తలవంచిన వృక్షాలు

[శైలజామిత్ర గారు రచించిన ‘తలవంచిన వృక్షాలు’ అనే కవితని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]

తలవంచిన వృక్షాల నీడలో
నిశ్శబ్దంగా నిలిచే శక్తి ఉంది
వారి వంగిన కండెలో
కాలాల తాకిడుల కథలు ఉన్నాయి

వారు వంగారు – కానీ విరగలేదు
నీటి భారానికీ, గాలివానకీ
ఆ తలవంచినది ఓ నమస్సు కాదు
ఒక ఎదురైన క్షణానికి సమాధానం

వ్రేళ్ళతో నేల పట్టుకుని
నిరవధికంగా తాళుతుంటారు
నిలబడేందుకు కాకుండా
ఎదిగేందుకు తలవంచుతారు

వాలిపోయిన ఆకుల వెంట
విరిసిన కొత్త పాతాళాలుంటాయి
చిగురించని కొమ్మలు కూడా
ఓ తిప్పి చూసే ఆశగా ఉంటాయి

ప్రతి క్షణం వాళ్ళపై పడే
వడలిన వెలుతురు కూడా
వాళ్ళను తినేసేందుకు కాదు
వాళ్ళని మెరిపించేందుకు వస్తుంది

ఏ తుపాను జాడకూ
వాళ్ళ భయాలు తెల్లబడవు
తలవంచినా..
గర్వాన్ని మానరు

తల వంచడమంటే ఓ ఓర్పు
విరిగిపోవాలన్న ఆకాంక్షను
ప్రకృతే ప్రతిఘటిస్తే
ఏదీ అణగదురా!

విరిగిన కొమ్మల వాపుతో
కొత్త చిగుర్ల శాంతి మాట్లాడుతుంది
తలవంచిన వృక్షం కింద
పుట్టే పూలే లోకానికో సందేశం

విరమించని జీవన కృషికి
తలవంచడమే నిజమైన శక్తి
వెన్నులా నిలుచుండే ఆకుల మధ్య
వంగే కొమ్మే ఎదుగుతుంది

ఎందుకంటే..
తలవంచిన వృక్షాల నుండే
ఆకాశాన్ని తాకే వృక్షాలు
తొలకరిగా పుడతాయి!