జ్ఞాపకాల పందిరి-194 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-194

[“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే..!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.]

పిల్లలు – పాఠ్యపుస్తకాలు

పూర్వం గురువుల దగ్గర శిష్యరికం చేసి, విద్యను లేదా జ్ఞానాన్ని పొందేవారు. అప్పుడు గురుకులాలు (ఆశ్రమాలు) ఉండేవి. గురువు నివసించే ప్రదేశాల్లోనే అవి ఉండేవి. గురువు దగ్గర ఆశ్రయం దొరకడం అంత సులభమైన పనేమీ కాదు. గురువు దగ్గర క్రమశిక్షణ ప్రధానం. గురుసేవతో పాటు చదువు కూడా నడిచేది. చదువు ప్రధానంగా జీవితం గురించి. జీవితంలో తెలుసుకోవలసిన మంచి – చెడ్డలు, భక్తి, సేవాగుణం, దానగుణం మొదలైన అంశాలకు ప్రాధాన్యత ఉండేది. ఆ చదువు – గురువు చెబితే వినడం తప్ప పుస్తకాలలో పాఠాలు చదివి అప్పగించడాలు, పరీక్షల కోసం బట్టీ పట్టడాలు వుండేవి కాదు. ఆధునికత పేరుతోనూ, మొత్తం ప్రపంచాన్ని అవగాహన చేసుకోవాలనే దృష్టితోనూ, పాఠ్యపుస్తకాల శకం ప్రారంభమైంది. విద్యను పలు రకాలుగా విభజించారు. విజ్ఞానశాస్త్రము, సాంఘిక శాస్త్రము, గణిత శాస్త్రము, భాషా శాస్త్రము – తెలుగు/హిందీ/సంస్కృతము/ఆంగ్లము వగైరా. పిల్లల వయసును బట్టి, వారి అవగాహనా శక్తిని బట్టి, తరగతి వారీగా పిల్లలకు అవసరమైన పాఠ్యాంశాలు (సిలబస్) నిర్ణయించబడేవి. ఆయా శాస్త్ర నిపుణుల పూర్తి సలహాల మీదనే, పాఠ్యపుస్తకాలు తయారయ్యేవి. సమాజంలోనికి ప్రయివేట్ విద్యాసంస్థల ప్రవేశం కానంత వరకూ, ఈ పద్ధతులు సజావుగానే సాగాయి. ఎప్పుడైతే ప్రయివేట్ విద్యాసంస్థల ప్రాధాన్యత పెరిగిందో, వారికి అనువైన పాఠ్య గ్రంథాలను, సిలబస్‌ను సమకూర్చుకోవడం మొదలు పెట్టిన తర్వాత ఎవరి ఇష్టం వారిదయింది. ప్రభుత్వ నిబంధనలకు చెల్లు చీటీ పలికారు. తర్వాత ప్రభుత్వపరంగా కొన్ని క్లాసులకు విద్యాశాఖ ముద్రించిన పాఠ్య పుస్తకాలు మాత్రమే తప్పనిసరి చేశారు. అలా అని ప్రైవేట్ విద్యా సంస్థలు ఎన్నుకునే పాఠ్యగ్రంథాలను తప్పుపట్టడం నా ఉద్దేశం కాదు. కొన్ని నిబంధనలు పాటించకపోవడం మూలాన, అప్పుడప్పుడు కొన్ని సమస్యలు ఉత్పన్నమవుతున్నాయి.

ఇటువంటి విషయాలను అధిగమించడానికి ప్రభుత్వాలు సైతం, విద్యారంగంలో అనుభవం వున్న పెద్దలతో కమిటీలను వేసి సిలబస్ విషయంలో ఇబ్బందులు రాకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకున్నప్పటికీ, పాలక ప్రభుత్వంలోని పార్టీల ప్రభావం వల్ల కొన్ని ఇబ్బందులు రాక తప్పడంలేదు. ఆయా పార్టీలకు అనుకూలమైన పాఠ్యాంశాలు సిలబస్‌లో చేర్చడం, వాళ్లకు ఇష్టంలేని పాఠాలు, మంచివైనా సిలబస్ నుండి తీసివేయడం వంటి విషయాలు కొత్తగా తలెత్తుతున్న చిక్కు విషయాలు. ఇక్కడ ‘ఎక్స్‌పర్ట్ కమిటీలు’ ఏమీ చేయలేని పరిస్థితి ఏర్పడుతున్నది. ప్రభుత్వం ఎలా చేయమంటే అలా చేయవలసి వస్తున్నది. దీనికి తోడు ఎక్స్‌పర్ట్ కమిటీ సభ్యుల్లో కూడా భేదాభిప్రాయాలు వచ్చి, కులాల వారీగా, మతాల వారీగా విడిపోవడం వంటి చేష్టల వల్ల పిల్లల్లో తికమక పరిస్థితులు ఏర్పడడానికి తావిస్తున్నాయి.

ఇది చాలా బాధాకరమైన విషయం. ఉపాధ్యాయులకు తల్లిదండ్రులకు మధ్య పిల్లలు నలిగిపోతున్నారు.

పాఠ్యపుస్తకాలలో మహాత్మా గాంధీ గురించి ఉంటే కొందరు తల్లిదండ్రులకు ఇష్టం ఉండదు. అంబేడ్కర్ అంటే మరికొందరు తల్లిదండ్రులకు ఇష్టం ఉండదు. బుద్ధుడు అంటే కొందరికి, జీసస్ అంటే మరికొంతమందికి ఇష్టం ఉండదు. ఆయా వ్యక్తుల గొప్పతనం గురించి చూడాలి గాని, ఆయా మహానుభావుల కులాలను, మతాలను పిల్లలకు భూతద్దంలో చూపించి, పిల్లల బుర్ర చెడగొట్టకూడదు. ముఖ్యంగా వాటిని పాఠాలు గానే చూడాలి గాని తల్లిదండ్రలు తమ స్వంత అభిప్రాయాలను పిల్లలపై రుద్దకూడదు. ఇలాంటి భిన్నమైన అభిప్రాయాలను వారు జీర్ణించుకోలేరు. లేదా తల్లిదండ్రులు చెప్పిన మాటలకే ప్రాధాన్యత నిచ్చి జీవితాంతం అవే గుర్తుంచుకుంటారు.

ఇదంతా రాయడానికి ముఖ్య కారణం నాకు ఎదురైన రెండు సంఘటనలు. అవి తెలిస్తే ఎలాంటి వారికైనా బాధను కలిగిస్తాయి. మొదటిది మా ఇంట్లోని సంఘటననే విన్నవిస్తాను. సంగతి పక్కన పెడితే, మా కుటుంబంలో క్రైస్తవం పాటిస్తారు. ఇది నిన్నమొన్నటి విషయం కాదు, తాత ముత్తాతల నాటి విషయం. సర్వజనులకు ఏసుక్రీస్తు దేవుడు అని భావిస్తారు. పిల్లలకు కూడా చర్చిలకు అనుబంధంగా వుండే ‘సండే స్కూల్’ లో, ఇదే విషయం బోధిస్తారు. అందుచేత లేత హృదయాల్లో ఇదే గట్టిగా నాటుకుపోయి ఉంటుంది. అందుచేత ఇతరులు ఏమి చెప్పినా వారు నమ్మే పరిస్థితిలో వుండరు. ఆ వయసు అలాంటిది మరి. మనం చెప్పే ప్రతి విషయం, జాగ్రత్తగా చెప్పాలి, అప్రమత్తంగా ఉండాలి.

పాఠ్యపుస్తకాల్లో నిర్దేశించిన పాఠాలే ఉపాధ్యాయులు బోధించాలి. అలా కాదు అనే హక్కు తల్లిదండ్రులకు ఉండదు. గ్రంథకర్తలను ప్రశ్నించే హక్కు తల్లిదండ్రులకు ఉంటుంది కానీ, విద్యార్థులను, ఉపాధ్యాయులను ప్రశ్నించే అవకాశం లేదు. ఈ నేపథ్యంలో, ఒక రోజు బయటికి వెళ్లి, ఇంట్లో ప్రవేశిస్తున్న సమయంలో, మా అమ్మాయి, కూతురి చేత హోంవర్క్ చేయించి, పాఠం చదవమంటుంటే, “నేను చదవను” అని మారాం చేస్తున్నది. సాధారణంగా నా మనవరాలు అలా చేయదు! సంగతి ఏమిటంటే, రెండవ తరగతి, ఇంగ్లీష్ మీడియం తెలుగు పాఠ్యపుస్తకంలో ‘వినాయకుడు’ గురించిన పాఠం అది. వినాయకుడు దేవుడని, ఏ పని ప్రారంభించినా వినాయకుడిని ప్రార్థిస్తారని, అలాంటి విశేషాలు వున్నాయి.

తల్లి మూర్ఖంగా కూతురుని ఆ పాఠం చదవొద్దని చెప్పింది. అదే విషయం కూతురు క్లాసులో వాళ్ళ తెలుగు టీచర్‌కు చెప్పింది. అప్పుడు ఆ టీచర్ నవ్వి “ఇది పుస్తకంలోని ఒక పాఠం, చదవకపొతే మార్కులు రావు” అని చెప్పిందట. ఇదీ తల్లికీ టీచర్‌కీ మధ్య నలిగిపోయిన నా మనవరాలి పరిస్థితి. ఇది విన్న తర్వాత బాధ కలగడమే కాదు, నా కూతురు మీద కోపం వచ్చింది కూడా. పాఠం, పాఠం గానే చదవనివ్వాలని, పిచ్చి పిచ్చి విషయాలు పిల్లల మెదళ్లలోకి చొప్పించకూడదని మా అమ్మాయిని మందలించాను. ఇది చాలా సున్నితమైన విషయం. చిన్న పిల్లల విషయంలో అతిజాగ్రత్తగా ఉండవలసిన విషయం. ఇంట్లో తల్లిదండ్రులు, బడిలో ఉపాధ్యాయులు అప్రమత్తంగా ఉండవలసిన అంశం.

నాకు తెలిసిన వాళ్ళింట్లో, ఇదే పద్ధతిలో దీనికి భిన్నమైన సంఘటన జరిగింది. అది కూడా నా దృష్టికి వచ్చింది. కానీ, వారికి నేనేమీ చెప్పలేని పరిస్థితి. అది హైందవ కుటుంభం.

పాఠ్యాంశం ‘క్రీస్తు జననం’. పిల్లలు అడిగే ప్రశ్నలకు, సరైన సమాధానం ఇంట్లో తల్లిదండ్రులు ఇవ్వలేకపోవడం గొప్ప నేరం. బడిలో ఒకటి, ఇంట్లో మరొకటి చెబుతుంటే పిల్లలకు ఎక్కడలేని తికమక! ఇది ఎట్టి పరిస్థితిలోను జరగకూడదు. పాఠ్య పుస్తక గ్రంథకర్తలు కూడా ఈ విషయంలో జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి. ఈ నేపథ్యంలో పిల్లల కోసం ఎంచుకునే పాఠ్య గ్రంథాల విషయంలో తీసుకొనవలసిన జాగ్రత్తల అవసరం ఎంతైనా వుంది.

పాఠ్య పుస్తకాల కోసం నిర్ణయించే పాఠాలను ఎన్నుకునే విషయంలో, అతి సున్నితమైన విషయాలను దృష్టిలో పెట్టుకుని నిర్ణయాలు తీసుకోవలసిన బాధ్యత, నిపుణుల కమిటీదే అన్న విషయం అందరూ గ్రహించాలి.
పాఠ్య గ్రంథాలలోని అంశాలపై తల్లిదండ్రులు పిల్లలతో బాధ్యతతో చర్చించాలి.

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

Rajendra Prasad
December 24, 2023 at 4:10 pm
Your points are practical and solution to such challenges are appreciable. Well discussed sir

Reply
1. 1.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 24, 2023 at 4:16 pm
  Thank you prasad garu.
  
  Reply
2

సుగుణ అల్లాణి
December 24, 2023 at 4:21 pm
సర్ నిజం మీరు చెప్పింది… నేను తెలుగు చెపుతున్న సమయం లో… పోతన భాగవతం లోని అంశాలు చెపుతుంటే ఆ పాఠం చదవను పరీక్ష లో వచ్చినా జవాబులు రాయను అంటూ ఏడవ తరగతి పిల్లవాడు మొండికేసాడు. కారణం పేరెంట్స్…. కొందరైతే ప్రాంతీయ భేదం కూడా పాటించేవారు… .. మతసంబంధమైన పాఠాల్లో ఉండే ముఖ్యోద్దేశ్శాల గురించి ఆలోచించడం … ప్రధానం

Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 24, 2023 at 4:41 pm
  ధన్యవాదాలు సుగుణ గారూ
  
  Reply
3

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 24, 2023 at 4:43 pm
Patha rojula chaduvu guruvulu vari paddathi nadatha nadavika vidhya Dani pradanynatha gurinchi chala baga rasaru Doctor garu. Congrats miku.
—ప్రొ.డేవిడ్
హైదరాబాద్.

Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 24, 2023 at 4:44 pm
  ధన్యవాదములు సర్.
  
  Reply
4

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 24, 2023 at 6:19 pm
చాలా నిజం మరియు ఈ సున్నితమైన పాఠాలు యువకులను కలవరపెట్టడమే కాకుండా కుటుంబ వ్యవస్థను కూడా ప్రభావితం చేస్తున్నాయి. ధన్యవాదాలు.
—-ప్రొ.పి.రవికుమార్
కాజీపేట.

Reply
1. 4.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 24, 2023 at 6:21 pm
  ధన్యవాదాలు సోదరా
  
  Reply
5

Shyamkumar... Nizamabad
December 24, 2023 at 7:19 pm
మన దేశానికి స్వాతంత్రం సిద్ధించిన నాటి నుండి విద్యార్థులకు అందించవలసిన పాఠ్యాంశాలలో సరియైన జాగరూకత వహించలేదని చెప్పాలి.
మన మొట్టమొదటి ఎడ్యుకేషన్ మినిస్టర్ మౌలానా గారికి కనీస స్కూల్ విద్య కూడా లేద ట.
గడిచిన తరంలో ఆడుతూ పాడుతూ విద్యనభ్యసించేవారు. విద్యార్థుల మీద ఇప్పుడు ఉన్నంతటి మానసిక ఒత్తిడి లేదని చెప్పాలి.
పాఠ్యాంశాల పరంగా చూస్తే అప్పటి జీవిత విధానానికి అది సరి అయినది.
మారుతున్న కాలానికి అనుగుణంగా దాని వేగాన్ని అందుకునే విధంగా అవి మారి పోవటం సహజమే.
కొత్తగా వస్తున్న ప్రభుత్వాల విధి విధానాల పరంగా అందులో కూడా మార్పు చేసుకోవడం తప్పేమీ కాదు. ఉదాహరణకి మన చరిత్ర మొత్తం బ్రిటిష్ వారి పెత్తనంతో రాయబడింది.
దురాక్రమణదారులను అత్యుత్తమైన రాజులుగా చిత్రీకరించారు అనడం లో సందేహం లేదు. భారతదేశ యొక్క సంస్కృతి సంప్రదాయాలను వెనక్కి నెట్టి పశ్చిమ దేశాల యొక్క సంస్కృతి జీవన విధానాన్ని గొప్పగా మన ముందు ఉంచారు.
వాటిని సరిదిద్దే ప్రయత్నాలను రాజకీయపరమైన దృష్టి కోణంలో చూసి వాటిని వ్యతిరేకిస్తూ లేదా బలపరుస్తూ ఉన్న పార్టీలను మనం చూస్తూనే ఉన్నాం.
ఇకపోతే దైవం, భక్తి కోణంలో రచయిత గారికి ఎదురైన అనుభవాన్ని దురదృష్టకరమైన సంఘటనగా భావించవచ్చు. మన దేశంలో మతమార్పిడులకు గురి అయిన వ్యక్తులు కొత్తగా వారు తీసుకున్న మతం పట్ల మత మౌఢ్యం అధిక రీతిలో ప్రదర్శించడం మనకందరికీ చిరపరిచితమే.
ఇంతకుముందు హిందువులలో మతసామరస్యం, పరమత సహనం అధికంగా ఉండేది. ఇప్పుడు కూడా ఉందనేది నిజం. అలా లేనట్లయితే మన దేశంలో హిందూ మతం నుండి వేరే మతంలోకి ఇన్ని మతమార్పిడులు ఇంత వేగంగా జరిగేవి కావు. ప్రపంచంలో ఏ దేశం కూడా భారతదేశం లాగా సెక్యులర్ గా లేదు.
అయితే ఈ సెక్యులర్ విధానాన్ని దుర్వినియోగం చేయడం మూలాన, రాజకీయ ప్రయోజనాలకు వాడుకోవడం జరుగుతుండడం మూలాన, లేదా రాజకీయ శక్తుల ప్రభావంతో హిందువులలో కూడా కొద్దిపాటి మార్పులు వస్తూ పరమత సహనం అనేది కాస్త కూసో తగ్గిపోతుంది అనేది ఎవరూ కాదనలేని నిజం.
ఓట్ల యావతో ధన ఆర్జనని పరమావధిగా ఉన్న రాజకీయ పార్టీలు వీటిని మరింత ఎగదోస్తూ మైనార్టీ బుజ్జగింపు చర్యల ద్వారా రాజకీయ అధికారాన్ని పొందడానికి ప్రయత్నిస్తుండగా, హిందువుల ఓట్లతో అధికారం రావడానికి మరి కొన్ని పార్టీలు తమ వంతు పాత్రను పోషిస్తున్నాయి.
విద్యార్థి లోకాన్ని మన దేశాన్ని పరిపాలించే ఉత్తమమైన భావిభారత పౌరులుగా తీర్చిదిద్దడానికి ఏకైక సాధనం మంచి విద్య మాత్రమే. అందులో ఏమాత్రం సందేహం లేదు.
విద్యా, ఆరోగ్య రంగాలు రెండు పూర్తిగా వాణిజ్య రంగంగా మారిపోయిన ప్రస్తుత తరుణంలో అది నెరవేరడం కల్ల అని అనిపిస్తుంది.
బాధ్యత కలిగిన దేశ పౌరులుగా మనము నిర్వర్తించవలసిన కర్తవ్యాన్ని సందర్భానుసారంగా వివరించారు
రచయిత శ్రీ డాక్టర్ కే ఎల్ వి ప్రసాద్. వారికి నా యొక్క అభినందన నమస్కారములు.

Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 26, 2023 at 6:24 pm
  మిత్రమా
  నీకు హృదయపూర్వక కృతజ్ఞతలు.
  
  Reply
6

sagar
December 24, 2023 at 8:01 pm
చిన్నపిల్లల మస్తిష్కంలో పెద్దల అభిప్రాయాలు జొప్పించడం నిజంగ మంచి పద్దతి కాదు. ఒక వేళ అది మంచి విషయమైనా చెప్పవలసిన రీతిలోనే చెప్పాలి అనేది నా అభిప్రాయం సర్. ఇక ఈ రోజుల్లో కొంతమంది మేధావులకు నాటి మహనీయుల లోపాలను వారి కులమే కాదు, లేనిపోని అబద్దపు ప్రచారాలు ప్రచారం చేయడం ఒక ప్యాషన్ అయింది. ఇక ఇలాంటి వాటికి మీరు చేసినట్లు మన ఇంటి దగ్గరనుంచే సంస్కరణ మొదలెట్టాలి. మంచి వ్యాసం అందించినందుకు ధన్యవాదములు సర్

Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 26, 2023 at 6:23 pm
  సాగర్
  నీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Reply
7

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 24, 2023 at 8:59 pm
ఎంత బాగా ‌. వివరించారు ఇన్ని మతాలు ఉన్న మన దేశంలో అన్ని ఫిలలు తెలుసుకోవాలి తల్లి తండ్రుల సహకరించాలి ఈవిషయాన్ని మీరు చాలా బాగా చెప్పారు
—-విజయలక్ష్మి. కస్టూరి
అమెరికా.

Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 24, 2023 at 9:00 pm
  ధన్యవాదాలు
  విజయ గారు.
  
  Reply
8

J Mohan Rao
December 24, 2023 at 11:08 pm
Sir తమరు చాల సున్నితము అయిన విషయము
చక్కగా వివరించారు. మన దేశములో ఇంతకు ముందు వేల సంవత్సరముల క్రిందట
వున్న గురుకుల విద్యాలయములు, వ్యవస్త నేడు లేదు. విద్య ద్వార మనిషి పరిపక్వత చెందుతాడు.
కాని నేడు , ముఖ్యముగ రెండు మూడు దశాబ్దాలు నుంచి ఇంచుమించు విద్య వ్యవస్త లోన corporate సంస్థలు వేళ్లునుకొన్నాయి
విద్య వ్యవస్త వ్యాపారము చేసి , teaching కంటె ( బోధన) , coaching institutes అయినవి. అభిలషణీయము కాదు. Students లోన వున్న innovative గుణం, rankల కోసం చదివే రోజుల్లో, సన్నగిలు తున్నది. మార్పు తల్లి తండ్రుల నుంచి రావాలి. మత సామరస్యము
గురించి అందరు పిల్లలకు తెలియ చెప్పవలెను
Moral values, దయ, సమాజము పట్ల అవగాహన కలిగి వుండేల syllabus తయారు చేయ వలెను.
మంచి వ్యాసం అందించారు. ధన్యవాదములు.

Reply
1. 8.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 25, 2023 at 12:14 pm
  మీ అమూల్య స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్
  
  Reply
9

పుట్టి నాగలక్ష్మి
December 25, 2023 at 12:01 am
ఈసారి మీరు తీసుకున్న అంశం సార్వజనీనమైనది.విద్యావ్యవస్థ లోని లొసుగులు,పాఠ్యాంశాల ఎంపికలోని పొరబాట్లు, విద్యావేత్తల నిర్ణయాలు నిమిత్త మాత్రమే కావడం నివారించలేని పరిస్థితులు నెలకొన్నాయి. కులాలు, మతాల, దేవుళ్ళ గురించిన భిన్నాభిప్రాయాలు పిల్లల మనస్సులను కలుషితం చేస్తున్నాయి.సిలబస్ తయారీలో ప్రభుత్వ జోక్యం ఉన్నంతవరకూ మనము ఏమీ చెయ్యలేని పరిస్థితులు.తల్లిదండ్రులే పిల్లల మనసులు కలుషితం కాకుండా చూసుకోవాలి మరి. మంచి అంశం తీసుకున్నందుకు ప్రసాద్ గారికి అభినందనలు.👍🙏🏻

Reply
1. 9.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 25, 2023 at 12:12 pm
  మీ అమూల్య స్పందనకు ధన్యవాదాలు
  
  Reply
10

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 25, 2023 at 12:10 pm
సార్ నమస్కారం! ఈ వారం శీర్షికలో మీరు చాలా సున్నితమైన, అందరూ ఆలోచించవలసిన విషయాన్ని ఎంచుకున్నారు. ముఖ్యంగా పిల్లల పాఠ్యపుస్తకాలలో ఇటువంటి మతపరమైన అంశాలను వ్యక్త పరచవలసిన అవసరం ఉందా?… అనే సందేహానికి, ఉంది …లేదు.. అనే దొరకని సమాధానమే లభిస్తుంది. మీరు చెప్పినట్టు ప్రభుత్వాలు నిపుణుల కమిటీ ద్వారా నిర్ణయించవలసిన విషయమే అయినప్పటికిని, ప్రజాస్వామ్య వ్యవస్థతో ముడిపడి ఉన్న ఏ పార్టీకి చెందిన ప్రభుత్వమైనా “పిల్లి మెడలో గంట ముందుగా ఎవరు కట్టాలి “..అనే ఏకాభిప్రాయానికి రాలేకపోతున్నారేమో! అందుకు కారణం తదనంతర పరిణామాలు ఎలా ఉంటాయో ఎవరు ఊహించలేరు.
కించిత్ స్వభావము గల వ్యక్తులే ఇతర మతాలకు సంబంధించిన ఆచార వ్యవహారాలను వక్రబుద్ధితో ఆలోచిస్తారు . ఇటువంటి స్వభావము మనదేశంలో కొందరు ముఖ్యంగా ,మతఛాందస్సులైన ముస్లిం మరియు క్రిస్టియన్ మైనార్టీ లోనే కనిపిస్తుంది. నాకు తెలిసినంతవరకు హైందవులలో ఈ స్వభావము బహు స్వల్పము. కారణం ఎదుటివాడి ఎదుగుదలను ఎలా అడ్డుకోవాలని ఆలోచించేవాడు ,పక్క ఇంట్లో ఏం జరిగితే నాకెందుకులే అని మిన్నకుండేవాడు ,కష్టాల్లో ఉన్న వాడిని పలకరించాలంటే తను ఎక్కడ సహాయపడవలసిస్తుందో అని తప్పుకునేవాడు , చివరగా అన్నింటికీ మించి, సర్దుకుపోయే గుణము గల హైందవుడు… ఇతర మతాల గురించి ఆలోచించడు… అనేది నా వ్యక్తిగత అభిప్రాయము.
—-బి.రామకృష్ణ రెడ్డి
సఫిల్ గూడా.

Reply
11

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 25, 2023 at 12:16 pm
మీ అమూల్య స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్

Reply
12

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
December 26, 2023 at 6:21 pm
194 వసంచిక ను విద్య గురించి.కదా.
మనదేశంలో ఎక్కువ నిరాదరణకు గురైనది ఎక్కువ ప్రయోగాలకూ గురి అవుతున్నదీ విద్య అనే అంశమే.పాలనలో ఏరాజకీయపార్టీ వుంటే ఆపార్టీ రాజకీయ సిద్ధాఅంతం ప్రకారం పాఠ్య ప్రణాలికలూ వుండాలనే పట్టుదలలూ విద్యారంగాన్ని పూర్థిగా కళంకం చేస్తున్నయి. పూర్వం విద్యాలయాలలోగ రకరకాల రాజకీయ సిద్ధాంథాలకూ నిబద్ధులయిన ఊపాధ్యాయులున్నా సిలబస్ లోవున్న పాఠాలు చెప్పేవారు తమ రాజకీయనిబద్ధతతో పని లేకుండా.
యాభైఏండ్లు జాతిపితగా కీర్తించబడ్డ గాంధీ పనికిరానివాడైపోతున్నడు సోషలిస్ట్ భావాలతో దేశానికి మార్గదర్శనం చేసిన నెహ్రూ దేశద్రోహిగావమారిపోయినాడు.స్వాతంత్ర్య సమరంలో అసలు సంబంధమేలేని పాల్గోనని వ్యతిరేకులు దేశరక్షణకొ కంకణంకట్టుకున్నవారయిపోతున్నరు.రాజ్యాంగం రచించిన మహానుభావుడు అంటరాని వాడవుతున్నడు
పాఠాలలో నీతి పద్యాలు చెడ్డవై పోతున్నవి.
రాజకీయపార్టీలు అధికారంలో వుండేది అయిదేండ్లో పదేండ్లో.ఈలోపుననే చేయగలిగినంత నష్టం చేస్తున్నరు
ఇంకోరాజకీయపార్టీ అధికారం రాగనే మళ్ళీమారుతది.విద్యార్థులు గందరగోళం లోనికి నెట్టబడుతున్నరు. ఇదంతా ఎప్పుడు ఆగుతుందో? విద్యారంగం లో విపరీత అసంఖ్యాక ప్రయోగాలెప్పుడాగిపోతయో !?
—-నాగిళ్ళ రామశాస్త్రి
హన్మకొండ.

Reply
1. 12.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  December 26, 2023 at 6:22 pm
  శాస్త్రి గారు ధన్యవాదాలండీ .
  
  Reply