం …
మంచి ప్రయత్నానికి శ్రీకారం చుట్టారు .. అభినందనలు … మిమ్మల్ని ప్రోత్సహించి ముందుకు తీసుకువస్తున్న మిత్రులు కస్తూరిమురళీకృష్ణగారికి కూడా హార్దికాభినందనలు …🙏🙏🙏

.____శ్రీ గన్నమరాజు గిరిజమానోహర్ బాబు
సాహితీ వేత్త
అద్యక్షులు _
సహృదయ ,సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ
వరంగల్.

Log in to Reply
1. 19.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 1:49 pm
  ధన్యవాదాలు సర్ మీకు
  నాకు మంచి ప్రోత్సాహం ఇచ్చే మాటలు సెలవిచ్చారు.
  
  Log in to Reply
20

డి.వి. శేషాచార్య
April 12, 2020 at 1:53 pm
డాక్టర్ గారూ
సరళ సుందర మైన భాష, చదివించే లక్షణం, స్పష్టమైన వాక్యం అన్నిటినీ మించి ఎవరినైనా చదివింపజేయగల మీ శైలి చాలా బాగుంది.

Log in to Reply
1. 20.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 2:40 pm
  మిత్రమా…
  ధన్యవాదాలు మీకు.
  
  Log in to Reply
21

మొహమ్మద్ అఫ్సర వలీషా
April 12, 2020 at 2:18 pm
నమస్తే ప్రసాద్ సార్ గారికి సుధీర్ఘ మైన మీ వ్యాసం గుక్క తిప్పుకోకుండా చదివించింది మీ జ్ఞాపకాల పందిరిలో మీతోపాటు మమ్మల్ని విహరింప చేసి ఆసక్తి కరంగా చదివించింది ప్రముఖుల మధ్య ఎదిగిన మీరు ఎంత ఎదిగినా ఒదిగి ఉండే మనస్తత్వం మీది మీలాంటి వ్యక్తి తో నా పరిచయం మహాద్భాగ్యంగా భావిస్తున్నాను సమాజానికి మీ వృత్తి ద్వారా ప్రవృత్తి సాహితీ రచనల ద్వారా సేవ చేస్తున్న మీకు నా హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు సార్ 🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏🎍🙏

Log in to Reply
1. 21.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 12, 2020 at 6:19 pm
  కవయిత్రి గారికీ
  హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు.
  
  Log in to Reply
2. 21.2
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 9:24 pm
  అమ్మా…
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
22

Dr శంకర్ లాల్
April 12, 2020 at 5:18 pm
ప్రియ మిత్రమా నీ వ్యాసం మొత్తం చదివాక మన పాత జ్ఞాపకాలు తేనె తుట్టె మళ్లీ కదిపి నట్టు అయింది నేను ఎప్పుడో రాసిన మై స్వీట్ మెమరీస్దోడౌన్డ్దిది లేన్. మీ అంతటి కవిని కాకపోయినా రచయితని కాకపోయినా నా జ్ఞాపకాలు పదిలం చేసుకోవడానికి రాసుకున్న చిన్న వ్యాసం మన బ్యాచ్ వాళ్లు అందరూ ఈ. విధంగా కలిసిమెలిసి ఆ జ్ఞాపకాలను పంచుకోవడం చాలా మధురం.. రచయితగా కవిగా నిన్ను పొందగలిగిన మా మిత్ర బృందం అదృష్టవంతులం

Log in to Reply
23

NKanety
April 12, 2020 at 7:14 pm
Chala baundi….anni dasalu, ilage raayandi. Balyam athi mukhyam.hostel jeevitham etc etc

Log in to Reply
24

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 7:15 pm
Dr. Prasad Garu …vyasam chadivanu. . Chala bagundi…Sagar gnapakalato ….1974 lo Dental college ela undo oohinchukunnananu… nenu 1979 lo HYD. Vachanu.. appudu Afzalgunj ela undo telusu. Usmania dental hospital taravata vachindi Kada… nenu mee laga cheppalenu…naku kavitwam radu. Mee anubhavalani kallaku kattinattuga teliparu. Challa bagundi.

____శ్రీమతి సీత ఆశారాజు
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
1. 24.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 9:25 pm
  సీతాదేవి గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు
  
  Log in to Reply
25

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 8:27 pm
chala chakkaga Raasaru Maruvaleni Gnapakalu.No comments.Basha oka stream ( selayeru) laga unnadi .ఇది మీకు
దేవుడిచ్చిన వరం.కొనసాగినచన్డి.

____కె.గోపాలకృష్ణ,
హనంకొన్డ.

Log in to Reply
1. 25.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 9:27 pm
  పెదబాబూ
  నీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు .
  
  Log in to Reply
26

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 8:48 pm
[12/04, 20:26] Rajababu@LIC Vijayawada-office: Maku teliyani sangatulu chala vunnai..

Mee kalaniki padunu పెరిగింది👏👏

__ రాజబాబు.పాన్డ్రాక
విజయవాడ.

Log in to Reply
27

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 8:53 pm
ప్రసాద్ సర్ మీ వ్యాసం చదువుతూ ఉంటే నాకు నా కాలేజీ రోజులు గుర్తు వచ్చాయి. 1990 నాకు ఎమ్ సెట్ లో బీ.డి.యస్ మరియూ a.f.m.c pune లొ సీటు రాగా మా పెద్ద నాన్నగారు dr.martganda sastry ( retd. indian navy ) గారి సలహా మేరకు బి.డి.యస్. చేరాను.
ఒక చిత్రం ఏమిటంటే ఎనిమిది సంవత్సరాలో రెండు పట్టాలు ( బి.డి.యస్ మరియూ ఎమ్.డి.యస్). ఎందరో మిత్రులు ఎన్నో మరపురాని సంఘటనలు, అన్ని మీ వ్యాసం తో మరలా గుర్తు వచ్చాయి.

__డా.డి.సత్యనారాయణ.
పెరియోడాన్టిస్ట్*
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
28

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 12, 2020 at 10:24 pm
What a memory
Very very nice 👍

___డా.రాజ్ కుమార్.కలువల
హనంకొండ.

Log in to Reply
29

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 13, 2020 at 6:03 am
జ్ఞాపకం ఎప్పుడూ అద్భుతంగా ఉంటుంది… మేమూ మీతో మీ కాలేజీలో సంచరించే ము…అందరినీ జ్ఞాపకం చేసుకొని కృతజ్ఞతలు తెలపడం చాలా నచ్చింది అండీ

_____శ్రీమతి నాగజ్యోతి శేఖర్
ఉపాధ్యాయిని / కవయిత్రి
కాకినాడ ,తూ .గో .జి

Log in to Reply
30

Rajendra Prasad Y
April 13, 2020 at 7:21 am
డా. ప్రసాద్ గారూ!
మొదట్లో మీరన్నట్లు, ఒకరి జ్ఞాపకాల అనుభవాలు , కొందరికి జ్ఞాన మార్గాలు. నిజంగా, మమ్మల్ని కూడా మీ జ్ఞాపకాల పందిరి కింద విహరింపచేసాయి , మీ జ్ఞాపకాలు. ఓ ప్రక్క మీ వృత్తిని ఆస్వాదిస్తూ, న్యాయం చేకుర్చుతోనే, రచనా సాహిత్యంలో మీ జీవితాన్ని సార్ధకం చేసుకున్నారు. అభినందనీయం, స్ఫూర్తిదాయకం. కళాశాలలో మీరు సాధించిన విజయాలు అభినందనీయం. మనస్పూర్తిగా సంతోష పడుతూ, గర్విస్తున్నాను.

రాజేంద్ర ప్రసాద్, మిత్రుడు, శ్రేయోభిలాషి
హైదరాబాదు

Log in to Reply
31

Jhansi koppisetty
April 13, 2020 at 9:02 am
మీ జ్ఞాపకాల పందిరి ఎందరికో బౌద్ద వృక్షమంత జ్ఞాన వికాసం కలిగిస్తుంది.. మీ విద్యా గమనంలో ఎదురైన మీకు స్ఫూర్తి నిచ్చిన ప్రతి ఒక్కరిని మీరు పేరుపేరునా స్మరించుకోవటం మీ సౌశీల్యానికి సహృదయానికి ప్రతీక. మీలో రచయిత అలనాడే రూపుదిద్దుకోవటం వలననే ఈ రోజున ఈ జ్ఞాపకాల పందిరి ఇంత చిరస్మరణీయంగా అల్లగలుగుతున్నారు… ఇందులో ప్రతి ఒక్కరికి ఎంతో కొంత నేర్చుకోవలిసిన విషయముంది….తరువాతి భాగం నేర్పే పాఠాల కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను

Log in to Reply
1. 31.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 13, 2020 at 9:36 am
  ఝాన్సీ గారు,
  ధన్యవాదాలు మీకు
  (ఝాన్సీ గారు కవయిత్రి, కథా/నవలా, రచయిత్రి, మంచి సమీక్ష కురాలు,హైదరాబాద్ నివాసి, ప్ర స్తుతం ఆస్ట్రేలియా లో నివాసం వుంటున్నారు)
  
  Log in to Reply
32

Neelima
April 13, 2020 at 9:42 am
Dr Prasad garu..

జ్ఞాపకాల పందిరి లో చాలా విషయాలు చెప్పారు..
ఇది చదివిన మేము కూడా మా జ్ఞాపకాలలోకి వెళ్లిపోయాము.. గుర్తుకొస్తున్నాయి అని పాడుకుంటూ.. ఇది కొందరికి అయినా జ్ఞాన మార్గం ఉపదేశిస్తుందని భావిస్తున్నాను..

Neelima..

Log in to Reply
1. 32.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 13, 2020 at 10:28 am
  నీలిమ గారు
  ధన్యవాదాలు మీకు *
  
  Log in to Reply
33

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 13, 2020 at 12:34 pm
సర్..ఏకబిగిన చదివేశాను.గతం
అడుగుజాడలను.. బాగా చూశారు.
ఎప్పటి కప్పుడు నేను చదవాలంటే…ఎట్లా?

_కత్తెర శాల కుమార స్వామి
జర్నలిస్టు/కవి
హైదరాబాద్/వరంగల్ *

Log in to Reply
34

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 13, 2020 at 5:18 pm
Hats off….Dr. KLV…Kavi garu
Excellent Experience
Detailed description
It is like seeing cinema
You are an asset to the GDC
because the Emblem is permanently roaming around the World.
No doubt you are genetically writer n encouraged by staff & students.
You are very hardship in any work, Professionally talented.
Your successful Gnyapakalu will help to so many people just like ‘Paleru ‘ Natakam.
You are great Dr & Poet.
Eagerly anticipating many more successful memories.
All the best, God bless you.
Dr. O. Nageswara Rao, Dentist, Hyd.
9849014562.

Log in to Reply
35

చిట్టె మాధవి
April 13, 2020 at 8:07 pm
చాలా బాగుంది సర్…మీ ఎం బీ బి యెస్ లో సీట్ గురించి మీ అన్నగారు ప్రయత్నం నుండి ఇంకో అన్నగారు మీ డెంటల్ కోర్స్ కై అప్లికేషన్ తేవడం మీ పై మీ అన్నయ్యల బాధ్యత ప్రేమ ఎంత బాగా ఉందొ అద్భుతంగా వ్రాశారు..మీ మొదటి పరిచయం లోనే ఒక మంచి ప్రాణ స్నేహితుడిగా మారడం…చాలా చాలా బాగుంది .ఆతర్వాత మీ సాహితీ…వ్యాసంగం కూడా అభివృద్ధి చేసుకోవడం..ఎంతోమంది వ్యక్తులను కలుసుకోవడం…చాలా చాలా బాగా వ్రాశారు.
అభినందనలు సర్💐

Log in to Reply
36

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 13, 2020 at 8:53 pm
Dr.K.L.V.Prasad (alias) Bavagaru
It was really a nostalgic for me too to recollect my golden days of stay in Dental wing of Osmania Medical College.I did not have the privilege of seeing it as a full fledged Dental college which I fought for
Well in your simple words have explained the transformation & your blossoming of a writer & poetic
I pray god to give you more of such achievements
ఆమెన్
____డా.మదన్ మోహన్
సీనియర్ డెంటల్ సర్జన్
బెంగుళూరు /అనంతపూర్ *

Log in to Reply
37

Eluzai
April 13, 2020 at 11:12 pm
డాక్టర్ ప్రసాద్ గారు,

మీ జ్ఞాపకాల భావనా తరంగాలు అలలవలె, వాయుతరంగాలవలె మీరు నడయాడిన ప్రదేశాలన్నింటిని తిప్పి చూపిస్తున్నాయి. ఉమ్మడి రాష్ట్ర దంత కళాశాలలో మీ అనుభవాలను కళ్ళకు కట్టినట్లు తెలియజేస్తున్నాయి. జ్ఞాపకాల పందిరిలో మరోవిడత పదబంధనాల కొరకు ఎదురు చూసేలా చేస్తున్నాయి. ఒక న్యూ ట్రెండ్ ప్రారంభించిన సందర్భంలో మీకు అభినందనలు తెలియజేస్తూ

ఆర్యీ (R Eluzai)

Log in to Reply
38

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 14, 2020 at 8:21 am
[14/04, 08:10] Hariprasad.Dr.orthodontist Hyderabad: 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻. Dr. KLV, congratulations. New generation does not have any idea. But your, our and my senior generation all know it and these are very very good memories. Once you complete other part also, I circulate to all my seniors also.
[14/04, 08:13] Hariprasad.Dr.orthodontist Hyderabad: So that they also feel happy and share. Put some small memorable incidents which are little funny, encouraging and unforgettable memories pl. Over all very very good.

______డా.హరిప్రసాదరావు.ఎమ్.డి.స్.
ఆర్థోడోంటిక్స్ ప్రొఫెసర్ (రిటైర్డ్ )
ప్రభుత్వ దంత వైద్యశాల &కాలేజి
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
39

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 14, 2020 at 10:13 am
సర్..జ్ఞాపకాలు వ్యక్తులకే పరిమితమే అయినా.. వ్యవస్థలో ఆలోచింప చేసి ఒక స్ఫూర్తిని నింపుతుంది.ఆనాటి వ్యక్తుల తీరు తెన్నులు,వ్యక్తిత్వాలు అంతర్గతంగా నిండి ఉండి చెప్పకనే చెపుతాయి ఎన్నో అంశాలు.వ్యక్తుల మధ్య ఉండే సత్ సంబంధాలు..ప్రోత్సాహక సంఘటనలు చాలా బాగా వివరించారు.వ్యాస ప్రక్రియలో విషయాలు పొందుపరుచు తీరులో చక్కటి నిర్మాణ క్రమం చక్కటి పద ప్రయోగం చాలా బాగుంది.ఒక వ్యక్తి తన ఆత్మ కథ రాసినంత ఉన్నత ప్రమాణాలతో నిండి ఒక ప్రవాహంలా సాగింది మీ జ్ఞాపకాల సెలయేరు..తెలియకుండానే కనుల ప్రయాణం సాగింది అక్షరాల వెంబడి..చాలా బాగుంది సర్..స్ఫూర్తి జ్యోతులు మీ జ్ఞాపకాలు

ఉదయశ్రీ ప్రభాకర్./ఉపాధ్యాయిని /కవయిత్రి
హనంకొండ *

Log in to Reply
40

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 14, 2020 at 11:07 am
చదివాను .బాగుంది
విద్యార్థి దశలోనే మనకు చాలా కథ ఉందన్నమాట . ఓహో!

___జి.ఎస్ .చలం
రచయిత,నటుడు,ఉపాధ్యాయుడు .
విజయనగరం.

Log in to Reply
41

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 14, 2020 at 11:45 am
[14/04, 11:30] Ms. Padma Ponnada/Narasapur: After reading your memory lane on Education n career, I feel that you are a self made man and has taken a leaf out all successful people in a positive way. You presented it like an autobiography. Worth reading.
____శ్రీమతి .పద్మావతి.పొన్నాడ.
రిటైర్డ్ టీచరు
నరసాపురం ,ప.గో.జిల్లా
ఆంధ్రప్రదేశ్.

Log in to Reply
1. 41.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 7:35 pm
  పద్మావతి గారూ
  మీ స్పందనకు
  హృదయ పూర్వక ధన్యవాదములు.
  
  Log in to Reply
42

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 14, 2020 at 10:01 pm
సర్..జ్ఞాపకాలు వ్యక్తులకే పరిమితమే అయినా.. వ్యవస్థలో ఆలోచింప చేసి ఒక స్ఫూర్తిని నింపుతుంది.ఆనాటి వ్యక్తుల తీరు తెన్నులు,వ్యక్తిత్వాలు అంతర్గతంగా నిండి ఉండి చెప్పకనే చెపుతాయి ఎన్నో అంశాలు.వ్యక్తుల మధ్య ఉండే సత్ సంబంధాలు..ప్రోత్సాహక సంఘటనలు చాలా బాగా వివరించారు.వ్యాస ప్రక్రియలో విషయాలు పొందుపరుచు తీరులో చక్కటి నిర్మాణ క్రమం చక్కటి పద ప్రయోగం చాలా బాగుంది.ఒక వ్యక్తి తన ఆత్మ కథ రాసినంత ఉన్నత ప్రమాణాలతో నిండి ఒక ప్రవాహంలా సాగింది మీ జ్ఞాపకాల సెలయేరు..తెలియకుండానే కనుల ప్రయాణం సాగింది అక్షరాల వెంబడి..చాలా బాగుంది సర్..స్ఫూర్తి జ్యోతులు మీ జ్ఞాపకాలు

ఉదయశ్రీ ప్రభాకర్..9866687134

Log in to Reply
1. 42.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 14, 2020 at 10:03 pm
  ధన్యవాదాలు మేడం
  
  Log in to Reply
43

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 21, 2020 at 9:46 am
తమ్ముడూ …
నీ ..మనసులో ,నీ జీవిత జ్ఞాపకాలన్నీ చాలా
పందిలంగా ఉన్నాయి.నేను కూడా తిరిగి సింహావలోకనం చేసుకునేవిధంగా ప్రేరేపిస్తున్నాయి .
నీ జ్ఞాపకాల పందిరిని దిగ్విజయంగా కొనసాగించు.
నీ జ్ఞాపకాలని పాఠకలోకానికి ,అందిస్తున్న ,” సంచిక”
యాజమాన్యానికీ,చక్కని శైలిలో రాస్తున్న నీకు అభినందనలు.

__డాక్టర్.మధుసూదన్.కానేటి.
విశాఖపట్నం.

Log in to Reply
44

డా. కె.ఎల్. వి.ప్రసాద్
April 21, 2020 at 5:33 pm
అన్నా…
ధన్యవాదాలు నీకు.

Log in to Reply
45

డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
April 24, 2020 at 11:42 am
సోదరా…
మన పాత రోజులు బాగా గుర్తు చేశావ్.
కాలేజీ రోజులు గుర్తు చేసుకున్నాను.
ఇన్కా ఎన్తో రాయవలసి వున్నా
రాయలేదు ఎన్దుకో.అభినందనలు నీకు.
____డా.తోట ప్రసాద్
సినియర్ డెన్టల్ సర్జన్
తెనాలి.

___

Log in to Reply
1. 45.1
  
  డా.కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  April 30, 2020 at 7:33 pm
  డా.ప్రసాద్,
  నీ స్పందన కు
  ధన్యవాదాలు
  
  Log in to Reply
46

Bhujanga rao
June 9, 2021 at 10:49 am
జ్ఞాపకాలపందిరి తొలి అడుగు చాలా ఆసక్తిగా సాగింది.గురువుగారు ప్రేమానందం ప్రేరణతో(రెండు రకాల మాటలు) కవిగా,రచయితగా, వ్యాసకర్తగా మరియు రేడియో బ్రాడ్ కాస్ట్ గా మలిచాయని,ఈ సందర్భంలో వారిని గుర్తు చేసుకొని వారి గౌరవాన్ని మరింత పెంచారు.మిత్రుల ప్రోత్సహం, అధ్యాపకుల ఆదరణ మరియు కళాశాలలో మీరు సాధించిన విజయాలు చాలా చక్కగా వివరించారు. మీకు అభినందనలు.

Log in to Reply