[సంచిక – డా. అమృతలత సంయుక్తంగా నిర్వహించిన 2024 దీపావళి కథల పోటీలో సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన గంగాధర్ వడ్లమన్నాటి గారి ‘సైకాలజీ రివర్స్’ అనే కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
టాక్సీకి డబ్బులు ఇచ్చేసి, ఇంట్లోకి అడుగు పెడుతూనే, ఉబ్బి తబ్బిబ్బయిపోతూ, మొహం చాటంత చేసుకున్న సుబ్బారావ్, “అబ్బా, నాకు లాటరీ తగిలినంత సంతోషంగా ఉంది. మనబ్బాయి పెళ్లి చూపులు బాగా జరిగాయి కాంతం. నేను, అంత పెద్ద సంబంధం, అసలు మనలాంటి వాళ్ళు వెళితే ఎలా మాట్లాడతార్రా దేవుడా అని తెగ హైరానా పడిపోయాను. కానీ అంత పెద్ద వ్యాపారవేత్త అయిన శేఖరం గారికి ఎంత వినయం, ఎంత సామాన్యంగా మాట్లాడాడు. ఈ సంబంధం ఖాయమవడం మన పూర్వజన్మ సుకృతం” తెగ మురిసిపోతూ అన్నాడు.
ఆ మాటలకి కాంతం, మూతి బిగించి కాస్త సీరియస్‌గా సుబ్బారావ్ వంక చూస్తూ, “అదంతా సరే, కానీ మీరేవిటీ గురజాడకి వారసుడిలా, మాకు కట్న కానుకలు వద్దు, సారె పేరుతో పెట్టి పోతలు అసలే వద్దు, ఆ విషయానికి వస్తే మాకు అసలు ఏవి వద్దు అన్నారు. ఆఖరికి కట్నం కూడా పైసా వద్దు, మీ అమ్మాయిని కట్టుకున్న బట్టలతో పంపితే చాలు అని తెగ వాగేసారు. ఇక అంత పెద్ద సంబంధం చేసుకుని మనకి వచ్చే లాభం ఏవిటి చెప్పండి” రుసరుసలాడిపోతూ అడిగింది.
“నీకు అన్నిటికీ తొందరే, వాళ్ళు మన అబ్బాయికి ఇవి పెడతాం, అవి పెడతాం అనగానే, పోలోమని పళ్లికిలించి పెట్టండి, పెట్టండి, వాటితో పాటు మాకు ఇవి కావాలి అవి కావాలి అని కక్కుర్తితో కుక్క పిల్లల్లా తోకాడించామంటే, మనం డబ్బు మనుషులం అనీ, గబ్బిలాల్లా డబ్బు కోసం తలకిందులుగా వేలాడ్డానికి సిద్దపడతామని ఇట్టే కనిపెట్టేస్తారు, మన బుద్ధులు పసిగట్టేస్తారు, ఆ తర్వాత ఈ దండగ సంబంధం మాకొద్దు అని ఒక దండం పెట్టేస్తారు” అని ఇంకా చెప్తుండగానే కాంతం అడ్డుపడి –
“అందుకని, ఏవి అడక్కుండా, ఆశించకుండా ఈ సంబంధం చేసుకోవాలంటారా” అంది.
“అందుకే అంటాను, నీ మెదడు మోకాల్లో ఉందని. దీనినే రివర్స్ సైకాలజీ అంటారు. అంటే మనసులో ఒకటి పెట్టుకుని, పైకి దానికి వ్యతిరేకంగా మాట్లాడుతూ మనకి కావలసింది దక్కించుకోవడం. అంటే, అలా మనం డబ్బు వగైరా వద్దు, అమ్మాయిని కట్టుబట్టలతో మా ఇంటికి పంపండి అంటేనే, మనకి డబ్బు మీద ఆశ లేదని అనుకుంటారు. అయినా నేను ఎంత వద్దన్నా, ఏవన్నా వాళ్ళమ్మాయికి వాళ్ళు పెట్టె బంగారం, సారె, ఇతరత్రా పెట్టుపోతలు వెంటబడి మరీ పెడతారు. ఇక కట్నం, ఆస్తి అంటావా? అతని భార్య ఈమధ్యే పోయింది, ఉన్నది ఒక్కగానొక్క కూతురు. పైగా అతనికి కూడా గుండె జబ్బు ఉండనే ఉంది. అతను రేపో ఎల్లుండో అవతలనాడో గుటుక్కుమంటే, ఆస్తి అంతా అమ్మాయికే చెందుతుంది. అంటే మనవాడిదే. ఈ మాత్రం దానికి, ముందే ఎందుకు మనం మనసుని చిందర వందర చేసుకుని, గందరగోళంతో తొందర పడిపోవడం. కొంచెం ఓపిగ్గా ఓపిక పడితే, ఆనక ఆస్తి మొత్తం అణా పైసలతో సహ మనకే వస్తుంది” చెప్పాడు ఉత్సాహంగా కళ్ళు ఎగరేస్తూ.
వాళ్ళబ్బాయి మధు, వాళ్ళిద్దరి వంకా చీదరంగా చూసి, “ఛ, ఛ, మీరు మారరు” అని తన బెడ్రూంలోకి వెళ్లిపోయాడు.
ఇంతలో పెళ్ళిళ్ళ పేరయ్య దగ్గర నుండి ఫోన్ రావడంతో, సుబ్బారావ్ ఎత్తి, స్పీకర్ ఆన్ చేసి, “ఆ శర్మ గారూ చెప్పండి. ఇప్పుడే మీ గురించి ఇలా అనుకుంటున్నాం. మీరే ఫోన్ చేశారు” అన్నాడు.
“నా గురించా, ఏవని” అడిగాడు శర్మ కాస్త అయోమయంగా.
“అదే, మాలాంటి మధ్య తరగతి వాళ్ళకి ఇలాంటి పెద్ద సంబంధం చూపారు. ఏవిచ్చి మీ రుణం తీర్చుకోగలం చెప్పండి” నక్క వినయం నటిస్తూ అన్నాడు సుబ్బారావ్.
“ఇందులో నాదేం ఉంది చెప్పండి, నేను నిమిత్రమాత్రుణ్ణి. ఏదో వారు మీకు నచ్చారు. మీరు వారికి నచ్చారు. ఆయన నాకు ఒకటే చెప్పారు. డబ్బు, ఆస్తి, అంతస్తు లాంటి వాటికి ప్రాధాన్యం ఇవ్వని మంచి మనుషులు కావాలి. అలాంటి సంబంధం చూడమని ఒకటికి వంద సార్లు చెప్పారు. సరే అని ఏరి కోరి మీ సంబంధం చూశాను. వారి పెద్దనాన్న కొడుకు పోలీస్ శాఖలో పెద్దాఫీసరుగా పనిచేస్తున్నాడు, అతను మీ గురించి ఎంక్వయిరీ చేస్తాను అని నా ఎదురుగానే వారితో అన్నాడు. కానీ శేఖరం గారు ఏం వద్దు, వారు అలాంటి వారిలా లేరు అని చెప్పాడాయన.”
అతని మాటలకి సుబ్బారావ్, తన భార్య వంక చూసి కన్ను కొడుతూ, “అవును మాకు డబ్బు అంటే ఆశ లేదు. ఎందుకండీ వెధవ డబ్బు, ఆస్తి. మనుషులు, వారి మధ్య మమతలు, ఆత్మీయత, అభిమానం, ప్రేమలు ఉంటే సరిపోదూ. పోయేప్పుడు అన్నీ మూట కట్టుకు పట్టుకుపోతామా చెప్పండి” అడిగాడు సుబ్బారావ్ లోలోన వెకిలిగా నవ్వుకుంటూ.
“ఆహా,ఎంత విచిత్రం, సేమ్ టూ సేమ్. మీరిద్దరూ వియ్య౦కులు అవుతున్నారు కానీ, అన్నదమ్ములుగా పుట్టాల్సింది. ఎందుకంటారా, సరిగ్గా శేఖరం గారు అన్న మాటలే మీరూ పొల్లు పోకుండా అవే మాటలు అన్నారు. అందుకే విధి మీ ఇద్దరినీ కలిపింది. మీరు ఇలా అని తెలిసే, వారు ఓ నిర్ణయం తీసుకున్నారు. ఇందాకే అది నాకు చెప్పారు కూడా. అది మీతో ఎలా చెప్పాలా అని ఇప్పటిదాకా కిందా, మీదా పడుతూ నాలో నేను తన్నుకులాడుతూ తెగ ఆలోచించాను. కానీ ఇప్పుడు మీ నోటి నుండి ఈ మాటలు విన్నాక, నాకు భయం పోయింది” చెప్పాడు శర్మ.
“ఏవిటా నిర్ణయం” అడిగాడు సుబ్బారావ్.
“ఏం లేదండీ, ఆయనికి ఆస్తి మీద వ్యామోహం లేదు. మీకూ లేదు. కనుక అతని మొత్తం ఆస్తి ఓ అనాథ శరణలయానికి వ్రాసి పారేసారు. మీరు ఈ విషయం తెలిసి, ఎంతో సంతోషించి వారికి ఫోన్ చేసి అభినందిస్తారని నాతో అన్నారు” చెప్పాడు శర్మ.
ఆ మాటలు వింటూనే ఒక్కసారే సుబ్బారావ్ మొహంలో నవ్వు పోయింది. మెదడు మొద్దుబారిపోయినట్టు అతను ఏదో చెప్తున్నట్టు తెలుస్తుంది కానీ, మాటలు అతనికి స్పష్టంగా వినబడ్డం లేదు. క్షణం తర్వాత తేరుకుని, బలవంతంగా “అవును ఆయన చాలా మంచి పని చేశారు” అనేసి ఫోన్ పెట్టేశాడు.
తర్వాత జీవచ్ఛవంలా తన భార్య వంక చూస్తూ ‘ఇదేవిటీ, నా రివర్స్ సైకాలజీ ఇలా రివర్స్ అయింది, ఇప్పుడు కానీ ఈ సంబంధం వద్దంటే, వాళ్ళ అన్నగారి అబ్బాయి మనల్ని అంత తేలిగ్గా వదలడు. కనుక ఇప్పటి నుండి డబ్బుపై ఆశ తగ్గించుకోవడమే మంచిది’ అనుకున్నాడు మనసులో.
అతని మనసులో మాట అర్థం అయినట్టు ‘ఔను’ అన్నట్టు తలాడించింది కాంతం.
