జ్ఞాపకాల పందిరి-181 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-181

[“కొన్ని అనుభవాలు, కొందరి జీవితాలకు జ్ఞాన మార్గాలు కావచ్చు. జీవనశైలిని సరిదిద్దుకునే వినూత్న పోకడలు కావచ్చు. అందుకే, అందరి అనుభవాల జ్ఞాపకాలూ, అందరికి అవసరమే..!!” అంటూ తమ జ్ఞాపకాల పందిరి క్రింద విహరింపజేస్తున్నారు డా. కె. ఎల్. వి. ప్రసాద్.]

కమనీయ కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళనం

ఈ మధ్యకాలంలో అనేక కారణాల వల్ల కుటుంబాలు చిన్నాభిన్నం అయిపోతున్నాయి. మొబైల్ వంటి ఆధునిక మాధ్యమాల ఆవిష్కరణల దృష్ట్యా కనీసం ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ మాట్లాడుకునే వెసులుబాటు ఉన్నప్పటికీ, పరస్పరం కలుసుకుని కొన్ని గంటలో లేక కొన్నిరోజులో గడిపే అవకాశాలు సన్నగిల్లిపోయాయి.

కారణాలు చెప్పుకోవలసి వస్తే చాలా ఉంటాయి గాని, ఆలోచిస్తే ప్రధానంగా రెండు ముఖ్య కారణాలు కనిపిస్తాయి. చదువుల రీత్యా పిల్లలు వివిధ ప్రాంతాలకు వెళ్లడం, లేదా ఉద్యోగ రీత్యా లేదా వ్యాపార రీత్యా దేశ విదేశాల్లో వివిధ ప్రాంతాలకు వెళ్లి అక్కడ స్థిరపడిపోవడం ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో అనివార్యం అయిపొయింది. ఈ పరిస్థితుల్లో ఎవరు ఎక్కడ వున్నా ఒంటరితనమే (ముఖ్యంగా కుటుంబ సభ్యుల్లో). చాలామందిని ఒంటరితనం వెంటాడుతున్నది. ఎవరి పనుల్లో వాళ్ళు బిజీ అయిపోవడం మూలాన కలుసుకునే సందర్భాలు తక్కువై, తప్పని శుభకార్యాలు అయితే తప్ప సాధ్యం కావడం లేదు. చాలా మంది విద్యావంతుల కుటుంబాలలో తమ పిల్లలు రెక్కలు వచ్చిన పక్షుల్లా వివిధ ప్రాంతాలకో, లేదా విదేశాలకో వలసపోవడం వల్ల, చివరకు మిగిలేది ఆ ఇద్దరు వృద్ధ తల్లిదండ్రులే! ప్రస్తుతం ఇంచుమించు ప్రతి ఇంటిలోనూ జరుగుతున్న తతంగం ఇదే! ఈ పరిస్థితిని ఒక పట్టాన కొట్టి పారేయలేము, మరోపక్క స్వాగతించలేము కూడా.

తల్లిదండ్రులు, పిల్లలు, బంధువులు ఒకేచోట లేదా ఒకే ప్రాంతంలో వున్నవాళ్లు చాలా అదృష్టవంతులే అనుకోవాలి. అలాంటి అదృష్టవంతులు మన సమాజంలో అతికొద్ది మంది మాత్రమే వుంటున్నారు ఈ ఆధునిక కాలంలో.

రచయిత అత్తగారు, రచయిత దంపతులు(నిల్చున్నవారు), రచయిత మరదలు హేమ కుటుంబం

ఈ నేపథ్యంలో వృద్ధాశ్రమాలకు సైతం బాగా గిరాకీ పెరిగింది. పిల్లలు వున్నా చాలామంది కుటుంబాలలో, పిల్లలులేని వాతావరణమే కనిపిస్తున్నది. రాఖీ వంటి శుభకార్యాలలో తప్పనిసరిగా, అన్నదమ్ములు, అక్కాచెల్లెళ్లు కలుసుకునే పరిస్థితులు ఏర్పడుతున్నాయి తప్ప క్రమక్రమంగా ఆ సంప్రదాయాలు కూడా కనుమరుగయ్యే భవిష్యత్తు ఎంతో దూరంలో లేదనిపిస్తుంది. క్రమంగా మానవ సంబంధాలు అదృశ్యమయిపోతాయా? అన్న అనుమానం కూడా సత్యదూరం కాదనుకుంటాను.

ఈ మధ్య తరచుగా స్నేహితులతో, శ్రేయోభిలాషులతో ఆత్మీయ సమ్మేళనాలాలో కలుసుకుంటున్నప్పటికీ, కుటుంబపరంగా ఆత్మీయ సమ్మేళనాలు కరువైనాయనే చెప్పాలి. ఏ శుభ కార్యం అయినా ఇంటిలో వాళ్ళతోనే సరిపెట్టుకోవడం జరిగిపోతున్నది గానీ బంధువులతో కలుసుకుని, కొద్దికాలం లేదా కొద్దీ రోజులు గడిపే అవకాశాలు అసలు రావడం లేదు. వారి వారి పనుల్లో అందరూ బిజీనే మరి!

కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళనంలో మాట్లాడుతున్న రచయిత పెద్ద బావమరిది రాజబాబు పాండ్రాక (విజయవాడ)

ఈ నేపథ్యంలో ఒక మంచి అవకాశం అనుకోని రీతిలో ఎదురు వచ్చింది. హైద్రాబాద్ లోనే, మణికొండలో నూతన గృహంలో ఉంటున్న మా మరదలు శ్రీమతి ఎం. రేచెల్ హేమలత (నా శ్రీమతి అరుణకు స్వయానా చెల్లెలు) వాళ్ళింటికి మమ్మల్ని ఆహ్వానించింది. మమ్మల్నే మాత్రమే కాదు, విజయవాడలో ఉంటున్న మా అత్తగారు, ఇద్దరు తమ్ముళ్లు, వారి పిల్లలను కూడా ఆహ్వానించింది. ఈ సెప్టెంబర్ నెలలో వినాయక చవితి పండుగ ఆధారంగా వరుసగా మూడు రోజులు సెలవులు రావడంతో మేము మా అమ్మాయి, అల్లుడు, మనవలతో కలిసి మణికొండకు వెళ్ళాము.

ఈ మధ్యనే మా మరదలు వాళ్ళు ఒక మంచి ఇల్లు కట్టుకున్నారు. గృహ ప్రవేశం రోజున ఆ హడావిడిలో వాళ్ళతో పెద్దగా గడపలేక పోయాము. ఈ మధ్యనే మా మరదలు హేమ స్టేట్ బ్యాంక్ ఆఫ్ ఇండియాలో ఆఫీసరుగా పదవీ విరమణ సందర్భంలో మేము కలవగలిగాము గానీ వివిధ కారణాల వల్ల అందరు కుటుంబ సభ్యులు హాజరు కాలేకపోయారు. అందువల్ల ఈ రెండు అంశాలనూ కూడా దృష్టిలో పెట్టుకుని ఈ ఆత్మీయ సమ్మేళనం ఏర్పాటు చేయడం జరిగింది.

కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళనంలో శ్రీమతి అరుణ గుర్తు చేసుకుంటున్న జ్ఞాపకాలు

అందరం ఒకే చోట నాలుగు రోజుల పాటు కలిసి వుండడం, కబుర్లు చెప్పుకోవడం, ఆనందంగా గడపగలగడం నిజంగా అదృష్టమని చెప్పాలి. అందరం కుటుంబ సభ్యులం వున్నాం కనుక మళ్ళీ ఓ సారి మరదలి పదవీ విరమణ సందర్భంగా ఓ చిన్న సమావేశం ఏర్పాటు చేసుకుని, అందరం కలసి గతాన్ని గుర్తుచేసుకోవడం, పాటలు పాడుకోవడం ఇలా చాలా సరదాగా గడిచిపోయింది.

తమ నూతన గృహానికి ఆహ్వానించిన రచయిత మరదలు..హేమలత, తోడల్లుడు.. జాన్ గాబ్రియెల్.

నా శ్రీమతి తల్లితో, చెల్లితో, తమ్ముళ్ళతో ఆనందంగా, ఉత్సాహంగా, ఉల్లాసంగా గడపడం నాకూ సంతోషం అనిపించింది. పెళ్లిళ్ల పేరుతోనో, మరో విధంగానో, ఎక్కడెక్కడో స్థిరపడ్డ వాళ్ళు, ఒక్క చోట చేరితే వాళ్ళ ఆనందానికీ, మానసిక తృప్తికి కొలబద్దలు ఏముంటాయి? మా విషయంలో కూడా అదే జరిగింది.

కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళనంలో రచయిత తోడల్లుడు.. జ్ణాపకాలు.

ఇక్కడ గుర్తు చేసుకోవలసిందీ, అదృష్టం ఏమిటంటే, నేను మా మరదలు బాల్యం చూచాను, చదువు సంధ్యలు చూచాను, ఉద్యోగస్థురాలిగా చూచాను. పెళ్లి చేసుకుని సంసారం చేయడం, ఒక కొడుకుకు జన్మ నీయడం, ఆమె పదవీ విరమణ చేయడం, ఇవన్నీ చూసే అవకాశం నాకూ, నా శ్రీమతికి కలగడం ఎంత అదృష్టం? ఎంత తృప్తి?

కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళనంలో రచయిత మేనకోడలు చెర్రీ (మేఘన) పాట

85 ఏళ్ళ అత్త/అక్క,తో కొద్దిరోజులు గడపగలగడం నిజంగా అది అమూల్యమైన సమయంగా నేను భావిస్తాను.

తల్లి పద్మావతితో కూతుళ్లు-కొడుకులు

నా కూతురు సైతం, అమ్మమ్మతో, మేనమామలతో గడపడం రోజూ అనుభవించే యాంత్రిక జీవితానికి చక్కని బ్రేక్ అని నాకు అనిపించింది. బంధువుల మధ్య ఇలాంటి ఆత్మీయ కలయికలు తరచుగా జరుగుతుండాలి. వయసుతో సంబంధం లేకుండా ఇది అందరికీ అవసరమే!

పాటపాడి శుభాకాంక్షలు తెలియజేస్తున్న రచయిత

ఒంటరితనం మనిషిని పిచ్చివాడిని చేస్తుంది. దాని నుండి బయటపడాలంటే అప్పుడప్పుడూ ఇలాంటి ఆత్మీయ సమ్మేళనాలు ఎంతైనా అవసరం.

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

Mohammad. Afasara Valisha
September 24, 2023 at 7:51 am
కుటుంబ సభ్యుల కలయిక లో కలిగే ఆ ఆత్మ సంతృప్తి మాటల్లో చెప్ప లేనిది సార్. మీకా అవకాశం కలిగింది చాలా అదృష్ట వంతులు . బాగా తగ్గిపోయింది చుట్టాలు ఒకరినొకరు కలుసుకోవడం . ఆప్యాయంగా పిలుచు కోవడం మానేశారు తగినంత సమయం లేదని వస్తే చేసి పెట్టే ఓపిక లేదు ఇప్పటి వారికి. కుటుంబ సభ్యుల కలయిక లోని ఆనందాన్ని చక్కని మీ వ్యాసం ద్వారా తెలియ చేశారు చాలా సంతోషం. చాలా బాగా వ్రాశారు సార్ హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు మీకు. 💐💐💐💐💐💐💐💐💐🙏🙏

మొహమ్మద్. అఫ్సర వలీషా
ద్వారపూడి (కోనసీమ జిల్లా)

Log in to Reply
1. 1.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 8:43 am
  అమ్మా
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
2

Sagar
September 24, 2023 at 7:52 am
మనిషి యాంత్రిక జీవితానికి కాసింత విరామమిచ్చి సేదతీర్చేవే ఇలాంటి కుటుంబ వేడుకలు. ఎవరి తాహతుకు తగినట్లు వారు అప్పుడప్పుడూ కలుసుకోవడం నేటి పరిస్ధితులకు అవసరం కూడ సర్. ఎందుకంటే మీరన్నట్లు దూరప్రాంతాలకు తరలివెళ్ళిన తమవారిని తమకు దగ్గరగా ఉండమని ఆదేశించడం అసంభవం మరియు పద్దతికూడా కాలదు.కాబట్టి మనకు దగ్గరగా ఉన్న దగ్గరవారిని కలుసుకోవడం, పాత విషయాలను నెమరువేసుకుని ఆనందంగా గడపడం ఎంతో సంతృప్తినిచ్చే విషయం. ఇక మీ విషయంలో అత్తగారిని, మరదలిని బావమరదులను కలుసుకుని గడపడం మీ ఆనందాన్ని రెట్టింపుచేసిందని నా అభిప్రాయం. చివరగా మీరన్నట్లు మీ మరదలుగారి జీవితంలో అన్నీ దశలు వీక్షించే అదృష్టం కలగడం గొప్పవిషయం. మీకు శుభాకాంక్షలు మరియు మంచి వ్యాసం అందించినందుకు ధన్యవాదములు సర్.

Log in to Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 8:42 am
  సాగర్,
  నీ సహృదయ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
3

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
September 24, 2023 at 8:38 am
ఈ వారం జ్ఞాపకాల పందిరి వర్తమాన జీవితాలకు అద్దం పడుతుంది…నిజమే! చాలామంది విద్యావంతుల కుటుంబాల్లో పిల్లలు ఎటేటో వెళ్లిపోతే వయసు మళ్ళిన వాళ్లే ఇంట్లో వంటరిగా బ్రతుకు భారంగా గడుపుతూ ఉంటారు. యువతరం అంతా విదేశాలకు వలస వెళ్లిపోతే మన దేశ సౌభాగ్యం (యువతరమే దేశ సౌభాగ్యం) ఏమైపోతుంది? ….. ఈ పాయింట్ తోనే నేను గతంలో “అదృష్టవంతుడు ” అనే కథ రాశాను. సంచికలో నే వచ్చింది…. అప్పుడప్పుడు అందరూ కలుసుకోవాలని చక్కని ముగింపు ఇచ్చారు……మా అక్కలకి 67 75 సం. లు..ఇప్పటికీ కలుసుకుని అభిమానంగా మాట్లాడుకుంటాము….(ఫోన్ నేను ఉద్యోగానికి, సాహిత్యానికి మాత్రమే ఉపయోగిస్తాము…ఫోన్ లో మాట్లాడవద్దు, ముఖాముఖీ కలుసుకుని మాట్లాడుకుందాము అని చెబుతాను అందరికీ..)
—-గొనుగుంట మురళీకృష్ణ
తెనాలి.

Log in to Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 8:44 am
  సర్
  హృదయ పూర్వక కృతజ్ఞతలు సర్ మీకు
  
  Log in to Reply
4

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
September 24, 2023 at 8:49 am
విషయం సామాన్యమైన ఒక వ్యాసంగా మలచగలిగారు మీ అనుభంతో.
అమెరికాలో ఏ ఉత్సవమైన వారాంతంలో జరుపుకుంటున్నారు తీరిక లేక. ఇంకా కొద్దిరోజులు పోతే అదికూడా మానేస్తారేమో!
—-ప్రొ.జనార్ధన రావు
కాజీపేట.

Log in to Reply
1. 4.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 8:50 am
  ధన్యవాదాలు సర్.
  
  Log in to Reply
5

Shyamkumar Chagal. Nizamabad
September 24, 2023 at 9:28 am
ఇంచుమించుగా ఇదే ఇతివృత్తం మీద రచయిత డాక్టర్ కే ఎల్వి ప్రసాద్ గారు జ్ఞాపకాల పందిరిలో గతం లో విపులంగా చర్చించారు.
ఆత్మీయ సమ్మేళనానికి పిలుపునందుకోవడం వాటిల్లో పాల్గొనడం ఆ సందర్భంగా ఎంతోమంది స్నేహితులు మరియు శుభకార్యాలలో బంధుమిత్రులను కలుసుకోవడం నిజంగా మన లాంటి వారికి ఆనందదాయకమే. ఆహ్వానితులుగా ఎన్నో వాటికి మనం వెళ్తున్నప్పటి కీ మనం కూడ ఇటువంటి సమ్మేళనాన్ని ఏర్పాటు చేసి అందులో ఆనందిస్తే ఇంకా బాగుంటుంది.
మారుతున్న జీవన విధానం, బ్రతుకుతెరువు బాటలో మనవాళ్లు విదేశాలకు వెళ్లి లేదా దూర ప్రాంతాలకు వలస పోయి జీవనం కొనసాగించడం చూస్తూనే ఉన్నాం. ఈ తరం వారికి అది మామూలే అయినా మన తరం వారికి అది కాస్త బాధాకరమే. కొన్ని కుటుంబాలలో వారి సంతానం మొత్తంగా దూర ప్రాంతాలకు వెళ్లి పోవడం వయసు మీద పడ్డ వారి తల్లిదండ్రుల మనోవేదన మనకు కనపడుతూనే ఉంది.
నిన్న జరిగిన నా ట్రైన్ ప్రయాణంలో నా చుట్టూ కూర్చున్న ప్రయాణికుల సంతానం పూర్తిగా విదేశాలలో ఉద్యోగరీత్యా వెళ్లిపోయారని తెలిసింది. నా పిల్లల విషయం తెలిసి వాళ్లందరూ నన్ను ఒక అదృష్టవంతుడిగా భావించారు, ఎందుకంటే నా కూతురు కొడుకు ఇద్దరూ ఇక్కడే జీవితంలో స్థిరపడిపోయారు. అది విని నేను నిజమే కదా అనుకున్నాను.
కాస్త ఇబ్బందే అయినా దూర ప్రాంతాలలో జరిగే శుభకార్యాలను వ్యయ ప్రయాసలకోర్చి మనం వెళ్లిన తర్వాత ,కొన్నిసార్లు అక్కడ తగినంత సౌకర్యాలు సమకూర్చక పోవడమే కాక మనకు సరైన ఆతిథ్యం కూడా లభించకుండా మనల్ని నలుగురితో నారాయణ అన్నట్లుగా వ్యవహరించడం కూడా జరుగుతూ ఉంటుంది.
ఏది ఏమైనా కరోనా తరువాత కాలంలో శుభ అశుభ కార్యాల సమ్మేళనానికి చాలా ప్రాముఖ్యత ఎనకూరిందని చెప్పాలి .

వీటిల్లో పాల్గొనడం వల్ల ఎనలేని ఆనందాన్ని దాని ద్వారా మంచి ఆరోగ్యాన్ని ఇస్తుంది అనడంలో సందేహం లేదు. తరచుగా కుటుంబాల మధ్య జరిగే ఇటువంటి కార్యక్రమాలతోటే సభ్యుల మధ్య ప్రేమాభిమానాలు పరిడవిల్లుతాయి.
ఇటువంటి ప్రతి కార్యక్రమానికి వీలైనంతవరకు నేను వెళ్తూ ఉంటాను . ఈ విషయంలో రచయిత గారైన డాక్టర్ కె ఎల్ వి ప్రసాద్ గారి గురించి వేరేగా చెప్పనవసరం లేదు.

ప్రతివారం జ్ఞాపకాల పందిరి శీర్షికలో ఆరోగ్యకరమైన విషయాలను మన ముందు చర్చకు మనకు అందిస్తున్న నా గురువుగారు డాక్టర్ కే ఎల్ వి ప్రసాద్ గారికి నా నమస్సులు.

Log in to Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 12:35 pm
  ధన్యవాదాలు మిత్రమా
  బాగా రాసావు.
  
  Log in to Reply
6

N.Bhujanaga Rao
September 24, 2023 at 1:03 pm
ఈ వారం జ్ఞాపకాల పందిరి వర్తమాన కాలంలో జరుగుతున్న వాస్తవాలకు దగ్గరగా ఉంది. సంతోషం అనేది పది వేలు ఖర్చపెట్టి, పది ఊర్లు తిరిగితే రాదు,మనం అనుకునే వారితో పది నిమిషాలైనా మనస్సు విప్పి మాట్లాడితే నిజమైన సంతోషం కలుగుతుంది. ఆ సందర్భంలో మనం కలిసిన జ్ఞాపకాలు మరియు తీపి గుర్తులు గుర్తుండి పోతాయి. కుటుంబ సభ్యుల కలయికలో కలిగే తృప్తి మాటల్లో చెప్పలేనిది. కుటుంబ ఆత్మీయ సమ్మేళన కలయికలో ఉన్న ఆనందాన్ని చక్కగా తెలియచేసిన మీకు మా హృదపూర్వక శుభాభినందనులు🙏

Log in to Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 5:04 pm
  భుజంగరావు గారూ
  మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు సర్.
  
  Log in to Reply
7

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
September 24, 2023 at 2:02 pm
చాలా బాగా రాసారు.మీ అందరితో కలిసి నాలుగు రోజులు గడపడం మేము చాలా రిఫ్రెష్ అయ్యాము. అమ్మ కూడా ప్రయాణం చేసి రావడం నేను చాలా హ్యాపీ.
Thank you so much 🙏🙏
——ఎం.హేమలత
హైదరాబాద్.

Log in to Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  September 24, 2023 at 5:02 pm
  ధన్యొస్మీ హేమ.
  
  Log in to Reply
8

Rajendra Prasad
September 26, 2023 at 9:42 am
It’s good to meet on occasions with friends and relatives to keep the relations live. This will open the way to receive or extend help in need. The feeling that we have affection , support from relatives, friends and neighbors itself keep us comfortable and strong.
We appreciate your attitude and experience in this regard sir

Log in to Reply