తెలుగులో ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’-57

[కన్నడంలో శ్రీ డి.వి.జి. రచించిన ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’ను తెలుగులోకి అనువదించి అందిస్తున్నారు శ్రీ కల్లూరు జానకిరామరావు.]

~

571.
ముని వాల్మీకిన్ నీవలె గాక కళ్ళు నోరును భిన్నంబుగా నుండెనే
ఆ ముని జనుల హృదయంబులదూరి తన కవిత వినిపించె,
ఘన మహిమాన్విత శక్తియది జ్వలించుచుండు అందరిలోను
అనల మది నిద్రా వస్థనుండు – మంకుతిమ్మ!

572.
పురుష ప్రయత్నములన్నియు మట్టి పాలాయె నని
నిరాశ వలదు: చెడితి నని ఎన్నడున్ వాపోకు
శరధిన్ మత్స్యమొకటి పుట్టిన నేమి? గిట్టిన నేమి?
మరి మరి చింతించబోకు – మంకుతిమ్మ!

573.
పోరుసలుపు, ఒంటివాడైన నేమి? లేచి నిల ద్రొక్కి కొని
ధీర పథంబుననే నడువుము, ఏ సమయమున నైన;
దూరంబున నిలిచి గొణుగుచు జీవించ నేమి ఫలము?
పోరి, నీ సత్తువమును నిరూపించు – మంకుతిమ్మ!

574.
పోరు సల్పుము ధీరత తోడ మొండితనంబునం గాక,
వైరత్వము, పగయున్ వలదు: శ్రేష్టతా నియమంబుల పాటించు
వైరాగ్య ,కారుణ్యత మేలు కలయికయే ధీరత్వ మరయ,
పోరాడు నుదాత్త చరితుడవై – మంకుతిమ్మ!

575.
కక్షిదారు డొకండు తన కనుకూలంబుగ తీర్ప గునని,
సాక్షి బలంబులు తన కనుకూలించు నని యూహించు;
శిక్ష ఎటగునో తెఅయరాదు; భిక్షకుడ వోలె వర్తించి
పక్షి వోలె విహరంచుము – ముంకుతిమ్మ!

576.
తన బలా బలంబుల దెలిసి, తన గుణంబులెరిగి,
సన్నివేశపు సూక్ష్మ మెరిగి, ధృతి చెడక
తన కర్తవ్యపు పరిధి మేరకు తెలిసి వర్తించువాడే
పుణ్యశాలి – మంకుతిమ్మ!

577.
చిన్న నిప్పు రవ్వపై ఎండు మొద్దొక్కటి పడి దాని నార్పివేయు; ఆ
చిన్న నిప్పు రవ్వయే కాల్చి బూడిద సేయు నూరారు మొద్దుల
క్షీణ బలుడ వైన తరి ఘనకార్యంబు తలపెట్టబోకు, అ
క్షీణ బలండవైన తరి విజృభింపుము – మంకుతిమ్మ!

578.
కొండను ఎత్త ప్రయత్నించితివే మహత్వా కాంక్షివై!
దృఢమే ఆ గునపము! వంకర బోవదే నీ యాసాధనము,
వీడుము; నీ భుజము విరిగి పోగలదు
కడు జాగరూకుడవై మసలుము – మంకుతిమ్మ!

579.
నీ వెన్ను మోయగల భారంబును మోయ వెనుకాడకు,
ఆ విధి తనకైన దాని నెన్నుకొను; అడ్డు చెప్పబోకు;
నీ వెన్ను భంగపడిన యయ్యది నీకది శిక్షణ,
అవశ్య మాన్య ఒప్పందమిది మంకుతిమ్మ.

580.
దొర వేషంబు గట్టి దొడ్డగా తిప్పెదవు మీసంబును,
తిరుపమెత్తు బాపడి వేషంబుగట్టి తిప్పగలవే? వారి
వారి తానంబుల కున్నవి వారి స్థానమాన ధర్మములు:
అరయ సూక్ష్మమింతే – మంకుతిమ్మ!

(ఇంకా ఉంది)