తెలుగులో ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’-56

[కన్నడంలో శ్రీ డి.వి.జి. రచించిన ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’ను తెలుగులోకి అనువదించి అందిస్తున్నారు శ్రీ కల్లూరు జానకిరామరావు.]

~

561.
చిగురించు నొకచొ, వాడు నింకొకచొ, కొమ్మల
చిగురు తరుగు, కాండము యుబ్బి పోవు, నేమయినన్
వగవక ప్రాత క్రొత్త కలయికల నుండు నీ యశ్వత్థము;
భగవదనుగ్రహము దా ని స్థిరత్వము – మంకుతిమ్మ!

562.
ఈనె లాకులకు, రెమ్మ కొమ్మలు ఈనెలకు, పటుత్వ మొసగుచు
అనవరతము తరువులకు నూతనత్వంబు పెంపు సేయు;
తానము గలదు నీకును ఈ విశ్వవృక్షమందు, కించపరచ
కొనవలదు నీవు – మంకుతిమ్మ!

563.
కావు నీవు వేరును, కాండ మరయ
కావు నీవు చిగురును, పువ్వును, కాయ, పండునున్
నీవు పత్రంబుమాత్రమే; విశ్వవృక్షంబున, దాని తెలిసి
నీవును ఉపకారివి కమ్ము – మంకుతిమ్మ!

564.
కారు మబ్బుల యడవిన్, అడవి పూలకు రంగులద్ది తన
చిత్ర రచన చమత్కృతి ప్రదర్శింప నేల ప్రకృతి?
నిరూపించు తన శక్తి సామర్థ్యంబుల పూర్ణతకు
సార్థకత జీవితమున కది – మంకుతిమ్మ!

565.
రంగుల చిత్రంబు లేలనో యడవి పక్షికి, పురుగునకున్?
రంగుల చిత్రంబుల చూడ వేడునో సృష్టి, చూపరుల
రంగారు కనులకింపైన వానిని రచించుటే దాని
పొంగారు లక్షణము, – మంకుతిమ్మ!

566.
అడవి పూల వాసన నాఘ్రాణించు వారెవరు? వర్ణ రంజిత అడవి మిణుగుడు
పురుగుల ఉడుపుల వెదకి మెచ్చువారెవరు? ఎవడె
వడి మెప్పు పొందుటకు గాక, ప్రకృతి తనకు
కడు ప్రియ మొసగు కార్యమునే సేయు – మంకుతిమ్మ!

567.
మనోభావంబులకొక పరిపూర్ణత నిచ్చు నొక కవి,
ఘనమైన శిల యయినం వీడక దానికొక రూపంబునిచ్చు శిల్పి,
అనురూపంబున కొక వాస్తవరూపంబునిచ్చు నొక కృతికర్త, ఇంతటి
ధన్యు లెచట గలరో అరయ – మంకుతిమ్మ!

568.
లేవు మనో భావంబుల కొప్పు యుపకరణంబులు,
లేవు సాధనములు మన మనోరథంబుల నెరవేర్చ,
లేవు లేవనెడి గొణగులాటలో జన్మములు జరిగి పోవు,
ఎవరి మీద చూపించవలె మన కోపము – మంకుతిమ్మ!

569.
సరియగు ముహూర్త మేదైన గలదే తరువుల పెరుగుదలకు,
మరి పూలు, కాయలు పండ్లు కాయుటకున్? మనో బుద్ధి
పరిపక్వతకున్ నంతియే, సతత పరిశ్రమయు, బీజ గుణ మొదవ
సరియగు ప్రతిభ వికసించు – మంకుతిమ్మ!

570.
వక్త్రంబు గల దందరికిని, మరి వర్చస్సు కొందరికే,
కత్తి నెవరైన కొనగలరు, మరి శక్తి సహజ గుణము,
వ్యక్తి ప్రభావ మీ లోకం పు చరిత్రకు మూలము
హస్త మది భగవంతునిది – మంకుతిమ్మ!

(ఇంకా ఉంది)