తెలుగులో ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’-72

[కన్నడంలో శ్రీ డి.వి.జి. రచించిన ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’ను తెలుగులోకి అనువదించి అందిస్తున్నారు శ్రీ కల్లూరు జానకిరామరావు.]

~

721.
అలరారుచున్నవి వేనవేలీ సృష్టిని;
ఇల, గగన, మనుజ ప్రయత్నములవెన్నో!
అల వాటిన్ శ్రేష్ఠంబైన దేదియని వచింపగ; ధర్మ
పాలితంబులై యత్నంబులే శ్రేష్ఠంబులు – మంకుతిమ్మ!

722.
చెలువంబైన వాటిన్గనినంత వికసించు వాని కనులు;
పలువురి దుఃఖంబుల గనినంత తడియగు వాని కనులు;
ఇలలోని సంకటంబుల విని, ఎక్కుడగు వాని ఎద సవ్వడి;
శిల కాదు యోగి ఎడద – మంకుతిమ్మ!

723.
శాంతియుత తత్త్వంబును చెడపకుండుటొక సుగుణము,
అతియాసక్తి నడ్డగించక తాటస్థ్యంబుగ నుండుటొక సుగుణము,
అతిగ లాభనష్టముల చింతింపక, వాటిన్ హాస్యంబుగ దీసికొనుటయు,
అత్యంత క్షేమకరంబులివి – మంకుతిమ్మ!

724.
స్మితంబది మితంబై యు౦డనోపు, చెవికింపుగాను
హితంబుగ నుండవలె మాట, సత్యధర్మ పరిధి లోన
మితంబుగ నుండవలె మనోద్వేగ, భోగంబులందు
‘అతి సర్వత్ర వర్జయేత్’ యని వినగ లేదే – మంకుతిమ్మ!

725.
జలనిధులన్నియు యేకంబగు గాక, వేడికిన్ పుడమి పోడమి చెడుగాక,
కలతన్ జెందక, డెందము నెమ్మదిన్ చెడక, బెదరకుండుము;
జలనిధి హోరు శాంతించు, పుడమి వేడి సెగలు, పొగలును తగ్గు
కాల పరిమితి గలదంతటికిని – మంకుతిమ్మ!

726.
కొందర నవ్వించి, కొందర నేడ్పించి, కెరలించి, నొప్పించి
కొందరిని, రోషావేశంబుల రగిలించి కొందరిని,
అందరికిన్ పంచి రమ్మని పంపె నిన్ను విధి;
అందందు తపాలా బంట్రోతు పగిది – మంకుతిమ్మ!

727.
లేఖలలోని సుద్ది తపాలా బంట్రోతుకేల?
లేఖలందించుటే యతని పని; ఋణంపు
లెక్కలో, కష్టనిష్ఠురంబులో, సంతోషకరంబులో;
అక్కర ఏల? పిక్కబలంబె యాతని యాకలి దీర్చు – మంకుతిమ్మ!

728.
లోకుల మనోవికారంబులన్ గని నవ్వుకొనుము లోలోన,
వ్యాకులపడు వేళ పెదవి బిగించి సహించుము,
లోకుల జత గూడి సహజీవనంబు గడిపి, నగునగుచు
మక్కువతో చరించి తరలుము – మంకుతిమ్మ!

729.
అడ్డులు, ఆటంకంబులని సొడ్డులు చెప్పనేల? వీలైనంత
అడ్డుల నెదురొడ్డు నీ బుద్ధి బలంబు చేత; కాదన్న
యెడల ననుభవించి, తక్కినదాని విడుము ఆ విధిరాయుడికి
విడుదల కదియే శాంతి మార్గము – మంకుతిమ్మ!

730.
తన పయనంపు దారిన్ తాను మున్నెరుగునే విహంగంబు!
తనను బిలిచి మన్నన భిక్షయిడు వారెవారు దానికి!
తన పక్షంబులు గొనిపోయిన దిక్కునకున్ మళ్లి, తిను చిక్కినదాని;
మనకున్ నియ్యదియె వ్రతమాచరింప – మంకుతిమ్మ!

(ఇంకా ఉంది)