[‘శ్రీరంగనీతులు’ అనే సినిమాని సమీక్షిస్తున్నారు పి.వి. సత్యనారాయణ రాజు.]
2024లో విభిన్నమైన తెలుగు చిత్రాలు చాలా వచ్చాయి. ‘గామి’, ‘అంబాజీపేట మ్యారేజ్ బ్యాండ్’, ‘శ్రీరంగనీతులు’, ‘కృష్ణమ్మ’, ‘కమిటీ కుర్రోళ్ళు’, ‘35’, ‘శ్వాగ్’, ‘క’ చిత్రాలు ప్రశంసలందుకున్నాయి. నేను అన్నీ చూడలేదు. చూసినవాటిలో నాకు బాగా నచ్చిన చిత్రం ‘శ్రీరంగనీతులు’. భారీ చిత్రాల కన్నా ఈ చిత్రాలను చూస్తే తెలుగు చిత్రాలు నిజంగా పరిణామం చెందుతున్న భావన కలుగుతుంది. ఇదే ట్రెండ్ కొనసాగాలని కోరుకుంటున్నాను. కొనసాగుతుందనే నమ్మకం కూడా ఉంది.
‘శ్రీరంగనీతులు’ చిత్రం ప్రైమ్ వీడియోలో, ఆహాలో చూడొచ్చు. ఇది మూడు కథల సమాహారం. ఒక కథ శివది. ఎలెక్ట్రానిక్స్ సర్వీసింగ్ చేస్తూ ఉంటాడు. అంటే కస్టమర్లు ఫోన్ చేసి ఫిర్యాదు చేస్తే ఇంటికి వెళ్ళి రిపేరు చేసే పని. కానీ అతనికి ఇంకా ఏదో సాధించాలని ఆశ. ఒక స్థానిక నాయకుడి ప్ర్రాపకం పొందాలని చూస్తుంటాడు. ఆ నాయకుడి కోసం గొడవలు పడుతూ ఉంటాడు. ఫ్లెక్సీలు పెట్టడంలో పోటీ పడుతుంటాడు. రాజకీయంగా ఎదగాలని కోరిక. ఆ నాయకుడిని కలుసుకుంటాడు. శివని ఆ నాయకుడికి పరిచయం చేసిన వ్యక్తి “నిన్న మీ గురించి గొడవపడ్డాడు” అంటాడు. ఆ నాయకుడు లోలోపల సంబరపడుతూ “అలా గొడవలు పడొద్దు. మంచిగా ఉండండి” అని శివతో ఫొటోకి పోజిస్తాడు. గొడవ పడబట్టే కదా కలిశాడు. పైకి మాత్రం గొడవలు పడొద్దు అంటాడు. నాయకుల ద్వంద్వప్రవృత్తి ఈ ఒక్క సన్నివేశంలో చెప్పేశాడు దర్శకుడు. శివ ఆ నాయకుడితో దిగిన ఫొటోతో ఫ్లెక్సీ పెట్టిస్తాడు. మర్నాటికి ఆ ఫ్లెక్సీ మాయమైపోతుంది. ఎవరు తీశారా అని శివ కుతకుతలాడుతుంటాడు.
రెండో కథ ఐశ్వర్యది. తండ్రి వ్యాపారవేత్త. ఈమె కులాలు, ఆర్థిక అసమానతలు, లింగవివక్ష ఉండకూడదని టెడ్ టాక్స్‌లో సూక్తులు వల్లిస్తూ ఉంటుంది. ఆమె ప్రియుడు వరుణ్. అయితే ఇంట్లో ఆమెకో పెళ్ళి సంబంధం చూస్తారు. వరుడి తల్లిని కూడా కలుస్తుంది. కానీ తలిదండ్రులకి తన ప్రేమ విషయం చెప్పదు. వరుణ్ “స్పీచుల్లో నీతులు చెబుతావు. మన ప్రేమ సంగతి ఇంట్లో చెప్పలేవా? చెప్పేసెయ్” అంటాడు. ఈమె “టైం చూసి చెప్తా” అని అతని మీద కోపం చూపించి వచ్చేస్తుంది. అసలు విషయం ఏమిటంటే వీరిద్దరి కులాలు వేరు. ‘ఇతరులకి చెప్పేటందుకే నీతులు ఉన్నాయి’ అన్నట్టు ఈమె తండ్రి వేరే కులం వాడిని పెళ్ళి చేసుకోవటానికి ఒప్పుకోడని తెలిసీ బయట మాత్రం కులానికి వ్యతిరేకంగా మాట్లాడుతుంది. ఇలా ఆమె ముందువెనకలాడుతుండగానే తనకి ఆ నెల నెలసరి రాలేదనే విషయం స్ఫురిస్తుంది. వరుణ్ దగ్గరకి వెళ్ళి “మనం లాస్ట్ టైం కలిసినపుడు సేఫ్‌గానే ఉన్నావా?” అంటుంది. ఇద్దరూ కలిసి డాక్టర్ దగ్గరకి వెళతారు. డాక్టర్ చీవాట్లు పెడుతుంది. హార్మోన్ అసమతుల్యత ఉంది కాబట్టి కొన్ని రోజులు ఆగితే గానీ ఏం చెప్పలేమంటుంది.
మూడో కథ కార్తిక్‌ది. చదువుకున్నవాడు. సినిమాలంటూ తిరిగి మోసపోయి ఇప్పుడు తాగుబోతుగా మారాడు. సమాజమంటే కోపం. ఇంట్లో తన గదిలోకి ఎవరినీ రానివ్వడు. తల్లీ తండ్రీ విసిగిపోయారు. అతను ఇంట్లోనే గంజాయి మొక్కలు పెంచుతూ ఉంటాడు. అతని తమ్ముడు తెలియక పెట్టిన ఒక మొక్కల పోస్ట్ వల్ల గంజాయి మొక్కల సంగతి పోలీసులకి తెలిసిపోతుంది. వాళ్ళు వెతుక్కుంటూ ఇంటికి వస్తారు. దాంతో గంజాయి మొక్కలు తీసుకుని కార్తిక్ ఇంటి నుంచి పారిపోతాడు.
ఈ కథలు చెప్పేటప్పుడు రచయిత ఎంతో ప్రావీణ్యం చూపించాడు. శివకి ఒక మావయ్య ఉంటాడు. శివ అనవసరమైన గొడవల్లో పడుతున్నాడని మందలిస్తూ ఉంటాడు. అలాగే ఒక వస్తాదు లాంటి అతను శివని మందలిస్తూ ఉంటాడు. ఆ వస్తాదుకి ఒక చిన్న కొడుకు. ఆ అబ్బాయిని అప్పుడప్పుడు శివ తన మోటారు సైకిల్ మీద స్కూల్‌కి తీసుకువెళతాడు. ఆ అబ్బాయి చివర్లో కీలకం అవుతాడు. ఐశ్వర్య తాను గర్భవతినని అనుమానం వచ్చినపుడు వరుణ్‌కి ఫోన్ చేస్తుంది. అతను ముందు ఫోన్ కట్ చేస్తాడు. ఆమె బయటే ఉందని, తనని చూస్తోందని అతనికి తెలియదు. “నాకు డేట్ రాలేదు” అని ఆమె అంటే “నాకెందుకు చెబుతున్నావ్? నిన్న ఎక్స్‌ట్రాలు చేసి వెళ్ళిపోయావుగా” అంటాడు. ఆమె చిన్నబుచ్చుకుంటే వెంటనే “నేనేదో జోక్ చేశాను” అంటాడు. ఆమె అతన్ని నమ్మవచ్చా? కార్తిక్ తండ్రి అతన్ని తిడితే అతను “నేను బాగుపడాలా లేక నీకు నచ్చినట్టు ఉండాలా? నీకు నచ్చినట్టు ఉంటే బాగుపడినట్టు కాదు” అంటాడు. ఆయన విసుక్కుంటూ వెళ్ళిపోతాడు. కొడుకు వ్యసనపరుడైతే తండ్రి ఏం చేస్తాడు? మామూలుగా సినిమాల్లో హీరోలు వ్యసనపరులుగా ఉండరు. అందుకని వాళ్ళని తండ్రి తిడితే మనకి తండ్రి మీద కోపం వస్తుంది. ఇక్కడ కూడా తండ్రి విలన్‌లా కనిపిస్తాడు. అలా ప్రేక్షకులని మార్చేశారు దర్శకులు. ఆ పాయింట్‌ని తెలివిగా వాడుకున్నాడు రచయిత.
శివ ఫ్లెక్సీ ఎవరు తీసేశారు? మావయ్యకి ఏమన్నా సంబంధముందా? ఆ వస్తాదుకి? ఐశ్వర్య గర్భవతి అని నిర్ధారణ అయితే వరుణ్ ఏం చేస్తాడు? కార్తిక్ తండ్రి ఇంటి నుంచి పారిపోయిన కొడుకు కోసం వెతుకుతాడా? సినిమాల్లో తండ్రి పాత్రలు ఎప్పటి నుంచో చూస్తున్నాం. కొడుకు చిల్లరగా తిరుగుతుంటే మందలించే తండ్రిని ఒక బఫూన్‌లా చూపించటం మామూలైపోయింది. ఈ చిత్రంలో మనం అలవాటు పడ్డ దానికి భిన్నంగా పాత్రలు ఉంటాయి. అదే ఈ చిత్రం గొప్పదనం. ఈ వ్యాసంలో మొదట చెప్పిన చిత్రాలు కూడా మంచివే. కానీ వాటిలో కథాంశం ఇంతకు ముందు స్పృశించినదో, లేక కథాంశం కొత్తదైనా హంగూ ఆర్భాటం ఎక్కువ అవటమో జరిగింది.
ప్రవీణ్ కుమార్ వీఎస్ఎస్ స్క్రీన్‌ప్లే రాసి దర్శకత్వం వహించిన చిత్రమిది. ఇంతకు ముందు ఏమైనా చిత్రాలు తీశాడేమో నాకు తెలియదు. ఈ చిత్రం చేయి తిరిగిన దర్శకుడిలా తీశాడు. శివగా సుహాస్ (2024లో ‘అంబాజీపేట మ్యారేజ్ బ్యాండ్’, ‘ప్రసన్నవదనం’, ‘జనక అయితే గనక’ చిత్రాల్లో కూడా నటించాడు), ఐశ్వర్యగా రుహానీ శర్మ, కార్తిక్‌గా కార్తిక్ రత్నం (‘కేరాఫ్ కంచరపాలెం’ ఫేమ్) నటించారు. అందరూ బాగా నటించారు. రుహానీ తెలుగమ్మాయి కాకపోయినా తెలుగమ్మాయిలా కనపడుతుంది. వరుణ్‌గా నటించిన విరాజ్ అశ్విన్ (‘బేబీ’ ఫేమ్) నటుడిగా ఇంకా ఎదగాలి కానీ ఈ చిత్రంలో అతని పాత్ర బలమైనది కావటం అతనికి ఉపయోగపడింది. కార్తిక్ తండ్రిగా దేవీప్రసాద్ అద్భుతంగా నటించాడు. చిత్రంలో లోపాలు లేకపోలేదు. ఐశ్వర్య, వరుణ్ ఏ ఉద్యోగాలు చేస్తారు అనేది స్పష్టంగా లేదు. ప్రేమించుకోవటం ఒక్కటే పనిలా ఉంటుంది. ఐశ్వర్య తండ్రి ముందు చెప్పకుండా ఆమెని తను చూసిన వరుడి తల్లికి పరిచయం చేస్తాడు. అప్పుడు ఐశ్వర్య పక్కన ఐశ్వర్య బాబాయి కూర్చుంటాడు. అతని వయసు తక్కువ కావటంతో అతనే వరుడేమో అనిపించింది. తర్వాత తెలుస్తుంది అతను బాబాయి అని.
ఈ చిత్రంలో ఒక పాత్ర చెప్పే ఈ మాటలు వింటే ఎంత కొత్తగా చెప్పారు అనిపిస్తుంది. “అబ్బాయి అమ్మాయి ప్రేమించుకుంటారు. సడన్‌గా అమ్మాయి వాళ్ళ నాన్నొచ్చి ‘నీకో సంబంధం తెచ్చానమ్మా’ అంటాడు. అమ్మాయి ‘నేనో అబ్బాయిని ప్రేమించాను నాన్నా’ అంటుంది. ‘నీకు ప్రేమ ముఖ్యమా, నా పరువు ముఖ్యమా?’ అంటాడు నాన్న. అమ్మాయి అబ్బాయితో ‘నాకు మా నాన్న పరువే ముఖ్యం. సారీ’ అని విడిపోతుంది. అబ్బాయి దేవదాసు అవుతాడు. కొన్నాళ్ళకి ఏదో జాబ్ చేసుకుంటూ ఏదో బతుకుతూ ఉంటాడు. పైన బట్ట, కింద పొట్ట వచ్చేస్తాయి. జీవితంలో ఇంకో అమ్మాయి దొరుకుతుందనే ఆశ కూడా పోతుంది. అప్పుడు అతని తండ్రి ‘నీకో సంబంధం చూశాను’ అంటాడు. అప్పుడు ఆ తండ్రి అతనికి హీరోలా కనపడతాడు. ఆ అమ్మాయికి ఫోన్ చేస్తే ఆమె చెప్పే మొదటి మాట ‘నేనో అబ్బాయిని ప్రేమిస్తున్నాను. మా నాన్న ఒప్పుకోలేదు. ఆయన్ని బాధ పెట్టడం నాకిష్టం లేదు. మీకు ఓకే అయితే నాకు ఓకే’. ఇదంతా ఒక సైకిల్ (చక్రం). ఈ అబ్బాయి కక్కుర్తితో ఒప్పుకుంటాడు. వాళ్ళ ప్రేమ కోసం ఇతన్ని నో చెప్పమంటే అది అన్యాయం.” ఈ మాటలు చెప్పే నటుడు ఎవరో చూస్తేనే బావుంటుంది.
సాధారణంగా సినిమాల్లో అమ్మాయి ఒకర్ని ప్రేమించి, ఇంకొక బకరాతో పెళ్ళి నిశ్చయమైతే, ఆ బకరా దగ్గరకి వెళ్ళి అంతా చెప్పేస్తే అతను ‘ఇంకొకరికి మనసిచ్చిన (ఇంకా ఇతరాలు కూడా ఇచ్చేసి ఉండొచ్చు) అమ్మాయిని నేనెలా చేసుకుంటాను?’ అని సిద్ధాంతపరంగా నో చెప్పొచ్చు. లేదా ‘మీ కోసం నింద నా మీద వేసుకుని నేను తప్పుకుంటాను’ అని త్యాగమూర్తిలా పోజు కొట్టొచ్చు. లేదా ‘మిమ్మల్ని నేను కలుపుతాను’ అని ఓవరాక్షన్ కూడా చేయవచ్చు. ఇలాంటి సినిమాలు ఎన్నో చూశాం. కానీ నాకు తెలిసిన వారిలోనే అమ్మాయిలు హాయిగా వేరే పెళ్ళి చేసుకోవటం చూశాను. సినిమాల్లో చూపించే అమరప్రేమ జీవితంలో చాలా తక్కువ. ఆకర్షణే ఎక్కువ. తమకి రాక రాక వచ్చిన సంబంధాన్ని వదులుకునే అబ్బాయిలు కూడా తక్కువే (రెండు తరాల కింద ఆడపిల్లల భ్రూణహత్యలు జరిగిన ఫలితమిది). ఈ విషయాన్ని సూటిగా చెప్పేశారీ చిత్రంలో. ‘నాకు కన్యే కావాలి’ అనుకునే పురుషపుంగవులు తక్కువ. ఎందుకంటే ఈ పుంగవుడు కూడా ఎన్నో గ్రంథాలు నడిపి ఉంటాడు. ఐశ్వర్య “పాతకాలంలో ప్రేమికులు ఎంత పవిత్రంగా ఉండేవారో” అంటే వరుణ్ “కాలంతో పాటు మారాలి అంటావు. ఈ రోజుల్లో లవర్‌ని ముట్టుకోని వాడు ఎవడున్నాడు?” అంటాడు. కానీ ఇంతకు ముందు చెప్పినట్టు వరుణ్ పాత్ర కూడా తర్వాత అశ్చర్యపరుస్తుంది. కొన్నేళ్ళ క్రితం వచ్చిన ‘శంభో శివ శంభో’ చిత్రంలో ప్రేమించుకుని, స్నేహితుల సాయంతో పెళ్ళి చేసుకున్నవారి స్వార్థం చూపించారు. ఈ చిత్రంలో ప్రేమించి భంగపడిన మగవాడు ఎలా స్పందిస్తాడో కొత్తగా చూపించారు.
చిత్రంలో హాస్యం కూడా బాగా పండింది. కార్తిక్ తమ్ముడు అమెరికా వెళతానంటే కార్తిక్ “చదువుకుని దేశాన్ని బాగు చేయండ్రా అంటే పక్క దేశాలకి పోతారు” అంటే అతని తండ్రి “వీడేదో చదివి ఉద్ధరించేసినట్టు” అని గొణుక్కుంటాడు. ఐశ్వర్య ఫ్రెండ్ ఆమె ఇంటికి వస్తే ఆ ఫ్రెండ్‌కి దోశలు పెడుతుంది ఐశ్వర్య వాళ్ళమ్మ. ఆమెని పొగిడేసరికి ఐశ్వర్యని మర్చిపోయి ఆ ఫెండ్‌కే వరసగా దోశలు పెడుతూ ఉంటుంది. ఐశ్వర్య “దానికేనా దోశలు? నాకు పెట్టరా?” అని విసుక్కుంటుంది. ఇలాంటి చిన్న చిన్న విషయాల్లో ఉండే హాస్యం ఒకప్పుడు కె. విశ్వనాథ్ సినిమాల్లో కనిపించేది. శివ చివర్లో పగ తీర్చుకోవటానికి పడే తంటాలలో కూడా హాస్యం పండుతుంది. అతని స్నేహితుడిగా నటించిన రాగ్ మయూర్ మంచి మార్కులు కొట్టేశాడు.
హృద్యంగా ఉండే సంభాషణలు కూడా ఉన్నాయి ఈ చిత్రంలో. ఒక సన్నివేశంలో ఒక పాప తండ్రి చేయి పట్టుకుని వెళుతూ ఐస్ క్రీమ్ బండి కనపడగానే మారాం మొదలుపెడుతుంది. తండ్రి ‘వద్దమ్మా’ అంటూ చెయ్యి లాగి తీసుకువెళతాడు. అది చూసి ఐశ్వర్య “చిన్నప్పుడు ఒక చేయి పట్టుకుని ఒక చేయి వదిలేస్తారు. ఆ రెండో చేత్తో నచ్చినవాటినో, నచ్చినవారినో పట్టుకోవటానికి ట్రై చేస్తాం. తర్వాత తెలుస్తుంది ఆ రెండు చేతులూ కలవాలంటే చాలా కష్టమని. ఇలా చేశానని తెలిస్తే మా అమ్మా నాన్న క్షమించరు” అంటుంది. వరుణ్ “నాకూ ఉన్నారు అమ్మా నాన్న. నేను టైం పాస్ చేయటానికి నీతో తిరగట్లేదు. నిన్ను లవ్ చేశాను కాబట్టి నీతో ఉన్నాను” అంటాడు.
కార్తిక్ తండ్రి కార్తిక్ ఊరు విడిచి పోతానంటే “ఇక్కడే ఉండొచ్చు కదా. ఫ్రెండ్స్, ఫ్యామిలీ ఉంటారు” అంటాడు. కార్తిక్ “ఆకాశం చూశావా ఎంత విశాలంగా ఉందో? ఎందుకో తెలుసా? చుక్కలన్నీ విడిగా ఉంటాయి కాబట్టి. విడిగా ఉంటేనే బావుంటది” అంటాడు. అతని తండ్రి “అందుకేనేమో రాలిపోతుంటాయ్. కలిసుండాలిరా” అంటాడు. “ఈ రిలేషన్స్ అన్నీ ఫేక్ (బూటకం) నాన్నా. మనం హ్యాపీగా ఉండటం కోసం మనకి నచ్చినవాళ్ళని మన చూట్టూ పేర్చుకుంటాం. వాళ్ళేమన్నా నచ్చని పని చేస్తే వాళ్ళు మనకి నచ్చటం మానేస్తారు” అంటాడు కార్తిక్. ఇలా అందరినీ వదిలేసి ఎలా ఉంటారు? అంత వైరాగ్యం ఉంటే సన్యాసం తీసుకోవచ్చుగా. ఎవరూ వద్దు కానీ మందూ గంజాయీ కావాలి. అందరితో కలిసి ఉండటమే జీవితం. అవతలివారు మన కోసం ఏం చేశారు అనే కన్నా మనం వారికి ఏం చేశాం అనేది ముఖ్యం. అదే లౌకిక జీవితం పరమార్థం. ఇతరుల కోసం బతికితే మన జీవితం కూడా బావుంటుంది.
ఇంతకీ శివకీ, ఐశ్వర్యకీ, కార్తిక్‌కీ ఏమిటి సంబంధం? వారి కథలు వేరు వేరుగా చెప్పాలంటే షార్ట్ ఫిల్ములు తీయాలి. అందుకని ఈ కథలని కలిపి చెప్పారు. ఇలాంటి దారి తప్పిన యువతకి ఒక ప్రవచనకర్త సందేశాలు ఇస్తున్నట్టు చూపించారు. ఆ ప్రవచనకర్త పాత్రలో తనికెళ్ళ భరణి తళుక్కున మెరిశారు. ఇంతకీ 2024లో తెలుగులో ఉత్తమ నటుడు ఎవరంటే నేను ‘శ్వాగ్’లో నటించిన శ్రీవిష్ణు పేరు చెబుతాను. ఉత్తమ నటి ‘35’లో నటించిన నివేదా థామస్ అంటే కాదనేవారు తక్కువని నేననుకుంటున్నాను.
