[ప్రసిద్ధ రచయిత వేదాంతం శ్రీపతిశర్మ గారి ‘పూచే పూల లోన’ అనే నవలని ధారావాహికగా అందిస్తున్నాము.]
[సారిక చనిపోయిందన్న వార్త వినగానే, సమీర్ గబుక్కున బయటకు పరిగెత్తబోతాడు. జో అతన్ని బలవంతంగా ఆపుతాడు. దీని వెనుక ఏదైనా ప్లాన్ ఉందేమో అన్ని అనుమానం వ్యక్తం చేస్తూ, అసలు ఏం జరిగిందో తెలిసేవరకు సమీర్‍ని బయటకు వెళ్ళవద్దని చెప్తాడు జో. మరి తాను దాక్కున్నట్టు అందరూ అనుకుంటారు కదా అని అడుగుతాడు సమీర్. హోటల్లో ఎవరికైనా మెసేజ్ పెట్టావా అని జో అడిగితే, తన పల్లెటూరుకి వెళ్తున్నట్టు తన మేనేజర్‍కి చెప్పానని అంటాడు సమీర్. నీ మొబైల్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసి ఉందా అని సమీర్‍ని అడుగుతాడు, సమీర్ అవుననగానే, వెంటనే స్విచ్ ఆన్ చేసి ఉంచమని, ఎవరికీ అనుమానం రాకూడదని చెప్తాడు జో. ఏరోప్లేన్‍ మోడ్ నుంచి నార్మల్ మోడ్‍కి మార్చగానే – మిస్ అయిన కాల్స్ కనబడతాయి. చాలామందివి ఉన్నాయని చెప్తే, రజనీశ్ చేశాడా అని జో అడుగుతాడు. దాదాపు ఆరు కాల్స్ ఉన్నాయంటాడు సమీర్. రజనీశ్కి కాల్ చేయమంటాడు జో. రజనీశ్కి ఫోన్ చేస్తే, అతను ఫోన్ తీయడు. కాసేపటికి రజనీశ్ ఫోన్ చేసి ఎక్కడ ఉన్నావని అడుగుతాడు. తాను తమ పాత ఇలాకాలో మంగేశీ దాటి, ఆరు కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్నానని చెప్తాడు సమీర్. ఏం జరిగిందో, తనకి తెలిసింది సమీర్‍కి చెప్తాడు రజనీశ్. ప్రెస్ వాళ్ళు వేధిస్తున్నారనీ, వచ్చి వాళ్ళతో మాట్లాడమని చెప్తాడు. అతన్నే ప్రెస్‌కి తానెక్కడున్నానో చెప్పి, త్వరలోనే రాగలనని చెప్పమని రిక్వెస్ట్ చేస్తాడు సమీర్. – ఇక చదవండి.]
రాత్రి చాలా సేపటికి కానీ నిద్ర పట్టలేదు. షెడ్ ప్రాంతం నుండి నన్ను జో మరో ఇంటికి తీసుకుని వచ్చాడు. మనసులోని దుఃఖం అలాగే ఉంది. ఇంత చక్కని అమ్మాయి పరిస్థితి పోస్ట్ మార్టమ్‌కి చేరటం నేను జీర్ణించుకోలేకపోతున్నాను. ఆమె ఎక్కడిదో, నేనెక్కడి వాడినో, కలిసి సృష్టించిన దృశ్యాలన్నీ ఒక్కసారి అస్పష్టమైపోయాయి. అనుబంధాలనేవి ఎక్కడి వాసనలో చెప్పటం కష్టం. ఎందుకు కలుస్తామో తెలియదు, ఎందుకిలా ఒక బొమ్మ వెలసిపోయి, ఇక కనిపించదని తెలుసుకుని ఎలా బాధపడాలో తెలియదు.
బుర్రని దాని మానాన దానిని వదిలేస్తే జాంగ్ స్కేటింగ్‌లా ఇష్టం వచ్చినట్లు ఎక్కడెక్కడో జారిపోయి, పారిపోయి అనవసరం అనుకున్న చోట్లంతా విస్తరించి, వ్యాపించి క్షణాలలో ఇదిగో నీ విస్తరి – ఇది పూర్తిగా చిరిగిపోయింది, అంటుంది!
అందుకే మెలకువ రాగానే లేచి రూమ్ బయటకి వచ్చాను. అదొక డుప్లె ఇల్లు. క్రింద హాలు. రెయిలింగ్ మీద నుండి హాల్లోకి చూసాను. టి.వి.లో ఏదో ప్రోగ్రామ్ వస్తున్నట్లుంది. సోఫాలో జో కాళ్ళు జాపుకుని చూస్తున్నాడు. మెల్లిగా క్రిందకి వెళ్ళి అతని పక్కన కూర్చున్నాను. నన్ను చూసి తలాడించాడు. టీపాయ్ మీద వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని నాకు చూపించాడు. అక్కరలేదనట్లు సైగ చేశాను. అతను మంచినీళ్ళు గడగడా త్రాగాడు.
“సారికను ప్రేమించావా?” చటుక్కున అడిగాడు.
వ్యవహారికంగా జో చాలా చురుకైన మనిషి. మాట వెతుక్కోడు. మనలను వెతుక్కోమంటాడు. దేనికీ ఎక్కువ టైమ్ తీస్కోడు.
“ఇష్టం లేకపోతే చెప్పకు”, అన్నాడు.
ఎందుకో నన్ను బాధగా చూసాడు.
“ఎవరికీ ఇంత దగ్గరగా రాలేదు జో.. నీ తరువాత. జాగ్రత్తగానే మసలుకున్నాను.”
“అమ్మయి ఎలాంటిది?”
“అంటే?”
“స్పీడా?”
“ఓవర్.”
“ఊఁ. ప్రేమించావా?”
ఎందుకో నవ్వోచ్చింది. పోలీస్ దర్యాప్తులా ఉంది.
“అదేదో తెలియదు జో. కానీ సారిక ఇక లేదని తెలుసుకున్నాక ఈ దిక్కుమాలిన మనసు నన్ను ఒప్పిస్తోంది.. అవును, నువ్వు ప్రేమించావు, నీకు తెలియకపోవచ్చు అంటోంది.”
“సారిక నిన్ను ప్రేమించిందా?”
“ఈ మధ్య ఒకటి రెండు సందర్భాలలో ఆ మాట చెప్పేందుకు బాగా దగ్గరగా వచ్చింది. మా ట్రూప్ యావత్తూ ఇక రేపో మాపో పెళ్లి అని చెప్పేసుకున్నారు. ఈ ట్రిప్ మా పెళ్ళి ముందు హనీమూన్‌లా చేసేసారు.”
“మీరిరువురూ ఏమనుకున్నారు?”
“మామూలే. మీడియాలో నాకు తెలిసి ఎవరూ ఇలాంటివి సీరియస్‌గా తీస్కోరు.”
జో నన్ను ఆపాడు. టి.వి. వాల్యూమ్ పెంచాడు.
“కానరాని కోయిల కనిపించకుండా కనిపించిన లోకాలకి వెళ్లిపోయింది..”, యాంకర్ చెబుతోంది – “..తెలుగు చలన చిత్రరంగంలో మెరుపు తీగెలా కొన్ని సంవత్సరాలు మెరుస్తూ వచ్చిన సారిక కొన్ని అనుమానాస్పద పరిస్థితులలో తన హోటల్ రూమ్‌లో స్పృహ తప్పి పడిఉండగా డాక్టర్లు ఆమె మరణించినట్లు నిర్ధారించారు. పూర్తి వివరాలు మన దగ్గర ఇంకా లేనప్పటికీ ‘కానరాని కోయిల’ జుబిలీ ఉత్సవాలకి గోవాకి వచ్చిన డైరెక్టర్ రజనీశ్ గారిని మా ప్రతినిధి కలిసి ఆయన రిసార్ట్స్‌లో మాట్లాడి కొన్ని విషయాలను తెలుసుకున్నారు. ఓవర్ టు సిద్ధు.”
“నమస్కారం రజనీశ్ గారూ.”
“నమస్తే.”
“నటి, స్టార్ సారిక ఇక లేరు.”
“అన్‌ఫార్చునేట్.”
“ఇది ఇండస్ట్రీకి తీరని లోటంటారా లేక..”
“మనం ముందర మనుషుల్లా మాట్లాడదాం.”
“సార్”
“మామూలు మనుషుల్లా.”
“కరెక్ట్. చెప్పండి సార్.”
“ఇండస్ట్రీని ప్రక్కన పెట్టండి. ఇంత చక్కని అమ్మాయి. అందాల రాశి, అద్భుతమైన నటీమణి అర్ధాంతరంగా పై లోకాలకి వెళ్లిపోవటం శోచనీయం. ఏం జరిగిందో అర్థం కావటం లేదు.”
“మీతో కలిసి చాలా సినిమాలలో పని చేసింది. వాస్తవానికి మీరే ఆమెకు బ్రేక్ ఇచ్చారు. మీకెలా అనిపిస్తోంది?”
“నిజమే. మాటలు వెతుక్కోవాలి సిద్ధూ. మాటలే కాదు. అన్నీ వెతుక్కోవాలి. రేపు ఏదో ప్రాజెక్ట్‌కి కాగితం మీద ఓ సీన్ వ్రాయాలంటే ఎలా? అర్థం కావటం లేదు. ఏ కళాకారుడికైనా తన పనికి ఒక చేయూత, ఒక ఇన్‍స్పిరేషన్ అవసరం. అది దూరమైనప్పుడు.. ఏంటో, ఎలాగో ఏదీ అర్థం కావటం లేదు. ఇవి మన చేతిలో ఉన్నాయిని పిచ్చివాళ్లలా గట్టిగా నమ్మేసి ఏవేవో ఊహించుకుంటాం. కోలుకునేందుకు నాకు చాలా టైమ్ పడుతుంది.”
“ఆమె వ్యక్తిగత జీవితం గురించి కొన్ని విషయాలు చెప్పగలరా?”
“నాకేమీ తెలియవండీ. ఆ మాటకొస్తే మీడియాలో పనిచేసేవారి వ్యక్తిగత వివరాల గురించి ఎవరికి ఏమీ తెలియవు. ఏదో ఆసక్తిని రగిలించేందుకు వాళ్ళూ వీళ్ళూ మాట్లాడుతూ ఉంటారు.”
“సారిక గారి తండ్రి మీకు మంచి సన్నిహితులని అంటారు.”
“నాకు అయన పరిచయం లేదు. అది మంచి సాన్నిహిత్యం అని మీరనుకుంటే అనుకోవచ్చు”, గట్టిగా నవ్వాడు.
“సారికకు మీరు గాడ్‍ఫాదర్ అన్న మాట నిజం కాదా?”
“గాడ్‍ఫాదర్ అంటే?”
“సార్, మీరు మరీ..”
“ఆఁ.. అలా కాదు. మీరేమనుకుంటున్నారు, ఎందుకలా అడిగారన్నది నాకు తెలియాలి కదా?”
“మిమ్మల్ని సంప్రదించి, మంచి చెడూ తెలుసుకుని ఆమె వ్యవహరిస్తూ ఉంటుందని నేను చాలా చోట్ల విన్నాను.”
“ఒక్క చోట గురించి ఉదాహరణగా చెప్పండి.”
అతను ఆగాడు. చేతులు కట్టుకున్నాడు.
“వీ టి.వి. లోని నా మిత్రుడు చెప్పాడు.”
“ఏం చెప్పాడు?”
“ఏదో ఇంటర్వ్యూ కోసం అడిగితే, మిమ్మల్ని అడిగి చెబుతానని అన్నదట.. అంటే మీరడిగినట్లు ఒక ఉదాహరణే ఇది!”
చెయ్యి అడ్డం పెట్టాడు రజనీశ్.
“ఓకే. నా సినిమాలో ఏదైనా షెడ్యూల్‍లో, కాల్ షీట్‌లో ఉండి ఉండవచ్చు. అలా ఎందుకనుకోకూడదు?”
“మీరే దగ్గరుండి ప్రాపర్టీ అదీ కొనిపించారట?”
“ఏ ప్రాపర్టీ?”
“హైదరాబాద్ శంషాబాద్‌లో రెండు విల్లాలు.”
“ఆమె కొన్నదా?”
“అదేంటి? మీకు తెలియదా?”
“తెలియదు.”
“ఇది ఆశ్చర్యంగా ఉంది.”
“ఓకే. చూడండి. దంతాలున్న ప్రతి ప్రాణి వదంతులను సృష్టించగలదు. మాకు మటుకు, దంతాలు ఉండవు, నాలుకా ఉండదనుకుంటే ఎలాగ?”
“సార్, ఓకే, కొన్నాళ్ళు మీడియాలో మీతో వివాహం అన్నారు. ఇటీవల హీరో సమీర్ గారితో వివాహం నిర్ణయం అయినట్లు వార్తలు వచ్చాయి. ఇది నిజమేనా?”
“నాతో వివాహం మాట పూర్తి అబద్ధం. నేను భార్యా, పిల్లలతో సుఖంగా ఉన్నాను.”
“ఓ. మీరు ఒంటరివారని చెబుతారు?”
“తుంటరి మీడియా అలా అంటుంది. నా వ్యక్తిగత జీవితం బహిరంగం కాకపోవటం దానికి కారణం కావచ్చు.”
“ఓకే. సమీర్ గారితో పెళ్లి సంగతి?”
“పెళ్ళి విషయంలో ఏవో మాటలు అనుకుంటున్నారన్నది మేమూ విన్నాం. కానీ అది నిజం కాదు, ఇంకా ఏ నిర్ణయం తీసుకోలేదని సమీర్ స్వయంగా చెప్పాడు.”
“మీరేమనుకుంటున్నారు సార్? ఇది సహజంగా జరిగిందా లేక మీకు ఏమైనా అనుమానాలున్నాయా?”
“నాయనా! రిపోర్ట్ రాలేదు. పోలీసు వారు దర్యాప్తు జరుపుతున్నారు. దట్సాల్. మనం ప్రస్తుతం వెళ్ళిపోయిన ప్రాణి విషయంలో తీవ్రమైన సంతాపంలో ఉన్నాం.”
“కరెక్ట్. ఎంతో బాధాకరం. చివరగా ఒక ప్రశ్న.”
“అడగండి.”
“మీకు తెలిసి సారిక గారు డ్రగ్స్ లాంటివి, లేదా ఇతర మత్తు పదార్థాలేవైనా తీసుకునేవారా?”
రజనీష్ నవ్వాడు.
“లేదు. చెప్పాను కదా? వ్యక్తిగత జీవితాల గురించి నాకు తెలియదు. నేను అడగను, పెద్ద ఆసక్తీ చూపను. ఆమె కాఫీ ఎక్కువగా పుచ్చుకునేది. అది కూడా కూర్గ్ కాఫీ.”
“ఓ. థాంక్యూ సార్. నమస్తే.”
యాంకర్ అందుకుంది. “సో.. అదండీ, సినీ నటి సారిక హఠాన్మరణం పట్ల స్పందించిన స్టార్ డైరెక్టర్ రజనీశ్ గారి స్పందన. కాకపోతే ఇక్కడో చిన్న ట్విస్ట్ ఉంది. సారికకూ, సమీర్‌కు వివాహం జరిగబోయే నేపథ్యంలో ఏవో సమస్యలు తలెత్తాయని, హోటల్లో సమీర్, సారికలకు ఒకే రూమ్ – బుక్ అయినప్పటికీ సమీర్ మరో రూమ్‌కి వెళ్లాడని, సంఘటన జరిగే సమయనికి హోటల్లో కాకుండా తన స్వంత ప్రదేశమైన గోవాలో ఎక్కడికో వెళ్లిపోయాడని మన విలేఖరులు చెబుతున్నారు. ఏమైనప్పటికీ దీని వెనుక చాలా కథ ఉందని చాలామంది భావిస్తున్నారు. చూస్తూ ఉండండి..”
టి.వి. కట్టేసాడు జో.
“రజనీశ్ నిజం చెబుతున్నాడా?” అడిగాడు.
ఎందుకో ఒక వింత ఆలోచన వచ్చింది. ఏదో ఇంటరాగేషన్‌లా జో నన్నెందుకు ఇన్ని ప్రశ్నలు వేస్తున్నాడు? నన్ను కాపాడుకోవటం ధర్మమే..
“అవునూ, నేను కారు షెడ్‌లో ఇతనితో వచ్చినప్పుడే ఇలా ఎందుకు జరగాలి? తల విదిలించుకున్నాను!
“అబద్ధాలేమీ లేవు జో. అయినా రజనీశ్కి ఇలాంటి పని చేసే అవసరం ఏముంటుంది?’’
“నో. ఒక్కోసారి తన చెప్పుచేతులతో ఉండవలసిన ఓ అందం మరొకరికి స్వంతం కావటం కొందరికి నచ్చదు.”
“అంత దూరం వెళ్లిపోతారా?”
“కిరీటాలు పెట్టుకోకుండానే చాలామంది మహారాజులనుకుంటారు. అదొక మానియా. అదే లేకపోతే లోకంలో రోజూ ఇన్ని మర్డర్లు జరగవు.”
ఆలోచించాను. ‘ఇద్దరిలో ఒకరే ఉంటారు జాగ్రత్త’ అన్న మాట ప్రతిధ్వనించటం ప్రారంభమయింది. ఏదో జరుగగలదు అన్నది తెలిసినా జాగ్రత్త పడని నేను.. అవునూ! ఏ జాగ్రత్త పడలేదు?
(ఇంకా ఉంది)
వేదాంతం శ్రీపతిశర్మ కథా రచయిత. నవలా రచయిత. వ్యంగ్య హాస్య రచనలకు పెట్టింది పేరు. “ఆరోగ్య భాగ్యచక్రం” అనే పుస్తకాన్ని వెలువరించారు.