తెలుగులో ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’-49

[కన్నడంలో శ్రీ డి.వి.జి. రచించిన ‘మంకుతిమ్మన కగ్గ’ను తెలుగులోకి అనువదించి అందిస్తున్నారు శ్రీ కల్లూరు జానకిరామరావు.]

~

481.
పుట్టుక ముందును చీకటి, గిట్టిన వెన్కను చీకటి, నడుమ
అట్టిట్టు కొట్టుకలాడు జీవనము; కొందరికి చీకటి శూన్యము,
గుట్టది మరికొందరికి, కానరాని చీకటి భూతమది
దిట్టతనాన జీవనంబు సాగింపుము – మంకుతిమ్మ!

482.
కుడి ఎడమల గుహలు, నడుమన్ కొండగుట్టలు కోనలు
ఎడనెడ నుండ, బెబ్బులి రానేరదని నమ్మి విహరింతువే! కడు
సంశయాత్మక జీవనమిది, జాణతనంబునన్
దృఢ నిశ్చయంబున్ సాగిపోవలె – మంకుతిమ్మ!

483.
గాలి తోడ పోరాడనేమి ఫలము? ఆయాసమె ఫలము;
మూల సత్త్వమెరిగి అభ్యసించిననే దొరకు ఫలము
మేలగు పురుష ప్రయత్నమునకు తోడగు దైవయత్నము
తాలిమి తోడ జీవనంబు సాగింపవలె – మంకుతిమ్మ!

484.
చీకటిన్, దేనినో గని బెదరిన శునకము, ఎచ్చటోనున్న
యొక సఖున కోసమై మోర ఎత్తి మొఱుగు లాగున,
ఒక సఖుని బాసటకై యంగలార్చెదము, ఆ యత్నమే
అకళంక భక్తి – మంకుతిమ్మ!

485.
విశ్వసింపడు తండ్రి, విశ్వసించె ప్రహ్లాదుడు
విశ్వసింపని వానికిని, విశ్వసించిన వానికిన్ దర్శనమిచ్చి, ఆ
విశ్వవ్యాప్తి స్తంభముననో, బింబంబుననో నిర్వురకు; అర్ధ
విశ్వాసమున నీవు శ్లేషమున బడిన మక్షికమవు – మంకుతిమ్మ!

486.
తన కంటెను, యఖిల భూతముల కంటెను
అనుభవంపు వెన్క, సృష్టి యనెడి నీడ వెన్క
సనాతన మదేదో దాగియున్నదని విశ్వసించు నరుడు; యాతని
మనమున దాగిన గొప్పతనము గాదె – మంకుతిమ్మ!

487.
నరులు వోలె సురలును కాలంబు చెల్లి కనుమరుగై పోయిరి
భరత ఖండంబున, ఐగుప్త, యనవ దేశంబులందును,
సురనామము లసంఖ్యాకము లవి; సత్యమిది
అరయ అలలనేకములు అబ్ధి యొక్కటే – మంకుతిమ్మ!

488.
జీవి, వేడనొల్లని యెడ, దైవంబును చింతించు వారెవ్వరు?
దైవంపు యునికి గుట్టుగా లేకున్న, జీవి వెదకు దేని కొరకు?
జీవాత్మ పరమాత్మ పరస్పరాన్వేషణ లేకున్న
లావణ్య మెక్కడిదీ సృష్టి యందు – మంకుతిమ్మ!

489.
కనులు లేని యెడ దినకరు డేల? దినకరుడు లేని యెడ
కనులేల? అన్యోన్య సహకారమే సార్థకత జీవనమునకు;
ఎన్నగ సంబంధ మిదియె, ఆత్మకున్ జగదాత్మకును
వహ్నికి, నిప్పురవ్వకు గల సంబంధమిది – మంకుతిమ్మ!

490.
మానవ యంతరంగ విశేషంబుల, బాహ్యలోకాద్భుతంబుల
యనన్య విశేషార్థంబుల దెలియ శ్రమించి దెల్పిరి, యుపాయముల
నెన్నియో మన పూర్వీకులు తేటతెల్లంబుగ, నెల్లరకున్; వాటిన్
గణింపక అపహాస్య మేల చేయ మూఢుడవై – మంకుతిమ్మ!

(ఇంకా ఉంది)