అడవిలో తోడేళ్ళు, నక్కలు, అమాయక మేకలు!

[కస్తూరి మురళీకృష్ణ రచించిన ‘అడవిలో తోడేళ్ళు, నక్కలు, అమాయక మేకలు!’ అనే కథని పాఠకులకు అందిస్తున్నాము.]

వార్త దావానలంలా అడవంతా వ్యాపించింది. మారువేషాల్లో ఉన్న తోడేళ్ళు, నక్కల గుండెల్లో బడబాగ్నుల్ని రగిలించింది.

ఇంత కాలం పులుల వేషంలో తిరుగుతూ అడవిలోని జంతువులన్నిటినీ భయభ్రాంతుల్ని చేస్తున్న మేకలు కొన్ని, తాము కృత్రిమంగా ధరించి ఇతర జంతువుల్ని వేటాడి చంపేందుకు వాడుతున్న పులుల గోళ్ళను, కోరలను అడవి రక్షణ దళాలకు అప్పగించి, తమ తప్పు ఒప్పుకుని లొంగిపోవటం ప్రారంభించాయి.

“ఎంతగా పులి గోళ్ళు, కోరలను అమర్చుకున్నా తాము అడవిపై అధికారాన్ని సాధించటం కుదరదన్న సత్యాన్ని గ్రహించామనీ, ఇకనుంచీ అడవిలోని జీవులన్నీ కలసి ఏకాభిప్రాయంతో ఏర్పాటు చేసుకున్న నియమాలకు లొంగి జీవిస్తాము” అనీ వాగ్దానం చేసి అవి లొంగిపోయి అడవి జీవన స్రవంతిలో కలసిపోయాయి.

అడవిలోని జీవులన్నీ సంతోషించాయి. ఇకపైనన్నా అడవిలో జీవితం ప్రశాంతంగా వుంటుందని సంబరపడ్డాయి.

అడవి అంతా ఎంతగా సంబరపడుతోందో మేకల వేషాల్లో ఉన్న తోడేళ్ళు, నక్కలు అంతగా విచారించాయి. ఇంతకాలం పులుల గోళ్ళు పెట్టుకున్న మేకలు అడవిని అల్లకల్లోలం చేస్తూంటే వాటిని చూపి బెదిరిస్తూ పబ్బం గడుపుకున్నాయీ తోడేళ్ళు, నక్కలు. అమాయక మేకలను పులులుగా మారుస్తామని బెదిరించి ఆకర్షించేవారు. అన్ని జీవులనూ చంపుతున్న మేకలకెవరయినా ఎదురునిలిచినా, వాటికి హాని కలిగించినా, చంపినా గోల గోల చేసేవారు. పులులకు చంపే హక్కుందనీ, దాన్ని ఉల్లంఘించటం కుదరదనీ అల్లర్లు చేసేవారు. ఇప్పుడు అలాంటి మేకలన్నీ లొంగిపోతే? ఏం చేయాలో తోచటంలేదు.

“ఈ మేకలన్నీ ఇలాగే లొంగిపోతే మన గతి ఏం కావాలి? ఇంతకాలం మనం అనుభవించిన వైభోగం, ప్రాధాన్యం, భోగాలు, భాగాలు అన్నీ ఏమైపోవాలి?” ఆక్రోశించింది ఒక తోడేలు.

“మనమే అడవి ఉద్ధారకులమని, అభ్యుదయ పథంలో నడిపించగలమనీ నమ్మించాం, ఇప్పుడీ మేకలు లొంగిపోతే మన పథం కుపథం అని, నిష్ఫలం అనీ అడవి గ్రహిస్తే మన గౌరవం ఏం కావాలి?” ఓ నక్క వాపోయింది.

“మేకలు ఇలా లొంగిపోతే మా రక్త కవితలేమైపోవాలి. మా రక్తసిక్త కథలు, నవలలు ఏమైపోవాలి. మరిన్ని మేకలు పులుల గోళ్ళూ పళ్ళూ పెట్టుకుని అడవిలో వీరవిహారం చేసేందుకు ప్రేరణనిచ్చే మా హింసా సాహిత్యం ఏమై పోవాలి?” సాహిత్య తోడేళ్ళు, నక్కలూ విషాదంతో దొర్లుతూ పొర్లుతూ ఊళలు, కేకలూ పెట్టాయి.

“ఈ పరిస్థితి ఇలా కొనసాగితే లాభం లేదు. మనం ఏదో చేయకపోతే మనం మళ్ళీ తోడేళ్ళు, నక్కలుగానే మిగిలిపోతాం. అడవిపై అధికారం సాధించే అవకాశం ఆశను కోల్పోతాం” విషాదంగా అందో నక్క.

“అధికారం సంగతి అటుంచి మన అస్తిత్వాన్ని, ఉనికినే కోల్పోతాం” ఆవేశంగా అంది ఓ తోడేలు.

“అందుకే మనమందరం కలసికట్టుగా ఒక పని చేయాలి. ఇంతవరకూ లొంగిపోయిన మేకలను దూషించాలి. ఇంకా లొంగని మేకలను లొంగనివ్వద్దు. ఈలోగా కొత్త మేకలను ఆకర్షించాలి” అంది జిత్తులమారి నక్క.

“ఆలోచన బాగుంది. కానీ మిగతావి లొంగకుండా ఎలాగ ఆపుతాం?” అడిగాయి.

“దీనికి ఒక పథకం ఉంది” అంది జిత్తులమారి నక్క.

“ఏమిటి?”

“అడవిలో మారువేషాల్లో ఉన్న మనవాళ్ళందరికీ సందేశాలు పంపాలి. లొంగిపోతున్న మేకలను విమర్శించాలి. దూషించాలి. పిరికిపందలని తిట్టాలి. ప్రాణభయంతో బెదిరిపోయాయని ఆరోపించాలి. వీలయితే వీరంతా ద్రోహులని ఒక పథకం ప్రకారం వెన్నుపోటు పొడిచారనీ ప్రచారం చేయాలి. ఇది ఎంత పెద్ద స్థాయిలో జరగాలంటే, లొంగాలని నిర్ణయించుకున్నవారు కూడా వెనుకడుగువేసి, ఇలాంటి దూషణకు గురయ్యేకన్నా, పోరాడి చావటమే మంచిదనుకోవాలి. ఈలోగా, మనమంతా చర్చలు జరగాలని గోల చేయాలి. చర్చలు సాగదీయాలి. ఈ సమయంలో బలం పుంజుకోవాలి. ఈ పోరాటం రావణకాష్టంలా రగులుతూనే ఉండాలి” కళ్ళు మిలమిలలాడుతూండగా చెప్పింది జిత్తులమారి నక్క.

ఆ నక్క మాటలు వింటున్న తోడేళ్ళు, నక్కల్లో ఆశలు చిగిరించాయి.

“ఒకవైపు ఇది జరుగుతూంటే, మరోవైపు కొత్త మేకలను ఆకర్షించి మేకలను పులులు చేస్తామని నమ్మించాలి. ఈ పోరాటం నిరంతరం తరం తరం సాగాలి”

అక్కడున్నవన్నీ ఆమోదం తెలిపేయి. మరుసటి రోజునుంచీ ఈ పథకాన్ని అమలుచేయాలని నిశ్చయించాయి

***

మరుసటి రోజునుంచీ అడవి మొత్తం దద్దరిల్లిపోసాగింది.

“ద్రోహి మేకలు లొంగిపోతున్నాయి. మోసం.. మేకలు మోసం చేస్తున్నాయి. అడవికి అన్యాయం చేస్తున్నాయి. ప్రాణ భయంతో పోరాటవీరుల ప్రాణాలు తీస్తున్నాయి” అంటూ అడవి అంతా ప్రచారం మొదలయింది.

మరో వైపు “అడవి రక్షణ పేరుతో అమాయక మేకల ప్రాణాలు తీస్తున్నారు. ఇది అన్యాయం. మేకలకు లేనిపోని పులి ఆయుధాలు అమర్చి దోషులుగా నిలుపుతున్నారు” అని ఇంకోవైపు ఆరోపణలు మొదలయ్యాయి.

“అడవిలో అమాయక మేకలను హత్య చేయటం పొరపాటు. ముందు ఆ మేకలకేం కావాలో తెలుసుకోవాలి. శాంతి చర్చలు చేయాలి. అవి పులిగోళ్ళతో ఇతర జంతువులను చంపినా దాన్ని అడవి క్షేమం కోసం జరిపిన శాంతి చర్యగా భావించాలి” అన్న కోరికలు వెల్లువలయ్యాయి.

“హింస వద్దు. శాంతి ముద్దు” అంటూ అంతవరకూ పులిగోళ్ళమేకల హింసకు సంబరాలు చేసుకుంటూ “హింస ఇంకా.. ఇంకా హింస” అంటూ సంబరాలు జరిపిన వాళ్ళంతా ఇప్పుడు శాంతి మంత్రం జపించనారంభించారు.

“లొంగిపోతున్న మేకలన్నీ ప్రాణభయంతో లొంగిపోతున్నాయి. “అసలు వీర మేకలు ప్రాణాలు వదలుతాయి తప్ప లొంగవు” అని రక్షణ కవచాలు, శిరస్త్రాణాలు ధరించిన తోడేళ్ళు, నక్కల సమర్ధకుల ప్రకటనలు ప్రతిధ్వనించసాగాయి.

లొంగిపోతున్న మేకల చిరుదరహాసాలకంటే, మేకలు లొంగిపోవటం వల్ల అస్తిత్వం కోల్పోయే తోడేళ్ళు, నక్కల ఆక్రోశపుటూళల గోల అధికమైపోయింది.

ఇదంతా చూస్తూ అడవిలోని ఇతర జంతువులు, పశు పక్ష్యాదులు ఆరంభంలో నవ్వుకున్నాయి. ఈ గోల తగ్గకపోగా లొంగిపోయే మేకల సంఖ్య రోజురోజుకీ పెరిగిపోవటంతో మరింత తీవ్రమై విపరీతమవసాగింది. సాగుతూనే వుంది.

దాంతో, అడవిలోని అల్పజీవులయిన కుక్కలు, నల్లులు, పిల్లులు, బల్లులు, సాలీళ్ళు, ఎలకలు, పలకలు, నలకలు, చీమలు, దోమలు, ఉడతలు, బుడతలన్నీ ఆములూ, ధూములంటూ చిరాకు పడ్డాయి. ఆగ్రహం భూగ్రహం దాటింది.

ఒక మంచిరోజు చూసుకుని, తోడేళ్ళు, నక్కల తరఫున ఆందోళన చేస్తున్న ఆందోళన జీవులమీదకు దూసుకుంటూ వెళ్ళాయి.

‘తమ ప్రాణమే ప్రాణం ఇతరుల ప్రాణం చన్నీళ్ళు’ అని నమ్మిన ఆందోళన జీవులు బెదిరాయి. అంతవరకూ మేకలు పులిగోళ్ళు, పళ్ళూ ధరించి పోరు కొనసాగించాలని కోరుతూ నినాదాలు చేసిన ఆందోళన జీవులన్నీ, తమ ప్రాణాలు అరచేతిలో భద్రంగా దాచుకుని పరుగులారంభించాయి.

అప్పుడు పులులకు, సింహాలకూ, ఏనుగులతో సహా అడవిలోని ఇతర జీవులన్నిటికీ తోడేళ్ళు, నక్కల కుట్రలు అర్థమయ్యాయి.

తాము మేకల వేషాలు వేసుకుని మేకలన్నిటికీ లేనిపోని ఆవేశాలు కల్పించి, అవి మేకలు కావు పులులని భ్రమింపచేసి, వాటికి పులిగోళ్ళు, పులుల కోరలు అమర్చి, అడవి స్వరూపాన్నే మార్చేయమని, అధికారం సాధించి అప్పచెప్పమని ఈ తోడేళ్ళు, నక్కలు హాయిగా అన్ని సౌఖ్యాలు అనుభవిస్తూ అమాయక మేకలను భ్రమింపచేస్తూ హింసకు ప్రేరేపిస్తూ మరో అడవి ప్రపంచపు మజామజా కలలు కంటూ, చూపిస్తూ అందరినీ మోసం చేస్తున్నాయని, అడవిలోని ఆకుఆకుకూ, నీటిలోని ప్రతి నీటి అణువుకూ, గాలిలోని ప్రతి గాలి తరగకూ అర్థమయింది.

దాంతో, మొత్తం అడవి ఒక్కటయి వాటిని వెంబడించింది.

తమ ఆటకట్టని గ్రహించిన పెద్ద తోడేళ్ళు, నక్కలు ఎవరికీ తెలియకుండా తమ మేకల తోళ్ళను తీసేసి అమాయక తోడేళ్ళలా, నక్కల్లా నటిస్తూ, అంతవరకూ ఎవరిని పోరాడమని ప్రోత్సహిస్తూ, పథకాలనిస్తూ వచ్చాయో వాటి వెంబడి పడ్డాయి.

తోడేళ్ళూ, నక్కలలో కూడా నిజాయితీ కల అమాయకమైనవి కొన్ని దొరికి సమస్త అడవి సమష్టి ఆగ్రహానికి బలయిపోయాయి. అదృష్టమున్నవి, భూమిపై ఇంకా మాంసం రాసి ఉన్నవి ఆ ఆడవి సరిహద్దు దాటిపోయాయి ప్రాణాలతో..

ఆ అడవి సరిహద్దు వద్ద నుంచిని అడవి పెద్దలు గట్టిగా ఘూర్ణించాయి.

“పొండి.. ఈ అడవికి ద్రోహం తలపెట్టినవారికి ఈ అడవిలో స్థానం లేదు. ధైర్యం వుంటే, మా దగ్గరకు వచ్చి మా గోళ్ళూ, కోరలూ, పళ్ళూ పీక్కుపోండిరా.. మేము మిమ్మల్ని ఏమీ చేయము. రండి.. పెద్ద మరో అడవి సృష్టించాలని ప్రగల్భాలు పలికారు. రండి”

వెనుతిరిగి చూడకుండా పారిపోయాయి.

ఇంకా లొంగకుండా ఉన్న మేకలన్నీ గోళ్ళూ, కోరలూ పారేసి లొంగిపోయి ప్రాణాలు కాపాడుకున్నాయి.

అడవి మొత్తం దీర్ఘంగా నిట్టూర్చింది. ఇకపై ఎలాంటి గోలలూ, ఆందోళనలు, అసహనాలు, దురాశలు, హింసలు, ఆబద్ధాలు లేకుండా అడవి అంతా ప్రశాంతంగా వుంటుందని ఆశించాయి.

వాటికి తెలియనిది ఏమిటంటే, అమాయకులను మాయచేసి, అసలీ గొడవంతటికీ కారణమైన తోడేళ్ళూ, నక్కలూ ఇప్పుడు తమ మధ్యనే ఏమీ ఎరగనట్టు అమాయకుల్లా చలామణీ అవుతున్నాయన్న నిజం.. సరిహద్దు దాటిపోయిన తోడేళ్ళూ, నక్కలూ, అక్కడినుంచి ఇక్కడ మిగిలిపోయిన వారి సహాయంతో మళ్ళీ నిశ్శబ్దంగా విషబీజాలు అడవిలో విస్తరింపచేస్తూ ఆ బీజాలు విషవృక్షాలయ్యే సరయిన సమయం కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాయన్నది తెలియదు.

ఓమ్! శాంతిః! ఓమ్ శాంతిః!! ఓమ్ శాంతిః!!!

కస్తూరి మురళీ కృష్ణ

29 Comments

ఆసూరి హనుమత్ సూరి

October 26, 2025 at 7:03 am

మీరు ఎంత జంతువులతో కథ చెప్పినా అది సమాజంలోని మానవ మృగాల్ని గుర్తుకు తెస్తూనే ఉంది..చదివినంత సేపూ..!

భలేగా చెప్పారండీ..చెప్పకనే చెప్పినట్టు.!

డా. శ్రీమతి కొఠారి వాణీ చలపతి రావు

October 26, 2025 at 7:42 am

రచయిత శ్రీ కస్తూరి మురళీకృష్ణ గారి కథ అడవిలో తోడేళ్ళు , నక్కలు, అమాయకపు మేకలు వ్యంగ్య ధోరణిలో భలే powerful గా సాగింది .అర్ధంలేని సిద్ధాంతాలు , ఇజమ్స్ మీద అంటించిన చురకలు ఇన్నాళ్లు సాగిన మానవమృగాల క్రూరత్వం మీద విమర్శనాస్త్రాలను సంధిస్తూనే ; ఇక మీ ఆటలు సాగవని చెప్పకచెప్పింది ..ప్రకృతి ఏ ఒక్కరి సొత్తూ కాదు దాన్ని ఆక్రమించుకొని అరాచకం సృష్టించి నాశనం చేయటానికి ..అది జాతీయసంపద ..!

దాన్ని మనం రక్షిస్తే అది మనల్ని రక్షిస్తుంది . హింసావాదం భస్మాసురహస్తం లాంటింది ..ఏనాటికయినా అది దాన్ని సృష్టించినవాళ్లనే మట్టుపెడుతుంది ..! అద్భుత సందేశంతో కూడి బాగుంది రచన ..అభినందనలు ..🙏

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:19 am

ఇది గోళ్ళ నారాయణరావు గారి స్పందన: *నేను ఎకీభవించడం లేదండీ. సమాజం లో జరిగిన అణచివేతలు, దౌర్జన్యాలను ఎదిరించలేక కుమిలిపోతూ, నిస్సహాయంగా, దొరకని కనీస రక్షణ, న్యాయాల కోసం పరితపిస్తున్న వారికి అండగా నిలిచే వారిపై ఎదురు కేసులు పెట్టి, చట్టాలు స్వార్ధపరుల కోసమే దుర్వినియోగం చేస్తున్న వ్యవస్థ, బలవంతంగా అడవుల్లోకి తరిమింది.
ఒక వంక బలహీనుల కోసం, ఇంకో వంక ప్రాణ రక్షణ కోసం, జంతువుల మధ్య జీవిస్తున్న వాళ్ళు వున్నారు.
కొందరు పెట్టుబడిదారుల నియామకం లో, పోషణ లో ఉండి, కొందరు నకిలీలు తీసుకువస్తున్న చెడ్డపేరు అందరికీ వర్తింపచేయడం మంచిదంటారా!
ఆస్తులు, అధికారాలు ఉన్నవాళ్లు, ఎవరిని ప్రలోభాలకు, అణచివేతలకు గురించి చేయకుండా ఎన్నికలు జరిపించి, నికార్సయిన సేవ చేస్తే, తుపాకులు పట్టుకునే వాళ్ళు ఉండేవాళ్ళు కాదుగా, ఆ భావజాలం పుట్టేదే కాదుగా.
సమాజం, వ్యవస్థ అంతా బాగుందని, అందరూ బాగున్నారని మనం గుండె మీద చెయ్యి వేసుకుని చెప్పగలమా!
మొదటినుండి సిపిఎం సంఘం లో బహిరంగంగా ఉండే, మార్పు తేవాలి అన్న సిద్దాంతానికి కట్టుబడి ఉంది.
వాళ్ళ బాధ, ఉక్రోషం, పౌరుషం వారిదే. మన స్వగృహం లో దారిలో తప్పిన వాళ్లని, మనతో విభేదిన్చే వాళ్లని మనం సరిచేసుకోలేకపోతున్నాం. ఈ విసృత దేశవిదేశాల వ్యవస్థల లో, విశాల మానవసమాజం లో ఏదీ సరిగ్గా లేదు.. – గోళ్ళ నారాయణరావు.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:20 am

ఇది కస్తురి రాజశేఖర్ గారి వ్యాఖ్య: *Symbolism ని మరో స్థాయికి తీసుకెళ్లారుగా… ఆధునిక పంచతంత్రం చదువుతున్నట్లనిపించింది. కంగ్రాట్స్ 💐*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:20 am

ఇది హారతీ వాగీశన్ గారి వ్యాఖ్య: *మేకలు పులుల పోలిక తప్పిస్తే కొంత మేర మీరు కరెక్టే.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:20 am

ఇది సి. రమేష్ బాబు గారి వ్యాఖ్య: *కొత్తరకం కథ. ఆకట్టుకుంది. ఎవరిని దృష్టిలో పెట్టుకుని రాసిందో వాళ్ళు చదవాలి.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:21 am

ఇది దుర్గా ప్రసాద్ గారి వ్యాఖ్య: *వ్యంగంగా రాసేరు.. బావుంది. ఈ రోజు సమాజంలో జరుగుతున్న విషయాలు బాగా విశ్లేషించారు. ప్రతి పార్టీ ఇలా ఒక సోషల్ మీడియా గ్రూప్ పెట్టుకుని, అబద్ధాలు నిజమని నమ్మిస్తూ, తామే నిజమైన పులు లని ప్రజలని నమ్మిస్తూ పబ్బం గడువుకుంటున్నాయి. 👏👏👏*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:21 am

ఇది అల్లూరి గౌరీలక్ష్మి గారి వ్యాఖ్య: *వాస్తవాన్ని కథగా చక్కగా చెప్పారు. భలే కథ! కఠిన నిజాలివి. *

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:21 am

ఇది జి. శ్రీనివాస్ గారి స్పందన: *శుభోదయం. రచయిత తాను చెప్పాలి అనుకున్న దానిని ప్రత్యక్షంగా రాయడం అందరూ చేసేదే. మంచి రచయిత, గొప్ప రచయిత తాను చెప్పాలి అనుకున్న అంశాన్ని మరింత బలంగా చెప్పడానికి ప్రతీకాత్మకంగా చెప్తారు. అసలు శీర్షిక చూడగానే చదవాలి అనిపిస్తోంది. కథ చదువుతూ ఉంటే… రచయిత హృదయం చాలా సులభంగా అర్థం అయ్యింది. జరుగుతున్న నేటి పరిణామాల పట్ల అద్భుతమైన కథ అందించిన మీకు మనస్పూర్తిగా అభినందనలు. మేకలు ఇలా లొంగిపోతే మా రక్త కవితలేమై పోవాలి. మా రక్తసిక్త కథలు, నవలలు ఏమై పోవాలి అనే మాట సూటిగా నిర్మొహమాటంగా ఉంది.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 8:21 am

ఇది జి. అశోక్ గారి వ్యాఖ్య: *కథ కథనం బాగుంది నేటి కాలపు తీరు తెన్నులు. అభినందనలు 🙏🏽.*

గోనుగుంట మురళీకృష్ణ

October 26, 2025 at 8:54 am

యధార్థవాది లోకవిరోధి..

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 9:35 am

ఇది పి. లోకేశ్వర్ గారి వ్యాఖ్య: *బాగా వాతలు పెట్టారు. కాని వాళ్లకు బుద్ధి రాదు.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 9:36 am

ఇది పుట్టి నాగలక్ష్మి గారి వ్యాఖ్య: *అంతర్లీనంగా ఎవరి గురించి వ్రాశారో వారికి చేరితే బావుంటుంది. కస్తూరి మురళీకృష్ణ గారు సమయానుకూలంగా కథలు వ్రాయడంలో దిట్ట. అభినందనలు.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 9:41 am

This is a comment by Mr. Elanaga: *Wonderful sarcasm, satire.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 9:42 am

This is a comment by Mr. Ramasastri: *Good story. Reminds me end of animal farm by George Orwell.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 10:23 am

ఇది హారతీ వాగీశన్ గారి వ్యాఖ్య: *రాజ్యాంగ బద్ధ పాలన కోసం రాజ్యాంగానికి లోబడి సరిఅయిన, విలువైన ప్రశ్నలు వేయాల్సిన బాధ్యత మనందరి మీద పెరిగింది.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 10:23 am

ఇది వనజ తాతినేని గారి వ్యాఖ్య: *కథ బాగుంది సర్! సెటైరికల్ స్టోరీ. జనబాహుళ్యంలో సంచరిస్తున్న తోడేళ్ళు నక్కలు గప్ చిప్ ప్రస్తుతానికి. నేల విడిచి సాము చేసిన ఉద్యమం దాని స్వభావం గురించి ప్రజలు గ్రహించాలి, గ్రహిస్తున్నారు కూడా! మంచి కథ రాసారు. అభినందనలు.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 11:38 am

ఇది త్రినాథరాజు గారి వ్యాఖ్య: *వామపక్ష ప్రాణులకు బాగా వాతలు పెట్టారు. ఇది వాస్తవం అలాగే మీలాంటి నిర్మొహమతస్తులకే సాధ్యం.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 11:38 am

ఇది కృష్ణకుమారి గారి వ్యాఖ్య: *విషయంలో కొత్తదనం చూపించి దేశంలో జరగుతున్న మార్పులని చక్కగా చిత్రీకరించారు.👏👏. *

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 11:39 am

ఇది సురేఖ పులి గారి వ్యాఖ్య: *చాలా చక్కగా రాసారు. పెద్దలు మాత్రమే కాదు, ఇంట్లో పిల్లలు కూడా ఆసక్తి గా చదివారు.*

పి. దినకర్ రెడ్డి

October 26, 2025 at 11:59 am

ఆగ్రహం భూగ్రహం దాటింది. ఈ వాక్యం నవ్వు తెప్పించింది. ఈ కథలో తరచి చూస్తే సాహిత్యానికి సంబంధించిన satire ఉంది అనిపిస్తోంది. నేను దాన్ని పూర్తిగా గ్రహించలేకపోయాను అనిపిస్తోంది.

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 1:33 pm

ఇది అవధాని గారి వ్యాఖ్య: *సర్కాస్టిక్‌గా, బాగుంది మురళి గారు.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 1:34 pm

This is a comment by Prof. Ch. Susheelamma: *It is not a story. Very nice satire. Ending is excellent and it is TRUE.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 1:34 pm

ఇది డా. చెంగల్వ రామలక్ష్మి గారి వ్యాఖ్య:*వ్యంగ్య ధోరణిలో కథ చాలా బాగుంది. చాలా రోజులకి పంచతంత్ర కథ మళ్ళీ చదివినట్లు అనిపించింది నాకు. అభినందనలు సర్. *

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 1:35 pm

ఇది కౌండిన్య తిలక్ గారి వ్యాఖ్య: *మంచి కథ. ప్రస్తుతం నక్షలైట్లు లొంగుబాటు నేపథ్యంను సెటైరికల్‌గా, ఎన్‌లైటనింగ్‌గా చెప్పారు. అభినందనలు 🙏🏻*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 2:29 pm

ఇది డా. అమృతలత గారి స్పందన: *చక్కటి సెటైర్‌తో అద్భుతమైన కథ రాసారు! అభినందనలు మురళీ కృష్ణ గారూ!*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 26, 2025 at 4:09 pm

ఇది గోలి మధు గారి వ్యాఖ్య: *కొత్త పుంతలు తొక్కింది కథా నైపుణ్యం.*

కొల్లూరి సోమ శంకర్

October 27, 2025 at 10:06 am

ఇది లలితా చండి గారి స్పందన: *పంచతంత్రం కథలా వుంది.👏
అర్ధం చేసుకుంటే నేడు జరుగుతున్న చరిత్ర. దేశ భవిష్యత్తు, స్వేచ్ఛ స్వాతంత్ర్యం ఎంత కాలమో తెలియదు?*

శ్యామ్ కుమార్ చాగల్

October 27, 2025 at 11:53 am

The Satire is excellent. But what are the comforts and luxuries enjoyed by these leaders ? I don’t think they will have such privileges in the underground life.