జ్ఞాపకాల పందిరి-97

”కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే…!!”అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.

సంతోషానికి స్పీడ్ బ్రేకర్..!!

జీవితం ఒక తిరుగుతున్న చక్రం లాంటిది. చక్రం తిరుగుతున్నంత సేపు జీవితం ఒకేలా ఉండదు. ఆటుపోట్లను కలబోసుకుంటూ జీవిత చక్రం తన పని తాను చేసుకుంటూ పోతుంది. ఈ గమనంలో సంతోషం, విషాదం, వ్యథలూ, బాధలూ అన్నింటినీ పలకరించుకుంటూ పోతుంది. అందుచేత జీవితంలో ఎప్పుడు ఏమి ఎదురువస్తుందో చెప్పలేము. మంచి జరిగినా, చెడు జరిగినా, సమానంగా ఎదుర్కోవాలని, అనుభవజ్ఞులైన పెద్దలు చెబుతూ వుంటారు. చెప్పడానికీ, వినడానికి ఇది సులభమే! కానీ సుఖాన్నీ, దుఃఖాన్ని సమానంగా స్వీకరించగల సామర్థ్యం ఎంతమందిలో ఉంటుంది? సుఖాన్ని సంతోషాన్ని ఆనందంగా ఆస్వాదించగల వ్యక్తి, దుఃఖాన్నీ, బాధలను వ్యథలను సమానంగా ఎలా స్వీకరించగలడు? అతికొద్ది మందికి మాత్రమే ఇది సాధ్యం. ఇలాంటి వ్యక్తుల జీవితాలు సాఫీగా సాగిపోతాయి. అయితే సమాజంలో, మంచి జరిగితే ఆనందంగా ఎగిరి గంతులు వేసేవాళ్ళు, చెడు జరిగితే, తట్టుకోలేక సాగిలపడి దుఃఖ సముద్రంలో మునికి పోయేవాళ్లే ఎక్కువగా వుంటారు. సమస్య అంతా వీళ్లతోనే. ఇలాంటి వారు ఎక్కువగా సున్నిత మనస్కులై, దేనికీ తట్టుకోలేని మనస్తత్వం కలిగి వుంటారు.

జీవితాన్ని దుఃఖమయం చేసుకుంటారు. ఆవేదనలో కొట్టుమిట్టాడుతుంటారు. భవిష్యత్తును అయోమయంలోకి నెట్టి వేస్తారు. అయితే ఇటువంటి వారు కావాలని మారం ఆ పని చేయరు. వారి మానసిక పరిస్థితి అలా ఉంటుంది. వారు సమస్యను ఎదుర్కోలేని పరిస్థితిలో వుంటారు. ఇలాంటి వారికి మానసికంగా సమస్యను ఎదుర్కొనే శక్తి ఉండదు. అందుచేత త్వరగా నీరసించిపోవడమో, బెంగపెట్టుకోవడమో, నిరాశా నిస్పృహలకు లోనుకావడం వంటి సమస్యలు ఉత్పన్నం అయ్యే అవకాశాలు ఉంటాయి. తోబుట్టువులు, బంధువులు స్నేహితులు, శ్రేయోభిలాషులు ధైర్యంగా వుండాలని, సమస్యను ఎదుర్కోవడానికి అలవాటు పడాలని బుజ్జగింపు మాటలు చెబుతారు. అలా ఓదార్చడానికి ప్రయత్నం చేస్తారు. కానీ ఆ బాధ ఎలాంటిదో, అది ఏమిటో అనుభవించేవాళ్లకే తెలుస్తుంది.

కాలం తెచ్చే మార్పుల్లో అది కరిగిపోవాలి తప్ప ఒక పట్టాన సమస్యను మానసిక ఆలోచనల నుండి తప్పించలేము. ఇలాంటి సమస్యను ప్రతి ఒక్కరు, ఏదో ఒక సమయంలో, ఏదో ఒక రూపంలో అనుభవంచక తప్పదు.

సున్నిత మనస్కుడనైన నాకు జీవితంలో నాకూ ఇలాంటి సమస్యలు ఎదురవుతూనే వున్నాయి. అందులో ఒకటి ఈ మధ్య నేను ఎదుర్కొన్న/ఎదుర్కొంటున్న సమస్య ఇక్కడ వివరించడం సమంజసంగా ఉంటుందనుకుంటాను.

మా అమ్మాయికి పెళ్లి అయిన తర్వాత అత్తారింటికి సికింద్రాబాద్ (సఫిల్‌గూడ) వెళ్ళిపోయింది. ఆమెను సాగనంపేటప్పుడు నా పరిస్థితి వర్ణనాతీతం. అదుపు చేసుకోలేనంత దుఃఖం. తట్టుకోలేని పరిస్థితి. ఇక మన అమ్మాయి కాదు అన్న భావన. ఆ బాధను అసలు తట్టుకోలేకపోయాను. తాను బాధపడుతూనే నన్ను ఎంతగానో ఓదార్చి మా అమ్మాయి అత్తారింటికి వెళ్లిపోవడం, ఆ తర్వాత నేను క్రమంగా ఆ పరిస్థితి నుండి కోలుకోవడం జరిగింది. అలా మేము హన్మకొండ, అమ్మాయి సికింద్రాబాద్. ఈలోగా అమ్మాయి ప్రసారభారతిలో ప్రోగ్రాం ఎక్సిక్యూటివ్ పోస్ట్‌కు అప్లై చేయడమూ, పరీక్ష పాస్ కావడము, ఇంటర్వ్యూ కోసం నేను అమ్మాయిని చెన్నై తీసుకువెళ్ళడమూ, అమ్మాయి సెలెక్ట్ కావడమూ జరిగాయి. పోస్టింగ్ మాత్రం ఆలస్యంగా వచ్చింది, అది కూడా నిజామాబాద్ ఎఫ్.ఎం. స్టేషన్‌కు వచ్చింది. అయితే అక్కడి వాతావరణం ఆమెకు సరిపడలేదు. అతి కష్టం మీద సంవత్సరం నిజామాబాద్‌లో పని చేసింది.

రచయిత అమ్మాయికి ఉద్యోగ రీత్యా మార్గదర్శనం చేసిన నాటి ప్రసారభారతి డైరెక్టర్ జనరల్, రచయిత మిత్రులు, శ్రీ ఆర్. వెంకటేశ్వర్లు (మధ్య)గారితో, రచయిత, శ్రీ గన్నమరాజు గిరిజామనోహర్ బాబు (కుడి)

అప్పటికి ప్రసారభారతిలో (ఢిల్లీ) డైరెక్టర్ జనరల్‌గా మొదటి తెలుగు అధికారి నాకు పరిచయం వున్న వ్యక్తి ఉండడం మా అదృష్టమని చెప్పాలి. ఆయన సహకారంతో, మా అమ్మాయికి, అనుకోని రీతిలో వరంగల్ పోస్టింగ్ రావడం జరిగింది. ఇది నేను ఊహించని పరిణామం. నా కూతురు ఇంత త్వరగా మాతో కలిసి వుండే పరిస్థితి ఏర్పడుతుందని అనుకోలేదు. అలా ఆకాశవాణి వరంగల్ కేంద్రంలో మా అమ్మాయి అడుగుపెట్టింది. ఒకానొకప్పుడు నా చేయి పట్టుకుని వరంగల్ కేంద్రం చూడడానికి వచ్చిన చిన్నమ్మాయి అదే రేడియో కేంద్రంలో ఆఫీసర్‌గా అడుగు పెట్టడం నాకు ఆనందాన్ని కలిగించింది. మా జీవితంలో ఇదొక అద్భుతం, దేవుడు ఆర్.వి.ఆర్. గారి రూపంలో మాకు అందించిన గొప్ప వరం!

తర్వాత మా అమ్మాయి మనవరాలు ‘ఆన్షి‘కి జన్మనిచ్చిన తర్వాత మనవరాలి పెంపకంలో నా జీవితంలో పెద్ద మార్పు వచ్చింది. ఆమె ఉనికి నాకు గొప్ప చైతన్యం అందించింది. తాతతో ఆన్షికి కూడా అలంటి అనుబంధమే ఏర్పడింది.

రచయిత మనవరాలు ఆన్షి. నల్లి (సికింద్రాబాద్)

ఆమె నాకు కవితా వస్తువు అయింది. మనవరాలిని దృష్టిలో పెట్టుకుని మొదటి పుట్టిన రోజుకి ఒక పుస్తకం ప్రచురించాను. దానిపేరు ‘పనస తొనలు’. అందమైన ముఖ చిత్రం వేసి ఇచ్చారు ప్రియ మిత్రులు ప్రముఖ కార్టూనిస్ట్/కథా రచయిత/చిత్రకారులు శ్రీ సరసి గారు. అనుకోని రీతిలో మనవరాలి మరో పుట్టిన రోజుకి, ‘చిలక పలుకులు’ అనే పుస్తకం చిన్న పిల్లలిని దృష్టిలో ఉంచుకుని రాసాను. నా అదృష్టం కొద్దీ ఈ పుస్తకానికి కూడా మిత్రులు సరసి గారు చక్కని ముఖ చిత్రం వేసి ఇచ్చారు. ముచ్చటగా మూడవ పుస్తకం మొన్న మనవరాలు ఆన్షి ఐదవ జన్మ దినోత్సవం నాడు (24, జనవరి 2022) ఆవిష్కరించడం జరిగింది. దీని పేరు ‘ఆటవిడుపు’ మనవరాలి ఫోటోలకు తగ్గట్టు చిన్న చిన్న కవితలు పూర్తిగా కలర్ లో తీసుకు వచ్చాను. మనవరాలి కోసం ఇలా తెలుగులో మూడు పుస్తకాలు ఆమె బాల్యం లోనే వ్రాయడం అరుదు.. అని నన్నెరిగిన సాహితీ మిత్రులు చెబుతుంటారు.

మనవరాలు కోసం రచయిత రాసిన పుస్తకాలు

అలా మానవరాలితో, ఆమె ఆటలతో, అల్లరితో, ఆనందంతో మమేకమైపోవడం విడదీయరాని బంధంగా మారిపోయింది. అలిగినా, ఎవరిమీదైనా కోపం వచ్చినా, “తాతా” అంటు వచ్చి వళ్ళో వాలిపోయే ఆన్షి, వాళ్ళ అమ్మ మీద కోపం వచ్చినా, నా దగ్గరికి వచ్చి”తాతా.. అమ్మను తిట్టు” అని గారాలు పోయే నా మనవరాలు, ఇప్పుడు నాకు దూరంగా హైదరాబాద్‌కు (వాళ్ళమ్మకు హైదరాబాద్ బదిలీ కావడం వల్ల) వెళ్ళిపోయిన తర్వాత ఈ బలహీనమైన తాత మనసు ఎంత తల్లడిల్లిపోయిందో, మానసికంగా ఎంత కృంగిపోయిందో, ఎంత ఒంటరితనం అనుభవిస్తుందో చెప్పడానికి ఇక్కడ అక్షరాలూ సరిపోవు.

తాత-మనవరాలు

సికింద్రాబాద్ లో తల్లిదండ్రులతో బేబి ఆన్షి.

కూతురు, కుటుంబంతో సహా ఎప్పుడూ నాతోనే వుండాలని కోరుకోవడం కూడా సబబు కాదు. వాళ్ళ అభివృద్ధిని అడ్డుకోవడం నా స్వార్థమే అవుతుంది. కానీ పెనవేసుకుపోయిన రక్తసంబంధాలు, ప్రేమలు, బంధాలూ -అనుబంధాల వలయంలోనుంచి బయటికి రాలేని పరిస్థితి ఏర్పడింది. నా జీవన శైలిలో పెద్ద మార్పు చోటు చేసుకుంది. ఇది కొందరికి హాస్యాస్పదం అనిపించవచ్చుగానీ సున్నిత మనస్కులకు ఇదొక పెద్ద సమస్య. ప్రస్తుతం ఇది నా సమస్య. “హైదరాబాదే కదా! అనుకున్నప్పుడు వెళ్లి రావచ్చుకదా!” అని ఓదార్చే శ్రేయోభిలాషులూ వుంటారు. కానీ సాధ్యాసాధ్యాలు పక్కన పెడితే కొంతకాలం వరకూ నాకు (మాకు) ఇది జీర్ణించుకోలేని అంశం. ఐదు సంవత్సరాలు నా దగ్గరే పెరిగిన నా మనవరాలిని రోజూ చూడకుండా ఉండడం అంత సులభం కాదు. అలవాటు పడడానికి నా ప్రయత్నం నేను చేస్తున్నాను. కానీ ఇప్పటికీ గెలుపు మానవరాలిదే!

తాత-అమ్మమ్మలతో బేబి ఆన్షి.

నేను ఓడిపోతున్నాను. ఏది ఏమైనా నా మనవరాలు కూడా నాకు దూరంగా ఉండడానికి అలవాటు పడాలి/పడుతున్నది. తల్లిదండ్రులు కదా ఆమెకు ప్రథమ స్ధానం. ఏది ఏమైనా నా మనవరాలు హైదరాబాద్ వాతావరణానికి అలవాటు పడాలి, అక్కడి స్కూల్‌కి అలవాటు పడాలి, చదువులో చురుగ్గా ఉండాలి, ఆమె సుఖము/సంతోషము, ఆరోగ్యము/ఆనందమే నేను కోరుకుంటాను. ఒంటరి జీవితానికి అలవాటు పడడం ప్రస్తుతం నా ప్రధాన కర్తవ్యం. ఈ సమాజంలో, ఈ యాంత్రిక జీవితంలో నాలాంటివారు ఇంకెందరో!!

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 8:08 am
సంచిక సంపాదకవర్గానికి ఇతర సాంకేతిక నిపుణుల కు హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు
–డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
హన్మకొండ జిల్లా

Reply
2

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 8:32 am
Gd Mng Doctor garu,
అందుకే అసలు kanna వడ్డి ne ishtam ani అంటారు.
–సూర్య నారాయణ రావు
హైదరాబాద్.

Reply
1. 2.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 8:32 am
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
3

Rajendra+Prasad
February 13, 2022 at 8:59 am
It is quite common to feel such a loss when the loved ones seperate from us to live else where. But that’s a sweet feeling. The family values of love, care are to be preserved for good society and you are displaying such.
-Rajendra Prasad

Reply
1. 3.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:23 am
  Thank you
  Rajendra prasad garu.
  You are absolutely correct.
  
  Reply
4

Sagar
February 13, 2022 at 9:15 am
మీరన్నట్లు కాలగమనంలో అన్నీ సర్ధుకుంటాయి సర్ . మనవరాలు ఎదుగుదల కూడ మీరు చూడాలి కదా? ఆ ఆశ మీ కుమార్తెకు కూడ ఉంటుంది కదా? అది స్వార్ధంకాదు. అనుబంధం. బంధాలు , అనుబధాలు ఎప్పటికీ శాశ్వతమే నా దృష్టిలో.మంచి విషయాన్ని వివరించిన మీకు ధన్యవాదములు సర్ ?

Reply
1. 4.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:25 am
  ప్రయత్నం చేస్తున్నాను సాగర్
  వీలుకావడం లేదు
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
5

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 9:51 am
Very nicely expressed. I can feel the pain Brother 😞😞😞
–Alexander.nama
Safilguda
Secunderabad.

Reply
1. 5.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:52 am
  Thank you brother.
  
  Reply
6

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 9:55 am
నమస్కారం..ఆత్మీయ అనుబంధం అనేది మీ మనసుకు దగ్గరైన వేళ ఎడబాటు అనేది తీరని వేదన.అది ప్రతీతండ్రి అనుభవించేది.ఐతే,మనుమరాలు తో మీకు కలిగిన మమేకం మిమ్మల్ని ఓతీరాన నిలిపింది
—డా. మల్లి కార్జున్
హన్మకొండ జిల్లా.

Reply
1. 6.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:55 am
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
7

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 10:48 am
ఎడబాటును మనసు తట్టుకోలేక క్షోభిస్తున్నా…
పిల్లల అభివృద్ధిని ఆకాంక్షిస్తూ
ఒంటరితనానికి అలవాటు పడే ప్రయత్నం చేయటం 👏👏👏👏అభినందనీయం సున్నితమైన సహజ మానవ మనస్తత్వాలు… బాగుంది !
—–కోరాడ నరసింహారావు
విశాఖపట్నం.

Reply
1. 7.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 10:48 am
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
8

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 12:47 pm
కుమార్తెను పంపించినప్పుడు కణ్వమహర్షి కే ఆ దుఃఖం తప్ప లేదు అని చదువుకున్నాం.కానీ అనుభవంలోకి వస్తేనే ఎవరికైనా తెలుస్తుంది.మా ఒక్కగానిఒక్క అమ్మాయి వివాహానంతరం విదేశాలకి వెళ్ళిపోతే ఎప్పుడూ దూరంగా వదిలి ఉండలేని నేను ఒక కవితలోఅదంతా నింపాను.కాని ఆరేళ్ళ కే పచ్చని సంసారం పై పడిన పిడుగుపాటు తో నిస్సహాయంగా వచ్చిన అమ్మాయిని మళ్ళా కన్నీళ్ళతో నే హత్తుకున్నాను.ఇక మానివేయాలి ఆటపాటలే మా మనసు గాయాల్ని మానిపోయేలా చేసాయి.ఎప్పుడైనా అసలు కంటే కొసరు ముద్దు కదా.
చాలా బాగా రాసారు ప్రసాద్ గారూ.మనసారా అభినందనలు.
—-శీలా సుభద్రాదేవి
హైదరాబాద్.

Reply
1. 8.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 12:48 pm
  చక్కని మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలుమేడంగారూ
  
  Reply
9

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 1:31 pm
Sir I regularly read sanchika especially your article without fail.This week article is good message.
—-C.Ramamurthy
Hyderabad.

Reply
1. 9.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 1:32 pm
  Thank you so much sir
  
  Reply
10

డా. కె.ఎల్ వి ప్రసాద్
February 13, 2022 at 4:18 pm
మీ అమ్మాయిని అత్తగారింటికి పంపేప్పుడు మీ హృదయ వేదన చదువుతుంటే, నాకు మా తండ్రిగారు గుర్తుకు వచ్చారు సర్. ప్రతి తండ్రి హృదయం ఇంతే. బయట ఎంత ధైర్యంగా ఉన్న పిల్లల విషయంలో అతి సున్నితం.
–తంగెళ్ల శ్రీ దేవిరెడ్డి
హైదరాబాద్.

Reply
1. 10.1
  
  డా. కె.ఎల్ వి ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 4:19 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలండీ
  
  Reply
11

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 5:10 pm
జ్ఞాపకాల పందిరి 97 లో మీ అమ్మాయితో మీ అనుబంధం మరియు కూతురు పెళ్ళైన తర్వాత అత్తగారింటికి వెళ్లినప్పుడు మీ మానసిక బాధను వర్ణించారు. ఇది ప్రతి ఆడపిల్ల తండ్రి అనుభవించే బాధ. అది అనుభవంలోకి వస్తేనే తెలుస్తుంది. చి. అన్షీతో మీ అనుబంధం మీరు ఎన్నో సార్లు జ్ఞాపకాల పందిరిలో తెలిపారు.
—శ్రీ నివాసాచారి.జి
కాజీపేట.

Reply
1. 11.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 5:10 pm
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
12

D. Umashanker
February 13, 2022 at 5:23 pm
తాతలందరి మనోవేదనను ఎంతో హృద్యంగా ఆవిష్కరించారు డాక్టర్ సాబ్

Reply
1. 12.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 8:00 pm
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
13

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 5:35 pm
perhaps ,even if it is not able to bridge physical distance between you and your grand daughter, some time spent in chatting with her via.the telephone medium and whatsapp, your emotional depression may be diluted. ofcourse it is not that easy,all said and done
—-C.Chalapathi rao
Hyderabad.

Reply
1. 13.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 5:35 pm
  Thank you somuch sir.
  
  Reply
14

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 9:25 pm
నా మనవరాలు అమెరికా వెళ్లిన తర్వాత నా పరిస్దితి అదే.
—–విజయలక్ష్మి. కస్తూరి
హైదరాబాద్.

Reply
1. 14.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:25 pm
  ధన్యవాదాలండీ
  
  Reply
15

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 13, 2022 at 9:53 pm
తండ్రిగా తాతగారిగా ఇద్దరు ఆడపిల్లల పట్ల మీరు పెంచుకున్న అనుబంధం అపురూపమైనది అనిర్వచనీయమైనది.పిల్లల పిల్లల్ని చిన్ననాటి నుండి ఊహ తెలిసేవరకూ పెంచి ఇప్పుడు దూరంగా పంపాలి అంటే ఆ వ్యధ వర్ణనాతీతం. అయితే ఉద్యోగరీత్యా అత్యంత బాధ్యతాయుతమైన పదవిలో ఉన్న మీ అమ్మాయికి కావలసిన సమయంలో మీరు దగ్గర ఉన్నారని చిన్ని పాపాయితో మీ కుమార్తె మీవద్ద అత్యంత కంఫర్ట్ గా ఉండడానికి వచ్చిన ఒక మంచి అవకాశం ఆ కాలమంతా అనిపిస్తుంది సర్.పాపాయికి ఊహ తెలిసే వరకూ తల్లికి ఎంతో ఒత్తిడి ఉంటుంది ఆ ఒత్తిడి కాలంలో మీరు వారి వెంట ఉన్నారు దైవికంగా.చక్కటి తాతయ్య అమ్మమ్మ పొత్తిళ్లలో హాయిగా పెరిగింది పాపాయి.ఆ అనుబంధానికి దూరం రావడం సున్నిత మనస్కులు అయిన మీకు ఎంతటి బాధను కలిగిస్తుందో ఈ అక్షరాల్లో అర్ధం అవుతుంది సర్.పాప వృద్ధే మీ కోరిక కాబట్టి మీరు ధైర్యంగా ఉండాలి అని మనవి మాత్రం చేయగలం.తాతయ్యలు, అమ్మమ్మలు నానమ్మల మనస్సులు ఎలా కొట్టుకులాడుతూ ఉంటాయో కళ్ళు చెమర్చేలా తెలియచేశారు.మీ ప్రేమ ఇంతగా పొందిన మీ మనవరాలు అదృష్టవంతురాలు.💐🙏
—నాగజ్యోతి శేఖర్
కాకినాడ.

Reply
1. 15.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 13, 2022 at 9:53 pm
  ధన్యవాదాలమ్మా
  చక్కగా రాశారు.
  
  Reply
16

మొహమ్మద్+అఫ్సర+వలీషా
February 13, 2022 at 11:57 pm
మీ ఎపిసోడ్ 97 చదువు తుంటే చాలా బాధ కలిగింది సార్. ఎందుకంటే నేను ఒక కూతురిని , అమ్మ ను , అత్తను నానమ్మ ను , ఎడబాటు లోని ఆవేదన చెప్పనలవి కాదని తెలుసు. ప్రస్తుతం మీ బాధను అర్ధం చేసుకోగలను.కాలమే అన్నిటికీ పరిష్కారం అనుకున్నా అనుభవించిన వారికి తప్పకుండా తెలుస్తుంది దాని వెనుక ఆత్మీయ బంధం ఎంత గట్టిగా ముడివేసుకుని ఉందో.మనసును కదిలించిన ఈ ఎపిసోడ్ కు హృదయపూర్వక శుభాభినందనలు సార్.💐💐💐💐💐💐💐💐💐 చిన్నారి ఆన్షీ తో మీ అనుబంధం మాకు తెలుసు సార్. ఈ తాతయ్యను మర్చి పోదు చక్కగా చదువు కుని అమ్మ తాతయ్య లకు తగినదిగా పేరు తెచ్చుకుంటుంది.చివరగా ఒక చిన్న మాట అనుభవ పూరమైనది .మనకిష్ట మైన వారి గురించి ఆవేదన చింత పడితే వాళ్ళు సిక్ అవుతారట .పాప గురించి ఎక్కువ ఆలోచింపక తను ఎప్పుడూ హ్యాపీ గా ఉంటోంది అని కోరుకోండి .అక్కడ తను హ్యాపీ ఇక్కడ మీరూ హ్యాపీ గా ఉంటారు.

Reply
1. 16.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 14, 2022 at 7:24 am
  అలాగే పాపా
  కృతజ్ఞతలు నీ అభిమానానికి.
  
  Reply
17

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 14, 2022 at 7:22 am
97వసంచిక మనసుకు హత్తేటట్టున్నది.అమాయి పండ్లి చేసి అత్తవారింటికి పంపేటప్పుడు మీరనుభవించిన ఉద్వేగాలు కోద్దిగ తక్కువ ఎక్కువలుగా అందరూ అనుభవించేవే లేదా అనుభవిఅంచినవే
శకుంతల దుష్యంతూని దగ్గరికి వెళ్ళేటప్పుడు పెంచినతండ్రి కణ్వుడు చాలావబాధపడుతూ శకుంతల వెళ్ళి పోతున్నదంటేఎడద కలత చెందుతున్నది.కన్నీటితో దృష్టి కి ఆటంకంశకలుగుతూన్నది కంఠం గద్గద మౌతున్నది ఈరకంగా వనవాసిని మునినైననేనే బాధపడుతుంటే గృహస్థులు తమబిడ్డలను అత్తవారింటికి సాగదోలేటప్పుడు ఎంత వంతచెందుతారోకదా అనిబాధపడుతాడు. అమ్మాయి ఉద్యోగరీత్యా వరంగల్ కాక వేరేచోట ఉండి ఉన్నట్టైతే ఇంత బెంగ పడే అవసరంవచ్చేదా అన్నది ఊహాజనితమైన ప్రశ్న. దూరంగా ఉండి వుంటే మనుమరాలితో ఇంతఅనుబంధం పెనవేసుకోబడేదికాదు.తరువాత వియోగంలో ఇంత దుఃఖం కలిగేది కాదు.మానవ సహజమైన ఆప్యాయతలు ,ఉద్వేగాలూ తప్పవు.అందుకే అంటారేమో అటాచ్మెంట్ ఎక్కువైనా కొద్దీ ఆతర్వాత పడేబాధ ఎక్కువౌతుంది అని .నేను సరిగా చెప్పగలిగినానోవలేదో సుఖదుఃఖాలను సభంగా స్వీకరించాలెననేది చెప్పినంత సులువు కాదు.జీవితంఇది అన్నింటికీ అలవాటు పడేస్తది.
—రామశాస్త్రి. నా
హన్మకొండ.

Reply
1. 17.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 14, 2022 at 7:25 am
  శాస్త్రి గారికి
  హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు సర్
  
  Reply
18

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 14, 2022 at 7:32 am
Chala bagundi. Manava sambandalu nundi kasta yedabatu kaligite thattuko lene sunnita manasu kala vallu gurinchi Meeru
Chala baga vivarincharu.

Jogam,
Vanastalipuram
Hyd.

Reply
1. 18.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 14, 2022 at 7:33 am
  ధన్యవాదాలు
  చంద్రశేఖర్.
  
  Reply
19

Bhujanga rao
February 14, 2022 at 10:39 am
జీవితంలో జరుగుతున్న మార్పులకు అనుగుణంగా
బాధలు,విషాదాలు మరియు సంతోషాలు ఒక భాగమే.అసలు కంటే వడ్డీ మిన్న అంటారు.బంధాలు అనుబంధాలు ఎప్పటికి శాశ్వతమే, ఊహించని విధంగా పరిస్థితుల ప్రభావంతో మనుమరాలుతో ఆత్మీయ అను బంధముగా ఏర్పడి,మనస్సుకు దగ్గరై,ఎడబాటు అనేది కష్టంగా ఉంటుంది, అందరూ అనుభవించేదే.అయినా మనుమరాలుతో మమేకమై ఆట పాటలతో ఆనందించిన తీరు మరియు మీ మనుమరాలుతో మీకున్న అనుబంధం మాకు తెలుసు సర్.మీరు చాలా అదృష్టవంతులు డాక్టర్ గారు🙏

Reply
1. 19.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 14, 2022 at 2:22 pm
  ధన్యవాదాలండీ
  భుజంగరావు గారూ.
  
  Reply
20

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 14, 2022 at 2:23 pm
మానసిక వేదన కూడా ఇలా రాయగలగడం మీ ప్రత్యేకత.
—-డా. డి.సుజాత
విజయవాడ.

Reply
1. 20.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 14, 2022 at 2:24 pm
  మీ స్పందన కు ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
21

శ్యామకుమార్ చాగల్
February 14, 2022 at 9:10 pm
జీవితం లో ఎదురయ్యే కష్ట సుఖాలను ఎలా ఎదుర్కొనాలో చెబుతూనే , మనుషులు వాటి తో ఏ విధంగా బాధలు పడుతుంటారో చాలా బాగా వివరించారు. స్థితప్రజ్ఞత అంటే ఏమిటో అద్భుతంగా వర్ణించారు. మానసిక బలం ఎంత ముఖ్యమో వివరిస్తూనే అది లేకుంటే ఏమవుతుందో కూడా చెప్పడం కూడా చాలా బాగుంది.
ఇవన్నీ చెప్పటం సులభమే కానీ తన వరకూ వస్తే ఎలా ఉందొ కూడా చెప్పేసారు డాక్టర్ కె ఎల్ వి ప్రసాద్ గారు.

స్వానుభవాలు చెప్పటం, స్వగతము చెప్పటం చాలా మామూలే కానీ అందులో వున్న వాస్తవాలను, వాటికి అనుసంధానించి తన అనుభవాలను చెప్పటం రచయిత గారి విశేష నైపుణ్యమే .నిజం చెప్పాలంటే కూతురి గురించి ఎంత చెప్పినా తక్కువే. కూతురి ప్రేమ పొందటం పూర్వ జన్మ లో చేసుకున్న పుణ్యం. ప్రతీ కథలో
సమయానుకూలంగా కొందరు స్నేహితులు చేసిన సహాయాన్ని ప్రస్తావించకుండా వుండరు డాక్టర్ కె ఎల్ వి ప్రసాద్ .
తాత , మనమడు కథలు చాలా వున్నాయి. తాతా మనమరాలు మీద ఒకటే సినిమా వచ్చింది ,అదే సీత రామయ్య గారి మనమరాలు. ఇప్పుడు అలాంటి ప్రేమానుబంధం ఇక్కడ చూస్తున్నాం.
తన మనమరాలు ని విడిచి ఉండటం ఎంత కష్టమో చెప్పుకుంటూ , అందులో కల బాధ్యత , భవిష్యత్తు గురించి చెప్పి ముగించటం బావుంది.
ఈ కష్టాలు దాదాపుగా అందరి తాత లకు ఉంటాయి. కాస్త ఎక్కువ తక్కువగా.

Reply
1. 21.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 15, 2022 at 2:45 pm
  మిత్రమా
  నీ విశ్లేషణ చాల బాగుంది
  నీలోని రచయిత
  పూర్తిగా ఇప్పుడు
  పురివిప్పిన నెమలి సుమా
  అభినందనలు.
  
  Reply
22

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 15, 2022 at 11:12 am
డాక్టర్ గారు నమస్కారం💐
   మీ జ్ఞాపకాల పందిరి లోని 97 వ భాగం పూర్తిగా చదివాను . విషయము కొంచెం తీవ్రమైన తీపి బాధతో కూడుకున్నది. ఉపోద్ఘాతంలో మీరు సెలవిచ్చినట్లు పరిస్థితులకు అలవాటు పడాలి ..లేదా ఏనాటికైనా ఈ దూరము తప్పేది కాదు కదా… అని ఎన్నో ఊరడింపు మాటలు చెప్పేవారిలో నేను ఒకరిని.
   కాదంటే నా ఉద్దేశంలో ఈ మధ్యకాలంలో మీరు ఎదుర్కొన్న సమస్యలనుండి బయటపడ గలిగిన విధానము… ముఖ్యంగా కరోనా కష్ట కాలంలో మీ అమ్మాయి మీ దగ్గరలో మీకు చేదోడు వాదోడుగా ఉండటం, విదేశాలలో ఒంటరిగా మనో వేదన అనుభవిస్తున్న రాహుల్ కి ఒక మంచి జీవితాన్ని అందించగలగటంలో సఫలీకృతులు అయిన విషయాలను పరిశీలిస్తే ఈ సమస్య అతి సాధారణమైనది గా కనిపిస్తుంది. ఏ గూటి పక్షి ఆ గూటికే చేరాలి కదా గురువుగారు!
   సరదాగా ఓ చిలిపి సలహా..
నేను మీ అల్లుడు తంబీ తో మాట్లాడి , మరో బాబునో లేదా పాపనో కన్న తర్వాత మీ ముద్దుల పెద్ద మనుమరాలిని తాతయ్య కు తోడుగా హన్మకొండకు పంపమని సలహా ఇస్తాను.
—బి.రామకృష్ణా రెడ్డి
సికింద్రాబాద్.

Reply
1. 22.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 15, 2022 at 11:13 am
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Reply
23

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 16, 2022 at 3:20 pm
మీ ఙాపకాలపందిరి ఓ కంట పన్నీరు ఓ కంట కన్నీరులా అన్పించింది సార్. నాకూ మీలాంటి అనుభవమే పాప పెళ్ళితో ఎదురైంది. కరోన పుణ్యమా అని వర్క్ ఫ్రం హోం పేరన శృతి, పదవీవిరమణ పొందినా దాని తోడుతో ఏ బాధ లేకుండా రెండేళ్ల కాలం హాయిగా గడిచింది. డిసెంబర్ లో పాప పెళ్ళి ఐంది. అల్లుడు శ్రీకాంత్ అమెరికాలో ఉన్న రీత్యా తనూ పోవాలి కదా! ప్రస్తుతం హైదరాబాద్ లో ఉన్న ఆన్షి గురించి మీరెలా బాధపడుతున్నారో నా పరిస్థితి త్వరలో అదే. ఇండియాలో ఉంటే మనం పోవడానికీ, వారు రావడానికీ వీలు అనుకున్నాను కానీ మీ బాధ చూస్తుంటే ( చదువుతుంటే) ఎక్కడున్నా మనదగ్గరుంటే తప్ప బాధపడాల్సిందే కదా అన్పించింది సార్. ఉద్యోగం, చదువుల దృష్ట్యా ఈ రోజుల్లో దూరాభారాలు తప్పడంలేదు. కాలమే అన్ని గాయాలకూ మందు. మీకు రచనావ్యాసంగం ,మంచి సహచరి తోడున్నారు. పిల్లల భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తూ బాధను దిగమింగుకోవాల్సిందేనేమో సోదరా! ధప్యవాదాలతో 🙏
–డా.విద్యాదేవి. ఆకునూరు
హన్మకొండ.

Reply
1. 23.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 16, 2022 at 3:20 pm
  అమ్మా
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాల.
  
  Reply
24

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
February 17, 2022 at 10:40 am
Dr.Prasad Garu!
Jeevitha Sathyaalanu chakkagaa aavishkarinchaaru!!
Kaani……
Mee Kutumbaka sabhyula Madhyana vunde premaabhimaanaalu chaalaa kutumbaalalo vuntuntaayi..
Andariki ave Aanandaalu .. ave Baadhalu..
Oka rachayitha gaa meeru baagaa vivaristhunnaaru..
Konthamandi vivarinchaleru..cheppukoleru..
Kaani oka rachayitha gaa meeru vraayadamlo thappe ledu…
Kaani oka snehithudigaa , shreyobhilaashigaa oka chinna salahaa..ledaa hetcharika..anukondi..
Meevaallapai meeku premaabhimaanaalu vundotchu..
Kaani avi mothaaduku minchithe , MOHAM Gaa maarathaayi..
Ippudu Mee paristhithi ade!!!
Moham manchidikaadu..Lothugaa aalochisthe anardhamkoodaa..
Mee episodes chaalaa chadivina meedata,ilaa cheppadaaniki saahasisthunnaanu..

Dayachesi anyadhaa bhaavinchakandi..

Positive gaa aalochinchandi…

Meeku cheppadaginanthati vaadini kaanu , ayinaa mee abhimaanaanigaa vraashaanu,,
Dhanyavaadaalandi 🙏🙏🙏
—-Thota.Sambasivarao
Hyderabad.

Reply
1. 24.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  February 17, 2022 at 10:41 am
  Thank you.
  
  Reply
25

డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
March 9, 2022 at 4:43 pm
E sanchika naku benga ga anipinchindi sir.
Oka rakamaina sandadi alavatayaka ila undalante lonely ga anipisthundi.

Kani mee kavithalu rachanalu meeku yeppatiki thodu ga unde pillalu,manumalu.time ni sadviniyogam chesuko kalige talent undi sir.
——Mrs.sujana panth
Bheemaaram
HANAMKONDA.

Reply
1. 25.1
  
  డా.కె.ఎల్.డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్వి డాక్టర్ .ప్రసాద్
  March 9, 2022 at 4:44 pm
  Thank you madam.
  
  Reply