పిల్లలు

[సంచిక – డా. అమృతలత సంయుక్తంగా నిర్వహించిన 2024 దీపావళి కథల పోటీలో సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన వెంపరాల దుర్గాప్రసాద్ గారి ‘పిల్లలు’ అనే కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]

సుధీర్ బ్యాంకు నుండి వచ్చి అప్పుడే ఇంట్లో అడుగు పెడుతున్నాడు. రామం బాబాయ్, పిన్ని ఎదురు వచ్చి పలకరించారు. నవ్వుతూ పలకరించేడు. ఇంతలో జలజ ఎదురు వచ్చింది.

“రా బాబూ.. కాళ్లు కడుగుకొని రా. కాఫీ ఇస్తాను” అంది. ఏమిటి విషయం అన్నట్లు కళ్ళ తోనే సైగ చేసేడు. ఆవిడకి అర్థం అయింది ఇంట్లో బంధువులు గురించే అడిగేడని.

“ఎల్లుండి ఆదివారం నీకు పెళ్లి చూపులు రా, పిన్ని, బాబాయి ఒంగోలు నుండి వచ్చేరు. ఇక్కడ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ కూతురు పెళ్లి కూతురుట”. అంది ఆవిడ.

జలజ సుధీర్ తల్లి. తండ్రి రాఘవరావు గారు ఈవెనింగ్ వాక్‌కి వెళ్లి, అప్పుడే ఇంట్లోకి వచ్చేరు. అయన కూడా సుధీర్‌ని చూస్తూనే, “వచ్చేసేవా..” అని పలకరించారు.

అనుకున్నట్లు ఆదివారం పెళ్లి చూపులు జరిగేయి, ఆ అమ్మాయి సుధీర్‌కి నచ్చింది. అదే విషయం తండ్రికి చెప్పేడు.

కానీ రాఘవరావు గారికి ఆ అమ్మాయి తండ్రి ఇస్తానన్న కట్నం నచ్చలేదు.

జలజ కానీ, తమ్ముడు రామం కానీ రాఘవరావు గారికి ఎదురు చెప్పే ధైర్యం చేయరు. ఆయన పెద్ద గొంతుతో వాళ్ళ నోళ్లు మూయించేస్తాడు. బాబాయి, పిన్ని వెనక్కి వెళ్లి పోయారు.

ఇంట్లో అలంటి సన్నివేశాలు చాలా చూసిన సుధీర్ కూడా చిన్నప్పటినుండీ తండ్రికి ఎదురు చెప్పలేదు ఎప్పుడూ.

అమ్మాయి తనకి నచ్చినా, తండ్రికి ఎదురు చెప్పలేని తన నిస్సహాయత మీద మొదటిసారిగా కోపం వచ్చింది అతనికి.

ఏమీ చెయ్యలేక బీచ్‌కి వెళ్లి పోయాడు. కాసేపు అక్కడ సేద తీరి రావడం మినహా గత్యంతరం లేదు.

కాలం గడిచింది. మళ్ళీ పెళ్లి చూపులు జరిగేయి

ఈసారి కాత్యాయని సుధీర్‌కి నచ్చడంతో బాటు వాళ్ళ నాన్ గారు ఇచ్చే కట్న కానుకలు బాగా నచ్చేయి రాఘవరావు గారికి. వెంటనే పెళ్లి అయిపోయింది. 2 సంవత్సరాలు పిల్లలు వద్దంది కాత్యాయని. అత్తగారు, మామగారు మనవడిని ఇమ్మని పోరు పెడుతున్నా , కాత్యాయని తేలిగ్గా ఆ టాపిక్ తప్పించేస్తూ ఉండేది.

మరో మూడు సంవత్సరాలు గడిచేయి. రెండు సార్లు గర్భం దాల్చినట్లు అనుమానంతో పరీక్షలు చేయించినా డాక్టర్ ఏమీ లేదని కొట్టి పారేసింది.

అప్పుడు మొదలయింది ఇంట్లో గొడవ.

ఇద్దరూ ఒకసారి పరీక్ష చేయించుకోమని రాఘవరావు గొడవ చేయడంతో సుధీర్, కాత్యాయని పరీక్ష చేయించుకుని వచ్చేరు.

వాళ్ళ రాకతో ఆదుర్దాగా ఎదురు వచ్చేరు జలజ, రాఘవరావు.

సుధీర్ మొహం పాలిపోయి వుంది., కాత్యాయని, మొహం గంటు పెట్టుకుని ఇంట్లోకి వెళ్లి పోయింది.

“ఏమయిందిరా” జలజ మొదటగా మాట్లాడింది.

“నీ కోడలుకి గర్భసంచిలో ప్రాబ్లెమ్ వుందిట, ఆమె పిల్లలని కనలేదు అన్నారు డాక్టర్.” నీరసంగా బదులిచ్చేడు సుధీర్. అక్కడే కుర్చీలో కూర్చున్న రాఘవరావు హతాశుడయ్యేడు. ఆయన షాక్ కొట్టి నట్లు అయిపోయాడు. “మరో డాక్టర్‌కి కూడా చూపించు” అన్నారు ఆయన చివరి ఆశగా.

“ఆ ప్రయత్నం కూడా పోయింది.. ఈ రోజు వెళ్ళింది సెకండ్ ఒపీనియన్ కోసమే, ముందు ఒకసారి పరీక్ష చేయించాను” అని బాంబు పేల్చాడు సుధీర్.

ఆయనకి పూర్తి నిరాశ ఆవరించింది. తాను మనవలితో ఆడుకునే యోగం లేదన్నమాట. ఆ రోజు రాత్రి ఆయన అన్యమనస్కంగానే వున్నారు. రాఘవరావు, జలజలకి సుధీర్ తర్వాత పిల్లలు పుట్టలేదు. సుధీర్‌ని వాళ్ళ ప్రాణంగా చూసుకున్నారు. సుధీర్ ఇంజనీరింగ్ చదువుతానన్నా ఏ విదేశాలకు వెళ్లి పోతాడో అని, డిగ్రీ చదివించేరు ఆయన. ఆయన ఇష్టానికి వ్యతిరేకంగా ఆ ఇంట్లో ఏదీ జరగదు. చదువుల్లో చురుకయిన సుధీర్ డిగ్రీ అవుతూనే, బ్యాంకు పరీక్షలు రాసి కెనరా బ్యాంకులో ఆఫీసర్ వుద్యోగంలో చేరిపోయాడు.

నందనవనంలా సాగుతున్న ఆ ఇంట్లో సందడి చేసే బుజ్జాయి రాదని తెలిసి, ఇంటిల్లిపాదీ నిర్వేదంగా వుంటున్నారు.

రాఘవరావు గారి పరిస్థితి దారుణంగా తయారయింది. వారం రోజులయినా తేరుకోలేక పోతున్నారు.

ఒక రోజు ఈవెనింగ్ వాక్‌కి వెళ్లిన ఆయన గుండె పట్టుకుని పార్కులో పడిపోయారు. పక్కన వున్న వాళ్ళు వెంటనే ఆయనని హాస్పిటల్‌కి తీసుకుని వెళ్ళేరు. కానీ, అప్పటికే ఆయన చనిపోయారు. డాక్టర్లు హార్ట్ అటాక్ తీవ్రంగా వచ్చింది అన్నారు.

ఆ వూళ్ళో ఉండడం వల్లన తల్లి తేరుకోలేదు అని అనిపించి, సుధీర్ విజయవాడ ట్రాన్స్‌ఫర్ చేయించేసుకున్నాడు.

6 సంవత్సరాలు గడిచేయి, సుధీర్, కాత్యాయని రొటీన్‌లో పడిపోయారు. పార్కుల్లో పిల్లలతో పక్కింటి పిల్లలతో జలజ ఆప్యాయంగా ఉండడం, పలకరిస్తూ, చాకలేట్లు ఇస్తూ ఉండడం చూసింది కాత్యాయని. చిన్న పిల్లలంటే ఆవిడకి వున్న మక్కువ అర్థం అవుతోంది.

తండ్రి జ్ఞాపకాలతో గడిపేస్తున్న తల్లిని చూస్తే సుధీర్‌కి మనసులో కెలికి నట్లు అయ్యేది.

ఒక రోజు దంపతులు ఇద్దరూ ఒక నిర్ణయానికి వచ్చేరు.

వూళ్ళో తెలిసిన ఒక హాస్పిటల్‌లో డాక్టర్ సత్య కాత్యాయినికి పిన్ని కూతురే. ఆమె పెద్ద గైనకాలజిస్ట్. ఆవిడ సరోగసీ ద్వారా బిడ్డని కనవచ్చు అని సలహా ఇచ్చిందిట. అది ఒక మంచి అవకాశం అనిపించింది సుధీర్, కాత్యాయనికి.

“ఎవరో తెలియని వాళ్ళ బిడ్డని దత్తత తీసుకునే కంటే, సుధీర్ ద్వారా పుట్టే బిడ్డ తన ఇంట్లో పారాడడం మంచిది అనిపించింది.”

వెంటనే డాక్టర్ సత్య ని కలవడం, ఆమె పరీక్షలు నిర్వహించడం జరిగి పోయింది. సరోగసీ ఏర్పాట్లు చేసింది ఆవిడ.

సరోగేట్ మదర్‌ని డాక్టర్ గారినే నిర్ణయించమన్నారు. వాళ్ళకి బిడ్డ ఆరోగ్యంగా పుట్టాలి అది చాలు అన్నారు. డాక్టర్ సత్య ఒక పేద ఇంటి అమ్మాయిని ఎన్నుకున్నది. ఆమె పేరు సుధ. ఆమెకి, దంపతులకి విడివిడిగా పరీక్షలు నిర్వహించింది ఆవిడ. ఏర్పాట్లకి డబ్బిచ్చి వచ్చేసేడు సుధీర్.

మొదటిసరిగా ఆ ఫార్మాలిటీస్ జరుగుతున్నపుడు ఆ అమ్మాయిని చూసేరు కాత్యాయని, సుధీర్‌లు. సుధీర్ ఆమెని చూస్తూనే హతాశుడయ్యాడు.

ఆ అమ్మాయి ఎవరో కాదు. తాను మొదట గా పెళ్లి చూపులు చూసిన అమ్మాయి.

కానీ ఇప్పుడు ఆ స్త్రీ రూపం చాలా మారిపోయింది. పేదరికం తాండవం ఆడుతున్నట్లు వుంది ఆమె రూపం.

అక్కడ ఏమీ మాట్లాడలేదు సుధీర్. కానీ ఇంటికి వచ్చేక కాత్యాయనికి తాను మొదట పెళ్లి చూపులు చూసిన విషయం చెప్పేడు.

“మీరు అంత పేద పిల్లని ఆదర్శంగా పెళ్లి చేసుకుందామని అనుకున్నారా” అంది.

“అప్పుడు వాళ్ళు అంత పేదవాళ్ళు కాదు. బహుశా జీవితంలో చితికి పోయినట్లు వుంది.” అన్నాడు.

సుధీర్‌కి మనసులో ‘ఆమె ఎందుకు అలా అయిపోయింది, ఏమి జరిగిందో’ అని ప్రశ్నలు తొలిచేస్తున్నాయి. మరునాడు డాక్టర్ సత్య ని అదే విషయం అడిగేరు దంపతులు.

సత్య ఇలా చెప్పింది:

“ఆమె చాలా దురదృష్ట వంతురాలు. ఆ అమ్మాయి తండ్రి మంచి ఉద్యోగమే చేసేవారు.

ఆమె పెళ్లి చేసినప్పుడు వాళ్ళ స్థితి బాగానే ఉండేది. ఆమె ఎవరో కాదు మాకు దూరపు చుట్టం. ఆమె పెళ్లి చేసిన 2 సంవత్సరాలకి తల్లి తండ్రి కరోనా వచ్చి పోయారు.

భర్త పచ్చి తాగుబోతు. అతను చేసే జల్సాల వల్ల ఇల్లు గుల్ల అయిపోయింది. ఆమెకి ఒక కూతురు వుంది. 7 సంవత్సరాలు. ఆ పిల్లని కూడా తండ్రి సరిగ్గా చూడడం లేదని, మేమే చదివిస్తున్నాము. ఇప్పుడు కూడా డబ్బుకు ఆశపడి, ఆమె భర్త ఈ గర్భానికి వప్పుకున్నాడు. పైగా మేము ఆ అమ్మాయి బాగోగులు చూసుకుంటామని అతని భరోసా.

వారానికో, పది రోజులకో ఇంటికి వస్తాడు. డబ్బులు తీసుకుని మళ్ళీ ఎటో పోతాడు.

వాడిని వదిలించుకో మంటే.. ఒప్పుకోదు. ఇంకా వాడు మారతాడేమో అని ఆశ పడుతోంది.”

***

9 నెలలు గడిచేయి. సుధ బాగోగులు ఫోన్‌లో చెపుతూ ఉండేది డాక్టర్.

ఇంకో వారంలో డెలివరీ అవుతుంది అని చెప్పింది డాక్టర్ సత్య.

సుధీర్, కాత్యాయనిలు తమకి పుట్టబోయే బిడ్డ గురించి ఇంట్లో కావాల్సిన ఏర్పాట్లు చేసుకుంటున్నారు. మళ్ళీ వారంలో ఎప్పుడు మంచి రోజో పంతులు గారిని అడిగి డాక్టర్ సత్యకి చెప్పేడు సుధీర్.

ఆరోజు ఎప్పటి లాగే భోజనాలు చేసి పడుకున్నారు దంపతులు. రాత్రి 11 గంటలకి సుధీర్ ఫోన్ మోగింది. నిద్రలోంచి మెలకువ వచ్చింది సుధీర్‌కి. అవతలి వైపు సత్య హాస్పిటల్‌లో పనిచేసే నర్స్. డాక్టర్ గారు వెంటనే రమ్మన్నారని, సుధకి ఆపరేషన్ చేస్తున్నారనీ చెప్పింది.

ఆమె మాటలు విన్న సుధీర్.. మొహంలో రంగులు మారిపోయాయి.

“సరే, వెంటనే బయలుదేరి వస్తాము” అన్నాడు. అప్పటికే కాత్యాయని కూడా లేచి అతన్ని ఆదుర్దా గమనిస్తోంది.

కంగారుగా అడిగింది.. “ఎక్కడి నుండి ఫోన్”

“హాస్పిటల్ నుండి. సుధకి ఆపరేషన్ చేస్తున్నారట.. పరిస్థితి సీరియస్‌గా వుంది, వెంటనే రమ్మనమని చెపుతున్నారు “ అన్నాడు

గబా గబా తయారయి, 15 నిముషాల్లో హాస్పిటల్‌కి చేరుకున్నారు.

నర్స్ ఎదురు వచ్చింది. “వెయిటింగ్ రూమ్‌లో కూర్చోండి, డాక్టర్ ఆపరేషన్ థియేటర్‌లో వున్నారు” అని చెప్పింది.

మరో అరగంట సమయం గడిచింది. కాళ్ళూ చేతులూ ఆడడం లేదు సుధీర్‌కి, కాత్యాయనికి.

వాళ్ళ ఆందోళనకి ఫుల్‌స్టాప్ పెడుతూ.. సత్య ఆ గదిలోకి ప్రవేశించింది. ఆమె మొహం అంతా అలసట కనిపిస్తోంది.

“సుధకి కార్డు ప్రోలాప్స్ అయింది.. ఎమర్జెన్సీగా ఆపరేషన్ చేసే నిర్ణయం తీసుకోవాల్సి వచ్చింది. కానీ డెలివరీ సమయంలో అమ్నియోటిక్ ఫ్లూయిడ్ ఎంబాలిజం అనే సమస్య తలెత్తింది. దాంతో దురదృష్ట వశాత్తూ తల్లిని కాపాడలేక పోయాను. బిడ్డ మాత్రం క్షేమం. మగ పిల్లవాడు పుట్టేడు” అంది విషాదం నిండిన స్వరంతో.

సుధీర్‌కి గుండె పిండేసినట్లయింది సుధని తలుచుకుంటే. చంటిపిల్ల వాడిని కొన్నాళ్ళు హాస్పిటల్ లోనే ఉంచాలని డాక్టర్ సత్య చెప్పింది. అందుకు ఏర్పాట్లు చేసేరు.

ఫార్మాలిటీస్ పూర్తి అయ్యేక, సుధ భర్త కోసం వాకబు చేసి, రప్పించారు. సుధ భర్త వచ్చి, లేని ప్రేమ అంతా చూపించి, తన భార్యని తనకి కాకుండా చేసేరని సాగదీయడం మొదలు పెట్టేడు.

సుధీర్‌కి అర్థం అయింది. ఆ నొక్కులు అన్నీ డబ్బు కోసమే అని. అతనికి కావాల్సిన డబ్బు ఇవ్వడంతో బాటు, అతని కూతురు బాధ్యత తాను తీసుకుంటానని హామీ ఇచ్చేడు.

ఇంక సైలెంట్ అయిపోయాడు వాడు. సుధ అంత్య క్రియలు పూర్తి చేయించారు.

మరో పది రోజులకి చంటిపిల్ల వాడితో బాటు సుధ కూతురు రమ్యని కూడా ఇంటికి తెచ్చేరు.

ఇప్పుడు జలజకి ఇద్దరు మనవలు నట్టింట్లోకి వచ్చేరు. ఆమె ఆనందానికి అవధులు లేవు.

కాత్యాయని ఇప్పుడు ఇద్దరు పిల్లల తల్లిగా మారిపోయింది.