జ్ఞాపకాల పందిరి-121 | సంచిక - తెలుగు సాహిత్య వేదిక

జ్ఞాపకాల పందిరి-121

అందరికీ అది అవసరమే..!!

“తప్పులెన్నువారు.. తమ తప్పులెరుగరు..’’

“కాకిపిల్ల కాకికి ముద్దు..’’

ఇలాంటివి సామెతలుగా మాత్రమే సరిపెట్టుకోవడానికి లేదు. ఎన్ని తరాలు మారినా గుర్తుంచుకోవలసిన జీవిత సత్యాలు ఇవి. అసలు ఈ సామెతలు మన మధ్యకు ఎందుకు వచ్చినట్టు? ఆ నోటా.. ఈ నోటా.. ఎందుకు ఈ సామెతలు ప్రచారంలో ఉన్నట్టు? అని ఆలోచిస్తే వెంటనే స్ఫురించే సమాధానం ఏమిటంటే, అవి జీవిత సత్యాలు గనుక. ప్రతివారి జీవితానికీ ఎప్పుడో ఒకప్పుడు, ఏదో ఒక రూపంలో ఇవి అన్వయించబడతాయి గనుక. అందుకే ప్రతివారి జీవిత ప్రథమ ఘట్టంలో విద్యాపరంగా నీతి శతకాలు చదివించేవారు. చిన్నతనం లోనే నీతి సూత్రాలు వల్లే వేయించేవారు. బ్రతికినంత కాలం ఈ నీతి సూత్రాలు, మనిషికి మార్గదర్శనం చేసేవి. దురదృష్టావశాత్తు, ప్రస్తుత పిల్లల పాఠ్య అంశాలలో, నీతికథల ఆవశ్యకత తగ్గిపోయింది, వాటి ఎంపికలో సైతం రాజకీయం మొదలయింది.

తప్పులు ఎవరు చేసినా అది తప్పే! తాము చేసింది తప్పు అయినా, ఎదుటివానిలో తప్పు వెతకడం కూడా తప్పే! ప్రతివారిలోనూ తప్పులు వెదకడానికి ప్రయత్నం చేయడం పరమ తప్పు. అది తప్పని తెలియకపోవడం అతని తప్పు కాదు. తన పెంపకంలో కనీస నీతినియమాలను బోధించక పోవడం తల్లిదండ్రుల తప్పు. అందుకేనేమో సమాజంలో కొడుకు గాని, కూతురుగాని తప్పు చేస్తే, అది నలుగురి నోళ్ళలోకి జారితే, వారినుండి వచ్చే మొదటి కామెంట్ ఏమిటంటే “తల్లిదండ్రుల పెంపకం అలావుంది మరి!’’ అని.

అలాగే, కాకిపిల్ల కాకికి ముద్దు.. అంటే, ఎవరి పిల్లలు అంటే వారికి ముద్దు అని. అంటే తమ పిల్లవాడు ఏమిచేసినా అది వారికి ఆనందంగానే ఉంటుంది. అలా అని మన పిల్లవాడి అల్లరి ఇతరులకు సంతోషం కలిగించాలనే నియమము ఏమీ లేదు. విసుక్కుని చిరాకుపడే పరిస్థితులు కూడా ఎదురవుతుంటాయి. చిన్నతనంలో చేసే చిలిపి పనులు తల్లిదండ్రులకు, ఇంట్లోవారికి ఆనందాన్ని కలిగించవచ్చు గానీ, ఏమి చేయవచ్చునో, ఏమి చేయకూడదో ఎదుగుతున్న సమయంలో చెప్పకుంటే, చేయకూడని పనులను అడ్డుకోకుంటే, ఇవి పెద్దయిన తర్వాత ఇబ్బంది కలిగిస్తాయి. అప్పుడు చెప్పినా వినిపించుకునే పరిస్థితి వారికుండదు. ఇది తెలియని తల్లిదండ్రులు పిల్లలు పెద్దైనాక ఏమీ చెప్పలేని పరిస్థితిలో అయోమయానికి గురి అవుతారు. ఒక్కోసారి వాళ్ళు చేసే పనులకు నలుగురిలోనూ తలెత్తుకోలేని పరిస్థితి ఏర్పడుతుంది.

అప్పుడు బాధపడినా ఉపయోగం ఉండదు. తమని తాము నిందించుకున్నా ప్రయోజనం ఉండదు. ఇది తెలుసుకోలేని, ఊహించని తల్లిదండ్రులు తమ పిల్లల పెంపకం విషయంలో తప్పటడుగులు వేస్తారు. ఇది నిరక్షరాస్యుల్లో కంటే అక్షరాస్యుల్లోనూ, పేదవారికంటే, ధనికుల్లోనూ అధికంగా కనిపిస్తుంది. దీనికి కారణం వారికి మెండైన ఆర్థిక వనరులున్నాయన్న గర్వం కావచ్చు. ఇక్కడ పెద్ద పెద్ద అంశాలను లెక్కలోకి తీసుకోనవసరం లేదు. ఉదాహరణకు చిన్న చిన్న విషయాలు చాలు. అవసరం లేకున్నా లైట్లు వేయడం, అవసరం లేకున్నా ఫ్యాన్ వేసి వుంచడం, తీసిన వస్తువు మళ్ళీ అక్కడ పెట్టకపోవడం, చదివిన దినపత్రిక ఉంచవలసిన చోట ఉంచకపోవడం, ఉదయం లేవగానే కప్పుకున్న దుప్పటి మడత పెట్టక పోవడం, పడుకునే మంచం మీద వివిధ వస్తువులు, బట్టలు చిందరవందరగా పారేయడం, త్రాగిన కాఫీ కప్పులు, గ్లాసులు ఎక్కడబడితే అక్కడ వదిలేయడం ఇలా చెప్పుకుంటూ పొతే చాలావుంటై. వాటిని మామూలు విషయాలుగా కొట్టి పారేసి, ఎదిగిన పిల్లలు చేయవలసిన పనులు కూడా పెద్దలు చేస్తే, ఏమి చేసినా పిల్లలను ముద్దు చేస్తే, వారి క్రమశిక్షణ గల భవిష్యత్తును పెద్దలు చేతులారా పాడు చేసినట్టు అవుతుంది. చదవడానికి (వినడానికి) ఇవి మామూలు విషయాలు గానే కనిపిస్తాయి గాని, భవిష్యత్తులో అనేక సమస్యలు సృష్టిస్తాయి. చిన్న చిన్న అభిరుచుల దగ్గర, అలవాట్ల దగ్గర, అభిప్రాయభేదాలు వచ్చి, తమదే కరెక్టు అనే భావనతో, పంతాలు పట్టింపులకు పోయి, సంసారాల్లో చిచ్చు పెట్టుకుంటున్న యువ జంటలు ఎన్నెన్నో, విడాకుల వరకు చేరుకుంటున్న యువ కుటుంబాలు ఎన్నెన్నో. ఈ పరిస్థితికి పెంచి పెద్ద చేసిన తల్లిదండ్రులను ముద్దాయిలను చేయక తప్పదు. అందుకే పిల్లల పెంపకం మామూలు విషయం కాదు, కత్తి మీద సాములాంటిదే! తేలిగ్గా తీసుకునే విషయం కానే కాదు.

చిన్న చిన్న విషయాలు అవగాహన లేకపోతే ఎంత దుమారం లేపుతాయో ఒక స్వీయ అనుభవం ఇక్కడ వివరిస్తాను. ఈమధ్య మాకు అతి సమీప బంధువుల కుమారుడికి, మా పక్క వూరిలో ఉద్యోగ రీత్యా డ్యూటీ పడింది. ఆ అబ్బాయి, కొద్ది రోజులు హోటల్‌లో వుండి అక్కడ బోర్ కొట్టిందేమో, అతని సరంజామాతో ఒకరోజు సాయంత్రం మా ఇంటికి వచ్చాడు. ఆతను చిన్న పిల్లవాడు కాదు. పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ చేసి ఓ మాదిరి ఉద్యోగంలో చేరినవాడు. వచ్చినప్పటి నుండి అతని ప్రవర్తన నాకు చాలా చికాకు అనిపించింది. ఎంత దగ్గరివారైనా, చేయవలసినట్టు చేయకపోతే, వుండవలసినట్టు ఉండకపోతే నేను అసలు సహించలేను. అతనిలో నాకు నచ్చని విషయాలు – ఉదయం త్వరగా లేవకపోవడం, లేచి దుప్పటి మడత పెట్టకుండా వదిలేయడం, అతని కోసం మళ్ళీ ప్రత్యేకంగా కాఫీ పెట్టి ఇచ్చే పని మా ఇంటావిడికి పడడం, వాష్‌రూమ్‌కు వెళ్లి వచ్చి లైట్ ఆర్పకపోవడం, అతనికి ఇష్టం వచ్చినప్పుడు ఏ.సి. ఆన్ చేసి, అది అలా వదిలేసి బయట తిరగడం, విడిచిన బట్టలు, మా ఆవిడ ఉతికితే (ఇది సమస్య కాదు) నేను మడతపెట్టి ఇచ్చినా వాటిని సరిగా సర్దుకోక పోవడం, ఇలా ఒకటి కాదు. ఇవన్నీ చూసిన నాకు చాలా ఇబ్బంది అనిపించింది. నేను ఏమీ చెప్పలేని (అనలేని) పరిస్థితి, అనలేదు కూడా! అలాగే భరించాను.

ఈలోగా మా ఇంట్లో చిన్న ఫంక్షన్ ఉంటే అతని తల్లిదండ్రులు కూడా వచ్చారు. ఇవన్నీ చూస్తున్నా వాళ్ళకి ఏమీ అనిపించడం లేదు, ఎందుచేతనంటే వాళ్ళ ఇంట్లో, వాళ్లకి ఇవన్నీ అనుభవమే గనుక! నేను ఇక ఉండబట్టలేక, ఆ అబ్బాయి తండ్రితో అన్నాను “మీకు ఒక్క విషయం చెప్పాలి. చిన్న చిన్న విషయాలే పెద్దయిన తర్వాత సమస్యలు సృష్టిస్తాయి, ఏళ్ళైనా తర్వాత అవి మరీ ఇబ్బందులు సృష్టిస్తాయి’’ అన్నాను.

“నిజమే. కానీ, ఎవరి గురించి ఈ ఉపోద్ఘాతం?’’ అన్నాడు.

“ఎవరి గురించో కాదు, మీ పుత్ర రత్నం గురించే!’’ అన్నాను. వెంటనే అతని ముఖం మాడిపోయిన ఎలక్ట్రిక్ బల్బ్ అయింది. అయినా ముఖంలో రంగులు మారకుండా విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తూ “నిజమే, ఎవరింటికి వస్తే, వాళ్ళ ప్రకారం మసలుకోవాలి’’ అన్నాడు. నేను చెప్పింది అతనికి నచ్చదని నాకు తెలుసు.

ఆతను విద్యావంతుడైనా, అర్థం చేసుకునే పరిస్థితిలో లేదని నాకు అర్థం అయింది. అందుకే మళ్ళీ అన్నాను. “మీ శ్రీమతికి చెబితే ఆమె అర్థం చేసుకోదు, అందుకే మీకు చెబుతున్నాను’’ అని కుర్రాడి విషయం అంతా చెప్పాను. అయిష్టంగానే నాతో ఏకీభవించినట్టుగా మాట్లాడాడు. కానీ ఆతను నేను అలా చెప్పినందుకు లోపల బాధ పడుతున్నట్టుగానే అనిపించాడు. నేను అలా అనుకున్నదే అక్షరాలా నిజమైంది.

వారం రోజుల తర్వాత కుర్రాడి తల్లి మా శ్రీమతికి ఫోన్ చేసి నానా మాటలూ అనేసింది. కనీసం వారం రోజులు తన కొడుకును సరిగా చూడలేక పోయామని నిందలు వేసింది. నేను ఫోన్ చేస్తే నా పైనా దాడి చేసింది. భర్త ఏమి చెప్పాడో తెలియదు. ఆమె మాత్రం ఫోనులో నిందలు, ఏడ్పులూనూ.

నాకు తెలుసు, వాళ్లకు విషయం అర్థం కాదని. అందుకే నేను ‘సారీ’ చెప్పక తప్పలేదు. విద్యావంతులైన చాలామంది తల్లిదండ్రుల పరిస్థితి ఇదే. తమకు ఆస్తులు అంతస్తులు ఉన్నాయన్న గర్వమే తప్ప డబ్బులు అన్నింటికీ అక్కరకు రావని వాళ్లకు తెలియక పోవడం దురదృష్టకరం. ఈనాడు యువతీ యువకుల పెళ్లిళ్లు అతి తక్కువ కాలంలోనే విడాకులకు దారితీయడానికి గల కారణాలలో ఇలాంటి కుర్రాళ్ళ జీవన శైలి కూడా ఒకటి. దీనికి పూర్తిగా తల్లిదండ్రులు బాధ్యత వహించవలసిందే! తర్వాత నెత్తి నోరు బాదుకున్నా ఎలాంటి ప్రయోజనమూ ఉండదు. నేటి యువతీ యువకులే రేపటి తల్లిదండ్రులు కూడా. అందుకే ఇది అందరికీ అవసరమే! ఒక్కటి మాత్రం నిజం, క్రమశిక్షణలో పెరిగిన తల్లిదండ్రులు, తమ పిల్లలను తప్పకుండా క్రమశిక్షణలోనే పెంచుతారు. మతం అయినా దేవుడైనా చివరికి చెప్పేది జీవితంలో అవసరమైన క్రమశిక్షణ గురించే, అదే ఇప్పుడు అందరి జీవితాలకు అవసరం అన్నది అక్షర సత్యం.

(మళ్ళీ కలుద్దాం)

డా. ప్రసాద్ కె. ఎల్. వి.

వృత్తిరీత్యా వైద్యులు, ప్రవృత్తి రీత్యా రచయిత అయిన డా. కె.ఎల్.వి. ప్రసాద్ పుట్టింది, పెరిగింది తూర్పు గోదావరి జిల్లా దిండి గ్రామం. హైస్కూలు విద్య పాక్షికంగా అప్పటి తాలూకా కేంద్రం రాజోలులో. తదుపరి విద్య నాగార్జున సాగర్ (హిల్ కాలనీ), హైద్రాబాదులలో. వారి అన్నయ్య కె.కె.మీనన్ స్వయంగా నవలా/కథా రచయిత కావడం వల్ల, చిన్న వయస్సులోనే పెద్ద పెద్ద రచయితల సాహిత్యం చదువుకున్నారు. ఇంటర్మీడియట్ నుండే కవితలు రాయడం మొదలుపెట్టారు. 1975 నుండి వ్యాసాలు రాస్తున్నారు. 1983 నుండి కథలు రాస్తున్నారు. ఉద్యోగ రీత్యా హన్మకొండలో స్థిరపడ్డారు. వరంగల్ “సహృదయ సాహిత్య సాంస్కృతిక సంస్థ”కు వరుసగా 15 సంవత్సరాలు అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. 2011లో కరీంనగర్ జిల్లా ఆసుపత్రిలో సివిల్ సర్జన్‌గా రిటైర్ అయ్యారు. “కె ఎల్వీ కథలు”, “అస్త్రం”, “హగ్ మీ క్విక్”, “విషాద మహనీయం” (స్మృతి గాథ) వంటి పుస్తకాలను వెలువరించారు.

1

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 31, 2022 at 7:09 am
సంచిక-అంతర్జాల పత్రిక సంపాదకవర్గానికి ఇతర సాంకేతిక నిపుణుల కు హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు.
—డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
హన్మకొండ.

Log in to Reply
2

Shyamkumar chagal
July 31, 2022 at 7:27 am
సామెతల తో మొదలు పెట్టి పిల్లల్లో క్రమశిక్షణ ఆవశ్యకతను వివరిస్తూ, పెద్దల పెంపకం ఎలా వుండాలి అన్నది చాలా బాగా చెప్పారు. లేకుంటే వారి జీవన విధానం వల్ల ఇతరులకు కలిగే ఇబ్బందులను స్వానుభవం తో వివరించారు. ఏది ఏమైనా తాను చెప్పాలి అనే విషయాన్ని జాగ్రత్త గా ఒక పద్దతి లో పాఠకుడు అర్థం చేసుకునే లాగా రచయిత చేసిన ప్రయత్నం అద్భుతంగా వుంది. ఇందులో Dr klv గారు ప్రవీణుడు అనే చెప్పాలి. అభినందనలు.

Log in to Reply
1. 2.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 9:26 am
  ధన్యవాదాలు
  మిత్రమా…
  
  Log in to Reply
3

sagar
July 31, 2022 at 7:29 am
చాలామంచి ఉపయోగకరమైన వ్యాసం సర్. మీరన్నట్లు చేయవలసిన పని చేయకపోతే మీకు నచ్చదన్నారు. అది నిజమే. ఎంత ధనవంతుడయినా పేదవాడైనా ఆ నిబద్దత ఉండాల్సిందే. ఇక మీ విషయంలో దగ్గరి బంధువులు కాబట్టి భరించి తరువాత అతనిని మార్చమని తండ్రికి సలహా ఇవ్వడం తప్పేమీకాదు. అది వినకపోవడం వాళ్ళ ఖర్మ అనుకుని వదిలెయ్యాల్సిందే. మంచి వ్యాసాన్ని అందించినందుకు ధన్యవాదములు సర్ .

Log in to Reply
1. 3.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 9:27 am
  సాగర్
  ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
4

ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
July 31, 2022 at 12:08 pm
అందరికీ ఉపయోగ కరమైన మంచి వ్యాసము ఈ సంచికలో అందించిన మీకు ధన్యవాదాలు అన్నయ్య గారు
—-జయ అలెగ్జాండర్
అమెరికా.

Log in to Reply
1. 4.1
  
  ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
  July 31, 2022 at 12:09 pm
  అమ్మా
  మీకు కృతజ్ఞతలు.
  
  Log in to Reply
5

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 31, 2022 at 12:11 pm
Thank you for your story and it is all real events happing in our society now a days.
—prof.Rakakrishna murthy
USA

Log in to Reply
1. 5.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 12:12 pm
  Thank you somuch
  Guru ji.
  
  Log in to Reply
6

డి. వి. శేషాచార్య
July 31, 2022 at 12:49 pm
ఈ వారం మీరు చెప్పిన విషయం చాలా సున్నితమైది. చాలా విలువైనది.మీరూ చాలా సున్నితంగానే వివరించారు. ఇలాంటివి ఎవరూ చెప్పేవి కాదు. ఎక్కడా రాసుండవు. ఒకరోజు
వుండి వెళ్లిపోయే అతిథి ఇలా ప్రవర్తిస్తే మనం సర్దుకుపోగలం కాని ఎక్కువ రోజులు ఉండేవారు ఇలా ఉంటే ఇరిటేషన్ తప్పదు. ఇతరులకు ఇబ్బంది కలుగజేస్తున్నామన్న ఆలోచన లేని మనుషులను మార్చడం చాలా కష్టం. ఆ తల్లిదండ్రుల పరిస్థితి మరీ విపరీతంగా వుంది.
ఏది ఏమైనా ఆలోచనాత్మకమైన అంశాన్ని పాఠకుల ముందుంచిన మీకు అభినందనలు.

Log in to Reply
1. 6.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 8:03 pm
  ధన్యవాదాలండీ
  శేషాచారిగారూ.
  
  Log in to Reply
7

Bhujanga rao
July 31, 2022 at 1:20 pm
జ్ఞాపకాల పందిరి 121…అందరికి అది అవసరమే..!! సమాజానికి ఉపయోగపడేలా మంచి సంచిక. అలవాటు ఏ దైన ఒక పనిని మళ్ళీ మళ్ళీ అదే తడవుగా చేస్తూ ఉంటే అదుపు తప్పిన ప్రవర్తన మరియు క్రమశిక్షణా రాహిత్యం అవుతుంది. పిల్లల క్రమశిక్షణ ఎంత అవసరమో వివరిస్తూ వారి పట్ల పెద్దల పెంపకం ఎలా ఉండాలి అన్నది చక్కగా వివరించారు సర్. అట్లాగే వారి జీవన విధానం వల్ల అప్పటి పరిస్థితులకు అనుగుణంగా ఇతరులకు కలిగే ఇబ్బందులను అనుభవపూర్వకంగా వివరించారు. మంచి విషయాలు అందిస్తున్న మీకు ధన్యవాదములు సర్🙏

Log in to Reply
1. 7.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 8:04 pm
  ధన్యోస్మి ధన్యవాదాలండీ
  భుజంగరావు గారూ.
  
  Log in to Reply
8

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 31, 2022 at 8:01 pm
మా ఇంటికి వస్తే ఏంతెస్తవు మీఇంటికివస్తే ఏమిస్తవు అన్నట్టు ప్రవర్తించే వాళ్ళు ఉంటరు కొందరు.
మీరుచెప్పిన వారితెగ కేవస్తరు వీరుకూడా.వారివెంట వచ్చేపిల్లలను కంట్రోల్,చెయ్యరు..పిల్లలు ఎదురుగ్గ ఏదికనపడితే అవి తీసుకొని( అడుగకుండగనే) పడేస్తరు ఆటబొమ్మలైతే పలగ్గొడతరు గూడా.తలిదండ్రులు కూడా ఏమని సమర్థించుకుంటరంటే మావాడు ఏది చూసినా వాడికది కావాలంటే ఇచ్చేవరకు ఊరుకోడు. అని.
అమెరికాకు పోయినా కొందరి ప్రవృత్తి మారదు.మా కు తెలిసిన అబ్బాయి స్నేహితుడు ఇల్లు మారుస్తూ మావాడింటికి కుటుంబంతోవచ్చినాడు వారం ఉంటనని దోస్త్ కదా అని మావాడు సరే అన్నడు.ఐతే ఆ అబ్బాయి కీ ఆయన భార్యకూ వాళ్ళింట్లో ఏంవపనిచేసుకునేవారో ఎట్ల చేసుకునేవారో తెలియదుకాని భోజనాలు కాంగనే టేబిల్ మీద తిన్న కంచాలు వదిలేసి పోయి చేతులు కడుక్కోవటమే.పైగా ఆపిల్లడంటాడూ మా ఆవిడకు కంచాలు తీయటం వంటి అలవాటులేదు అని.
ఇంకొక రకంశమనుషులుంటరు . సాయంకాలమో మధ్యాహ్నమో భోజనాల సమయం కంటె కొద్దిగ ముందు వస్తరు .మనలచూడవచ్చినట్టుగా.ఏ బొకేనో చిన్న స్వీట్ పాకెటోనాలుగు పండ్లో.పట్టుకుని.మాట్లాడుతునేవుంటరు నాన్ స్టాప్ గా భోజనాలు చేస్తరో లెదో తెలియదు.,they comoell the owners to ask them tobe there for lunch or dunner.మనం ప్రిపేర్,ఐ వుండం
పోనీ వచ్చేముందు లంచ్కో డిన్నర్కోవవస్తం అని చెప్తారా అదీలేదు .అసలు వస్తున్నట్టే మర్యాదకైనా చెప్పరు భోజనానికుండమని అనకపోతే భోజన సమయానికి పోయినా మర్యాదకైనా తినమని అనలేదు.ఐనా వాళ్ళడగ్గానే తింటానికి మేం ఏమైనాతినటానికిపోయినమా అని బయట బద్ నామ్ చేస్తరు.. కొందరు సాయంత్రం ఏడుగంటల ప్రాంతంల వస్తరు అక్కరలేని విషయాలన్నీ అడ్డమైన సంఖతులన్నీ మాట్లాడుకుంటూ కూచుంటరు .లేటైతున్నదని భోంచేసి పొండి అంటే మేము తినే వచ్చినమంటరు మనం తినవలసి ఉన్నదని గుర్తించరు తొమ్మిది పది వరకు కూచుంటరు వట్టిగనే.
మీరన్నట్టు కనీసమరియాదలూ,ఉండవు .ఇంకొకరింటికి పోయినప్పుడు వాళ్ళకు అసౌకర్యం కలిగించకుండాల్సిన అవసరమున్నదనే తెలివిడి కూడా వుండదు .
కొన్నేండ్ల కిందట రేడియోలో ఒక నాటిక వచ్చింది. పేరు అతిథి దేవుళ్ళొస్తున్నారు కావచ్చు .రాత్రి పది గంటలతర్వాత వచ్చి కుటుంబంతో సహా వచ్చి పెద్దమనిషి నేను భోజనంవచెయ్యనమ్భా తప్పదని నువ్వంటే కాస్త ముద్ద,పప్పు వేయ లేకుంటే నాకు,ముద్ద దిగదు .ఇంట్లో ఆవకాయ ఉంటుందికదా.ముద్ద,పప్పు ఆవకాయ నెయ్యితో తింటేనే నాకు తిన్నట్టుంది. కాసింతలరసంకాయమ్మా ఆచేత్తోనే రెండు అప్పడాలెలాగూ వేయిస్తావనుకో. పెరుగు లేకుంటే నాకు భోజనం చేసినట్టే వుండదు మీ విధి చివర,మార్వాడీ కొట్టుందికదా మీ ఆయన ఎంతలో తెస్తాడు పెరుగు .ఎట్లాగూ అంతదూరం వెళ్తున్నాడు కదా ఆ పక్కనే కిళ్ళీ కొట్టులో ఓ కారాకిళ్అళీ కూడా తెమ్మను .,ఇక మీ అత్తయ్య వాళ్ళకు నువ్వేం వంటచేస్తావో నీఇష్టం వాళ్ళిష్టం.. మీఅత్తయ్య,రోటిపచ్చడి లేకుండా ముద్ద,ముట్టదు ఎంతలో రుబ్బేస్తవు నువ్వు వచ్చిన అందరికీ వేరు వేరు భనూ చెప్పి దుంప తెంచుతారు. ఇతరుల ఇండ్లకు పోయినప్పుడు కనీసమర్యాదకూడాపాటించరు జనాలు ఏంచేద్దాం
ఇప్పటికే ఏదేదో వాగినట్టున్న.
లోక సహజమైన విషయాలే చెప్తున్నరు మీరు . బాగున్నది సంచిక.
—రామశాస్త్రి

Log in to Reply
1. 8.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 8:04 pm
  ధన్యోస్మి
  శాస్త్రి గారు.
  
  Log in to Reply
9

ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
July 31, 2022 at 9:33 pm
చాలా మంచి ఉపోద్ఘాతంతో అందరికీ ఎంతో విలువైన విషయం చెప్పారు సార్ ఈ ఎపిసోడ్ లో. ఒక క్రమశిక్షణకు అలవాటు అయిన వాళ్ళకి ఇలాంటి పధ్ధతి చూసినప్పుడు నిజంగానే తలిదండ్రులు ఎలా పెంచారో అని అనిపించక మానదు. మీరు సహనం వహించి మర్యాదగా వారి పేరెంట్స్ కు చెప్పి నందుకు మిమ్మల్ని మన్నించమని అడిగి వాళ్ళ పుత్రరత్నంను సరిదిద్దే బదులు కోప్పడడం చాలా బాధాకరం సార్. ఇది అందరూ గమనించవలసిన విషయమే సార్. తల్లి దండ్రుల క్రమశిక్షణే రేపు వారి పిల్లలకూ సరైన బాధ్యత నేర్పు తుంది. మంచి విషయాన్ని జ్ఞాపకాల పందిరిలో దాచి మాకు అందించడం చాలా ఆనందం గా ఉంది సార్. హృదయపూర్వక శుభాకాంక్షలు శుభాభినందనలు మీకు 💐🙏💐🙏💐🙏💐🙏💐🙏💐🙏💐
మొహమ్మద్.అఫ్సర వలీషా

Log in to Reply
1. 9.1
  
  ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
  July 31, 2022 at 9:34 pm
  అమ్మా
  హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు.
  
  Log in to Reply
10

ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
July 31, 2022 at 9:42 pm
Well said sir. One need to utilise such opportunities to strengthen relationship. Here we see otherwise.You may be right, such attitudes in children will cause failures in Marital relationship 😒
—Rajendhra prasad
Hyderabad.
–

Log in to Reply
1. 10.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 9:44 pm
  Thank you sir.
  
  Log in to Reply
11

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 31, 2022 at 9:46 pm
క్రమ శిక్షణ గల జీవన శైలి లేకపోతే ఎవరి జీవితమైనా అస్తవ్యస్తంగా నే ఉంటుంది.సర్దుబాటు అలవాటు కాదు.దీనికి విద్యతో సంబంధం లేదు మీరు చెప్పినట్టు ఈనాడు తల్లిదండ్రులు మంచి అలవాట్లు చేయక పోతే రేపు వారి భవిష్యత్తు కూడా సరళత్వానికి విరుద్ధంగా జరుగుతుంది.చాలా చాలా అవసరమైన అంశాన్ని మీకు ఎదురుపడిన సంఘటన ద్వారా వివరించారు.ధన్యవాదాలు సర్🙏💐💐
—-నాగజ్యోతి శేఖర్
కాకినాడ.

Log in to Reply
1. 11.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 9:47 pm
  ధన్యవాదాలు అమ్మా.
  
  Log in to Reply
12

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
July 31, 2022 at 11:00 pm
Bagundi. Peddollu chesi porapatlu vivarana bagudi
Jogam.

Log in to Reply
1. 12.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  July 31, 2022 at 11:01 pm
  Thank you.
  
  Log in to Reply
13

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 1, 2022 at 5:48 pm
చాలా చాలా బాగుంది ఆర్టికల్…మనం రోజూ నిత్య జీవితంలో ఇవన్నీ చూస్తూనే ఉన్నాము.కాని వారు వినరని అర్థం చేసుకోలేరని తెలిసినా చెప్పవలసిందే..సరైన మనుషులు ఐతే మారతారు..లేదా కనీసం దూరంగా వెళతారు.అదిచాలు మనకి! అభినందనలు సోదరా!💐💐💐💐
—-హైమవతి
విశాఖపట్నం.

Log in to Reply
1. 13.1
  
  డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
  August 1, 2022 at 5:49 pm
  ధన్యవాదాలండీ.
  
  Log in to Reply
14

ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
August 2, 2022 at 7:44 am
“పిల్లల ప్రవర్తన- తల్లిదండ్రులపాత్ర “అనే అంశాన్ని రచయిత ఈ ఎపిసోడ్లో సోదాహరణంగా మరియు సున్నితంగా తెలియపరచిన విధానం చాలా చక్కగా ఉంది. కొందరి ఇళ్లల్లో నిత్యము ఉపయోగించే కొన్ని వస్తువులు చిందర బందరుగా పడి ఉండటం మనం గమనిస్తూనే ఉంటాం .దానికి కారణం ఎవరైనాప్పటికీ వాటిని క్రమ పద్ధతిలో అవసరమైనప్పుడు ఉపయోగించడానికి అణువుగా వాటి వాటి స్థానాల్లో అమరుస్తూ, అలా చేయడం వలన ఎంత ఉపయోగకరంగా మరియు అలంకారప్రాయంగా ఉంటుందో పిల్లలకు అర్థమయ్యేటట్టు తెలియజేయడం పెద్దల బాధ్యత .కానీ దురదృష్టవశాత్తు నేటి యువత క్రొత్త కొత్త వస్తువులను సేకరించడంలో కనబరచే ఉత్సాహం వాటిని ఉపయోగించుటలో విఫలమటం వలన పిల్లలకు సరైన మార్గ నిర్దేశకులు కాలేకపోతున్నారేమో!
—-బి.రామకృష్ణా రెడ్డి
అమెరికా.

Log in to Reply
1. 14.1
  
  ఎల్.వి.ప్రసాద్. కానేటి.
  August 2, 2022 at 7:44 am
  ధన్యవాదాలండీ రెడ్డి గారు
  
  Log in to Reply
15

డా కె.ఎల్.వి.ప్రసాద్
August 2, 2022 at 7:47 am
జ్ఞాపకాల పందిరి 121…నేటి తల్లిదండ్రులకు పిల్లలకు నీతి సూత్రాలు బోధించే సమయము దొరకదు. పిల్లలను నర్సరీ స్కూల్ లో చేర్పించినప్పటి నుంచి మార్కులు, ర్యాంకులు, గ్రేడ్ గొడవలు. మీరు చెప్పినట్లుగా, పిల్లలను క్రమశిక్షణతో పెంచడం తల్లిదండ్రుల కనీస బాధ్యత. సమాజానికి క్రమశిక్షణ, వినయవిధేయతలతో పెంచిన పిల్లలను అందించడం తల్లిదండ్రుల కర్తవ్యం. అభినందనలు
–జి.శ్రీనివాసాచారి
కాజీపేట.

Log in to Reply