“అయ్యో! బిడ్డలు బిడ్డలు మా బిడ్డలు పా” అనిరి వాళ్లు.
“మీ బిడ్డలేమా ఎవరు కాదనిరిపా” అంట్ని నేను.
“కాదనిరని కాదుపా మాకు కాకుండా పోతారని” తిరగా అనిరి.
“ఓ… అట్లనా?” అంటా అందాజు చేస్తిని.
“ఊపా!” అని తలలు గుంకాయిచ్చిరి.
“అయితే మీరు మీ అబ్బా అమ్మకి అయినారా?” అట్లే అడిగితిని.
“ఆ… ఆ… అంటే… అంటే… అదిపా” అంటా తడబడిరి.
“అంటేలే గింటేలే మీ బిడ్డలు మీనింకా వచ్చిరి అంతే కాని అంతా మీరే అని కాదు పోండా” ములాజు లేకుండా అంట్ని.
“ఆ… ఆ…” అని అంగలాసిరి వాళ్లు.
“అదేల అట్ల అంగలాస్తారు. అంగలాసింది సాలు, ఇంగైన్నా ఆలోచనకి రాండా… అన్నీ కాకున్నా కొన్ని జీవిత సత్యాలు తెలుస్తాయి. ఏదీ మనది కాదు మన తోడు ఎవరు రారు” అని ఆడనింకా వచ్చిస్తిని.
***
మీనింకా = మీ ద్వారా
Loved the story.very beautiful amazing story
❤
Meeninkaa story super sir 🙏
Nice story sir
Your email address will not be published. Required fields are marked *
Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.
Δ
పూచే పూల లోన-31
ఆధునిక శాకుంతలం
వారాల ఆనంద్ హైకూలు-1
నాదొక ఆకాశం-12
మరుపెంత కావాలి నీ కళ్ళు చూడకుండా ఉండటానికి!!!!
శ్రీపర్వతం-8
జ్ఞాపకాల పందిరి-98
ఆ కళ్ళు
నాతిచరామి
చాలా బాగుంది...
శ్రీధర్ గారి చిరుజల్లు ❤️ చులాగ్గా కథలల్లుతారు.
కథ చదువుతూ అందులో లీనమయిపోయాను. అలౌకికమయిన భావన కలిగింది. చాలా బాగుంది 🪷
మంచి శ్లోకం బావార్థంతో చెప్పారు. ధన్యవాదాలు
ఆనాటి పాటలే వేరు. ఎంత అద్బుత సాహిత్యమండి. చక్కటి వ్యాసానందించారు. అభినందనలు
All rights reserved - Sanchika®