[ప్రముఖ చైల్డ్ సైకాలజిస్ట్ ఐ.పి.సుహాసిని గారు సంచిక పాఠకుల కోసం ‘పిల్లల పెంపకంలో నూతన దృక్పథం’ అనే ఫీచర్ అందిస్తున్నారు.]
బాలల దినోత్సవం స్పెషల్: పిల్లలతో మళ్లీ చిన్నవాళ్లమవుదాం!
బాలల దినోత్సవం అని చెప్పగానే మనం పిల్లలకోసమేనని అనుకుంటాం.
కానీ అసలు విషయమేమిటంటే – ఈ రోజు మనలో దాగి ఉన్న ఆ అమాయక చిన్నారికి కూడా పండుగే.
పెద్దవాళ్లమవుతూనే మనం ఆ చిన్ననాటి ఉల్లాసాన్ని ఎక్కడో కోల్పోయాం.
“టార్గెట్ ఉంది”, “డెడ్లైన్ ఉంది”, “మీటింగ్ ఉంది” అంటూ రోజులు గడుపుతూనే
మనలోని చిన్నారి నిశ్శబ్దంగా మూలన కూర్చుంది.
పిల్లలు “అమ్మా, బయట ఆడుకుందాం!” అంటే మనం “ఇప్పుడు టైమ్ లేదు, రేపు చూద్దాం” అంటాం.
అలా రేపు రేపు అని మనం జీవితంలోని ఆ చిలిపి క్షణాలను వదిలేస్తున్నాం.
మనలోని చిన్నారి ఇంకా ఉంది.. కానీ దాచబడిపోయింది!
“అమ్మా, నీకు చిన్నప్పుడు ఏ ఆట ఎక్కువ ఇష్టముండేది?”
పిల్లాడు అడిగిన ఈ చిన్న ప్రశ్నకి లావణ్య ఒక్కసారిగా ఆలోచనలో పడిపోయింది.
చిన్నప్పుడు తాను ఆడిన తొక్కుడు బిల్ల, కోతికొమ్మచ్చి, బంతాటలు, పరుగు పందాలు, అన్ని ఒక్కొక్కటిగా గుర్తొచ్చాయి. ముఖం మీద చిన్న నవ్వు వెలిగింది.
పిల్లాడు ఆశ్చర్యంగా అన్నాడు, “అమ్మా, నువ్వు ఇలా నవ్వుతుంటే చాలా క్యూట్‌గా ఉంటావు!”
అప్పుడు లావణ్యకు అర్థమైంది; పిల్లలతో గడపడం అంటే వాళ్లని సంతోషపరచడం మాత్రమే కాదు, మనలో దాగి ఉన్న చిన్నారిని మళ్లీ బయటకు తీయడం కూడా.
మీరు ఎప్పుడైనా గుర్తు తెచ్చుకున్నారా?
మనం చిన్నప్పుడు వర్షం వస్తే సంతోషంతో బయట పరిగెత్తేవాళ్లం. మట్టి వాసన చూసినా మనసు మురిసిపోయేది.
కానీ ఇప్పుడు వర్షం పడితే “బట్టలు ఎండవు”, “ట్రాఫిక్ పెరుగుతుంది” అని ఫిర్యాదు మాత్రమే!
పిల్లలు ఆ వర్షంలో తడవాలని సరదా పడితే మనం జలుబు చేస్తుంది, జరం వస్తుంది, బట్టలు పాడైపోతాయి, లోపలే ఉండు అని కసురుకుంటాం!
ఇలా మనం పిల్లల రక్షణ పేరుతో, వాళ్ల ప్రపంచం నుండి కొంచెం కొంచెంగా దూరమవుతున్నాం.
అదే సమయంలో మనం కూడా చిన్ననాటి నవ్వులు, అల్లరిని కోల్పోతున్నాం.
పిల్లల చిన్న చిన్న అల్లరిని ఆస్వాదించకుండా, దాన్ని నియంత్రించడమే మన అలవాటైపోయింది.
మనం పెద్దవాళ్లమవడం అంటే క్రమశిక్షణ నేర్చుకోవడం కాదు, చిన్ననాటి ఆనందాన్ని మర్చిపోవడమని అనిపించే పరిస్థితి. పిల్లలు మనకు నవ్వు గుర్తు చేస్తున్నారు, కానీ మనం మాత్రం వారిని నియమాల మధ్య కట్టేస్తున్నాం.
పిల్లలు మనకు నేర్పే జీవన పాఠాలు
పిల్లలతో గడిపితే మనకు కొత్తగా జీవితం కనిపిస్తుంది. వాళ్లు ఎప్పుడూ రేపు గురించీ, గతం గురించీ ఆలోచించరు. ఈ క్షణంలోనే పూర్తిగా జీవిస్తారు.
ఒకసారి గమనించారా?
పిల్లలకు రేపు ఏమవుతుందో, గతంలో ఏమి జరిగిందో అనే ఆలోచన ఉండదు. వాళ్లకు ఇప్పుడే ముఖ్యమైంది.
ఒక చాక్లెట్ ఇచ్చినా, ఒక కథ చెప్పినా, ఒక చిన్ని హగ్గ్ ఇచ్చినా, ఎంతో ఆనందిస్తారు. ఆ క్షణం వాళ్లు పూర్ణంగా జీవిస్తారు. ఆ నవ్వు వెనక, మనం మరిచిపోయిన జీవన జ్ఞానం దాగి ఉంటుంది.
వాళ్లను గమనిస్తే మనకు మూడు గొప్ప పాఠాలు దొరుకుతాయి:
- ప్రస్తుతం జీవించడం – రేపు ఏమవుతుందో కాకుండా, ఈ క్షణం ఎంత మధురంగా ఉందో చూడటం.
ఉదాహరణకి:
ఒక చిన్న అమ్మాయి పార్క్లో ఊయల ఊగుతూ “ఇంకోసారి.. ఇంకోసారి!” అని అంటుంది.
ఆ క్షణంలో ఆమెకు అది ప్రపంచంలోనే పెద్ద ఆనందం.
ఆ క్షణంలో ఉన్నంతకాలం ఆమె పూర్తి ప్రస్తుతంలోనే ఉంటుంది.
మనమూ అలా ఒక్కసారి ఆలోచిస్తే – ఎంత ఒత్తిడి తగ్గుతుందో!
- చిన్న విషయాల్లో ఆనందం కనుగొనడం – పెద్ద సక్సెస్ కోసం కాదు, ఒక చిన్న స్మైల్ కోసం కూడా హ్యాపీ అవ్వడం.
ఉదాహరణకి:
పిల్లలకు పెద్ద గిఫ్ట్ కావాల్సిన అవసరం లేదు.
ఒక చిన్ని ఐస్‌క్రీమ్‌, లేదా నాన్న చేసిన సరదా ఫేస్‌, లేదా అమ్మ చేతి పొంగలి చాలు! వాళ్లు నృత్యం చేస్తారు, నవ్వుతారు, గదంతా ఉల్లాసంగా మారుతుంది.
కానీ మనమేమో.. “ప్రమోషన్‌ వచ్చాక సంతోషపడాలి”, “హాలిడే వెళ్లాక రిలాక్స్‌ అవ్వాలి” అని మన సంతోషాన్ని వాయిదా వేస్తుంటాం.
పిల్లలు మనకు గుర్తుచేస్తారు – సంతోషం పెద్ద సంఘటనల్లో కాదు, చిన్న చిన్న క్షణాల్లో దాగి ఉంటుంది అని.
- భావోద్వేగాల్ని దాచుకోకపోవడం – వాళ్లు ప్రేమిస్తే గట్టిగా కౌగిలించుకుంటారు, కోపం వస్తే స్పష్టంగా చెబుతారు, “నాకు నచ్చలేదు!” అని.
మన పెద్దల ప్రపంచంలో అయితే?
“ఎమోషన్ కంట్రోల్‌ చేయాలి”, “ఇలా చెబితే అప్రతిష్ఠ” అని మనం మన మనసుని దాచేస్తాం.
ఫలితం – మనలోని హాయిని మనమే కోల్పోతాం.
ఒక రోజు మీ పిల్ల చెవిలో “అమ్మా, నువ్వే నా బెస్ట్‌ ఫ్రెండ్‌” అని చెబితే, ఆ క్షణం మీ మనసు నిండిపోతుంది కదా!
అదే నిజమైన ఎమోషన్. మనమూ అలానే మన భావోద్వేగాలను ప్రేమతో, సహజంగా వ్యక్తం చేయగలిగితే, జీవితం మరింత లైట్‌, మరింత నిజమైనది అవుతుంది.
మొత్తం మీద, పిల్లలు మనకు చెప్పే సందేశం సులభమైనదే. “లైఫ్ అనేది ఎగ్జామ్స్‌, టైం టేబుల్స్ లేదా ఫోన్ నోటిఫికేషన్స్‌ కాదు.. అది నవ్వుల్లో, చిన్నచిన్న క్షణాల్లో, ప్రేమలో దాగి ఉంటుంది.”
వాళ్లతో గడిపే ప్రతి క్షణం మనలోని చిన్నపిల్లవాడిని మేల్కొలుపుతుంది –
ఆ చిన్నపిల్లవాడిని మళ్లీ కనుగొనగలిగితే, మన జీవితం ఎంత బాగుంటుందో కదా?
చిన్న చిన్న ప్రయత్నాలు – పెద్ద పెద్ద మార్పులు
పిల్లలతో మళ్లీ చిన్నవాళ్లమవ్వడం అంత కష్టం కాదు. మనసు తెరిస్తే చాలు – ఆ చిన్న ఆనందాల లోకంలోకి మళ్లీ వెళ్లిపోవచ్చు.
పిల్లల ప్రపంచం చాలా సులభం. అక్కడ టైమ్ టేబుల్స్ ఉండవు, కంఫరెన్స్ కాల్స్ ఉండవు, కేవలం నవ్వులు, ఆశ్చర్యాలు, కలలే ఉంటాయి.
మనకు కొంచెం ధైర్యం కావాలి – వాళ్లతో ఆ లోకంలోకి అడుగుపెట్టడానికి!
ఇవిగో మీ కోసం కొన్ని గమ్మత్తయినా మరి సులువైన మార్గాలు 👇
- పిల్లలతో ఆట ఆడండి:
గెలవడం కోసం కాదు, నవ్వుకోవడం కోసం. ఆ గేమ్లో ఎవరు చీట్ చేశారు, ఎవరు గెలిచారు, అనేది ముఖ్యం కాదు. మీ పిల్లల ముఖంలోని ఆనందము చిరునవ్వులు మీకు జీవితాంతం గుర్తుండిపోతాయి
వాళ్లు నవ్వినప్పుడు మీ గుండె లోతుల్లో మళ్లీ చిలిపి పసితనం మేల్కొంటుంది.
- వర్షంలో తడవండి
ఒకసారి అయినా షూస్ పక్కన పెట్టి, వాళ్లతో కలిసి వాన చినుకుల్లో చిందులేయండి.
పిల్లల నవ్వులు ఆ వానతో కలిసిపోయి, మీలోని ఒత్తిడి మొత్తాన్ని కడిగేస్తాయి.
- మీ చిన్ననాటి కథలు చెప్పండి
“మేము చిన్నప్పుడు ఆడిన రకరకాల ఆటల గురించి వారికి కథలుగా చెప్పండి వీలైతే కలిసి వాళ్ళతో ఆడండి..”
అని మీరు చెబుతుంటే, వాళ్ల కళ్లల్లో ఆత్మీయత మెరుస్తుంది.
వాళ్లు తెలుసుకుంటారు – అమ్మా నాన్నా కూడా ఒకప్పుడు వాళ్లలానే ఉండేవారని.
- ఫోన్ పక్కన పెట్టండి
ఒక సాయంత్రం అయినా స్క్రీన్ పక్కన పెట్టి, వాళ్లతో కేవలం మనసుతో గడపండి.
మీరు చెబుతున్న “హౌ వాస్ యువర్ డే?” కంటే మీ కళ్ళల్లోని నిజమైన ఆసక్తి వాళ్లను తెరుచుకునేలా చేస్తుంది.
ఉదాహరణకి:
- సాయంత్రం పనుల మధ్య 10 నిమిషాలు పిల్లలతో బెలూన్ గేమ్ ఆడండి, లేదా వారి తోటి స్నేహితులతో కబడ్డీ ఆడండి.
మీకు అలుపు వస్తుంది, చెమట కూడా పడుతుంది,
కానీ వారి నవ్వుల్లో మనసు తేలిపోతుంది. అదే నిజమైన “బాలల దినోత్సవం స్పిరిట్”.
- హైదరాబాద్లోని రవి అనే తండ్రి ఒకరోజు తన 10 ఏళ్ల కొడుకుతో లుడో ఆడాడు.
“నాన్నా, నువ్వు చీట్ చేస్తున్నావ్!” అని పిల్లాడు నవ్వుతుంటే, రవికి ఏదో లోపల కదిలింది – చాలా నెలల తర్వాత తన కొడుకు అంతగట్టిగా నవ్వడం చూశాడు.
తనకి కూడా ఎంతో హాయిగా అనిపించింది
ఈ అనుభవం ఎందుకు ముఖ్యం?
పిల్లలు మనతో గడిపిన సమయాన్నే జీవితాంతం జ్ఞాపకంగా ఉంచుకుంటారు. మనం వారికి ఎంత ఆస్తి ఇచ్చాము, లేదా, ఎన్ని గిఫ్ట్లు ఇచ్చాము అని కాదు.
- ఒక వర్షంలో తడిసిన రోజు
- ఒక చిన్న ఆటలో గెలిచిన నవ్వు,
- ఒక కథ చెప్పిన సాయంత్రం,
ఇవే వాళ్ల గుండెల్లో ముద్రైపోతాయి. వాళ్లు పెద్దవాళ్లయ్యాక కూడా,
“అమ్మ, వర్షంలో తడిసిన ఆ రోజు గుర్తుందా?” అని అడిగితే, అదే మన విజయమని చెప్పాలి.
పిల్లలు మనతో స్నేహితుల్లా ఉండగలిగితే, వాళ్లు తమ భావాలు, భయాలు, కలలు మనతో పంచుకుంటారు. అప్పుడు మనం కేవలం తల్లిదండ్రులు కాదు, వాళ్ల హృదయానికి దగ్గరైన స్నేహితులు అవుతాం.
చివరగా..
మన పిల్లలతో చిన్నవాళ్లమవ్వడం అంటే వయసు తగ్గించడం కాదు, మనసు తేలిక చేయడం.
పిల్లల నవ్వుల్లో మనం మరిచిపోయిన మనసును తిరిగి కనుగొంటాం.
ఆ క్షణాల్లో మనం తెలుసుకుంటాం; జీవితం అనేది కేవలం బాధ్యతల బరువుకాదు, నవ్వుల ప్రయాణం కూడా.
ఒక ఆట, ఒక కథ, ఒక కౌగిలి.. ఇవే మన బంధాలను బలపరుస్తాయి.
మనం వాళ్ల కోసం కాకుండా, వాళ్లతో కలిసి జీవించడం నేర్చుకుంటే –
అప్పుడే బాలల దినోత్సవం నిజమైన అర్థంలో మనకూ పండుగ అవుతుంది!
(వచ్చే వారం మరో టాపిక్‌తో కలుద్దాం)
ఐ.పి. సుహాసిని గారు కిడ్స్ అండ్ పేరెంట్స్ లైఫ్ కోచ్‌గా పని చేస్తున్నారు. చైల్డ్ సైకాలజిస్ట్. పేరెంటింగ్ బ్లాగర్, యూట్యూబర్. పేరెంట్స్ కోసం వాట్సప్‍లో ఒక ఫ్రీ కమ్యూనిటీ నడుపుతున్నారు. ఆ కమ్యూనిటీ లింక్ Simplified Parenting with Suhasini. వారిని mommyshravmusings@gmail.com అనే మెయిల్ ఐడిలో సంప్రదించవచ్చు.