[శ్రీ చిత్తర్వు రఘు గారు రచించిన ‘అనుమానం ఒక భూతం’ అనే కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]
డాక్టర్ రాజీవ్ హైదరాబాదులో పేరున్న కార్డియాలజిస్ట్. ఆయన అనేక కార్పొరేట్ హాస్పిటల్స్ సందర్శిస్తూ మంచి పేరు తెచ్చుకుంటున్నాడు. పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేట్ జనరల్ మెడిసిన్ చదువుతున్న రోజుల్లో డెర్మటాలజీ విభాగంలో పోస్ట్ గ్రాడ్యుయేషన్ చేస్తున్న డాక్టర్ జ్యోత్స్నను కలిశాడు. ఒకరోజు కాలేజీ క్యాంటీన్‌లో కాఫీ తాగుతూ ఉండగా అనుకోకుండా వారిద్దరి కప్పులు ఢీకొన్నాయి. “ఓహ్, క్షమించండి!” ఇద్దరూ ఒకేసారి అన్నారు. ఆ క్షణం వారి కళ్ళల్లో ఒక మెరుపు మెరిసింది. ఆ తరువాత తరచూ కలుసుకోవడం, మాట్లాడుకోవడం మొదలైంది.
రాజీవ్ జ్యోత్స్న తెలివితేటలకు, అందానికి ముగ్ధుడయ్యాడు. జ్యోత్స్న రాజీవ్ యొక్క మంచితనాన్ని, నిజాయితీని ఇష్టపడింది. ఒకరోజు రాజీవ్ జ్యోత్స్నను ఒక అందమైన ప్రదేశానికి తీసుకువెళ్లి తన మనసులోని మాటను చెప్పాడు, “జ్యోత్స్న, నేను నిన్ను మొదటిసారి చూసిన క్షణం నుండే ప్రేమించాను. నువ్వు నా జీవిత భాగస్వామివి కావాలని కోరుకుంటున్నాను.”
జ్యోత్స్న సిగ్గుపడుతూ, “రాజీవ్, నా మనసులో కూడా అదే ఉంది. నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవడానికి నాకు ఎలాంటి అభ్యంతరం లేదు.” వారిద్దరి కులం ఒకటే కావడంతో ఇంట్లో వాళ్ళు కూడా సంతోషంగా అంగీకరించారు. అలా వారి ప్రేమ ప్రయాణం పెళ్లి బంధంతో ఒకటయ్యేందుకు సిద్ధమైంది.
డాక్టర్ జ్యోత్స్న ఎండి డెర్మటాలజీ పూర్తి చేసిన తరువాత ప్రభుత్వ డాక్టరుగా సెలెక్ట్ అయ్యింది. మొదట్లో ఆమెకు హైదరాబాదులో పోస్టింగ్ రావడంతో ఇద్దరూ హాయిగా జీవితం గడపగలిగారు. అయితే, వారి జీవితంలో ఒక వెలితి ఉండేది – పిల్లలు. డాక్టర్ జ్యోత్స్న రెండుసార్లు గర్భం దాల్చినా, కొన్ని ఆరోగ్య సమస్యల వల్ల కాన్పు జరగలేదు. ఒకసారి రాత్రి భోజనం చేస్తున్నప్పుడు జ్యోత్స్న, “రాజీవ్, మనకు పిల్లలు లేరనే ఆలోచన నన్ను చాలా బాధిస్తోంది.” బాధగా అంది.
రాజీవ్ ఆమె చేతులు పట్టుకుని ఓదారుస్తూ, “జ్యోత్స్న, బాధపడకు. మన చేతుల్లో లేని విషయాల గురించి మనం ఏం చేయగలం? నువ్వు ఆరోగ్యంగా ఉండటమే నాకు ముఖ్యం. పిల్లలు లేకపోయినా మనం సంతోషంగా జీవించవచ్చు.” అన్నాడు.
జ్యోత్స్న కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి, “నాకు తెలుసు రాజీవ్, కానీ అమ్మను కావడం ప్రతి స్త్రీకి ఒక కల కదా!” అంది.
రాజీవ్ ఆమెను దగ్గరకు తీసుకుని, “నేను అర్థం చేసుకోగలను జ్యోత్స్న. కానీ మనం నిరాశ చెందకూడదు. భవిష్యత్తులో ఏమైనా జరగవచ్చు.” అన్నాడు.
అప్పటికే పది సంవత్సరాలు గడిచిపోయాయి. మిగతా విషయాల్లో ఇద్దరూ సంతోషంగా ఉన్నా, డాక్టర్ జ్యోత్స్న ఆరోగ్యం వల్ల కొంచెం నిరాశగా ఉండేవారు.
2024 అక్టోబరు నెలలో డాక్టర్ జ్యోత్స్నకు కామారెడ్డికి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది. ఈ విషయం తెలిసిన వెంటనే రాజీవ్ కాస్త ఆలోచనలో పడ్డాడు. ఒకరోజు రాత్రి భోజనం చేస్తున్నప్పుడు రాజీవ్ మెల్లగా అన్నాడు, “జ్యోత్స్న, నీకు కామారెడ్డికి ట్రాన్స్ఫర్ వచ్చిందని తెలిసింది కదా?” జ్యోత్స్న తలూపింది. రాజీవ్ కొనసాగించాడు, “చూడు జ్యోత్స్న, కామారెడ్డి నిజామాబాద్‌కు దగ్గరగా ఉంటుంది. నాన్న వాళ్ళు కూడా అక్కడే ఉంటారు కదా. నువ్వు ఒంటరిగా ఉండటం కంటే వాళ్ళ దగ్గర ఉంటే నీకు తోడుగా ఉంటుంది. నీ ఆరోగ్యం కూడా అంతంత మాత్రంగానే ఉంది కదా.”
జ్యోత్స్న కాసేపు ఆలోచించి, “అవును రాజీవ్, అది కూడా నిజమే. కానీ నిన్ను వదిలి ఉండటం నాకు కష్టంగా ఉంటుంది.” అంది.
రాజీవ్ ఆమె చేయి పట్టుకుని, “నేను వీలు కుదిరినప్పుడల్లా వచ్చి నిన్ను చూసి వెళ్తుంటాను. నీకోసం ఒక మంచి డ్రైవర్‌ను కూడా ఏర్పాటు చేస్తాను. నువ్వు ఎలాంటి ఇబ్బంది పడకు.” అన్నాడు.
జ్యోత్స్న నిట్టూర్చింది, “సరే రాజీవ్, నీ ఇష్టం. నువ్వు ఎలా చెబితే అలా చేస్తాను.” అంది.
అలా డాక్టర్ రాజీవ్ తన భార్య జ్యోత్స్నను నిజామాబాద్‌లో తన తల్లిదండ్రుల దగ్గర ఉండమని చెప్పాడు. అంతేకాకుండా ఆమె కోసం ఒక డ్రైవర్‌ను కూడా ఏర్పాటు చేశాడు.
కొంతకాలం గడుస్తున్న కొద్దీ జ్యోత్స్న మనసులో ఒక అనుమానం మొదలైంది. రాజీవ్ తరచూ తన స్నేహితురాలి గురించి మాట్లాడటం ఆమె గమనించింది. ఒకరోజు ఫోన్‌లో మాట్లాడుతున్నప్పుడు రాజీవ్ “స్వాతికి ఆరోగ్యం బాలేదు” అని ఆందోళనగా చెప్పడం విన్నది. స్వాతికి అప్పటికే విడాకులు అయ్యాయని కూడా ఆమెకు తెలుసు. ఒకరోజు జ్యోత్స్న రాజీవ్‌ను అడిగింది, “రాజీవ్, నువ్వు ఈ మధ్య స్వాతి గురించి చాలా మాట్లాడుతున్నావు. ఏమైంది ఆమెకు?” రాజీవ్ తేలిగ్గా తీసుకుంటూ, “అదేం లేదు జ్యోత్స్న. తను ఒంటరి కదా, కొంచెం మానసికంగా ఇబ్బందిగా ఉంది. అందుకే అప్పుడప్పుడు ఫోన్ చేసి మాట్లాడుతుంటాను.” అన్నాడు.
కానీ జ్యోత్స్నకు అతని సమాధానం అంతగా నచ్చలేదు. కొన్ని రోజుల తరువాత డ్రైవర్ రాజీవ్‌తో ఫోన్‌లో మాట్లాడుతూ తన కదలికల గురించి చెబుతున్నట్లు ఆమె అనుమానించింది. ఒకరోజు ఆమె డ్రైవర్‌కు చెప్పకుండా నేరుగా హైదరాబాదులోని ఇంటికి బయలుదేరింది. ‘ఖచ్చితంగా రాజీవ్ స్వాతితోనే ఉంటాడు’ అని ఆమె మనసులో ఒక భయంకరమైన ఆలోచన మెదిలింది. ఆమె హఠాత్తుగా తలుపు తెరిచి లోపలికి వెళ్ళేసరికి రాజీవ్ తన స్నేహితుడి చెల్లెలితో మాట్లాడుతుండటం చూసి మొదట అనుమానపడింది.
కానీ తరువాత అసలు విషయం తెలిసింది. రాజీవ్ స్నేహితుడి చెల్లెలు రెండవ స్టేజ్ క్యాన్సర్‌తో బాధపడుతోందని రాజీవ్ చెప్పాడు. అది విన్న జ్యోత్స్న ఒక్కసారిగా కుప్పకూలిపోయింది. “ఓ రాజీవ్, నన్ను క్షమించు. నిన్ను ఎంత తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నాను!” అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడ్చింది.
రాజీవ్ ఆమెను దగ్గరకు తీసుకుని ఓదారుస్తూ అన్నాడు, “జ్యోత్స్న, నువ్వు అలా బాధపడకు. పరిస్థితులు అలా ఉన్నాయి. ఎవరికైనా అనుమానం రావడం సహజం. కానీ మనం ఒకరినొకరు నమ్మాలి కదా.”
జ్యోత్స్న తల దించుకుని, “నిజమే రాజీవ్. అనుమానం ఒక భూతం లాంటిది. ఉన్న బంధాన్ని కూడా నాశనం చేస్తుంది. ఇకపై నేను నిన్ను ఎప్పుడూ అనుమానించను.” అంది.
రాజీవ్ ఆమె నుదుటిపై ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. తన భర్తను తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నానని ఆమె గ్రహించింది.
శ్రీ చిత్తర్వు రఘు తెలంగాణ హైకోర్టులో సీనియర్ న్యాయవాది.