ఒంటరితనం

[శ్రీమతి జీ. సందిత రచించిన ‘ఒంటరితనం’ అనే కవితని పాఠకులకి అందిస్తున్నాము.]

ఆడపిల్లలూ
మగపిల్లలూ

కూతుళ్లూ
కొడుకులూ

చెల్లెళ్లూ
తమ్ముళ్ళూ

ఆడాళ్ళూ
మగాళ్ళూ

పిన్నమ్మలూ
బాబాయిలూ

స్నేహితులూ
బంధువులూ

చుట్టూ
మనుషులెందరో
వందల్లో ఉన్నా

ఆడై నా
మగైనా
ఆ వ్యక్తి ఒంటరే

ఒంటరితనం
ఒంటరిగా
ఉండడంవల్ల రాదు..

చుట్టూ ఉన్న మనుషులు..

కనీసం
గుర్తింపూ
మర్యాద, గౌరవం‌ ఇవ్వనపుడే

ఆ వ్యథను
అనుభవిస్తున్న
ఆ వ్యక్తికి..
అది
అసలైన ఒంటరితనం!

అయినా
అప్పుడది
ఆప్యాయంగా
అక్కున చేర్చుకునే
అమ్మ ఒడి ఔతుంది!!